Tip:
Highlight text to annotate it
X
Pyatt: Witam na profesjonalnej lekcji gry na waltorni
Orkiestry symfonicznej YouTube.
Nazywam się David Pyatt
i jestem pierwszym waltornistą
w orkiestrze London Symphony Orchestra.
Ten fragment jest wyraźnie podzielony na dwie części.
Na początku jest on powiązany harmonicznie
z pozostałą częścią orkiestry,
w szczególności z sekcją instrumentów dętych drewnianych.
Następnie w takcie 90. zaczyna się
część solowa.
Dlatego też pierwsza sekcja musi być bardzo cicha.
Pianiss... To dynamika pianissimo.
Dźwięk jednak musi być w tym czasie słyszalny.
[gra]
...
W tym momencie rozpoczyna się część solowa.
Kilka słów o tych bardzo niskich dźwiękach.
Niezależnie od sytuacji musicie zadbać,
aby w płucach mieć wystarczającą ilość powietrza, które zostanie
wydmuchane podczas odgrywania dźwięku podstawowego F.
Trzeba również wiedzieć, że każdy z tych dźwięków
musi być dość dokładnie zdefiniowany.
Dlatego nie należy ulegać pokusie
grania tego fragmentu legato.
W porządku, zatem w takcie 90. zaczyna się część solowa.
W tej sekcji jednym z głównych problemów jest oddychanie.
Musicie bardzo postarać się, aby oddychać rzadziej
niż co jeden czy dwa takty.
W przeciwnym razie prawdopodobnie skończy się to hiperwentylacją.
[gra]
...
Sam zazwyczaj biorę oddech
w 94. takcie,
podczas pierwszej pauzy ósemkowej.
Jest on raczej mały.
Następnie na drugiej pauzie ósemkowej
biorę duży oddech,
dzięki któremu mogę uniknąć
oddychania między taktami 95. i 96.
oraz przejść od dźwięku G do dźwięku As
bez konieczności przerywania frazy.
Oczywiście ten pasaż po skali
jest czwartym słynnym solo na waltornię,
dlatego grajcie ten fragment z uwagą i spokojem.
Powinien on brzmieć jak najpiękniej i jak najbardziej melodyjnie.
Nacieszcie się nim.
To część solowa grana przez pierwszego waltornistę.
Dość klasyczna, liryczna partia napisana dla waltorni.
Wiążą się z nią dwa problemy.
Pierwszy to oddychanie,
natomiast drugim problemem jest wytrzymałość.
Te dwa elementy bardzo często łączą się ze sobą.
Oddychając podczas wykonywania tego utworu,
musicie zadbać, aby w żaden sposób
ani pod żadnym pozorem
nie brać oddechu przy napiętych mięśniach.
Gardło musi być
jak najbardziej rozluźnione.
Należy wystrzegać się dźwięku słyszalnego
podczas wdechu przy napiętych mięśniach gardła.
Jeśli usłyszycie... [głośny wdech]
lub coś podobnego,
rozluźnijcie się i zacznijcie od początku.
Postarajcie się, aby odgłos wdechu był słabo słyszalny...
W ten sposób zaczerpniecie maksymalną ilość powietrza
w najkrótszym czasie
i przy minimalnym napięciu mięśni.
Kolejna wskazówka przydatna podczas grania tego utworu,
a także wszystkich innych, które wymagają wytrzymałości,
dotyczy lewej ręki, którą należy
mieć jak najbardziej rozluźnioną.
Łatwiej powiedzieć niż zrobić, gdy napięcie zacznie narastać.
[gra]
...
Jednym z elementów,
z powodu których ten fragment jest szczególnie trudny,
jest oddychanie między frazami.
Bardzo łatwo ulec pokusie urwania dźwięku przed wzięciem oddechu.
[gra]
...
Niezależnie od sytuacji
zadbajcie o to, aby przed
wzięciem oddechu jak najładniej
zakończyć każdy dźwięk.
Pozostawcie sobie jednak dość czasu, aby wziąć odpowiedni oddech
i nie spóźnić się z następnym przedtaktem.
Ponadto dynamika tego utworu
jest naprawdę ekstremalna jak na część solową.
Piano dolce w górnej części skali
potraktowałbym mniej dosłownie
i wyraźnie zagrał mezzopiano.
To jest część solowa
grana przy udziale sekcji instrumentów smyczkowych.
To samo dotyczy mezzoforte.
Aby podkreślić różnicę
między piano a mezzoforte,
warto zwiększyć nieco głośność również przy mezzoforte.
Podczas pauz w takcie 27.
następuje wyraźne crescendo.
Tradycyjnie bardzo często
podczas dwóch pauz następuje diminuendo,
jednak sposób interpretacji zależy wyłącznie od Was.
Dynamika piano jest ponownie stosowana w sekcji końcowej,
w której następuje tutti orkiestry.
Następny utwór, którym się dzisiaj zajmiemy,
to Till Eulenspiegels lustige Streiche,
ze słynną partią waltorni
otwierającą to piękne dzieło.
Pierwsze wejście należy grać bez pośpiechu.
Warto zwrócić uwagę na synkopy.
Pamiętajcie jednak, że dynamiką pierwszej części jest piano.
Natomiast podczas powtarzania partii
jest to mezzoforte.
Ponadto powtarzana partia jest normalnie grana
w zwiększonym tempie.
Grając ten fragment, należy również zwrócić uwagę
na zachowanie odpowiedniej barwy dźwięku
podczas przechodzenia do niższego rejestru.
W dolnej części skali bardzo łatwo można zagrać za głośno,
niemniej jednak należy zadbać, aby dźwięki były wyraźne i czyste.
[gra]
...
Dziękuję za udział w profesjonalnej lekcji gry na waltorni
zorganizowanej przez Orkiestrę symfoniczną YouTube.
Mam nadzieję, że przygotowywanie nagrań będzie dla Was przyjemnością.
Z przyjemnością zapoznam się ze zgłoszonymi materiałami.
Dziękuję.