Tip:
Highlight text to annotate it
X
Howards End EM Forster działu 44
Ojciec Toma został cięcia wielką łąkę. Przeszedł w kółko pośród szum
Noże i słodkie zapachy traw, obejmująca z kręgów zwężenie
święte centrum pola.
Tom negocjował z Helen. "Nie mam pojęcia", odparła.
"Myślisz, że dziecko może, Meg?" Margaret odłożyć swoją pracę i uważane
ich roztargnieniem.
"Co to było?" Zapytała. "Tom chce wiedzieć, czy dziecko jest stary
wystarczy, aby grać z siana? "" Nie najmniej pojęcie "odpowiedział
Margaret, i zajął się swoją pracę ponownie.
"Teraz, Tom, dziecko nie jest stać, bo nie ma leżeć na brzuchu, on nie jest tak kłamać
że jego macha głowa, bo nie może być dokuczał lub łaskotało, a on nie ma być pocięty na
dwa lub więcej utwory przecinaka.
Będzie jak ostrożny jak to wszystko? "Tom wyciągnął ramiona.
"To dziecko jest wspaniałym bona", zauważył, Margaret.
"On lubi dziecka.
To dlaczego on to robi! "Brzmiała odpowiedź Helen. Będą się przyjaciółmi na całe życie ".
"Już w wieku sześciu i jeden?" "Oczywiście.
To będzie wielka sprawa dla Toma. "
"To może być większa sprawa dla dziecka." Czternaście miesięcy minęło, ale Margaret
jeszcze zatrzymał się w Howards End. Nie ma lepszego planu wystąpiło do niej.
Łąka była recut, wielkie czerwone maki były wznowienia w ogrodzie.
Lipca pójdzie z małych maków czerwonych wśród pszenicy, sierpniu
cięcie pszenicy.
Te małe wydarzenia staną się częścią jej rok po roku.
Każdego lata ona boimy studni powinna rozdawać, każdej zimy żeby
Rury powinny zamrozić; każdy zachodni wicher może wysadzić brzest dół i przynieść
koniec wszystkich rzeczy, a więc nie mogła czytać lub rozmawiać podczas zachodnim wichury.
Powietrze było spokojne teraz.
Ona i jej siostra siedziały na pozostałościach kpiny Evie firmy, gdzie trawnik
połączone w tej dziedzinie. "Co raz wszystkie one są!" Mówi Helen.
"Co mogą robić w środku?"
Margaret, która rosła mniej rozmowny, nie odpowiedział.
Hałas noża przyszedł z przerwami, jak w łamaniu fal.
Tuż obok nich mężczyzna przygotowywał się do kosy się jeden z Dell dziur.
"Szkoda, Henry był się cieszyć tym," mówi Helen.
"Ten piękny pogoda i być zamknięty w domu!
To bardzo trudne. "" To musi być ", mówi Margaret.
"Hay-fever jest jego główny zarzut przeciwko mieszka tutaj, ale on uważa, że warto
a "." Meg, jest lub nie jest chory?
Nie mogę zrozumieć. "
"Nie źle. Wiecznie zmęczony.
Pracował bardzo ciężko przez całe życie, i zauważyłem niczego.
To są ludzie, którzy się zwinąć, kiedy oni nie zauważy ".
"Przypuszczam, że strasznie się martwi o jego części gąszczu".
"Strasznie.
Dlatego życzę Dolly nie przyszedł też do dziś.
Mimo to, że chciał je wszystkie przed nami. To musi być ".
"Dlaczego chce je?"
Margaret nie odpowiedział. "Meg, mogę ci coś powiedzieć?
Lubię Henry. "" Byłbyś dziwne jeśli nie, "powiedział
Margaret.
"Ja usen't do". "Usen't!"
Spuściła oczy na chwilę do czarnej otchłani przeszłości.
Mieli ją przekroczył, zawsze z wyjątkiem Leonarda i Karol.
Byli budowania nowego życia, niejasne, ale złocona z spokoju.
Leonard był martwy, Karol miał dwa lata więcej w więzieniu.
Jeden usen't zawsze widzieć wyraźnie przed tym czasie.
To była inna.
"Lubię Henryka bo nie martwić." "I lubi cię, bo nie".
Helen westchnął. Zdawało się, upokorzony i ukryła twarz
w dłoniach.
Po pewnym czasie powiedziała: "Przede miłości" przejście mniej gwałtowne niż się pojawił.
Małgorzata nigdy nie przestał działać. "Mam na myśli kobiety miłość do człowieka.
Mam powinienem powiesić swoje życie na które kiedyś, i był prowadzony w górę iw dół oraz o
jakby coś się martwić przeze mnie. Ale wszystko jest spokojna teraz, wydaje mi się
wyleczony.
Że Herr Forstmeister, którego Frieda utrzymuje pisząc o, musi być szlachetny charakter,
ale nie widzi, że nigdy nie poślubi go ani nikogo.
To nie wstyd lub nieufność z siebie jest.
Ja po prostu nie mógł. Jestem skończyła.
Kiedyś byłem tak rozmarzona o człowieku miłości jako dziewczynka, i myślę, że dla dobra lub zła
miłość musi być wielka rzecz.
Ale nie było, ale był sobie sen.
Zgadzasz się? "" Nie zgadzam się.
Nie wiem. "
"Powinienem pamiętać Leonarda jako mojego kochanka", powiedziała Helen, ustąpię w tej dziedzinie.
"Mam ochotę go i zabił go i jest z pewnością najmniej mogę zrobić.
Chciałbym wyrzucić wszystkie moje serce do Leonarda na takiej południu jak ten.
Ale nie mogę. To nie jest dobre udawanie.
I zapominam go ".
Jej oczy napełniły się łzami. "Jak nic nie wydaje się pasować - jak, mój
kochanie, mój cenny - "Ona zerwała. "Tommy!"
"Tak, proszę?"
"Dziecko nie jest to, aby spróbować stać -. Jest coś chce we mnie.
Widzę, że kocha Henry'ego i zrozumienie go lepiej codziennie i wiem, że śmierć
nie część, którą w najmniejszym stopniu.
Ale ja - Czy to jakiś okropny przerażający, karnego wada? "
Margaret uciszył ją. Ona powiedziała: "To tylko, że ludzie są daleko
więcej różni, niż udawać.
Na całym świecie mężczyzn i kobiet są niepokojące, ponieważ nie mogą rozwijać się jako
oni mają się rozwijać. Tu i tam mają tej sprawy,
i pociesza je.
Nie martw się, Helen. Opracowanie to, co masz, kochać swoje dziecko.
Nie kocham dzieci. Jestem wdzięczny nie mają.
Mogę grać z ich piękna i uroku, ale to wszystko - real nic nie jeden złom
co tam powinno być. I inni - inni idą jeszcze dalej i
przenieść poza ludzkości w ogóle.
Miejsce, jak również osoba może złapać blask.
Czy nie widzisz, że wszystko to prowadzi do pocieszyć w końcu?
Jest to część walce uniformizacji.
Różnice - różnice wiecznego, obsadzone przez Boga w jednej rodzinie, tak że nie
zawsze może być kolor, smutek może, ale kolor w codziennej szarości.
Wtedy nie mogę mieć to martwić Leonarda.
Nie ciągnij w osobisty, jeśli nie przyjdzie.
Zapomnij o nim. "
"Tak, tak, ale co działo Leonard dostał od życia?"
"Być może przygoda." "Czy to wystarczy?"
"Nie dla nas.
Ale dla niego. "Helen wziął garść trawy.
Spojrzała na szczaw, a czerwony i biały i żółty koniczyna, a Quaker
trawa, a stokrotki, a Bents że składają je.
Podniosła go do twarzy.
"Czy to słodzenia jeszcze?" Zapytał Margaret. "Nie, tylko uschło".
"To osłodzić jutro." Helen uśmiechnęła się.
"Och, Meg, jesteś osobą", powiedziała.
"Pomyśl o rakiety i torturować tym samym okresie zeszłego roku.
Ale teraz nie mogę przestać nieszczęśliwy, gdybym próbował. Co za zmiana - a wszystko przez ciebie! "
"Oh, my tylko osiadł.
Ty i Henry nauczył się zrozumieć siebie nawzajem i przebaczać wszystkim poprzez
jesień i zima. "" Tak, ale którzy osiedlili nas w dół? "
Margaret nie odpowiedział.
Scything zaczęło, i zdjęła binokle, aby go obejrzeć.
"Ty!" Krzyknął Helen. "Zrobiłeś to wszystko, najsłodszy, że jesteś
zbyt głupi, żeby zobaczyć.
Życie tutaj był twój plan - Chciałem cię chciał cię i każdy mówił, że
niemożliwe, ale wiedział.
Wystarczy pomyśleć o naszym życiu bez Ciebie, Meg - ja i dziecko z Moniką, buntując się teorią,
podał się z Dolly do Evie. Ale podniósł kawałki, i uczynił nas
domu.
Czy nie uderza cię - nawet przez chwilę - że twoje życie jest bohaterem?
Czy nie pamiętacie, dwa miesiące po aresztowaniu Karola, kiedy zaczął działać,
i zrobił wszystko? "
"Byłaś jak chory w czasie", mówi Margaret.
"Zrobiłem oczywistych rzeczy. Miałem dwie inwalidami do pielęgniarki.
Oto dom, gotowy umeblowane i puste.
To było oczywiste. Nie wiedziałem sobie, że przekształci się
stałe.
Nie ulega wątpliwości, zrobiłem trochę ku prostowania plątaniny, ale rzeczy, które ja
nie wyrażenie pomogły mi "." Mam nadzieję, że być trwałe ", mówi Helen,
oddalają się inne myśli.
"Myślę, że tak. Są chwile kiedy czuję Howards End
szczególnie nasze własne. "" Wszystko jedno, Londyn jest pełzanie ".
Zwróciła uwagę na łące - ponad osiem lub dziewięć łąki, ale w końcu z nich był
czerwona rdza. "Widać, że w Surrey, a nawet Hampshire
teraz ", kontynuowała.
"Widzę go od Downs Purbeck. A Londyn jest tylko częścią czegoś innego,
Boję się. Życie dzieje się stopić, na całym
świat ".
Margaret wiedziała, że jej siostra mówiła naprawdę. Howards End, Oniton, The Downs Purbeck, The
Oderberge były wszystkie przeżycia, a tyglem był przygotowywany dla nich.
Logicznie rzecz biorąc, nie mieli prawa żyć.
Czyjaś nadzieja była słabość logiki. Były one prawdopodobnie ziemia pokonując czas?
"Ponieważ sprawa będzie silny, to nie musi iść silny na zawsze", powiedziała.
"To szaleństwo dla ruchu tylko ustawić w ciągu ostatnich stu lat.
Może to nastąpić cywilizacji, która nie będzie ruch, gdyż będzie to odpoczynek
na ziemi.
Wszystko wskazuje na to przeciwko niej teraz, ale nie mogę pomóc, nadzieję i bardzo wcześnie
rano w ogrodzie czuję, że nasz dom jest przyszłość, a także przeszłość. "
Odwrócili się i spojrzał na nią.
Ich własne wspomnienia kolorowe to teraz, dla dziecka Heleny urodził się w centralnym
pokój z dziewięciu.
Następnie Małgorzata powiedziała: "Och, zadbać -!" Czegoś przeniesiony za oknem
Hala, a drzwi otwarte. "Konklawe na łamanie w końcu.
Pójdę ".
To był Paul. Helen wycofał się z dziećmi daleko
pole. Przyjazne głosy powitał ją.
Margaret Rose, spotkać mężczyznę z ciężkim czarnym wąsem.
"Mój ojciec pytał o ciebie", powiedział z wrogością.
Wzięła swoją pracę i poszli za Nim.
"Rozmawialiśmy biznesu," kontynuował, "ale ośmielę się powiedzieć, wiesz wszystko
o tym wcześniej. "" Tak, ja. "
Niezdarny ruchu - dla spędził całe życie w siodle - Paweł pojechał nogę
w stosunku do farby z drzwi. Pani Wilcox dała trochę krzyk irytacji.
Ona nie lubi niczego zarysowany; stanęła w holu wziąć boa Dolly i
rękawice spośród wazonie.
Jej mąż leżał w wielkim skórzanym fotelu w jadalni, a jego boku,
trzymając rękę ostentacyjnie, był Evie.
Dolly, ubrany w purpurę, usiadł przy oknie.
Pokój był mały ciemny i powietrza, byli zobowiązani do przechowywania to tak
aż gokarty z siana.
Margaret dołączył do rodziny, bez mówienia, pięć z nich spotkała się już
w herbacie, i wiedziała dobrze, co się dzieje do powiedzenia.
Awersję do marnować swój czas, poszła na szyciu.
Zegar wybił sześć. "Czy to będzie na każdą jedną?" Powiedział
Henry w zmęczonym głosem.
Kiedyś stare frazy, ale ich efekt był nieoczekiwany i mroczna.
"Ponieważ nie chcę was wszystkich tu przyjechać później i narzeka, że byłem
niesprawiedliwe. "
"To najwyraźniej muszę dopasować do nas", powiedział Paul.
"Przepraszam, mój chłopcze. Trzeba tylko mówić i odejdę
dom dla ciebie zamiast ".
Paweł zmarszczył brwi źle temperedly i zaczął zadrapania na jego ramieniu.
"Jak już zrezygnowało z zewnątrz życie, które nadaje się mnie, a ja przyszedłem do domu patrzeć
po biznesie, to nie jest dobre moje osiadł tutaj ", powiedział w końcu.
"Nie jest to kraj, i to nie jest miasto".
"Bardzo dobrze. Czy mój układ Ci odpowiadać, Evie? "
"Oczywiście, Ojcze".
"A ty, Dolly?" Dolly podniósł ją wyblakły trochę twarz, która
smutek może uschnąć, ale nie stały. "Perfectly wspaniale", powiedziała.
"Myślałem, Charles chciał dla chłopców, ale ostatni raz widziałam go rzekł do niego nie, bo
Nie możemy żyć w tej części Anglii ponownie.
Karol mówi, że powinniśmy zmienić nazwę, ale nie mogę myśleć, co dla Wilcox tylko
Kostiumy Charles i ja, i nie mogę myśleć o innej nazwie. "
Istniała ogólna cisza.
Dolly spojrzał nerwowo okrągłe, obawiając się, że była niewłaściwa.
Paweł nadal podrapać go za ramię. "Potem zostawiam Howards End mojej żonie
absolutnie, "powiedział Henry.
"I niech każdy rozumie, że, a po mojej śmierci niech nie zazdrości
i nic dziwnego. "Margaret nie odpowiedział.
Było coś niesamowitego w jej triumf.
Ona, która nigdy nie spodziewał się podbić nikogo, żądali prosto przez nich
Wilcoxes i rozbite ich życie. "W konsekwencji, zostawiam moja żona nie ma pieniędzy"
powiedział Henry.
"To jest jej własne życzenie. Wszystko, że będzie miał zostaną podzielone
wśród was.
Jestem również dając wiele w moim życiu, tak że może być niezależna od
ja. To jest jej życzenie, też.
Ona również rozdaje dużo pieniędzy.
Ona zamierza zmniejszać swoje dochody o połowę w ciągu najbliższych dziesięciu lat, ona zamierza kiedy
umiera wychodzić z domu do niej - jej bratanka, w tej dziedzinie.
Czy wszystko jasne?
Czy każdy rozumie? "Paweł wstał.
Był przyzwyczajony do tubylców, a bardzo mało potrząsnął nim z Anglika.
Uczucie męski i cyniczny, powiedział: "Down w tej dziedzinie?
Och, daj spokój! Myślę, że mieliśmy cały
Ustanowienie, piccaninnies wliczony w cenę. "
Pani Cahill szepnął: "Nie, Paul. Obiecałeś chcesz zająć ".
Uczucie kobietę świata, wstała i przygotowany do podjęcia jej urlopu.
Jej ojciec pocałował ją.
"Żegnaj, stara dziewczynka", powiedział, "nie martw się o mnie."
"Żegnaj, tato". Potem przyszła kolej na Dolly.
Chcąc przyczynić się, zaśmiała się nerwowo i powiedział: "Żegnaj, Panie Wilcox.
Wydaje się dziwne, że pani Wilcox powinny być pozostawione Margaret Howards End, a
jeszcze jej się to, mimo wszystko. "
Od Evie przyszedł ostro rysowane oddech. "Good-bye", powiedziała do Małgorzaty i
pocałował ją. I znowu i znowu spadł słowa, jak
odpłynąć z morza umierania.
"Żegnaj". "Żegnaj, Dolly".
"Tak długo, ojcze." "Żegnaj, mój chłopcze, zawsze dbać
siebie ".
"Żegnaj, pani Wilcox." "Good-bye.
Margaret zobaczył ich odwiedzających do bramy. Następnie wróciła do męża i położyła
z głową w dłoniach.
Był pitiably zmęczony. Ale uwaga Dolly była zainteresowana jej.
W końcu powiedziała: "Czy możesz mi powiedzieć, Henry, co było o pani Wilcox
opuścił mnie Howards End "?
Spokojnie odparł: "Tak, tak zrobiła. Ale to bardzo stara historia.
Kiedy był chory i jesteś tak miły dla niej chciała, aby ci jakiś zwrot,
i nie jest sama w tym czasie, nabazgrał strony 'Howards End' na kawałku
papier.
Poszedłem do niego dokładnie, a jak to było wyraźnie dziwaczny, ustawić go na bok, trochę
wiedząc, co mój Margaret byłoby mnie w przyszłości. "
Margaret milczał.
Coś pokręcił swoje życie w jego głębi zakamarków, a ona zadrżała.
"Nie zrobiłem źle, prawda?" Zapytał, pochylając się.
"Nie, kochanie.
Nic nie zostało zrobione źle. "Z ogrodu przyszedł śmiech.
"Tutaj są one w końcu!" Wykrzyknął Henry, wycofuje się z uśmiechem.
Helen rzucili się w mroku, trzymając Toma jedną ręką i prowadzenie jej dziecko na
inny. Były okrzyki radości zakaźnych.
"Pola Nostromo!"
Helen krzyknął podniecony - "wielką łąkę! Widzieliśmy już do samego końca, a to będzie
takich upraw siana jak nigdy! "Weybridge, 1908-1910.