Tip:
Highlight text to annotate it
X
Wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni do grawitacji jako "powódu dzięki któremu obiekty spadają", ale tak naprawdę to jest o wiele, wiele
więcej niż tylko to.
Grawitacja jest to siła przyciągania o długim zasięgu między wszystkimi obiektami które posiadają masę:
to jest to co trzyma nas na ziemi, to jest to co trzyma Ziemię na orbicie
słonecznej, i jest tym co spowodowało powstanie Słońca cztery i pół miliarda lat temu!
To niesamowite, że każdy masywny obiekt przyciąga każdy inny we wrzechświecie -
to oznacza, że twój pies, Ziemia, i czarna dziura w Galaktyce Andromedy oddalona o 2,5
milliona lat świetlnych są przyciągane do ciebie,
i ty do nich.
W XVII wieku, Isaac Newton odkrył że wartość siły grawitacji
zmniejsza się proporcjonalnie do kwadratu odległości między dwoma obiektami – więc jeśli jesteś dwa razy dalej,
grawitacja ma tylko jedną czwartą swojej siły! Odkrył też, że siła grawitacji
jest proporcionalna do mas tych obiektów wyjaśniając: im większa jest masa obiektu, tym
silniejsza jest jego siła grawitacji. Dlatego wszyscy możemy poczuć Ziemię ciągnącą nas, ale
nie możemy tak naprawdę doświadczyć przyciągania księzyca – jest mniejszy i znajduje się o wiele dalej! ( choć grawitacja księzyca
jest wystarczająco silna aby spowodować pływy!)
To co powiedziałem wcześniej że grawitacja jest oddziaływaniem między obiektami posiadającymi mase było kłamstwem.
Miałem na myśli obiekty posiadające energię. Ponieważ poza obiektami z masą grawitacja działa też na
światło i inne cząstki bez masy (lecz z energią), tak więc foton światła może się lekko odchylić
przemierzając koło słońca, albo też być kompletnie uwięzionym w czarnej dziurze.
Teraz rozumiesz wagę sytułacji?