Tip:
Highlight text to annotate it
X
Wiek niewinności przez Edith Wharton Rozdział XIV.
Jak wyszedł do holu Archer biegł swoim przyjacielem Ned Winsett, w jednym tylko
wśród co Janey przywołał swoich "mądrych ludzi", z którą chciał się badać na rzeczy
głębiej niż przeciętny poziom klubu i garkuchnia pogawędek.
On spostrzegł, w poprzek domu, z obskurnym Winsett plecach zgarbiony, a
kiedyś zauważył jego oczy zwróciły się ku polu Beauforta.
Dwaj mężczyźni podali sobie ręce, a Winsett zaproponował Bock na trochę niemiecki
restauracja za rogiem.
Archer, który nie był w nastroju do tego rodzaju rozmowy były one prawdopodobnie się tam dostać,
zmniejszyła się na zarzut, że miał do roboty w domu, a Winsett powiedział: "Ach, cóż więc
ja mam o to chodzi, i będę Pracowita Apprentice zbyt ".
Oni przechadzali się wzdłuż razem, a obecnie Winsett powiedział: "Spójrz, co jestem naprawdę
po to nazwa ciemnej pani w tym pęcznienia polu same - z Beauforts,
nie była ona?
Na jeden twój przyjaciel Lefferts wydaje się tak pobici przez ".
Archer nie mógł powiedzieć, dlaczego był nieco zirytowany.
Co diabeł nie Ned Winsett chcą z nazwą Ellen Olenska s?
A przede wszystkim, dlaczego on kilka jej z Lefferts s?
Było to w przeciwieństwie Winsett uzewnętrzniania ciekawości, ale po wszystkim, Archer
pamiętał, był dziennikarzem. "To nie jest na rozmowę, mam nadzieję?" On
roześmiał się.
"No cóż - nie dla prasy, tylko dla siebie", Winsett powrócił.
"Faktem jest, she'sa sąsiad mój - *** kwartał dla takiego piękna na osiedlenie się
w - a ona była strasznie miły dla mojego małego chłopca, który spadł jej pościgów kierunkowy
jego kotka, i samego siebie wydał paskudny cięcie.
Ona wpadł z gołą głową, niosąc go na rękach, z kolanem wszystko pięknie
bandażach, a był tak miły i piękny, że moja żona była zbyt oszołomiony, aby
poprosić jej imię. "
Przyjemny blask rozszerzone serce łucznika. Nie było nic nadzwyczajnego w
opowieść: każda kobieta musiałaby zrobić jak najwięcej dla sąsiada dziecka.
Ale to było tak jak Ellen, czuł, aby nie wpadł z gołą głową, niosąc chłopca
w ramionach, a także do oślepiony złą panią Winsett w zapominając zapytać kim ona jest.
"To jest hrabina Olenska - wnuczka starego Pani Mingott-tych."
"Uff - Hrabina" gwizdali Ned Winsett. "Cóż, nie wiem hrabiny były tak
sąsiedzkich.
Mingotts nie jest. "" Będą, jeśli chcesz pozwolić im ".
"Ach, cóż -" To była ich stara niekończące argumentem co do upartej niechęci
z "ludzi mądrych" do częstych w modnym, i obaj mężczyźni wiedzieli, że tam
było sensu w przedłużaniu go.
"Zastanawiam się" Winsett urwał ", jak hrabina dzieje się żyć w naszym slumsów?"
"Bo ona nie obchodzi obijać się, gdzie mieszka - lub o naszych trochę
społeczny znak-posty ", powiedział Archer, z tajnym dumy z własnego obrazu niej.
"Hm - było w większych miejscach, jak sądzę," inny skomentował.
"Cóż, tutaj jest mój narożnik".
On slouched off całej Broadwayu i Archer patrzyła za nim i rozmyślając na jego
ostatnie słowa.
Ned Winsett miał te błyski penetracją, byli najbardziej interesujące
coś o nim, i zawsze Archer zastanawiają się, dlaczego pozwolił mu przyjąć
brak tak flegmatycznie w czasach, gdy większość ludzi wciąż borykają.
Archer wiedział, że Winsett miał żonę i dziecko, ale nigdy nie widział ich.
Dwaj mężczyźni zawsze spotkali się w wieku, lub w jakimś ulubione miejsce spotkań dziennikarzy i teatralnych
ludzie, jak na przykład restauracji, gdzie Winsett zaproponował pójść na Bock.
Dał Archer do zrozumienia, że jego żona była nieważna, co może być prawdą
Biedna, lub może po prostu oznaczać, że brakowało społecznych prezentów lub w
ubrania wieczorowe, albo obu naraz.
Winsett sam miał dziką wstręt do społecznych obchodów: Archer, który ubrany w
wieczór, bo myślał, że czystsze i bardziej komfortowe to zrobić, i który miał
nigdy nie przestał uznać, że czystość
i komfort są dwie z najbardziej kosztownych elementów na skromny budżet, uważany Winsett-tych
postawa jako część nudny "Bohemian" stanowią, że zawsze modnych ludzi
który zmienił swoje szaty bez konsultacji
o tym, i nie zawsze harping od liczby sług jeden trzymane, wydają się tak
znacznie prostsze i mniej skrępowani niż inni.
Niemniej jednak, zawsze był stymulowany przez Winsett, a gdy spostrzegł
dziennikarza szczupły brodaty twarz i oczy melancholijne on by pogrom go z
jego róg i nosić go na długiej rozmowie.
Winsett nie był dziennikarz z wyboru.
Był czysty literat, przedwcześnie urodzony w świecie, który nie potrzebował liter, ale
po opublikowaniu jedną objętość krótkich i wykwintne literackich aprecjacji, z czego
sto dwadzieścia egzemplarzy zostało sprzedanych,
trzydzieści rozdane, a bilans ostatecznie zniszczony przez wydawców (jak
na umowie), aby zrobić miejsce dla bardziej rynkowej materiału, porzucił Niego
prawdziwe powołanie i podjął sub-redaktorskiej pracy
w kobiecym tygodniku, gdzie mody i znaki informacyjne i wzory papieru na zmianę z New
Anglia miłość-stories i reklamy napojów umiarkowania.
Na temat "Hearth ubocznych pożarów" (jak papier nazywał) był niewyczerpany
zabawne, ale pod jego zabawy czaił sterylny gorycz jeszcze młody
Mężczyzna, który próbował i zrezygnował.
Jego rozmowa zawsze Archer wziąć miarę swojego życia i czują się jak
trochę to zawarte, ale Winsett-tych, mimo wszystko, zawarte jeszcze mniej, i choć ich
fundusz wspólny intelektualnych zainteresowań i
ciekawostki przedstawili swoje rozmowy radosny, ich wymiana poglądów zwykle pozostał
w granicach do zadumy dyletantyzm.
"Faktem jest, że życie nie jest dużo pasuje do żadnego z nas," Winsett kiedyś powiedział.
"Jestem w dół i obecnie, nic z tym zrobić.
Mam tylko jeden towar do produkcji, a nie ma rynku na to tutaj, i nie będzie
w moich czasach. Ale jesteś wolny i jesteś zamożny.
Dlaczego nie masz w dotyku?
Jest tylko jeden sposób to zrobić: iść do polityki ".
Archer rzucił głowę do tyłu i roześmiał się.
Nie jeden widział w mgnieniu oka różnicę zapełnienia między mężczyznami, jak Winsett i
inne - rodzaj łucznika r.
Każdy jeden w uprzejmych kręgach wiedział, że w Ameryce ", pan nie mógł iść do
polityka ".
Ale, skoro ledwo mógł umieścić go w ten sposób do Winsett, odpowiedział wymijająco:
"Spójrzcie na karierę uczciwego człowieka w amerykańskiej polityce!
Oni nie chcą nas ".
"Kto to" oni "? Dlaczego nie wszyscy się razem i być
"Oni" sami? "Śmiech łucznika zwlekał na ustach w
lekko protekcjonalny uśmiech.
Nie było sensu przedłużać dyskusji: wszyscy wiedzieli o melancholii los
Kilka panowie, którzy ryzykowali swoje czystą bieliznę w polityce komunalnych lub państwowych w New
York.
Dzień minął, gdy coś takiego było możliwe: kraj był w posiadaniu
z szefów i emigracyjne, a porządni ludzie musieli uciec się do sportu lub
kultura.
"Kultura! Tak - jeśli mieliśmy je!
Ale to tylko kilka małych lokalnych patche, umiera tu i tam ze względu na brak
z - dobrze, pielenia i cross-nawożenie: ostatnie resztki starej tradycji europejskiej
że twoi przodkowie przywieźli ze sobą.
Ale jesteś w żałosnym mniejszości mało: masz żadnego centrum, nie ma konkurencji, nie
publiczność.
Jesteś jak na zdjęciach na ścianach opuszczonego domu: "Portret
Gentleman ".
Nigdy nie będziesz do niczego, każdy z was, aż zakasać rękawy i
aż w błoto. To, czy emigrować ...
Boże! Gdybym mógł wyemigrować ... "
Archer psychicznie wzruszył ramionami i odwrócił rozmowę z powrotem do książek,
gdzie Winsett, jeśli niepewny, była zawsze interesująca.
Emigrować!
Jakby pan mógł porzucić swój kraj!
Można nie więcej zrobić, niż można było zakasać rękawy i własnych zejść do
gnój.
Pan po prostu zostali w domu i wstrzymały się od głosu.
Ale nie można zrobić człowiek jak Winsett zobaczyć, że, i dlatego z New York
literackie kluby i egzotycznych restauracji, choć pierwsze poruszenia się to wydawać więcej
Kalejdoskop, okazało się w końcu, być
mniejsze pole, wzorem bardziej monotonny niż zebranych atomów Fifth
Avenue. Następnego ranka Archer przeczesywali miasto w
próżno więcej żółtych róż.
W wyniku tego wyszukiwania przybył późno w biurze, zauważył, że jego
Czyniąc to się nie cokolwiek różnicę do jednego, a wypełniony był nagły
irytacji na skomplikowany marności życia.
Dlaczego nie powinno być, w tej chwili, na piaskach Augustyna z maja
Welland?
Nikt nie został oszukany przez swojego pozorem aktywności zawodowej.
W staromodnych firm prawniczych, takich jak ten, którego Pan Letterblair był szefem, a
które zostały głównie zaangażowane w zarządzanie duże osiedla i "konserwatywny"
inwestycje, zawsze były dwa lub trzy
młodzi mężczyźni, dość zamożni, a bez ambicji zawodowych, którzy na pewien
liczba godzin każdego dnia, usiadł przy biurku realizujących trywialne zadania, lub
po prostu czytając gazety.
Choć miał to być właściwy dla nich mieć zawód, surowy fakt
z zarabiania pieniędzy wciąż postrzegany był jako obraźliwe i prawo, będąc
zawód, został stanowiły bardziej kulturalny niż wykonywanie działalności gospodarczej.
Ale żaden z tych młodych ludzi miał nadzieję na naprawdę postępuje w swoim zawodzie, lub
każdy zadatku to zrobić, a *** wieloma z nich zielone pleśni powierzchowny
już odczuwalnie rozprzestrzenia.
To zrobiło dreszcz Archer, aby myśleć, że może się rozprzestrzeniać na niego zbyt.
Miał być pewni, inne gusta i interesy, on spędzał wakacje w
Europejskie podróże, uprawiany przez "mądrych ludzi" Niech mówili i ogólnie próbował
do "***ążyć", jak miał nieco tęsknie umieścić go Madame Olenska.
Ale raz był żonaty, co stanie się z tym wąskim marginesie życia, w którym jego
rzeczywistych doświadczeń żyli?
Widział tyle innych młodych mężczyzn, którzy marzyli swoje marzenie, choć może mniej
żarliwie, a który stopniowo zatopiony w spokojnym i luksusowym rutyny ich
starsi.
Z urzędu wysłał notatkę przez posłańca do Madame Olenska z pytaniem, czy mógłby zadzwonić
tego popołudnia i błagając ją, aby pozwolić mu znaleźć odpowiedź w swoim klubie, ale w klubie
znalazł nic, ani nie otrzymują żadnego listu następnego dnia.
Ten nieoczekiwany cisza upokorzony go poza rozum i chociaż następnego dnia rano
ujrzał wspaniałą gromadę żółtych róż za kwiaciarnia w szybę, opuścił ją
tam.
Dopiero na trzecim rano, że otrzymał linię drogą pocztową z hrabiną
Olenska.
Ku jego zdziwieniu został datowany na Skuytercliff, dokąd van der Luydens
że szybko wycofali się po włożeniu księcia na pokładzie jego parowiec.
"Uciekłem", pisarz zaczął nagle (bez zwyczajowych wstępów), "dni
po tym jak zobaczyłem cię w grze, a ci znajomi swoim rodzaju miały mi wejść
Chciałem być spokojny, i myśleć, co się.
Miałeś rację w opowiadać, jak rodzaj byli; czuję się tak bezpiecznie.
Żałuję, że byliście z nami ".
Ona zakończyła się konwencjonalnych "Z poważaniem" i bez aluzji do
datę jej zwrotu. Ton listu zaskoczony młody
człowiekiem.
Co się pani Olenska ucieka od i dlaczego czuje potrzebę bycia bezpieczne?
Jego pierwszą myślą było z jakimś ciemnym zagrożeniem z zagranicy, a potem pomyślał, że zrobił
nie znam jej epistolarna styl, i że może chodzić do malowniczej przesady.
Kobiety zawsze przesadzone, a ponadto nie była całkowicie na jej swobodnie w języku angielskim,
którym często mówił jakby tłumacząc z francuskiego.
"Je suis evadee mnie -" położyć w ten sposób zdanie wprowadzające natychmiast sugeruje, że
ona może tylko chcieli uciec od nudnej rundzie audytowego; który był
bardzo prawdopodobne, prawda, bo uznał ją za
kapryśna i nużyło z przyjemności chwili.
To bawiło się myśleć van der Luydens "prowadzone po ją do
Skuytercliff na drugiej wizycie, tym razem na czas nieokreślony.
Drzwi Skuytercliff rzadko i niechętnie otworzył dla zwiedzających, i chłodno
weekend był najbardziej kiedykolwiek oferowane niewiele więc uprzywilejowana.
Ale Archer widział, na jego ostatniej wizyty w Paryżu, pyszne gry z Labiche "Le
Voyage de M. Perrichon ", i przypomniał sobie M. Perrichon jest wytrwały i undiscouraged
przywiązanie do młodego człowieka, którego miał wyciągnąć z lodowca.
Van der Luydens uratował Madame Olenska od zagłady niemal lodowatej, a
choć było wiele innych powodów przyciąga ich do niej, Archer wiedział, że
pod nimi wszystkich świeckich łagodny i
uparty determinacja, aby przejść na ratowanie jej.
Poczuł wyraźną rozczarowanie na uczenie, że była daleko, a prawie
natychmiast pamiętać, że tylko dzień wcześniej odmówił zaproszenia na
wydać następną niedzielę z Reggie
Chiverses w ich domu na Hudson, kilka kilometrów poniżej Skuytercliff r.
Miał się do syta dawno temu z głośnym stron przyjaznych w Highbank, z
wybieg, lód-żeglarstwo, kuligi, długie atutem w śniegu, a ogólny smak
z łagodną flirtu i łagodniejsze figli.
On właśnie otrzymał pudełko z nowych książek z jego londyńskiego sprzedawcy książek i miał
preferowane perspektywę spokojnej niedzieli w domu z jego łupu.
Ale on teraz poszedł do klubu pismo-pokojowej, napisał pośpieszny telegram i powiedział
sługa go wysłać natychmiast.
Wiedział, że pani Reggie nie sprzeciwił się nagle jej odwiedzających zmiany ich
umysły, i że nie zawsze był pokój, aby oszczędzić jej elastycznej domu.