Tip:
Highlight text to annotate it
X
Skąd wiemy, że żyjemy w trzech wymiarach? Mała podpowiedź: nie chodzi o to, że
musimy używać trzech współrzędnych (jak x,y,z, albo długość, szerokość, wysokość), do oznaczania każdego
punktu w przestrzeni - bo nie musimy!
Matematycy odkryli, że jest możliwe wypełnienie dwu- lub trójwymiarowego kształtu przy użyciu jednowymiarowej
"krzywej wypełniającej przestrzeń", co oznacza, że każdy punkt w trzech wymiarach może być oznaczony
zaledwie jedną współprzędną: pozycją na tej krzywej! (to także oznacza, że kwadrat i jego bok
mają taką samą ilość punktów - szalone, nie?)
No to, skąd wiemy, że żyjemy w trójwymiarowym świecie, a nie na jednowymiarowym sznurku odpowiednio
ciasno zwiniętym, tak, że wygląda trójwymiarowo? Cóż, krótka odpowiedź brzmi: nie wiemy,
ale wiemy, że wygląda to trójwymiarowo. Jak więc się to sprawdza?
Jednym ze sposobów jest obserwacja dyfuzji gazów, czyli jak gazy rozprzestrzeniają się w czasie.
Wystarczy zmierzyć stosunek objętości i promienia chmury gazu:
W jednym wymiarze objętość i promień to to samo! (Co do stałej)
W dwóch wymiarach "objętość" to pole powierzchni, czyli promień do kwadratu, w trzech wymiarach "objętość" to promień do potęgi trzeciej
i tak dalej, dla wyższych wymiarów. A trzy wymiary to dokłądnie to, co obserwujemy.
Okazuje się więc, że wyznaczanie tego, w ilu wymiarach żyjemy jest wzięte z powietrza!