Tip:
Highlight text to annotate it
X
ROZDZIAŁ XII Daguerreotypist
Nie należy przypuszczać, że życie osobistości naturalnie tak aktywny jak Phoebe
mogą być całkowicie zamknięte wewnątrz obrębu starego domu Pyncheon.
Clifford domaga się od swojego czasu były zazwyczaj spełniony, w tych długich dni,
znacznie wcześniej niż słońca.
Cichy jak jego codzienne istnienie wydawało, to jednak osuszony wszystkie zasoby przez
którym żył.
Nie było to ćwiczenia fizyczne, które overwearied go - za wyjątkiem tego, że
czasami uczynił niewiele z motyka lub chodził willowej spacer lub, w deszczowy
pogoda, ciągnie duży puste
pokój - to była jego skłonność do pozostania tylko zbyt spokojny, jak traktowała wszelkie trud
kończyny i mięśnie.
Ale, czy to był ogień tlący się w nim, że spożywane swoją energię życiową,
lub monotonia, który mógłby przeciągać się z benumbing efekt ponad umysłem
inaczej położony został nie monotonia do Clifford.
Możliwe, że był w stanie drugim wzrostu i odbudowy, był stale
przyswajanie pokarmu dla ducha i intelektu z zabytkami, dźwięki i imprez
które przeszły jako doskonały pustki do osób bardziej praktykowane ze światem.
Jak wszystko jest aktywność i zmienność na nowy umyśle dziecka, więc to może być,
Podobnie na uwadze, że przeszedł swego rodzaju nowego stworzenia, po jego długo-
zawieszony życie.
Być przyczyną tego, co może, Clifford powszechnie udał się do reszty, dokładnie
wyczerpane, a promienie słońca były jeszcze topnieją przez jego Window-zasłony, lub
wyrzucono z końca połysku na ścianie komory.
A gdy on spał tak wcześnie, jak inne dzieci robić i marzyli o dzieciństwie,
Phoebe była wolna śledzić własne upodobania na pozostałą część dnia i wieczorem.
To była wolność niezbędny dla zdrowia, nawet o charakterze tak mało podatne
z patologiczną wpływa jako że z Phoebe.
Stary dom, jak już powiedzieliśmy, miał zarówno na sucho gnicie i wilgotnej-Rot w jego
Ściany, to nie był dobry oddychać żadnej innej atmosferze niż to.
Hepzibah, choć miała swoje cenne i odkupienie cech, miał być uprawiane na rodzaj
wariat przez uwięzienie się tak długo w jednym miejscu, z Żadna inna firma niż
pojedynczy seria pomysłów, a jednak jedno uczucie, a jedno gorzkie poczucie źle.
Clifford, czytelnik może sobie wyobrażać, była zbyt obojętny działać moralnie na jego
bliźnich, ale kameralny i ekskluzywny swoje stosunki z nim.
Ale sympatia lub magnetyzm między ludźmi jest bardziej wyrafinowany i uniwersalny niż
uważamy, że istnieje rzeczywiście, wśród różnych grup zorganizowanego życia,
wibruje od jednego do drugiego.
Kwiat, na przykład, jak Phoebe się zaobserwować, zawsze zaczął chylić wcześniej w
Ręka Clifforda lub Hepzibah-tych, niż jej własne, a tym samym prawo, przekształcając jej
Cały życie codzienne w kwiat zapachu
dla tych dwóch duchów chorowity, dziewczyna kwitnący nieuchronnie chylić i blaknięcie dużo
wcześniej niż w przypadku noszenia na młodszego i szczęśliwsze piersi.
Chyba miała jakiś czas oddawał jej impulsy dynamicznością i tchnął wiejskiej powietrze
podmiejski spacer, lub bryza oceanu, wzdłuż brzegu, - sporadycznie posłuszni impuls
Natury, w New England dziewcząt, przez
udział metafizyczny lub filozoficzne wykład lub oglądania siedem mil panoramę
lub słuchając koncertu, - poszedł na zakupy o mieście, plądrowanie cały
składy wspaniałej towarów i
przyniesieniu do domu wstążkę, - był zatrudniony, podobnie, trochę czasu, aby czytać Biblię
w swoim pokoju i ukradli trochę więcej myśleć o swojej matce i jej natywna
miejsce - chyba że dla takich moralnych leków,
powyżej, powinniśmy wkrótce oglądaliśmy nasz biedny Phoebe rosną cienka i umieścić na
bielone, niezdrowe aspekt i zakładają dziwne, nieśmiałe sposoby, proroczy z old-
dziewiczość i ponury przyszłość.
Nawet jak to było, zmiana wzrósł widoczne; zmiana częściowo należy ubolewać, choć
cokolwiek urok to naruszone zostało naprawione przez inny, może bardziej cenne.
Nie była więc stale gejem, ale miała swoje nastroje myślenia, który Clifford, na
całości, lubi lepiej niż jej byłego fazie unmingled radości, bo teraz ona
rozumie go lepiej i bardziej delikatnie,
a czasami nawet interpretować go do siebie.
Jej oczy wyglądały większe i ciemniejsze, a głębiej, tak głęboko, w niektórych momentach ciszy,
że wydawało się studni artezyjskich, dół, dół, do nieskończoności.
Była mniej dziewczęcy niż kiedy pierwszy raz zobaczył swoją wysiadaniu z omnibus; mniej
dziewczęcy, ale kobieta.
Tylko młodzieńczy umysł, z którym Phoebe miała okazję częstego obcowania
było to, że z daguerreotypist.
Nieuchronnie przez presją odosobnieniu o nich, zostały wniesione
w zwyczajach jakiegoś znajomości.
Gdyby spotkali się w różnych okolicznościach, żadna z tych młodych osób musiałoby
był prawdopodobnie obdarzyć wiele myśli na inny, chyba, rzeczywiście, ich ekstremalne
odmienność powinna okazały zasadę wzajemnego przyciągania.
Zarówno to prawda, były postacie odpowiednie do New England życia, a posiadające wspólny
gruntu, dlatego w ich rozwoju bardziej zewnętrznych, ale jak inaczej niż w ich
Odpowiednie wnętrza, jak gdyby ich rodzimych klimacie był w odległości świecie.
Na początku część ich znajomości, Phoebe była raczej powstrzymywane
więcej niż było w zwyczaju z jej szczerych i prostych sposobów z bardzo nie Holgrave firmy
oznaczony zaliczki.
Że nie była jeszcze przekonany, że znała go dobrze, choć prawie codziennie spełnione i
rozmawiali ze sobą, w swoim rodzaju, przyjazny, a co wydawało się być znajomy sposób.
Artystka, w chaotyczny sposób, że przekazał do czegoś Phoebe z jego
Historia.
Jak był młody, a już jego kariera zakończona w momencie już osiągnięty,
nie było na tyle z incydentu do wypełnienia, bardzo chlubnie, autobiograficzny tom.
Romans na planie Gil Blas, dostosowany do amerykańskiego społeczeństwa i obyczajów, by
przestanie być romans.
Doświadczenie wielu osób wśród nas, którzy uważają go ledwie warte opowiedzenia,
równałoby się wichrom młodości Hiszpana, podczas gdy ich
ostateczny sukces lub punkt dokąd oni
często, może być nieporównywalnie większy niż te, które pisarz będzie wyobrazić sobie jego bohatera.
Holgrave, jak powiedział Phoebe trochę dumnie, nie mógł się pochwalić jego pochodzenia,
chyba jako nadzwyczaj skromny, ani jego edukacji, poza tym, że był
scantiest możliwe, a uzyskane przez kilka
frekwencja zimowe miesiące w szkole powiatu.
Lewy wcześnie na własnym przewodnictwem, zaczął być samodzielny a jeszcze chłopiec;
i to był warunek trafnie dopasowane do jego naturalnej siły woli.
Choć teraz, ale dwadzieścia dwa lata (brakuje kilka miesięcy, które są rok w
takie życie), był już, po pierwsze, nauczyciel kraju; następny, sprzedawca w
sklep kraj, a, albo w tym samym czasie
lub później, polityczny redaktor gazety kraju.
Miał następnie udał Nowej Anglii i na Bliskim państwa, jako domokrążca, w
Stosunek pracy z Connecticut manufaktury z Kolonii wody i esencji innych.
W episodical sposób studiował i praktykował stomatologii, a także z bardzo
pochlebne sukces, zwłaszcza w wielu fabrycznych miast wzdłuż naszych strumieni śródlądowych.
W nadliczbowych urzędnika, jakiegoś rodzaju lub innego, na pokładzie packet-statku, miał
odwiedził Europę i znalazł środki, zanim wrócił, aby zobaczyć, Włoszech, a część Francji
i Niemcy.
W późniejszym okresie spędził kilka miesięcy w społeczności Fourierists.
Jeszcze niedawno był publiczny wykładowca na mesmeryzm, dla których nauka
(Jak zapewnił Phoebe, a nawet udowodnić, umieszczając
Chanticleer, któremu zdarzyło się być drapanie
w pobliżu, spać) miał niezwykły dar w.
Jego obecna faza, jako daguerreotypist, nie miał żadnego większe znaczenie w jego własnym zdaniem
ani prawdopodobnie bardziej trwały, niż którykolwiek z poprzednich nich.
Została ona podjęta z nieostrożnego skwapliwie z awanturnika, który miał swoje
chleb zarobić.
Byłoby rzucony na bok, jak beztrosko, kiedy on powinien wybrać, aby zarobić na chleb
w inny sposób równie marginalny.
Ale co było najbardziej niezwykłe i, być może, pokazał więcej niż wspólnym puazów w
młody człowiek, był fakt, że wśród tych wszystkich perypetii osobistych, on nigdy nie miał
stracił tożsamość.
Bezdomni jak był, - nieustannie zmienia swój whereabout, a zatem
odpowiedzialny ani opinii publicznej ani do osób fizycznych, - odkładając jedno z zewnątrz,
i wyrywając się inny, być wkrótce
przesunięty na jedno trzecie - nigdy nie naruszył najgłębszą człowieka, ale już przeprowadza jego
sumienie razem z nim. Nie można było wiedzieć Holgrave bez
uznając to za fakt.
Hepzibah widział go. Phoebe wkrótce zobaczył go podobnie, i dał mu
rodzaj zaufania, który takie pewność inspiruje.
Była zaskoczona, ale i czasami odpychany, - nie przez jakiekolwiek wątpliwości co do jego
integralność do tego, co prawo przyznał, ale poczucie, że jego prawo różniły się od
sama.
Zrobił jej nieswojo, i wydawało się zachwiać wszystko wokół niej, przez jego brak
szacunek za co zostało ustalone, chyba że w chwili ostrzeżenia, może on ustanowić jego
prawo do prowadzenia swojej ziemi.
Wtedy zresztą ona ledwie uważał go czuły w jego naturze.
Był zbyt spokojny i chłodny obserwator. Phoebe poczuł oko, często, jego serce,
rzadko lub nigdy.
Wziął pewien rodzaj zainteresowania Hepzibah i jej brat, i Phoebe
sama.
Studiował je uważnie, i nie dopuszcza najmniejszego okoliczność ich
indywidualności, aby mu uciec.
Był gotów je wykonać, co dobre, że może, ale przecież nigdy nie dokładnie
wykonane wspólną sprawę z nimi, ani dał żadnych wiarygodnych dowodów, że kochał je lepiej
w proporcji jak znał ich więcej.
W swoich stosunkach z nimi, wydawał się być w poszukiwaniu psychicznego żywności nie, serce
pokarmem.
Phoebe nie mogła pojąć, co interesuje go tak wiele w jej przyjaciół i siebie,
intelektualnie, ponieważ dbał nic o nich, lub porównywalnie, tak mało, jak
obiekty ludzkiego uczucia.
Zawsze w swoich rozmowach z Phoebe, artysta wykonał zapytanie o szczegóły co do
Dobro Clifford, którego, z wyjątkiem w niedzielę festiwalu, rzadko widziałem.
"Czy on nadal wydają szczęśliwy?" Zapytał jeden dzień.
"Szczęśliwy jak dziecko", odpowiedziała Phoebe, "ale - jak dziecko, też - bardzo łatwo
zakłócone. "
"Jak przeszkadzał?" Zapytał Holgrave. "Dzięki rzeczy bez, albo myśli w?"
"Nie widzę swoje myśli! Jak miałbym to zrobić? "Odpowiedział Phoebe z prostą
pikanterii.
"Bardzo często jego zmiany humoru bez powodu, że można się domyślać, jak
chmura przychodzi słońce.
Ostatnio, od kiedy zaczęły go poznać lepiej, czuję, że jest nie tak do
Przyglądając się dokładniej w jego nastroje. Miał tak wielki smutek, że jego
Serce jest tym uroczystym i świętym przez nią.
Kiedy jest wesoły, - kiedy słońce świeci w jego umyśle - to ośmielam się zajrzeć w,
tak daleko jak światło dociera, ale nie dalej.
Jest to ziemia święta, gdzie cień pada! "
"Jak pięknie Ci wyrazić to uczucie!", Powiedział artysta.
"Mogę zrozumieć uczucia, bez posiadania go.
Gdybym swoje możliwości, bez skrupułów uniemożliwiłoby mi się przekonać Clifford do
pełen głębi znaczny spadek-line "" Jakie to dziwne, że należy życzyć to! "
Zaznaczył Phoebe nieumyślnie.
"Co to jest kuzyn Clifford do ciebie?" "Och, nic - oczywiście nic"
odpowiedział Holgrave z uśmiechem. "Tylko to jest takie dziwne i
niepojęty świat!
Więcej patrzę na nią, tym bardziej zagadki mnie i zaczynają podejrzewać, że człowieka
dezorientacja jest miarą jego mądrości.
Mężczyźni i kobiety i dzieci też są takie dziwne stworzenia, które nigdy nie można być
pewne, że naprawdę zna ich, ani kiedykolwiek odgadnąć co były one od tego, co widzi
je się teraz.
Sędzia Pyncheon! Clifford!
Co kompleks zagadka - złożoność skomplikowanych - nie prezentują!
Wymaga to intuicyjne sympatię, jak młoda dziewczyna-tych, aby go rozwiązać.
Zwykłego obserwatora, podobnie jak ja (którzy nigdy nie mają żadnych intuicje i jestem w najlepszym razie tylko
dowcipny i ostry), jest całkiem pewne, że błądzą. "
Artystka teraz zwrócił rozmowę na tematy mniej mroczne niż te, które miały
poruszył.
Phoebe i on byli młodzi razem, ani nie miał Holgrave, w jego przedwczesnej doświadczenia
życie zmarnowane całkowicie, że piękny duch młodości, która, tryskające z jednego
małe serce i ochotę, może rozproszyć się
*** wszechświatem, co to wszystko jasne jak w pierwszym dniu stworzenia.
Człowieka własnej młodości jest największym na świecie młodzież, przynajmniej czuje się jakby to było, i wyobraża sobie,
że ziemski substancja granit jest coś jeszcze nie utwardzone, a który
może pleśń na kształt cokolwiek mu się podoba.
Tak było z Holgrave.
Mógł mówić mądrze o światowej starości, ale nigdy nie wierzył, co on
powiedział, był młody mężczyzna nadal, a więc spojrzał na świecie - że szaro-
brodaty i pomarszczony rozrzutna, zgrzybiały,
bez czcigodny - jak przetargu pacholę, zdolnej ulepszone w
wszystko, co być powinno, ale mało jeszcze wykazał najdalszych obietnicę stania.
Miał poczucie, lub do wewnątrz proroctwo, - który młody człowiek nigdy nie lepiej mieć
narodził, niż nie mieć, a dojrzały człowiek lepiej umrzeć od razu niż całkowicie do
zrezygnować, - że nie jesteśmy skazani na
pełzanie na zawsze w starym stylu złego, ale to bardzo teraz, istnieje
zwiastuny za granicą złotej ery, które należy spełnić w swoim życiu.
Wydawało Holgrave, - jak zapewne wydawało się na nadzieję na każdym wieku
ponieważ epoka wnuków Adama, - że w tym wieku, bardziej niż kiedykolwiek,
omszały i zgniłe Przeszłość ma być
zburzone, a martwe instytucje do Wypędzeni z drogi, a ich martwe
Zwłoki pochowano, a wszystko zacząć od nowa.
Co do głównego tematu - może nigdy nie żyjemy, żeby w to wątpię - co do lepszych wieków
przychodzą, artysta z pewnością miał rację.
Jego błąd polegał na założeniu, że w tym wieku, więcej niż jednego przyszłości lub przeszłości, jest
przeznaczone, aby zobaczyć postrzępione szaty starożytności wymienić na nowy garnitur, zamiast
stopniowego odnawiania się przez
patchwork, stosując własną małą żywotność jako miary niekończące
osiągnięcie, a ponad wszystko, w fancying że liczyło nic
wielki koniec w świetle, czy on sam powinien walczyć o nią lub przeciwko niej.
Mimo to był dobrze mu tak myśleć.
Ten entuzjazm, napełniając się poprzez spokoju jego charakteru, a tym samym
biorąc aspekt utrwalonym myśli i mądrości, by służyć zachować jego młodość czyste,
i sprawiają, że jego aspiracje wysokie.
A kiedy, przy czym lata osiadł więcej weightily na niego, jego wcześnie wiara powinna
być modyfikowane przez nieuniknione doświadczenia, byłoby bez ostry i nagły
Rewolucja z jego uczuciami.
On nadal mieć wiarę w człowieka przeznaczenia rozjaśniające, a może kochać
tym lepiej, jak powinien on rozpoznać jego bezsilności we własnym imieniu, a
wyniosły wiara, z którą rozpoczął życie,
będzie dobrze wymiany barterowej za daleko pokorniejszy jednym z jego bliskich, aby rozpoznać, że człowieka
najlepiej skierowany wysiłek osiąga pewien rodzaj snu, podczas gdy Bóg jest jedynym pracownikiem
realia.
Holgrave czytał bardzo mało, i że trochę w przejściu przez arterii
życia, gdzie mistyka język z jego książek był zawsze miesza się z
gaworzyć z tłumu, tak że zarówno jeden
a drugi był w stanie wpłynąć na utratę żadnego sensu, że może zostały właściwie samodzielnie.
Uważał się myśliciel, był z pewnością przemyślany kolei, ale z
własną ścieżką, aby odkryć, że być może ledwie osiągnął jeszcze punktu, w którym się
wykształcony człowiek zaczyna myśleć.
Prawdziwa wartość jego charakteru leżał w tym głębokiej świadomości wewnętrznej siły,
który wydał wszystkie swoje przeszłe Losy wydają tylko jak zmiany szaty, w które
entuzjazm, tak cicho, że ledwie znał
o jej istnieniu, ale który wydał ciepło do wszystkiego, położył rękę na; w
że osobiste ambicje, ukryte - od jego własnych, jak również inne oczy - wśród jego bardziej
hojne impulsy, ale w którym czai się
pewność skuteczności, które mogłyby umocnić go od teoretyka do mistrza niektórych
możliwe przyczyny.
Łącznie w swojej kulturze i braku kultury, - w jego surowej, dzikiej i Misty
filozofii i doświadczenie praktyczne, które przeciwdziałać niektóre z jego tendencji;
w swoim wspaniałomyślnym zapałem dla dobra człowieka,
i jego lekkomyślność z niezależnie od wieku założył w imieniu człowieka, w jego
wiara, aw jego niewierności, w co miał, a co nie miał, - artysta
może fitly wystarczająco stań jak
przedstawiciel wielu compeers w rodzinnej ziemi.
Jego kariera to byłoby trudne do nakreśli.
Pojawiły się cechy w Holgrave, takie jak w kraju, gdzie wszystko jest
wolny do strony, która może pojąć, trudno było nie umieścić niektóre z świata
Nagrody w jego zasięgu.
Ale te sprawy są uroczo niepewne.
Na każdym niemal kroku w życiu, spotykamy się z młodych mężczyzn tylko o wieku Holgrave firmy, dla
którego spodziewamy się wspaniałe rzeczy, ale z nich, nawet po śledczej dużo i ostrożny,
nigdy nie zdarzy się usłyszeć słowa.
Wrzenie młodości i pasji, a świeże połysk intelektu i
wyobraźnia, wyposażyć je z fałszywym blasku, co sprawia, głupców siebie
i innych ludzi.
Podobnie jak niektóre chintzes i calicoes i ginghams, pokazują dokładnie w ich pierwszym
nowość, ale nie znoszę słońce i deszcz, i zakładają bardzo trzeźwo aspekt po
pralka dzień.
Ale nasza firma jest z Holgrave jak go znaleźć na tej konkretnej południu i
w altanie w ogrodzie Pyncheon.
W tego punktu widzenia był to przyjemny widok, aby ujrzeć tego młodego człowieka, z tak
dużo wiary w siebie, a więc sprawiedliwe wygląd podziwu kompetencji - tak niewiele
poszkodowane, także przez wielu testów, które miały
próbował swych metalu - to było przyjemne zobaczyć go w jego życzliwym stosunku z Phoebe.
Jej myśl ledwo zrobić mu sprawiedliwość, kiedy wypowiedział mu zimno, albo, jeśli tak, to
wzrosła cieplejsze teraz.
Bez tego celu z jej strony, i nieświadomie na jego, zrobiła w Izbie
Seven Gables jak w domu dla niego, a ogród znany okręgowych.
Dzięki wnikliwości na którym szczycił się, że zdawało się, że mógłby wyglądać
przez Phoebe i wszystko wokół niej, a może odczytać ją wyłączyć jak strony dziecka
historia-book.
Ale te przezroczyste natury są często zwodnicze w ich głębi; te kamyki na
Dno fontanny są dalej od nas niż myślimy.
Tak więc artysta, cokolwiek by sądzić o pojemności Phoebe została mamieni, przez niektórych
cichy urok jej, aby swobodnie rozmawiać o tym, co marzył robi na świecie.
Nalał sobie jako do innej jaźni.
Bardzo możliwe, że zapomniał Phoebe, kiedy rozmawiał z nią i została przeniesiona tylko przez
nieunikniona tendencja myśli, kiedy wydają się sympatyczny przez entuzjazm i
emocje, płynąć do pierwszego zbiornika bezpiecznego która znajdzie.
Ale gdybyś zajrzał do nich przez szparki willowej płotem młodego człowieka
kolor gorliwość i podwyższone mogły doprowadzić można przypuszczać, że był kochać
do młodej dziewczyny!
W końcu, coś zostało powiedziane przez Holgrave, że wszystko jest właściwy do Phoebe, aby zapytać
co po raz pierwszy przyniosła mu zapoznanie się z jej Hepzibah kuzyna, i dlaczego on teraz wybrał
złożyć w odludnym starym domu Pyncheon.
Bez bezpośrednio odpowiadając jej, zwrócił z przyszłości, który dotychczas był
Tematem jego dyskursu, i zaczęli mówić z wpływów z przeszłości.
Jedna osoba jest w istocie, ale pogłos z drugiej.
"Czyż nie jesteśmy, nigdy nie pozbyć się tego wcześniej?" Zawołał, utrzymując się na zadatek
Ton jego poprzedniej rozmowy.
"Leży na teraźniejszości jak olbrzymi jest trupem W rzeczywistości sprawa jest tak jakby
Młody olbrzym zostali zmuszeni do stracenia wszystkie swoje siły w pełnieniu o trupie
stary olbrzym, jego dziadek, który zmarł
długi czas temu, a jedynie musi być przyzwoicie pochowany.
Wystarczy pomyśleć przez chwilę, i to zaskoczyć, aby zobaczyć, co niewolnicy jesteśmy do minionej
razy, - do śmierci, jeśli damy sprawę właściwego słowa "!
"Ale nie widzę go" obserwuje Phoebe.
"Na przykład wtedy," kontynuował Holgrave: "zmarłego, jeśli dzieje się dokonały
będzie dysponuje bogactwem nie jego własna, lub, jeśli umrze bez testamentu, to jest rozprowadzany
zgodnie z pojęciami ludzi znacznie dłużej martwi niż on.
Martwy człowiek siedzi na wszystkich naszych wyrok-miejsc, a sędziowie mieszkający zrobić, ale znalezienie i
Powtarzam swoje decyzje.
Czytamy w księgach trupich! Śmiejemy się żarty trupich i płakać na
trupich patos!
Jesteśmy chorzy z chorobami trupich, fizyczne i moralne, i umierają z tego samego
środki z którym martwe lekarze zabili ich pacjentów!
Czcimy Bóstwo życia według form trupich i wyznań.
Cokolwiek chcemy zrobić, naszego urzędu wolnego, zmarłego w lodowaty ręka blokuje nas!
Włącz się w oczy tego co punkt możemy, zmarłego w białe, immitigable twarz napotyka
je i zamraża nasze serca!
I musimy być martwy siebie, zanim będziemy mogli zacząć Dysponujemy odpowiednią wpływ na nasze
własny świat, który wówczas będzie już nasz świat, ale świat z innego pokolenia,
z którymi będziemy mieli żadnego cienia prawa ingerować.
Powinienem powiedzieć też, że żyjemy w domach trupich, jak na przykład w
to na Seven Gables! "
"A dlaczego nie", mówi Phoebe ", tak długo, jak długo możemy być wygodne w nich?"
"Ale doczekamy dni, ufam," poszedł na artystę ", kiedy nikt nie
będą budować swój dom dla potomności.
Dlaczego on?
Mógł po prostu jak to zamówić trwałe ubranie i - Skóra, lub gutaperki i
lub cokolwiek innego trwa najdłużej, - tak, że jego pra-wnuki powinny mieć
korzystają z nich, i wyciąć dokładnie taką samą postać w świecie, który on sam robi.
Jeśli każde pokolenie były dozwolone i oczekuje się budować własne domy, które
pojedyncza zmiana, stosunkowo nieistotny w sobie, oznaczałoby niemal każdą reformę
których społeczeństwo jest teraz cierpienia.
Wątpię, czy nawet nasze publicznych gmachów - nasi capitols, stan-domy, court-domy,
city-hall, i kościoły, - powinny być zbudowane z trwałych materiałów takich jak kamień czy
cegły.
To było lepiej, że powinni oni kruszą zniszczyć raz na dwadzieścia lat, lub w tej okolicy,
jako wskazówka dla ludzi w celu zbadania na i reformy instytucji, które
symbolizować ".
"Jak ty nienawidzisz wszystkiego stary!" Mówi Phoebe w przerażeniu.
"To czyni mnie zawroty głowy, aby myśleć o takim świecie zmieniających!"
"Ja na pewno miłość nudny nic" odpowiedział Holgrave.
"Teraz ten stary dom Pyncheon!
Czy to jest zdrowe miejsce do życia, z jego czarnych gontem, a zielony mech, że
pokazuje, jak wilgotne są? - jego ciemne, nisko-studded pokoje - jego grime i obskurny wygląd,
które są krystalizację na jego ściankach
ludzkiego oddechu, który został opracowany i wydychanego tutaj w niezadowolenia i niepokoju?
Dom powinien być oczyszczony z ogniem, - oczyszczone do tylko jego prochy pozostają "!
"A dlaczego ty w nim żyć?" Zapytał Phoebe, trochę wzbudził.
"Och, jestem prowadzi studia tutaj, nie w książkach, jednak" odpowiedział Holgrave.
"Dom, w moim przekonaniu, jest wyrazem tej przeszłości wstrętne i obrzydliwe, ze wszystkimi
jego złe wpływy, przed którą właśnie deklamować r.
Ja mieszkam w nim na chwilę, że może wiem lepiej, jak go nienawidzą.
Nawiasem mówiąc, czy kiedykolwiek usłyszeć historię Maule i kreatora, a co się stało
między nim a swoim niezmiernie pradziadka? "
! "Tak, rzeczywiście" mówi Phoebe, "słyszałem dawno temu, z moim ojcem, a dwa lub trzy
razy od mojego kuzyna Hepzibah, w miesiącu, że zostałem tutaj.
Ona wydaje się myśleć, że wszystkie nieszczęścia tych Pyncheons zaczęło się od tej kłótni
za pomocą kreatora, jak nazywają go. A ty, panie Holgrave wyglądać tak, jakby
pomyślałem tak też!
Jak osobliwy, że należy wierzyć w to co jest tak bardzo absurdalne, po odrzuceniu wielu
rzeczy, które są dużo wartościowych, kredytów! "
"Ja wierzę", powiedział artysta poważnie, "nie jako zabobon, jednak
ale czego dowodem niepodważalnych faktów, i jak wskazały teorii.
Teraz, patrz: poniżej tych siedmiu szczytów, na które teraz patrzeć, - i które stara
Pułkownik Pyncheon ma być dom jego potomków, w dobrobycie i
szczęście, aż do epoki daleko poza
Obecnie - pod tym dachem, przez część trzech stuleci, nastąpił
wieczyste wyrzuty sumienia, ciągle pokonał nadziei, konflikty między
krewnych, różne nieszczęścia, dziwna forma
śmierć, ciemny podejrzenie, niewypowiedziany hańba, - wszystkie lub większość z nich nieszczęście ja
mieć środki śledzenia do nadmiernej chęci starego Purytan jest do roślin i
wyposażyć rodzinę.
Aby posadzić rodzinę! Ta idea jest na dole większość
Złe i zgorszenie, które mężczyźni.
Prawda jest taka, że raz na pół wieku, najdłużej, rodzina powinna być
połączone w wielkiej masie niejasnych ludzkości, i zapomnieć o jego
przodkowie.
Krew ludzka, aby zachować swoją świeżość, należy uruchomić w ukrytych strumieni, jak
woda z wodociągu jest przekazywana w podziemnych rur.
W istnienie rodziny tych Pyncheons, na przykład - wybacz mi Phoebe, ale
nie można myśleć o tobie jako jednego z nich, - w ich krótkim New England rodowodu, nie ma
było dość czasu, aby zainfekować je wszystkie z jednego rodzaju obłędu lub innego ".
"Mówisz bardzo bezceremonialnie z moich krewnych", mówi Phoebe, debaty z
się, czy ona powinna się obrazić.
"Mówię prawdziwych myśli prawdziwego umysłu!" Odpowiedział Holgrave, z impetem, który
Phoebe nie przed świadkami w nim. "Prawda jest taka, jak mówię!
Ponadto oryginalny sprawca i ojcem tego zgorszenie wydaje się mieć
utrwaliło się i nadal kroczy przez ulicę, - przynajmniej jego bardzo obraz w umyśle
i ciała, - z pięknej perspektywy
przekazywanie do potomności jako bogaty i jak nędzny dziedziczenia, otrzymał on!
Pamiętasz dagerotyp, a jego podobieństwo do starego portretu? "
"Jak dziwnie na serio jesteś!" Wykrzyknął Phoebe, patrząc na niego z
zaskoczenie i konsternacja; pół zaniepokojony i częściowo skłonny do śmiechu.
"Można porozmawiać z obłędu z Pyncheons, to jest zaraźliwe?"
"Rozumiem cię!", Powiedział artysta, barwienie i śmiechem.
"Wierzę, że jestem trochę szalony.
Temat ten spętał moim umyśle z najdziwniejszej uporem sprzęgła od I
złożyli w tamtej starej dwuspadowym.
Jako jedną z metod rzucania go, włożyłem incydent rodziny Pyncheon
Historia, z którym zdarza mi się zapoznać, w formie legendy, a
oznaczać je opublikować w czasopiśmie ".
"Czy pisać do magazynów?" Zapytał Phoebe.
"Czy to możliwe, że nie wiedział?" Zawołał Holgrave.
"No cóż, takie jest literacka sława!
Tak. Panna Phoebe Pyncheon, wśród wielu moich wspaniałych prezentów mam
że pisać historie, a moje nazwisko zorientowali, mogę was zapewnić, na okładkach
Graham i Godey, dzięki czemu jako szanowany
Pojawienie się na czymkolwiek mogłem zobaczyć, jak każdy z kanonizowany kulek-roll, z którymi
wiązało.
W humorystyczny linii, jestem uważany mają bardzo ładny sposób ze mną, a jak dla
patos, jestem jako prowokacyjne łez jak cebula.
Ale będę czytać ci moją historię? "
"Tak, jeśli nie jest bardzo długo", mówi Phoebe, - i dodał ze śmiechem - "ani bardzo
nudna. "
Ponieważ ten ostatni punkt był jeden, który daguerreotypist nie mógł się zdecydować na
sam, on natychmiast wystawił swoją rolkę rękopisu, a jednocześnie późne promienie słoneczne
złocone siedem szczytów, zaczął czytać.
>
ROZDZIAŁ XIII Alice Pyncheon
Było wiadomość przyniósł pewnego dnia, od czci Pyncheon Gervayse dla młodych
Matthew Maule, stolarz, pragnąc jego natychmiastowej obecności w Domu
Seven Gables.
"A co twój pan chce ze mną?" Powiedział stolarz do czarnego pana Pyncheon firmy
sługą. "Czy dom potrzebuje naprawy?
No to może w tym czasie, a nie obwiniać do mojego ojca, który zbudował go, nie!
Czytałem starego Pułkownika nagrobek, nie dłużej niż w ubiegłym temu szabat, a,
rachunek od tej daty, dom stoi siedem i trzydzieści lat.
Nic więc dziwnego, gdyby nie powinno być zadanie do wykonania na dachu ".
"Nie wiem, co *** chce", odpowiedział Scipio.
"Dom jest jagoda dobry dom, a stary Pyncheon pułkownik tak myślę, liczę, -
inny dlaczego starzec nawiedzać go tak, i straszyć biednego czarnucha, jak robi? "
"Dobrze, dobrze, przyjacielu Scipio, niech twój pan wie, że idę", powiedział stolarz
ze śmiechem. "Dla uczciwych, pracy fachowego, on mnie znaleźć
jego człowiek.
I tak dom jest nawiedzony, prawda? To zajmie ściślejszą robotnika niż ja
zachować duchy z Seven Gables.
Nawet jeśli pułkownik będzie spokój ", dodał, mrucząc do siebie:" mój stary
dziadek, kreator będzie pewien, trzymać się Pyncheons tak długo, jak
ich ściany trzymać razem ".
"Co to, że mruczeć do siebie: Matthew Maule?" Zapytał Scipio.
"A co do wyglądasz tak czarno na mnie?" "Nieważne, czarnuch", powiedział stolarz.
"Czy myślisz, że nikt nie jest patrzeć czarny ale siebie?
Idź powiedz swemu panu wracam, a jeśli zdarzy ci się zobaczyć Mistress Alice, jego córka,
dać skromne szacunek Matthew Maule do niej.
Ona przyniosła sprawiedliwego twarz z Włoch, - uczciwe, a łagodny i dumny, - posiada ten sam
Pyncheon Alice "" On mówić Mistress Alicję! "Krzyknął Scipio,
jak wrócił z jego zlecenie.
"Niski stolarz-man! On nie biznes tyle patrzeć na jej
świetny sposób off! "
Ten młody Matthew Maule, stolarz, należy zauważyć, był osobą mało
rozumieć, a nie bardzo ogólnie lubiany, w mieście, gdzie mieszkał, nie, że
wszystko może być domniemana przed jego
integralności, czy jego umiejętności i starannością rękodzieła którym wykonywana.
Niechęć (jak mogłoby się słusznie nazwać), z którym wiele osób uważa go było
częściowo wynikiem jego własny charakter i maniery, częściowo spadku.
Był wnukiem byłego Matthew Maule, jeden z pierwszych osadników
miasto, i który był znany i straszny czarodziej w jego czasach.
Ten stary rozpustnik był jedną z osób cierpiących kiedy Cotton Mather, i jego brat
Ministrów, a wyciągnięte sędziów i innych mędrców i Sir William Phipps,
roztropny gubernator, złożyła takie pochwały
wysiłki mające na celu osłabić wielkiego wroga dusz, wysyłając mnóstwo swoich zwolenników w górę
skalisty szlak Hill szubienicy.
Od tamtych dni, nie ma wątpliwości, wzrosła do podejrzewać, że w wyniku
niefortunny przesadza z zasłużonej pracy sama w sobie, postępowanie
przed czarownice okazały się znacznie mniej
do zaakceptowania dobroczynnej Ojca niż do tej bardzo Arch Enemy których zostały
przeznaczone do rozpaczy i całkowicie przerastają.
Nie mniej jednak pewne, że groza i terror rozmyślał *** wspomnieniami jest
tych, którzy zginęli w tej strasznej zbrodni czary.
Ich groby, w szczelinach skał, miały być niezdolny do utrzymania
mieszkańcy, którzy zostali tak pochopnie wzdłużne do nich.
Stary Matthew Maule, w szczególności, był znany mieć większych wątpliwości lub trudności w
wzrasta z grobu jako zwykłego człowieka w wstanie z łóżka, był tak często
widziałem na północy jak żywych ludzi w południe.
Kreator ten zgubny (w którym jego właśnie kara wydawało się, że uczynił żaden sposób
z poprawką) miał nałogowym zwyczaj nawiedza pewną posiadłość, stylizowany
House of the Seven Gables, przed
Właściciel, który udawał posiadać nierozliczonych roszczenie o czynszu z dzierżawy.
Duch, wydaje się, - z upór, który był jednym z jego
cechy wyróżniające Za życia - twierdził, że był prawowitym
właściciel witryny, na której dom stał.
Jego warunki były, że zarówno powyższa gruntu czynsz, od dnia, w piwnicy
zaczął być kopany, należy zwrócić w dół, lub dwór sam zrezygnował, bo inaczej,
upiorne wierzyciel musiałby palcem w
wszystkie sprawy z Pyncheons i sprawiają, że wszystko pójdzie nie tak z nimi, choć
powinno być tysiąc lat po jego śmierci.
To była dzika historia, być może, ale jakby nie całkiem tak niewiarygodne, dla tych, którzy
mogła sobie przypomnieć co nieustępliwie uparty staruszek to kreator Maule było.
Teraz, kreator wnuk, młody Matthew Maule z naszej historii, był popularnie
powinien odziedziczyć część jego przodków wątpliwych cech.
To wspaniałe jak wiele absurdów zostały ogłoszone w odniesieniu do młodego człowieka.
Był sławny, na przykład, mają dziwną moc dotarcia do Ludowej
marzenia, i regulowanie spraw nie według własnego upodobania, bardzo dużo
jak reżyser teatru.
Było wiele rozmów wśród sąsiadów, w szczególności petticoated
ci, o co nazywa czary oka Maule firmy.
Niektórzy mówili, że mógł spojrzeć w umysłach ludzi, inni, że cudowny
Moc to oko, mógłby przyciągnąć ludzi do własnego umysłu, lub wysyłać je, jeśli
zadowolony, robić sprawunki do jego dziadka,
w świecie duchowym, inni znowu, że to co nazywa się złe oko, i
posiadał cenny wydział blighting kukurydzę i suszenie dzieci do mumii z
zgaga.
Ale, mimo wszystko, co zadziałało, najbardziej na niekorzyść młodego cieśli był, po pierwsze,
rezerwa i Surowość jego naturalnego usposobienia, a następne, fakt jego nie
jest kościół-Komunię, a
podejrzenie swojego gospodarstwa dogmatów heretyckich w sprawach religii i polity.
Po otrzymaniu wiadomości pana Pyncheon firmy, stolarz tylko zwlekał do końca mały
Zadanie, które zdarzyło mu się mieć w ręku, a następnie wziął drogę do Domu
Seven Gables.
To zauważyć, gmach, choć jego styl można się nieco z mody, był
nadal jako szanowany rezydencja rodziny jako że z każdym dżentelmena w mieście.
Obecny właściciel, Pyncheon Gervayse, mówiono, że mają zakontraktowane niechęć do
dom, w związku z szokiem dla jego wrażliwości, we wczesnym dzieciństwie, od
Nagła śmierć dziadka.
W samym akcie działa wspiąć kolano pułkownika Pyncheon firmy, chłopiec odkrył
stary Puritan być trup.
Po przybyciu na męskości, Pan Pyncheon odwiedził Anglię, gdzie ożenił się z panią
majątek, i że następnie spędził wiele lat, częściowo w kraju ojczystym, a
częściowo w różnych miastach na kontynencie europejskim.
W tym okresie dwór rodziny zostały wysłane do spraw krewny,
kto mógł uczynić go z domu w chwili obecnej, biorąc pod uwagę utrzymywanie
lokali w gruntownej naprawy.
Tak wiernie że umowa ta została spełniona, że teraz, jako stolarz
zbliżył się do domu, jego praktykowane oko może wykryć nic do krytykowania w jego
stan.
Szczyty siedmiu szczytów wstał gwałtownie; daszkiem gontowym wyglądał
dokładnie wodoszczelne, a błyszczące gips-praca w całości pokryte z zewnątrz
ściany, i skrzyły się w październiku słońce, jak gdyby był nowy tylko tydzień temu.
Dom miał ten przyjemny aspekt życia, który jest jak wesoły wyraz
wygodne aktywność w ludzkim obliczu.
Widać było od razu, że było zamieszanie z dużej rodziny w jego obrębie.
Ogromny ładunek drewna dębowego przechodził przez bramę, w kierunku zabudowań gospodarczych w
z tyłu; gruby kucharz - lub prawdopodobnie może to być gospodynią - stał z boku
drzwi, targowanie dla niektórych indyków i
drób rodak przywiózł na sprzedaż.
Teraz i wtedy pokojówka-sługa, schludnie ubrany, a teraz shining twarzy sable z
niewolnikiem, mogą być postrzegane ruchliwy przez okna, w dolnej części domu.
W otwartym oknie pokoju w drugiej historii, wisi *** niektórych doniczkach piękny
i delikatne kwiaty, - egzotyczne, ale które nigdy wcześniej nie znany bardziej genialnego niż słońce
że z Nowej Anglii jesienią - był
postać młodej kobiety, egzotycznych, takich jak kwiaty, oraz piękne i delikatne jak
one.
Jej obecność przekazana nieopisaną Witchery karencji i słaby, aby cały
budowla.
Pod innymi względami było to znaczne, wesoły wygląd rezydencji i wydawało się dopasowanie się
rezydencja patriarchy, który może stworzyć swoją własną siedzibę w przedniej
szczyt i przypisać jedną z pozostałej do
każdy z jego sześciorga dzieci, podczas gdy wielki komin w centrum powinno symbolizować
staruszek na gościnni serca, który zachował je wszystkie ciepłe, wykonane wielką całość
siedem mniejszych.
Nie było pionowy zegar słoneczny na przedniej ścianie szczytowej, a jako stolarz przeszedł pod
to, spojrzał w górę i zauważył godzinę. "Trzy godziny" powiedział do siebie.
"Mój ojciec powiedział mi, że wybieranie został wystawiony tylko na godzinę przed stary pułkownik-tych
śmierć. Jak naprawdę zachowała czas to siedem-i-
trzydzieści lat przeszłość!
Cień skrada i pełza i zawsze szuka przez ramię na słońcu! "
Mogło przystało rzemieślnika, jak Matthew Maule, na wysyłaniu do celu
dżentelmeńską dom, aby przejść do tylnych drzwi, gdzie pracownicy i pracą ludzie się zwykle
przyznał, lub przynajmniej do bocznego wejścia,
gdzie lepiej klasy rzemieślników wykonane aplikacji.
Ale stolarz miał dużo dumy i sztywność jego natury, a przy tym
moment, ponadto jego serce było gorzkie z poczuciem dziedziczny źle, bo
za wielki dom Pyncheon być
stojąc na ziemi, które powinny być jego własne.
Na tej samej stronie, obok wiosną pysznych wody, jego dziadek ścięte
sosnowym drzewa i zbudował domek, w których dzieci urodziły się z nim, i to
Dopiero od martwy człowiek jest usztywnione
Palce że Pyncheon pułkownik wyrwał z dala tytuł-czyny.
Więc młody Maule poszedł prosto do głównego wejścia, pod portal z
rzeźbiony dąb i dał taką Peal z kołatką żelaza, które można wyobrazić
Stern stary czarodziej dał się stojąc na progu.
Czarny Scipio odpowiedział na wezwanie w kolosalnym, w pośpiechu, ale pokazał białek
oczy w zdumieniu na oglądaniu tylko cieśli.
"Panie-a-miłosierdzie, jak wielkim człowiekiem był, to kolega stolarz" wymamrotał Scipio, w
gardle. "Każdy myśli, że pokonał na drzwiach z jego
Największym młotek! "
"Oto jestem!" Powiedział Maule surowo. "Pokaż mi drogę do swojego mistrza salonie."
Jak sam stept do domu, uwaga muzyki słodkiej i melancholia wstrząśnięty i wibruje
korytarzem-sposób postępowania z jednej z sal *** schodami.
To był klawesyn, który Alice Pyncheon przywiózł z nią zza morza.
Targi Alice obdarzył większość jej panieńskie wolnym od kwiatów i muzyki, choć
Były byli skłonni do chylić i melodie często smutny.
Była zagranicznej edukacji, i nie odnoszą się pozytywnie do nowych trybów Anglii
życie, w którym nic nie piękny kiedykolwiek opracowano.
Jak Pan Pyncheon została niecierpliwie oczekują przybycia Maule firmy, czarny Scipio, z
Oczywiście, nie tracąc czasu zapoczątkowując stolarza do swego pana obecności.
Pomieszczenie, w którym ten pan siedział był salon średniej wielkości, patrząc na
ogród z domu, a o jej okna częściowo zasłonięta przez liście
drzewa owocowe.
To był osobliwy apartament pana Pyncheon i został wyposażony w meble, w
elegancki i kosztowny styl, głównie z Paryża; piętro (co było niezwykłe w które
dni) jest pokryta dywanem, tak
umiejętnie i bogato kute, iż zdawało się żarzyć jak z kwiatów żywych.
W jednym rogu stała kobieta marmur, którym jej własne piękno było jedynym i wystarczającym
ubranie.
Niektóre zdjęcia - że wyglądał stary i miał łagodny odcień rozproszone po całej ich
chytry splendor - wisiały na ścianach.
Przy kominku był duży i bardzo piękny gabinet z hebanu, inkrustowane
z kości słoniowej; kawałek antyczne meble, które Pan Pyncheon kupił w Wenecji, a
który wykorzystywany jako miejsce do skarbów
medale, stare monety, a co małe i cenny rarytas Przejął
w jego podróżach.
Przez cały ten różnorodnych dekoracji, jednak pokój pokazał jej oryginał
właściwości; niska stud, jego belki, jego komin szt., z old-
niemodne holenderskie płytki, tak że było to
emblemat umysłu pracowicie przechowywane z zagranicznymi idei, a szerzej w
sztuczne udoskonalenie, ale nie większe, ani w jego prawidłowego siebie, bardziej elegancki niż
wcześniej.
Były dwa obiekty, które pojawiły się raczej nie na miejscu w tym bardzo ładnie
umeblowany pokój.
Jedną z nich była duża mapa lub plan rzeczoznawcy, o obszar ziemi, który wyglądał tak, jakby miał
zostały sporządzone dobre wiele lat temu, a teraz obskurny z dymem, a zabrudzone, tu i
tam, za dotknięciem palców.
Drugi był portret surowym starca, w stroju purytańskiej, malowane z grubsza,
ale ze śmiałym wyrok i niezwykle silnej ekspresji charakteru.
Na stoliku, zanim pożar angielskiego morze węgla, siedział Pan Pyncheon, popijając kawę,
który miał być uprawiane na bardzo ulubionym napojem z nim we Francji.
Był w średnim wieku i bardzo przystojny mężczyzna, z peruką spływającej na jego
ramiona, jego płaszcz był z niebieskim aksamitem, z koronką na granicach i na przycisku-
otwory, oraz ogniska lśnił na
przestronny szerokość kamizelki, która została rozkwitła całym złotem.
Na wejściu Scipio, zapoczątkowując w stolarza, pan Pyncheon zwrócił częściowo
okrągłe, ale wrócił do dawnej pozycji, i przystąpił celowo, aby zakończyć swoją filiżankę
kawa, bez natychmiastowego zawiadomienia o gościa którego wezwał do jego obecności.
Nie było, że zamierza żadnego chamstwa lub niewłaściwego zaniedbania, - które, rzeczywiście, miał
nie zarumieniła się winny, - ale nigdy nie przyszło mu do głowy, że osoba w Maule-tych
stacja miała roszczenie o zwrot jego uprzejmości, lub
by niepokoić się o tym jeden czy inny sposób.
Stolarz, jednak wstępowało się od razu do paleniska, i zwrócił się o tak,
patrzeć Pyncheon pana w twarz.
"Wysłałeś dla mnie," powiedział. "Bądź łaskaw wyjaśnić swoją działalność, że
Może wrócę do moich własnych sprawach. "" Ach! przepraszam, "powiedział pan Pyncheon cicho.
"Nie chciałem, aby opodatkować razem bez nagrody.
Imię i nazwisko, jak sądzę, jest Maule, - Thomas czy Matthew Maule, - syn lub wnuk
budowniczy tego domu? "
"Mateusz Maule," odpowiedział stolarz, - "syn tego, który zbudował dom, - wnuka
z prawowitego właściciela ziemi. "
"Wiem, że spór, do którego nawiązują" obserwowany pana Pyncheon z niezakłócony
Bezstronność.
"Zdaję sobie sprawę, że mój dziadek był zmuszony uciekać się do garnituru w prawo, w
celu ustalenia jego wniosek do fundacji miejscu tego gmachu.
Nie, proszę, odnowić dyskusję.
Sprawa została rozstrzygnięta w czasie i przez właściwe organy, - sprawiedliwie, to
to należy domniemywać, - oraz, w każdym razie, nieodwołalnie.
Jednak wyjątkowo mało, jest przypadkowe odniesienie do tego bardzo przedmiotem
w jakim teraz jestem o do powiedzenia.
I to samo niepoprawnym Grudge - przepraszam, mam na myśli żadnego przestępstwa, - to rozdrażnienie,
który właśnie pokazano, nie jest całkowicie poza sprawy. "
"Jeśli możesz znaleźć coś dla celu, Pan Pyncheon", powiedział stolarz ", w
człowieka naturalny żal za krzywdy wyrządzone jego krwi, zapraszamy do niego. "
"Biorę cię na Twoje słowo, Goodman Maule," powiedział właściciel Seven Gables, z
uśmiech "i przejdzie do sugerują tryb, w którym swoje dziedziczne urazy -
uzasadnione lub nie - może mieć wpływ na moje sprawy.
Słyszeliście, jak sądzę, że rodziny Pyncheon, odkąd moje
dziadka dzień, zostały ściganiu się jeszcze nierozliczonych roszczenia do bardzo dużych
zakres terytorium na wschodzie? "
"Często," odpowiedział Maule, - i mówi się, że uśmiech podszedł twarzy - "bardzo
często - od mojego ojca "
"Twierdzenie", kontynuował pan Pyncheon, po wstrzymaniu przez chwilę, jak gdyby wziąć pod uwagę to, co
uśmiech cieśli może oznaczać, "wydaje się być na samym skraju osady i
pełnego zasiłku na okres mojego dziadka śmierci.
To była dobrze znana, jak w jego zaufania, że przewiduje ani
trudności ani opóźnienia.
Teraz Pyncheon pułkownik, muszę trudno powiedzieć, był człowiekiem praktycznym, dobrze zaznajomieni z
publiczny i prywatny biznes, a nie na całą osobę żywić nieuzasadnione nadzieje, lub
próba następuje z za niewykonalne systemu.
Jest oczywiste, zawarcie zatem, że miał podstawy, a nie oczywiste dla jego spadkobierców,
za jego pewność przewidywania sukcesu w sprawie tej wschodniej roszczenia.
Jednym słowem, jak sądzę, - i moi doradcy prawni zbiegają się w przekonaniu, które
ponadto jest upoważniony, w pewnym stopniu, tradycji rodzinnych, - że moje
dziadek był w posiadaniu jakiegoś czynu,
lub inny dokument, niezbędny do tego wniosku, ale od tego czasu zniknął. "
"Bardzo prawdopodobne", powiedział Matthew Maule, - i ponownie, to powiedział, nie było ciemno uśmiech
na jego twarzy, - "ale co może stolarz biedni mają do czynienia z wielkim rzeczy
z rodziny Pyncheon? "
"Być może nic", wrócił Pan Pyncheon "możliwie dużo!"
Tu nastąpiła bardzo wiele słów, między Matthew Maule i właściciela
Seven Gables, na temat których miał on w ten sposób poruszył.
Wydaje się (choć Pan Pyncheon miał pewne wahania odwołując się do historii, tak
wyjątkowo absurdalne w ich aspekcie), że popularne przekonanie, wskazał na niektóre
tajemniczy związek i zależność,
istniejących między rodu Maules i tych wielkich niezrealizowanych posiadłości
w Pyncheons r.
To było zwykłe powiedzenie, że stary czarodziej, chociaż był powieszony, uzyskał
najlepiej na koniec rokowań w swoim konkursie z Pyncheon pułkownika, ponieważ miał
dostał w posiadanie wielkiego twierdzenia Wschodniej,
w zamian za akr lub dwóch willowej ziemi.
Bardzo starsza kobieta, niedawno zmarłych, był często wykorzystywany w metaforyczny wyraz w niej
Dyskusja kominku, że mile i mile ziem Pyncheon został szuflami do
Maule w grobie, który, nawiasem mówiąc, był jednak
bardzo płytkie przy ognisku, między dwiema skałami, w pobliżu szczytu wzgórza szubienicy.
Ponownie, gdy prawnicy robili dochodzenie do dostarczenia brakujących dokumentów, to było by-słowo
że nigdy nie można znaleźć, chyba że w kreatora strony szkieletu.
Tyle waga miała przebiegłych prawników przypisane do tych bajek, że (ale pan
Pyncheon nie uznał za stosowne poinformować stolarza fakt) mieli potajemnie
spowodowane kreatora grób być przeszukane.
Nic nie zostało odkryte, jednak z zastrzeżeniem, że niewyjaśnionych, prawa ręka
Szkielet nie było.
Teraz, co było niewątpliwie ważne, część z tych popularnych plotek może być
prześledzić, choć dość niepewnie i niewyraźnie, do słów losowymi i niejasne
Wskazówki dotyczące wykonywanego czarodzieja syn i ojciec obecnego Matthew Maule r.
A tu Pan Pyncheon może przynieść element własnego dowodu osobistego w grę.
Chociaż ale dziecko w tym czasie, on albo pamiętał lub zdawało, że Mateusz ojca
miał jakąś pracę do wykonania na dzień przed, ewentualnie samego rana z
Pułkownika Zgon w prywatnym pokoju
gdzie i stolarz był w tej chwili mówić.
Niektóre dokumenty należące do Pyncheon pułkownika, jako jego wnuk wyraźnie
wspominał, został rozłożone na stole.
Matthew Maule rozumieć insynuował podejrzenia.
"Mój ojciec", powiedział, - ale nadal nie było, że ciemna uśmiech, tworząc zagadkę jego
oblicze, - "Mój ojciec był człowiekiem honester niż krwawego pułkownika starego!
Nie, aby uzyskać jego prawa powrotem byłby znoszony jeden z tych dokumentów! "
"Nie będę bandy słowa z tobą," obserwuje zagranicznych hodowli Pyncheon Pan,
z wyniosłym spokojem.
"Nie będzie on mi żal żadnego chamstwa wobec obu mojego dziadka lub
ja.
Dżentelmenem, zanim zaczną szukać współżycia z osobą stacji i nawyków,
najpierw rozważyć, czy pilność końcu może zrekompensować
disagreeableness środków.
Czyni to w niniejszej sprawie ".
Potem odnowił rozmowę, i bardzo się oferty pieniężnych wobec cieśli, w
Sprawa ta powinna podać informacje prowadzące do odkrycia zagubionych
dokument, aw konsekwencji sukces Wschodniej roszczenia.
Przez długi czas Matthew Maule powiedział, że zwrócił się zimne ucho do nich
propozycje.
W końcu jednak, z dziwnym rodzaju śmiechem, zapytał, czy Pan Pyncheon
pozwoliłoby do niego starego czarodzieja homestead-ziemia wraz z Domu
z Seven Gables, teraz stoi na nim, w
kara w dokumentacji tak pilnie potrzebne.
Dzikie, komin-róg legenda (które, bez kopiowania wszystkie swoje extravagances, mój
Narracja zasadniczo poniżej) tutaj daje konto jakiegoś bardzo dziwnego zachowania na
część portretu pułkownika Pyncheon firmy.
Ten obraz należy rozumieć, miało być tak ściśle związane z
los z domu, i tak magicznie wbudowany w jego murach, że jeśli raz to
powinny zostać usunięte, tej samej chwili
Cały gmach przyjdzie grzmi w kupę zakurzonych ruinę.
Wszystko dzięki powyższej rozmowy między panem Pyncheon i cieśla,
Portret został marszcząc brwi, zaciskając pięść, dając wiele takich dowodów
nadmierne discomposure, ale bez
przyciągając uwagę na jeden z dwóch colloquists.
I wreszcie, w zuchwałej sugestii Matthew Maule na przejęcia siedmiu
dwuspadowy struktura, upiorny portret jest averred się, że stracił cierpliwość, a do
wykazały się od punktu malejąco ciała od jego klatki.
Ale takie przypadki są po prostu niesamowite należy wspomnieć bok.
"Porzuć ten dom!" Krzyknął Pan Pyncheon, ze zdumieniem na wniosku.
"Gdybym to zrobić, mój dziadek nie spocznie w grobie cicho!"
"On nigdy nie ma, jeśli wszystkie te historie są prawdziwe," zauważył, cieśli spokojnie.
"Ale że sprawa dotyczy wnuka więcej niż to robi Matthew Maule.
Nie mam żadnych innych terminów do zaproponowania ".
Niemożliwe jak początkowo myślał, że spełnienie warunków Maule, wciąż na
sekundy spojrzenie, Pan Pyncheon był zdania, że mogą one przynajmniej być sprawy
dyskusja.
On sam nie miał osobistego przywiązania do domu, ani żadnych pozytywne skojarzenia
związane z jego dziecinną zamieszkania w nim.
Wręcz przeciwnie, po siedem i trzydzieści lat, obecność zmarłego dziadka
Wydawało nadal przenikać go, jak tego ranka, gdy affrighted chłopiec zobaczył
go, przy tak koszmarnym aspektu, usztywnienie w fotelu.
Jego długie siedzibą w obcych krajach, co więcej, a znajomość z wieloma zamkami
i przodków sale Anglii i marmurowe pałace Włoch, spowodował go do
patrzeć z pogardą w Domu
Seven Gables, czy w momencie świetności i wygodę.
To był dwór niezmiernie nieadekwatne do stylu życia, które byłoby
spoczywa na panu Pyncheon wspierać, po realizacji swoich praw terytorialnych.
Jego zarządca może raczył zająć, ale nigdy, oczywiście, wielki wylądował
właściciel sam.
W przypadku sukcesu, rzeczywiście, to był jego cel, aby powrócić do Anglii, ani też, aby powiedzieć
prawda, on niedawno nie porzucił, że bardziej sympatyczny domu, gdyby nie jego własna
majątek, jak również jego zmarłej żony, zaczęła dawać oznaki wyczerpania.
Wschodniej roszczenie raz całkiem opadnie, i umieścić na solidnych podstawach z rzeczywistą
posiadanie, własność pana Pyncheon s - być mierzone przez Miles nie, akry - będzie
warte lordowstwo i byłoby rozsądnie
uprawniają go do zabiegać, lub umożliwić mu zakup, że zwiększone godności
Brytyjski monarcha.
Pan Pyncheon - czy hrabia Waldo - jak można taki magnat się spodziewać
zawrzeć swą wielkość w opłakanym kompasu siedmiu gontowym szczytami?
W skrócie, na poszerzonej widzenia biznesu, cieśli terminy pojawiły się więc
śmiesznie proste, że Pyncheon Pan ledwie powstrzymać śmiechu na jego twarzy.
Był bardzo zawstydzony, po powyższych rozważań, aby zaproponować dowolną zmniejszanie się
tak umiarkowane wyrównanie dla ogromnej usługi mają być świadczone.
"Wyrażam zgodę na swojej propozycji, Maule!" Zawołał.
"Postaw mnie w posiadaniu dokumentu, aby ustanowić swoje prawa, a
House of the Seven Gables jest sam! "
Według niektórych wersji tej historii, regularny kontrakt z powyższym efekt był
sporządzona przez prawnika, a podpisane i opieczętowane w obecności świadków.
Inni mówią, że Mateusz był zadowolony z Maule prywatnej pisemną zgodą, w którym
Pan Pyncheon zobowiązał swój honor i uczciwość do spełnienia warunków
zawarta z chwilą.
Dżentelmen następnie zamówić wino, które on i stolarz pili razem, w
potwierdzenie ich rokowań.
Podczas całych poprzednich dyskusyjnych i późniejsze formalności, stary Puritan-tych
portret wydaje się utrzymywał w swoich mrocznych gestów dezaprobaty, ale
bez skutku, chyba że, jak Pan
Pyncheon, określa opróżnioną szklankę, pomyślał ujrzał jego zmarszczenie brwi dziadka.
"To jest zbyt silny sherry wino dla mnie to wpłynęło na mój mózg już" On
obserwowano, po nieco zaskoczony Spójrzcie na zdjęcie.
"Po powrocie do Europy, ograniczę się do bardziej delikatnych roczników
Włochy i Francja, z których najlepsze nie ponosi transport. "
"Mój Pyncheon Pan może pić wino, co chce i gdzie mu się podoba", odpowiedział
stolarz, jak gdyby był wtajemniczony ambitnych pana Pyncheon projektów.
"Ale najpierw, panie, jeśli chcecie wieść o tym utraconym dokumencie, muszę pragnąć przychylność
z małą porozmawiać z córką Alicją fair ".
! "Jesteś szalony, Maule" krzyknął Pan Pyncheon wyniośle, a teraz w końcu tam
była złość miesza się z jego dumy. "Co może moja córka ma do czynienia z
biznes jak to? "
Rzeczywiście, w tej nowej popytu na części cieśli, właściciel
Seven Gables został jeszcze grzmot-uderzył niż w chłodnym propozycji poddania
jego dom.
Nie było, a przynajmniej przypisane motywem pierwszym zastrzeżeniem, pojawiły się
za co nikt na końcu.
Niemniej jednak, Matthew Maule mocno nalegali na młodej damy jest wezwany,
i nawet dał jej ojca, aby zrozumieć, w tajemniczym rodzaju wyjaśnienia, - co
się kwestią znacznie ciemniejszy niż
wyglądała przed, - że jedyną szansą zdobycia niezbędnej wiedzy było
dzięki jasnej, średniej Kryształ inteligencji czystej i dziewica, podobnie jak
targi Alice.
Nie obciąża naszą historię z skrupułów pana Pyncheon firmy, czy sumienia,
duma, lub ojcowską miłością, on wreszcie kazał swą córkę do tzw.
On dobrze wiedział, że była w swoim pokoju, a zaangażowane w nie okupacji, które mogłyby nie
łatwo być odpuszczony, bo, jak to się stało, odkąd nazwisko Alicji zostało wypowiedziane,
zarówno jej ojciec i stolarz słyszał
smutne i słodka muzyka jej klawesyn i airier melancholia niej
towarzyszący głos. Więc Alice Pyncheon został wezwany, i
pojawił.
Portret tej młodej damy, namalowany przez weneckiego artysty, a pozostawiony przez ojca w
Anglia, mówi się, że wpadł w ręce obecnego księcia Devonshire,
i być teraz przechowywane w Chatsworth, nie
z powodu jakichkolwiek powiązań z oryginału, ale na jego wartości jako obrazu,
i wysoki charakter piękna w obliczu.
Jeśli kiedykolwiek istniał urodzony pani, i oddzielony od świata wulgarny masy przez
pewien delikatny i zimny majestatu, było to bardzo Pyncheon Alice.
Jeszcze nie było kobiece mieszanka w niej, tkliwość, lub przynajmniej przetargu
możliwości.
Dla tej odkupieńczej jakości, człowiekiem hojnym natury byłoby wybaczyć
cała jej duma i zostały treści, prawie, położyć się na jej drodze, i niech
Alice ustawić jej smukłą stopę na jego sercu.
Wszystko to byłby wymagany był po prostu uznanie, że był on rzeczywiście
człowiekiem, a facet-istota, formowane z takich samych elementów jak ona.
Jako Alice weszła do pokoju, jej wzrok padł na stolarza, który stał w pobliżu
jego środek, ubrany w zieloną kurtkę wełnianej, parę luźnych spodni, otwartej na kolanach,
i o długiej kieszeni jego rządów,
Koniec z których wystawały, to było jak odpowiedni znak powołania rzemieślniczy jako Mr
Pyncheon Pełna oferta sukienka miecz z tego dżentelmena na arystokratycznych pretensji.
Poświata artystycznej zatwierdzenia rozjaśnił na twarzy Alice Pyncheon firmy, ona uderzyła z
podziw - co ona nie próbował ukryć - z niezwykłą urodę,
siła i energia w postaci Maule.
Ale podziwiając rzut oka (co większość innych ludzi, być może, by pielęgnowali jako
słodkie wspomnienie przez całe życie) nigdy nie wybaczył stolarz.
To musiał być sam diabeł, który wykonany Maule tak dowcipny w swej preception.
"Czy dziewczyna patrzy na mnie jakbym była brutalna bestia?" Pomyślał, wówczas jego
zęby.
"Ona musi wiedzieć, czy mam ludzkiego ducha, i tym gorzej dla niej, jeśli okaże
silniejsza niż sama! "" Mój ojciec, został wysłany do mnie, "powiedziała Alice,
w swoim słodkim głosem i harfa-jak.
"Ale jeśli masz biznes z tego młodego człowieka, módl się mnie puścić jeszcze raz.
Wiesz, ja nie kocham tego pokoju, pomimo tego Claude, z którą starają się sprowadzić
powrót słoneczne wspomnienia ".
"Zostań na chwilę, młoda damo, proszę!", Powiedział Matthew Maule.
"Moja firma ze swoim ojcem jest skończona. Z siebie, to jest teraz zacząć! "
Alice spojrzała na ojca, w zdziwieniu i zapytania.
"Tak, Alice," powiedział pan Pyncheon, z jakiegoś niepokoju i zamieszania.
"Ten młody człowiek - jego imię jest Matthew Maule--wyznaje, o ile mogę zrozumieć go,
aby móc odkryć, poprzez swoich środków, opracowanie pewnego lub pergaminie, który był
brakuje długo przed swoim narodzeniem.
Znaczenie danego dokumentu czyni to wskazane, aby nie zaniedbywać
możliwe, nawet jeśli nieprawdopodobne, metoda odzyskania go.
Będziesz zatem zobowiązać mnie, moja droga Alice, odpowiadając tym osoby
Zapytania i zgodne z jego wniosków zgodnych z prawem i uzasadnione, o ile mogą one
wydają się mieć wyżej wymieniony obiekt w widoku.
Jak będę pozostawać w pokoju, potrzebujesz zrozumieć nie niegrzeczne, ani niestosowne
maniery, na młodzieńca strony, oraz, w Twoim najmniejszej woli, oczywiście,
Badanie, czy cokolwiek możemy nazwać, należy niezwłocznie przerwane. "
"Pani Alicja Pyncheon" zauważył Mateusz Maule, z najwyższym szacunkiem, ale jeszcze
pół-ukryty sarkazm w jego wygląd i dźwięk ", będzie bez wątpienia czuć się całkiem bezpiecznie
jej ojca obecność i pod jego ochroną wszystko wystarczające. "
"I z pewnością będą bawić żaden sposób zatrzymania, z moim ojcem na wyciągnięcie ręki", powiedział
Alice z dziewiczo godności.
"Ani mogę sobie wyobrazić, że pani, a wierna sobie, może mieć coś się bać
od kogokolwiek, ani w żadnym wypadku! "Poor Alice!
Przez co nieszczęśliwa impuls czy ona w ten sposób położyć się od razu na warunkach nieufności
w stosunku do siły, które nie potrafiła oszacować?
"Następnie, Pani Alicja", powiedział Matthew Maule, wręczając krzesło, - z wdziękiem na tyle, na
rzemieślnik ", to proszę cię tylko usiąść i zrobić mi łaski (choć
całkowicie poza pustynie ubogiego stolarskich), aby naprawić swój wzrok na moje! "
Alice spełnione, była bardzo dumna.
Pomijając wszystkie zalety rangi, to uczciwe dziewczyna uważa się świadomym
moc - w połączeniu z pięknem, wysoką, czystości nienaruszone, a siła zachowawczym
kobiecość - że może zrobić jej sferę
nieprzenikniona, chyba że zdradzony przez zdradę wewnątrz.
Ona instynktownie wiedział, może okazać się, że niektóre groźny lub zły siła była teraz
stara się przekazać swoje bariery, ani ona nie zgodzi się na konkurs.
Więc Alice umieścić kobiety potęgę przeciw ludzkiej potęgi, mecz nie często równa ze strony
kobiety.
Jej ojciec tymczasem odwrócił się, i wydawało się wchłania w kontemplacji
krajobraz przez Claude'a, gdzie mroczny i słońce pasemkami vista przeniknął tak zdalnie
w starożytnej drewna, gdyż miałoby to
było nic dziwnego, jeśli jego wyobraźnia stracił się na zdjęciu w głębi oszałamiający.
Ale, prawdę mówiąc, obraz nie był dla niego więcej w tym momencie niż pustą ścianę
wobec których wisiały.
Jego umysł był nawiedzany z wielu i dziwne opowieści, które słyszał,
przypisując tajemniczy jeśli nie nadprzyrodzone dary dla tych Maules, jak również
wnuk tu przedstawić jako jego dwóch przodków bezpośrednich.
Długi pobyt pana Pyncheon za granicą, a obcowanie z ludźmi dowcipem i mody, -
dworzan, worldings i free-myśliciele, - zrobił wiele w kierunku zacierania ponury
Puritan przesądy, której żaden człowiek z New
Narodziny Anglia w tym wczesnym okresie może całkowicie uciec.
Ale z drugiej strony, nie miała cała społeczność wierzył dziadka Maule do
być czarodziejem?
Gdyby nie przestępstwo zostało udowodnione? Gdyby nie czarodziej zginął za to?
Gdyby nie pozostawił po sobie dziedzictwo nienawiści przeciwko Pyncheons do tego tylko
wnuk, który, jak się okazało, był teraz o wywieranie subtelnego wpływu na
córka swego wroga domu?
Może nie ten wpływ będzie ten sam, który został nazwany czary?
Przechodząc połowę wokół, on ujrzał postać Maule jest w lustrem.
W niektórych kroków od Alice, z rękami podniesionymi w powietrzu, stolarz wykonane
gest, jakby kierując w dół powolny, ociężały i niewidzialny ciężar na
dziewica.
"Zostań, Maule!" Krzyknął Pan Pyncheon, krocząc do przodu.
"Zabraniam twoje postępowanie dalej!"
"Módlcie się, mój drogi ojcze, nie przerywa tego młodego człowieka," powiedziała Alice, bez zmiany
jej stanowisko. "Jego wysiłki, zapewniam was, okażą się bardzo
nieszkodliwy ".
Znowu Pan Pyncheon zwrócił oczy ku Claude.
Wtedy jego córki woli, w opozycji do swoich, że eksperyment
powinny być w pełni próbowałem.
Odtąd więc to zrobił, ale zgoda nie, zachęcam go.
I nie był to dla niej znacznie więcej niż jego własna, że chciał jej sukces?
Który stracił pergamin raz przywrócone, piękny Pyncheon Alice, z bogatym
posag, który mógłby następnie obdarzyć może poślubić angielskiego księcia lub niemieckiego panujący-
Książę, zamiast jakiegoś nowego duchownego w Anglii lub prawnika!
Na myśl, ambitny ojciec prawie zgodził, w jego sercu, że jeśli
moc diabła były potrzebne do realizacji tego wielkiego obiektu, Maule
może wywołać go.
Własna czystość Alicji będzie ją chronić. W jego umyśle pełnym wyimaginowany
wspaniałość, pan Pyncheon usłyszał pół wypowiedział okrzyk z córką.
To był bardzo słaby i niski, tak niewyraźny, że nie wydawało się jednak pół będzie kształtować
na te słowa i zbyt nieokreślone ma to być zrozumiałe.
Ale to było wołanie o pomoc - sumienie nigdy nie wątpił go;! - I niewiele więcej niż
szeptać do ucha, to był ponury krzyk, i długo reechoed tak, to w rundzie regionu
jego serce!
Ale tym razem ojciec nie zwrócić. Po kolejnej przerwie Maule mówił.
"Oto twoja córka", powiedział on. Pan Pyncheon przyszedł szybko do przodu.
Stolarz stał wyprostowany przed krzesłem Alicji i wskazując palcem
wobec panna z wyrazem zwycięskiej mocy, których granice mogłyby
nie zostać określone, podobnie zresztą, jej zakres
rozciągnięte niejasno wobec niewidzialny i nieskończony.
Alice siedziała w postawie głębokiej spoczynku, z długą brązową rzęs obwisłego
na oczy.
"Tam jest!" Powiedział stolarz. "Mów do niej!"
"Alicja! Moja córka! "Krzyknął Pan Pyncheon.
"Moja własna Alice!"
Ona nie mieszać. "Głośniej!" Powiedział Maule, uśmiechając się.
"Alicja! Przebudźcie się! "Zawołał ojca.
"To mnie niepokoi, aby zobaczyć cię w ten sposób!
Przebudźcie się! "Mówił głośno, z przerażeniem w głosie,
i blisko tego delikatnego ucha, które zawsze były tak wrażliwe na każdym niezgody.
Ale dźwięk oczywiście nie osiągnęły ją.
To jest nie do opisania, co poczucie zdalnego sterowania, Dim, betwixt nieosiągalnej dystansować
Alice była pod wrażeniem na ojca przez to niemożność osiągnięcia go swymi
głos.
"Best dotykaj jej!", Powiedział Matthew Maule "Shake dziewczynę iz grubsza, też!
Moje ręce są hartowane ze zbyt użycia siekiery, zobaczył, i samolot, - inny może mi pomóc
ty! "
Pan Pyncheon wziął ją za rękę i przycisnął go z powagą zaskoczony emocji.
Pocałował ją, z tak wielkiego serca, drzenie w pocałunku, który myślał, że musi potrzebuje
poczuć.
Następnie, w porywie gniewu w jej nieprzytomności, uścisnął jej panieńskie formularz
z przemocą, która za chwilę, to affrighted go zapamiętać.
Wycofał ręce dokoła, i Alice--którego postać, choć elastyczny, był
całkowicie niewzruszony - nawrót do tego samego stosunku, jak przed te próby budzą
ją.
Maule po przesunął swoją pozycję, jej twarz była zwrócił się do niego lekko, ale z
co wydawało się odniesienie jej samego snu do jego wskazówek.
Wtedy to był dziwny wzrok oto jak człowiek z conventionalities pokręcił
proszek z jego periwig, jak i dostojny dżentelmen zastrzeżone zapomniałem jego godność;
jak złota haftowana kamizelka
migotały i lśniły w blasku ognia z drgawek z wściekłości, przerażenia, a
smutek w sercu człowieka, które biło pod nią.
"Villain" krzyknął Pan Pyncheon, potrząsając zaciśniętą pięścią w Maule.
"Ty i diabeł razem pozbawiły mnie mojej córki.
Daj ją z powrotem, tarło starego czarodzieja, albo będziecie wspinać Gallows Hill w telefonie
dziadka kroki! "" Softly, Pyncheon Pan! "powiedział stolarz
z pogardliwym spokojem.
"Softly," to proszę swój kult, inny będzie psuć tych bogatych koronkowe falbanki na
nadgarstki!
Czy to moja zbrodnia, jeśli sprzedał swoją córkę do zwykłej nadziei na uzyskanie
arkusz żółtego pergaminu na swoje sprzęgło? Nie siedzi Pani Alicja spokojnie śpi.
Teraz Mateusz Maule spróbować, czy ona będzie dumny jak stolarz ją znalazł chwilę
ponieważ ".
Mówił, i Alice odpowiedział, miękką, stonowane, przyzwolenia wewnętrznego, a na zginanie
jej formy wobec niego, jak płomień pochodni, gdy wskazuje na delikatny szkic
powietrza.
Skinął ręką, a wstając z fotela, - na oślep, ale undoubtingly, jak
z tendencją do jej centrum pewny i nieunikniony, - dumny Alice podeszła do niego.
Machnął jej plecy, a wycofujące się, Alice zatonął ponownie na swoim miejscu.
"Ona jest moja!", Powiedział Matthew Maule. "Kopalnia przez prawo najsilniejsze
duch! "
W dalszym postępem legendy, jest długi, groteskowy, a
sporadycznie awe-uderzające rachunku stolarskich zaklęć (jeśli tak mają
nazwać), w celu odkrycia zaginionego dokumentu.
Wydaje się być jego obiekt przekształcić umysł Alicji w rodzaj
teleskopowy medium, przez które Pan Pyncheon i sam może uzyskać wgląd
do świata duchowego.
Udało mu się, odpowiednio, w gospodarstwie niepełną rodzaju stosunku, w jednym
usunąć, przy zmarłych osobistości w których strażą tyle wycenia sekret miał
zostały wykonane poza obrębem ziemi.
Podczas jej transie, Alice opisana trzy postacie jako prezent dla niej
uduchowione percepcji.
Jednym z nich był w wieku, dostojny, surowy wyglądający jegomość, ubrany jak na uroczyste święta w
poważny i kosztowny strój, ale z wielka plama krwi na jego zespole bogato kute;
sekund, wieku człowiek, obskurnie ubrana, z
ciemne i oczerniać oblicze, a złamane kantar o jego szyi, trzeci, osoba
nie tak zaawansowane jak w życiu byłego dwóch, ale poza średnim wieku, ubrany w gruby
tunika wełniana i spodnie skórzane, a
z cieśli reguły wystający z kieszeni bocznej.
Te trzy znaki wizjonerskie posiadał wzajemnej wiedzy o brakujących dokumentów.
Jeden z nich, w prawdzie - to on z krwi plama na jego zespole, - wydawało się, chyba
jego gesty zostały źle zrozumiane, trzymać pergamin w jego bezpośrednim przechowanie, ale
nie mógł przez jego dwóch partnerów w
tajemnica z disburdening się na zaufaniu.
Wreszcie, kiedy pokazał cel krzyczał dalej tajemnicę na tyle głośno, aby
słychać z własnym zakresie do tego śmiertelników, jego towarzysze walczyli z nim,
i przycisnął ręce *** jego usta, a
niezwłocznie - czy, że zostały zagłuszyły przez niego lub, że tajemnica sama była
karmazynowy odcień - był świeży przepływ krwi w jego zespole.
Po tym, dwa ubogo ubrane postacie wyśmiewali i szydzili z życia bardzo zmieszany
dostojnik i wskazał palcem plamę.
W tym momencie, Maule zwrócił się do Pyncheon Mr.
"Nigdy nie będzie dozwolone", powiedział on.
"Areszt tej tajemnicy, która tak wzbogacić swoje spadkobierców, sprawia, że część z twojego
dziadka odpłata. On musi dusić się nią, dopóki nie jest już
jakąkolwiek wartość.
I będziesz House of the Seven Gables! To jest zbyt drogie kupił dziedziczenia, a
zbyt ciężkie przekleństwa na niego, aby zostać przesunięte jeszcze chwilę od pułkownika
potomności. "
Pan Pyncheon próbował mówić, ale - co ze strachu i pasji - może dokonać tylko
bulgotanie szmer w gardle. Stolarz uśmiechnął się.
"Aha, czcigodny panie -! Więc masz starego Maule krew do picia" powiedział, że jeeringly.
"Fiend w ludzkim kształcie! dlaczego zali zachować panowanie *** moim dzieckiem? "krzyknął Pan
Pyncheon, kiedy jego niedrożności wypowiedź może ustąpić.
"Oddajcie mi moją córkę.
Następnie przejdź twoje sposoby, a może nigdy nie spotkamy! "
"Twoja córka!", Powiedział Matthew Maule. "Dlaczego, ona jest dość moje!
Niemniej jednak, aby nie być zbyt trudne ze sprawiedliwego Mistress Alice, zostawię ją w telefonie
utrzymanie, ale ja nie gwarantujemy, że ona nigdy nie ma okazji do zapamiętania
Maule, stolarz ".
Machnął rękami z góry tempie, a po kilku powtórzeniach podobny
gesty, piękne Pyncheon Alice obudziła się z jej dziwnym transie.
Obudziła się bez najmniejszego skupienia jej wizjonerskim doświadczeniu;
ale jak jeden traci się w chwilowej zadumie, i powrotu do świadomości
rzeczywistego życia, prawie tak krótki
przerwa w dół tonący płomień paleniska powinien kołczan znowu w górę komina.
Na uznanie Matthew Maule, ona zakłada atmosferę godności trochę zimno, ale delikatny,
raczej, ponieważ nie był pewien specyficzny uśmiech na oblicze cieśli tym
miesza rodzimej dumę godziwej Alice.
Tak zakończyła się, jak na tamte czasy, poszukiwanie zaginionego dowód własności terytorium Pyncheon
na wschodzie, ani też, choć często później odnowiony, ma go jeszcze kiedykolwiek
spotkało się Pyncheon ustawić swój wzrok na tym pergaminie.
Ale niestety dla pięknej, delikatnej, Alice jeszcze zbyt dumny!
Moc, że nawet nie przypuszczał, z położył jej zrozumienie na jej panieńskie duszy.
Wola, najbardziej w przeciwieństwie do jej własny, ograniczony, żeby zrobić jej groteskowe i fantastyczne
licytacja.
Jej ojciec, jak okazało się, że męczeństwo jego biedne dziecko do niestosownego pragnienia
pomiaru swoją ziemię przez mil zamiast hektarów.
A zatem, podczas gdy Alice Pyncheon mieszkał, była niewolnica Maule jest w niewoli więcej
upokarzające, tysiąc razy, niż ta, która wiąże swoją sieć na całym ciele.
Siedząc w swoim skromnym kominku, Maule miał jednak machać ręką, a tam, gdzie
dumna pani przypadkiem być, - czy w jej komnacie, albo zabawny jej ojca
okazałych gości lub religię w kościele, -
bez względu na jej miejsce lub zawód, jej dusza przeszła spod własnej kontroli,
i pokłonił się do Maule.
"Alice, śmiać!" - Stolarz, obok jego sercu, by powiedzieć, czy może intensywnie
Będzie ona bez słowa.
I nawet gdyby modlitwa czasu, albo na pogrzebie, Alicja musi włamać się dziki
śmiech.
"Alice, być smutny!" - I, w chwili, aż przyjdzie jej łzy, hartowanie wszystko
wesele z tych wokół niej jak nagły deszcz na ognisku.
"Alice, taniec." - I ona by tańczyć, a nie takich jak sąd środków, jak miała
dowiedział się za granicą, ale niektóre wysoko tempie jig, czy hip-skip rigadoon, godny energiczny
lasses w rustykalnym jubel.
Wydawało się być impuls Maule jest, aby nie zrujnować Alice, ani odwiedzić ją każdy czarny
lub gigantyczny zgorszenie, które byłyby koronowany swoje smutki z łaską
tragedia, ale siać niski, ungenerous pogardę na nią.
Tak więc wszystko godność życia zostało utracone. Czuła się zbyt poniżony, a
tęsknił do zmiany natury z jakimś robakiem!
Pewnego wieczoru, na imprezie ślubnej (ale nie sama, bo, tak zagubiony od samokontroli, ona
by uznał za grzech do zawarcia małżeństwa), słaba Alice skinął dalej przez jej niewidzialny
despotą i ograniczone w swojej babie lato
białej sukni i satynowe pantofle, aby przyspieszyć wzdłuż ulicy do średniej mieszkaniu
pracując-man.
Nie było śmiechu i dobrej myśli wewnątrz; dla Matthew Maule, że w nocy, był to Wed
robotnika córka, i wezwał dumny Pyncheon Alice czekać na jego
panna młoda.
I tak zrobiła, a kiedy dwoje byli jedno, Alice obudziła się z jej zaczarowany
spać.
Ale już dumny, - pokornie iz uśmiechem wszystko przesiąknięte smutkiem, - pocałowała
Żona Maule, i poszedł swoją drogą.
To był surowy noc; południowy wiatr doprowadził do wylanym śnieg i deszcz w
jej słabo chronione łono, jej pantofle satyna były mokre na wskroś, jak
ona stąpał po błotniste chodniki.
Następny dzień zimno; wkrótce osiadł kaszel, anon, gorączkowy policzek, zmarnowaną postać, że
Siedziałem obok klawesynu, a wypełnił dom muzyki!
Muzyka, w którym szczep niebieskich chórzystów zostało powtórzone!
Och, radość! Dla Alice urodziła jej ostatnie upokorzenie!
Och, większa radość!
Dla Alice była penitent jej jednego grzechu ziemskiej i dumny nie więcej!
W Pyncheons zrobiła wielki pogrzeb Alice.
Znajomi i krewni byli tam i cały szacunek od miasta poza.
Ale ostatni w procesji, przyszedł Mateusz Maule, zgrzytając zębami, a jeśli zechce
nie ugryziony swoje serce na dwoje, - najciemniejszy i wofullest człowieka, który kiedykolwiek chodził
za trupa!
Chciał skromnego Alice, nie ją zabić, ale wziął kobiety delikatną duszę
w jego rude narzekać, bawić się - i ona nie żyje!
>
ROZDZIAŁ XIV hoebe tych Good-Bye
HOLGRAVE, pogrąża się w jego opowieści z energią i wchłaniania naturalnego do młodych
autor, dał sporo akcji na części i zdolnych rozwijane
przykładowo w ten sposób.
Obecnie obserwuje się, że pewna niezwykła senność (całkowicie inaczej niż to, z czym
Czytelnik być może czuje się dotknięte) został rzucił ponad zmysły jego
auditress.
To był efekt, bez wątpienia, z mistycznych gestykulacji, w którym przyszło mu
starał się doprowadzić ciała przed percepcji Phoebe postać hipnotyzujący
stolarz.
Z pokrywy opadające na oczy i - teraz podnoszone przez chwilę, a wykorzystana ponownie
jak z ciężarkami ołowianymi, - pochyliła lekko ku niemu, i wydawało się niemal do
regulować oddech przez jego.
Holgrave spojrzał na nią, jak zwinięte manuskrypt, a uznana zalążek
etapem tego ciekawym kondycji psychicznej, które, jak sam powiedział nie miał
Phoebe, posiadał więcej niż zwykłym wydziale produkcji.
Zasłona zaczęła być stłumione o niej, w którym mogła widzieć tylko go
i żyć tylko w myślach i emocjach.
Jego spojrzenie, bo przywiązali je na młodej dziewczyny, wzrosła z własnej woli bardziej skoncentrowany;
w jego postawie nie było świadomość władzy, inwestowanie jego mało dojrzały
postać z godności, które nie należą do jego fizyczną manifestacją.
Widać było, że z wyjątkiem jednego machnięciem ręki i odpowiedni wysiłek jego
będzie mógł zakończyć jego panowanie *** jeszcze wolny i dziewica duchem Phoebe: on
może ustanowić wpływ na to
dobry, czysty i prosty dziecko, jako niebezpieczny, a może jako katastrofalny, jak ta, która
stolarz jego legendy nabył i sprawowana *** Alice fatalny.
Do dyspozycji jak Holgrave-tych, od razu spekulacyjny i aktywny, nie ma
pokusa tak wielka, jak możliwość zdobycia imperium przez ludzkiego ducha, ani
Każdy pomysł bardziej kusząca dla młodego człowieka niż
stać się arbitrem młodej dziewczyny losu.
Spróbujmy zatem - niezależnie od jego *** natury i edukacji, i pomimo jego
pogarda dla wyznań i instytucji, - przyznać się do daguerreotypist rzadkie i wysoko
Jakość szacunku dla cudzej indywidualności.
Pozwólmy mu integralność, także zawsze po się zwierzył, bo zakazał
się do szpagatu, że jeden link więcej, które mogą spowodowały jego czar na Phoebe
nierozerwalny.
Zrobił niewielki gest w górę ręką.
"Naprawdę umartwiać mnie, moja droga panno Phoebe!" Zawołał, uśmiechając się pół-
sarkastycznie na nią.
"Moja biedna historia, jest jednak zbyt oczywiste, nigdy nie zrobi dla Godey lub Graham!
Tylko myśleć o Zaśnięcia na co miałem nadzieję, krytycy gazety będzie wymawiać
najbardziej genialny, potężny, wyobraźnią, żałosne, i oryginalne likwidacji!
Cóż, rękopis może służyć do oświetlania lamp z; - jeśli rzeczywiście jest tak nasycony
z mojego łagodnego dulness jest już zdolny do ognia! "
"Ja we śnie!
Jak można tak powiedzieć? "Odpowiedział Phoebe, jak nieprzytomny z kryzysu, przez które ona
przeszedł jako dziecko przepaści do granicy, której jest gorąco.
"Nie, nie!
Uważam się za poddaną bardzo uprzejmy, i choć nie pamiętam
incydenty całkiem wyraźnie, ale mam wrażenie ogromnej tarapaty i
nieszczęście - tak, bez wątpienia, historia okaże się wyjątkowo atrakcyjna ".
W tym czasie słońce zaszło, i był barwienia chmury w kierunku zenitu z
te jasne barwy, które nie są widoczne tam, aż jakiś czas po zachodzie słońca, a kiedy
horyzont całkiem stracił bogatszy błyskotliwość.
Księżyc też, co od dawna wspinaczka głową i dyskretnie topienie jej
dysk do Azure - jak ambitnego demagoga, który chowa aspirującym cel
przyjmując za nadrzędny odcień popularny
sentyment, - teraz zaczęła jaśnieć, szerokie i owalne, w jego środkowej drogi.
Te srebrne belki były już wystarczająco silne, aby zmienić charakter
światło dzienne przewlekły.
Oni zmiękczone i upiększać aspekt starego domu, choć cienie spadły
głębiej kątów z wielu szczytów i świeckich rozmyślać pod wystający
historia, oraz w uchylone drzwi.
Z upływem każdej chwili, ogród coraz bardziej malownicze, drzewa owocowe,
krzewy i kwiaty krzewy miał ciemną niejasności między nimi.
Banalnej cechy - które w południe, wydawało się mieć sto lat
z brudnej życia AKUMULUJ - były teraz przemienione przez czar miłości.
Sto tajemnicze lat szeptali między liśćmi, gdy niewielkie morze
wiatr znalazł tam drogę i miesza je.
Poprzez liści, zadaszony mały letni dom Moonlight migotały do i
powrotem, i spadł srebrzystobiały na ciemnej podłodze, na stole, a okrągły ławki,
z ciągłym zmianą i zabawy, zgodnie
jak szczeliny i Wayward szczeliny wśród gałązek przyznał, lub odciąć się od przebłysk.
Tak słodko było super atmosfera, po cały dzień gorączkowych, że wigilia lato
może być zdawało jak rosa tryskające świetle księżyca cieczy, z domieszką lodowatej temperamentem
w nich, ze srebrnym wazonie.
Tu i tam, kilka kropel tej świeżości zostały rozrzucone na ludzkim sercu,
i dał jej młodość ponownie, a współczucie z wiecznej młodości natury.
Artysta przypadkiem być jeden, na których wpływ ożywienia spadł.
On czuł - czego nieraz prawie zapomniałem, utopił się tak wcześnie, jak był w
niegrzeczny walka człowieka z człowiekiem - jak młodzieńczy wciąż była.
"Wydaje mi się," zauważył ", że nigdy nie oglądał przyjście tak pięknie
Ewa i nigdy nie czułem nic tak bardzo jak szczęścia, jak w tej chwili.
Po tym wszystkim, co dobry świat w którym żyjemy!
Jak dobrze, i piękna! Jak młody to też nic naprawdę
zgniłe lub wiek noszone w nim!
Ten stary dom, na przykład, który czasami ma pozytywnie represjonowanych moje
oddech z jego zapach gnijącego drewna!
A ten ogród, gdzie czarny forma zawsze przylega do mojej łopatą, jak gdybym był
Kościelny zagłębieniem na cmentarzu!
Mogłem zachować poczucie, że obecnie posiada mnie, ogród będzie codziennie być dziewicą
gleby, z ziemi pierwszej świeżości w smaku jej fasoli i kabaczki, a
dom - to będzie jak w altana
Eden, kwitnących z najstarszych róż, że Bóg kiedykolwiek powstały.
Moonlight, a sentyment w sercu człowieka wrażliwego na nią, są największą
renovators i reformatorów.
I wszystkie inne reformy i remonty, jak sądzę, okażą się lepsi od
moonshine! "
"Byłem szczęśliwszy niż jestem teraz, a przynajmniej znacznie Gayer", mówi Phoebe
namysłem.
"Ale ja jestem rozsądny wielkiego uroku w tym wybielanie księżyca, a ja uwielbiam oglądać
jak dzień, zmęczony jak to jest, pozostaje z dala od niechcenia, i nienawidzi się nazywać
wczoraj tak szybko.
Nigdy nie dbał bardzo o księżycu wcześniej. Co tam jest, zastanawiam się, tak piękne w
to, do nocy? "
"I nigdy nie czułem tego wcześniej?" Zapytał artystę, patrząc poważnie na
dziewczyna przez zmierzchu.
"Nigdy", odpowiedział: Phoebe, "a życie nie wygląda tak samo, teraz czułem go
tak.
Wydaje się, jakbym patrzyła na wszystko, do tej pory, w biały dzień, albo w
rumiany światło o wesołym ogniem, błyszczących i tańcząc przez pokój.
Ach, biedny ja! "Dodała ze śmiechem pół-melancholijny.
"Nigdy nie jest tak wesoły jak wcześniej wiedziałem Cousin Hepzibah i złej Cousin Clifford.
I rosły dużo starsze, w tym krótkim czasie.
Starszy, i mam nadzieję, że mądrzejsi, oraz - nie dokładnie smutniejsze, - ale, oczywiście, ze nie
pół tyle lekkość w moich duchów!
Ja im przekazałem moim słońcem, a były przyjemnością udzieli go, ale, oczywiście,
nie może zarówno dać i zachować ją. Oni są mile widziane, mimo! "
"Ty nie straciły nic, Phoebe, warto trzymać, ani co było możliwe
zachować ", powiedział Holgrave po chwili.
"Nasze pierwsze młodzież nie ma żadnej wartości, bo nigdy nie jesteśmy tego świadomi, aż po jej
zniknął.
Ale czasami - zawsze, jak sądzę, chyba że jeden jest nadzwyczaj niefortunny - przychodzi
Poczucie drugą młodość, tryskające z serca jego radości jest w miłości, albo, ewentualnie,
może dojść do korony część wielkiego inny
festiwal w życiu, jeśli w ogóle inne takie tam być.
To lamentując samego siebie (jak teraz) na pierwszym, niedbały, płytki
gayety młodości odszedł, i to głębokie szczęście w młodości odzyskał - tak
głębsze i bogatsze niż straciliśmy, - są niezbędne dla duszy rozwoju.
W niektórych przypadkach, oba państwa się niemal równocześnie, i mieszają smutek i
zachwyt w jednym tajemniczym emocji. "
"Nie sądzę Rozumiem cię," powiedział Phoebe.
"Nic dziwnego", odpowiedział Holgrave, uśmiechając się, "za co wam powiedziałem tajemnicę, której ja
ledwo zaczął wiedzieć przed znalazłem się nadając mu mówić.
Pamiętam jednak, a kiedy prawda staje się dla ciebie jasne, to myślę o tym
scena światło księżyca! "
"Jest całkowicie światło księżyca teraz, z wyjątkiem tylko przypływie mało słabych purpurę, w górę
od zachodu, między tymi budynkami ", zauważył, Phoebe.
"Muszę iść w.
Kuzyn Hepzibah nie jest szybki na liczbach, a da się ból głowy ***
Day rachunkami, chyba że jej pomóc. "Ale Holgrave zatrzymany ją trochę dłużej.
"Miss Hepzibah mi mówi," zauważył on, że "po powrocie do kraju, w kilku
dni ".
"Tak, ale tylko na chwilę", odpowiedział: Phoebe, "bo patrząc na to jak
mój obecny dom.
Idę zrobić kilka rozwiązań i podejmować bardziej świadome urlopu mojej matki
i przyjaciele.
Miło jest żyć tam, gdzie jeden jest pożądany i bardzo przydatne, a myślę, że może
mieć satysfakcję z czując się tak tutaj ".
"Na pewno może i więcej niż można sobie wyobrazić", powiedział artysta.
"Cokolwiek zdrowia, życia, komfort i naturalny istnieje w domu jest zawarte w pliku
osoba.
Te błogosławieństwa przyszedł wraz z tobą, i zniknie, kiedy wychodzisz z progu.
Panna Hepzibah przez secluding się od społeczeństwa, straciła wszystkie prawdziwe relacje z
to, i jest w rzeczywistości martwa, chociaż ona sama w galvanizes pozory
życie, a stoi za jej licznika,
dotyka świat bardzo-do-przestarzałe groźne spojrzenie.
Twój biedny kuzyn Clifford to kolejny martwy i długo pochowany osoba, na których
Gubernator i Rada uczynił z nekromanckich cud.
Nie powinienem się zastanawiać gdyby się rozpadać dalej, trochę rano, po minęły, a
nic nie widać z niego więcej, oprócz sterty kurzu.
Panna Hepzibah, w każdym razie straci co trochę elastyczność ona ma.
Oboje istnieć przez Ciebie. "" Byłbym bardzo przykro, że tak "
odpowiedziała Phoebe powagą.
"Ale prawdą jest, że moje małe umiejętności były dokładnie to, czego potrzebowali, a ja mam
rzeczywisty interes w ich dobro, - dziwny rodzaj matczynym uczuciem, - co pragnę
nie będziesz się śmiać!
I powiem ci szczerze, panie Holgrave, jestem czasem zdziwiony wiedzieć, czy
życzę im dobrze, czy źle ".
"Niewątpliwie," powiedział daguerreotypist "Czuję zainteresowanie to przestarzały,
ubogie stara panna pani, a to zdegradowany i rozbitego dżentelmen, - to
nieudany miłośnikiem piękna.
Uprzejmie zainteresowanie również bezbronnymi stare dzieci, że są!
Ale nie masz koncepcji co inny rodzaj mego serca jest z własną rękę.
To nie moja impuls jest, jeśli chodzi o te dwie osoby, albo pomóc lub przeszkodzić, ale
przyjrzeć się, przeanalizować, wyjaśnić sprawy do siebie i zrozumieć dramat
, które przez prawie dwieście lat, ma
zostały przeciągając jego powolny długości *** ziemią, gdzie ty i ja teraz kroczyć.
Jeśli dopuszcza się świadkami blisko, wątpię, by nie czerpać z niej satysfakcję moralną,
go spraw, jak oni mogą.
Istnieje przekonanie we mnie, że koniec rysuje bliski.
Ale, choć Opatrzność wysłał dotąd do pomocy, i wysyła mi tylko jako uprzywilejowane i
spotkanie widza, Ślubuję pożyczyć tych nieszczęsnych istot, co pomocne I
potrafisz! "
"Chciałbym, można mówić bardziej otwarcie:" krzyknęła Phoebe, zakłopotany i nie podobało;
", A przede wszystkim, że poczujesz się bardziej jak chrześcijanin i człowiek!
Jak to możliwe, aby zobaczyć ludzi w trudnej sytuacji bez pragnąc, ponad
cokolwiek innego, aby pomóc i pocieszyć?
Mówisz tak, jakby ten stary dom był teatr, a to wydaje się patrzeć na Hepzibah-tych
i Clifford na nieszczęścia, a te z pokoleń przed nimi, jako tragedii, takich
jak widziałem działał w sali
wiejski hotel, tylko obecny jeden wydaje się być odtwarzane wyłącznie dla TWOJEGO
rozrywki. Nie lubię tego.
Spektakl kosztuje wykonawcom za dużo, a publiczność jest zbyt zimny. "
"Jesteś silny," powiedział Holgrave, zmuszony do uznania pewnej prawdy w
pikantny szkic własnego nastroju.
"A potem," kontynuował Phoebe ", co można oznaczać przez przekonaniem, co mi powiesz
z, że koniec się zbliża? Czy wiesz, z każdym nowym kłopoty wiszącej ***
moje biedne krewni?
Jeśli tak, powiedz od razu, a ja nie pozostawi ich! "
"Wybacz mi, Phoebe!" Powiedział daguerreotypist, wyciągnął rękę, aby
którego dziewczyna została zmuszona dać jej rękę.
"Jestem trochę z mistyka, trzeba przyznać.
Tendencja jest w mojej krwi, wraz z wydziału mesmerism, które mogłyby mieć
Wprowadził mnie do Gallows Hill, w starych dobrych czasów czarów.
Wierz mi, gdybym naprawdę o jakiejkolwiek tajemnicy, których ujawnienie
korzyści znajomych - którzy są moimi własnymi przyjaciele, podobnie - należy nauczyć się go
zanim część.
Ale nie mam takiej wiedzy. "" Trzymasz coś w zamian! "Powiedział Phoebe.
"Nic, - żadnych tajemnic, ale moje własne", odpowiedział Holgrave.
"Mogę dostrzec, rzeczywiście, że Pyncheon sędzia nadal utrzymuje na oku Clifford,
w którego ruiny miał tak duży udział. Jego motywy i intencje, jednak są
dla mnie zagadką.
Jest zdeterminowany i bezwzględny człowiek, z prawdziwego charakteru inkwizytor, a
gdyby każdy obiekt do zyskania poprzez umieszczenie Clifford do szafy, to zaprawdę, że
on która szarpała swoje stawy z orbit, aby ją osiągnąć.
Ale, tak bogaty i dostojny jak on jest - tak potężne w swej własnej sile, aw
wsparcie społeczeństwa ze wszystkich stron, - co można ocenić Pyncheon mieć nadzieję, lub strach od
niedorozwinięty, markowe, pół-bezwolny Clifford? "
"Jednak", wezwał Phoebe, "zrobiłeś mówić tak, jakby były zbliżające się nieszczęście!"
"Ach, to dlatego, że jestem chorobliwy!" Odpowiedział artysta.
"Mój umysł ma skręcać na bok, podobnie jak niemal każdy jego umyśle, z wyjątkiem własnych.
Co więcej, jest tak dziwne znaleźć się więźniem tego starego domu Pyncheon i
siedzi w tym starym ogrodzie - (Hark, jak Maule studni jest szemrania!) - że były to
tylko dla tej jednej sytuacji, nie mogę
pomoc fancying że przeznaczenie jest organizowanie piąty akt do katastrofy. "
! "Nie" krzyknęła Phoebe z odnowioną przykrości, bo była z natury jako wrogi
do tajemnicy, jak w słońcu na ciemnym kącie.
"Ty puzzle mi więcej niż kiedykolwiek!"
"Pozwól nam pomóc przyjaciołom część!" Powiedział Holgrave, naciskając ją za rękę.
"Lub, jeśli nie przyjaciele, niech nas nie rozłączy, zanim całkowicie mnie nienawidzić.
Ci, którzy kochają wszyscy inni na świecie! "
"Do widzenia, a następnie," powiedział Phoebe szczerze. "Nie chcę być złym wielki natomiast,
i powinno być przykro, że tak myślisz.
Nastąpił Cousin Hepzibah został stojący w cieniu drzwi, to czwarta
przeszłość godziny! Ona myśli, że zbyt długo w wilgotnym
ogród.
Tak więc, dobranoc i do widzenia ".
Na drugim rano późniejszym Phoebe mogło być postrzegane w swojej masce słomy,
z szalem na jednym ramieniu i mały dywan-bag na inny, licytacji adieu do
Hepzibah i Cousin Clifford.
Miała zasiąść w następnym pociągu samochodów, które przetransportowania jej do wewnątrz
pół tuzina mil ze swojej wioski kraju.
Łzy były w oczach Phoebe; uśmiech, dewy z serdecznej żalu, było
nikły wokół jej przyjemny ustach.
Zastanawiała się, jak stało się, że jej życie o kilka tygodni, tu, w tym ciężkich
serce stary dwór, miały takie trzymanie się nią, i tak wtopiony swoich stowarzyszeń,
jak teraz się wydaje bardziej znaczącym ośrodkiem-
punkt z pamięci niż wszystko, co poszli wcześniej.
Jak miał Hepzibah - ponury, milczący i niewzruszony jej przepełnienie serdeczne
sentyment - wymyślone, aby wygrać tyle miłości?
I Clifford, - w jego nieudanej rozpadu, z tajemnicy strasznej zbrodni na niego,
blisko więzienie atmosfera jeszcze czai się w jego oddechu, - jak gdyby przekształcił się
w najprostszej dziecka, którego Phoebe poczuł
zobowiązany do pilnowania, a być, jakby opatrzność jego rozpoznania godzin!
Wszystko w tej chwili pożegnania, stał się widocznym na jej widok.
Spójrz, gdzie ona leżała dłoń na co ona może, obiekt odpowiedział na nią
świadomość, jakby wilgotne ludzkie serce było w nim.
Ona zajrzał przez okno do ogrodu, i czuł się bardziej skruszony na pozostawienie
To miejsce z czarnej ziemi, dotknięte z takim odwieczny wzrostu chwastów, niż
radosny na myśl ponownie wyczuwając jej sosnowy las i świeże koniczyny pola.
Zadzwoniła Chanticleer, jego dwie żony, a czcigodny kurczaka i rzucił im kilka
okruchy chleba ze śniadania-stół.
Są ich pochopnie wchłonięta, kurczak rozwinąć skrzydła i wysiadł w pobliżu
Phoebe na parapecie, gdzie spojrzał głęboko w jej twarz i wentylowane jego
Emocje w rechotać r.
Phoebe kazała to być dobry stary kurczak podczas jej nieobecności, i obiecał przynieść to
mały worek z kaszą gryczaną.
"Ach, Phoebe!" Zauważył Hepzibah "nie uśmiechnąć, tak naturalnie, jak, kiedy przyszedł do
nas! Wtedy uśmiech zdecydował się świecą, teraz
wybrać należy.
Dobrze, że idziesz do tyłu, na chwilę, w swoim ojczystym powietrzem.
Nie było zbyt dużo ciężar na swoich duchów.
Dom jest zbyt ponury i samotny, sklep pełen jest udręką, a jak dla mnie
nie mają zdolność dokonywania rzeczy wyglądają jaśniej niż oni.
Drodzy Clifford był jedynym komfort! "
"Chodź tu, Phoebe," nagle krzyknął krewnej Clifford, który powiedział bardzo mało
wszystko rano. "Close - bliżej - i spojrzeć mi w twarz!"
Phoebe umieścić jeden z jej małych rączek na każdym łokcia fotelu i pochylił twarz
do niego, aby mógł czytać go jako uważnie jak on będzie.
Jest prawdopodobne, że ukryte emocje tej godzinie podziału była reaktywowana w niektórych
stopień jego bedimmed i enfeebled wydziały.
W każdym razie, Phoebe wkrótce poczuł, że gdyby nie głęboki wgląd jasnowidza, jeszcze bardziej
niż kobiecą delikatnością uznania, robił jej serce przedmiotem jej zakresie.
Przed chwilą wiedziała nic której byłaby starał się ukryć.
Teraz, jakby jakaś tajemnica zostały zasugerował jej własnej świadomości za pośrednictwem
inna percepcja, była Fain do wynajęcia powieki chylić pod okiem Clifforda.
Rumieniec też - bardziej czerwone, bo starał trudno utrzymać go w dół, - wstąpił
większe i większe, w fali kapryśny postępu, aż nawet jej czoło było wszystko
przepełnione nim.
"Wystarczy, Phoebe," powiedział Clifford, z melancholijnym uśmiechem.
"Kiedy pierwszy raz zobaczyłem cię, jesteś najładniejsza dziewczyna niewiele w świecie, a
teraz pogłębiły się piękna.
Wiek dziewczęcy przeszedł do kobiecości; pączek jest kwiat!
Dalej, już teraz - czuję samotny niż ja ".
Phoebe pożegnał pustynię pary, i przekazywane za pośrednictwem sklepu, migotliwy ją
powieki, aby pozbyć się rosy-drop, bo - biorąc pod uwagę jak krótko nieobecności było
być, a więc szaleństwo jest obsada
w dół o tym - że nie będzie jak dotąd potwierdzić łzy, aby osuszyć z
jej chusteczka.
Na progu spotkała małą Urchin którego cudowne wyczyny gastronomii mieć
odnotowano we wcześniejszych stronach naszej narracji.
Wzięła z okna jakiś okaz lub innego naturalnego historii - jej oczy są
zbyt ciemny z wilgocią, aby poinformować ją dokładnie czy to był królik lub
Hipopotam, - włożyć do dłoni dziecka jako daru pożegnanie i poszedł swoją drogą.
Stary Wuj Venner właśnie wychodzi z jego drzwi, z drewna, konia i zobaczył na jego
ramię; i trudging wzdłuż ulicy, on scrupled nie przestawali z
Phoebe, o ile ich drogi leżał razem;
ani też, mimo jego połatany płaszcz i bobra, zardzewiałym i ciekawskich mody jego holowania
spodniach, mogła go znaleźć w swoim sercu, aby iść szybczej niż ktoś go.
"Będziemy tęsknić, następny szabatowe popołudnie," obserwuje się ulica
filozof.
"To niewiarygodny jak chwila trwa niektórzy ludzie się rozwijać tak jak naturalna
człowiek jako własnego oddechu, a, prosząc o wybaczenie, panno Phoebe (chociaż nie może być
przestępstwo w starym człowieku mówi: go), to tylko to, czego już rozrosła się do mnie!
Moje lata były bardzo wiele, a twoje życie jest jednak tylko początkiem, a jednak można
to jakoś tak mi bliski jak gdybym znalazł Cię na mojej matki drzwi, i trzeba było
rozkwitła, jak winorośli do jazdy na każdym etapie mojej drogi od.
Wracaj szybko, inaczej będę już do mojego gospodarstwa, bo zaczynają się znaleźć te drewna-cięcie
Praca zbyt trudne dla moich back-ból ".
"Bardzo szybko, wujek Venner," odpowiedział Phoebe. "I niech wszyscy prędzej, Phoebe, dla
Ze względu na te słabe yonder dusz ", kontynuowała swoją towarzyszkę.
"Oni nigdy nie może się obejść bez ciebie, teraz - nigdy, Phoebe, nigdy - nie więcej, niż gdyby jeden
aniołów Bożych mieszkał z nimi, a co ich ponury dom przyjemne i
Nie wydaje się wam że byliby w smutnym przypadku, gdy niektóre przyjemny letni poranek jak
ten anioł powinien rozwinąć skrzydła i polecieć do miejsca z którego przybył z?
Cóż, po prostu tak czują, że teraz idziesz do domu przez kolej!
Nie mogą znieść, Miss Phoebe, więc należy wrócić! "
"Nie jestem aniołem, wujek Venner", mówi Phoebe, uśmiechnięty, jak ofiarowała mu rękę na
ulicy rogu.
"Ale, jak sądzę, nigdy ludzie czują się tak bardzo, jak anioły, jak gdy robią to, co
trochę dobrze mogą one. Więc będę na pewno wracać! "
Tak więc rozstaliśmy się stary i różowe dziewczynki, a Phoebe miała skrzydła *** ranem,
i wkrótce fruwające niemal tak szybko, jak daleko jeśli obdarzony antena
chodu z aniołów, którym Wujek Venner był tak łaskawie porównać ją.
>