Tip:
Highlight text to annotate it
X
ROZDZIAŁ XI
Nowy rozdział w powieści jest czymś w rodzaju nowej sceny w spektaklu, a kiedy sporządzić
kurtyny tym czasie, czytelnik musi ochotę zobaczyć pokój w George Inn
Millcote, z tak dużych zorientowali tapetowanie
na ścianach w pokojach zajazd mieć; taki dywan, takich mebli, takich ozdób na
kominku, takich wydruków, w tym portret Jerzego III, a drugi
Księcia Walii, i przedstawienie śmierci Wolfe.
Wszystko to jest widoczne dla Ciebie, przy świetle lampy naftowej zwisające z sufitu, a
przez to w doskonały ogień, przy którym siedzę w moim płaszczu i maski; mojej mufy i
kłamstwo parasol na stole, a ja jestem ocieplenia
od drętwienie i chill zlecenie ekspozycji szesnaście godzin do surowości
październikowy dzień: Zostawiłem Lowton o czwartej rano, a zegar miasto Millcote
teraz jest tylko uderzające osiem.
Reader, choć mogę się wygodnie pomieścić, nie jestem bardzo spokojny w mojej
umysłu.
Myślałem, że kiedy trener zatrzymał się tu nie będzie ktoś się ze mną spotkać, spojrzałem
niepokojem okrągłe jak zszedłem po drewnianych schodach "buty" umieszczona na moim
wygody, spodziewałem się usłyszeć moje imię
wyraźne, i zobaczyć opis przewozu czeka przekazać mi
Thornfield.
Nic takiego nie było widać, a kiedy zapytałem kelnera jeśli ktoś był w
zapytać o Pani Eyre, byłem odpowiedzi przeczącej: więc nie miałem zasobów, ale
do wniosku ma być widoczny w prywatnym pokoju:
i tu czekam, a wszelkiego rodzaju wątpliwości i obawy są niepokojące myśli.
Jest to bardzo dziwne uczucie dla niedoświadczonych młodzieży czuć się dość
sam na świecie, cięte dryfuje z każdym połączeniu, pewności, czy port
którym jest związana może być osiągnięte, i
zapobiec wielu przeszkód powrotu do, że opuścił.
Urok przygody osładza, że uczucie, blask dumy ogrzewa go, lecz
wtedy dreszcz strachu przeszkadza to, i strach ze mną stało się dominującym podczas pół-
godzin upłynęło i nadal jestem sam.
I bethought sobie dzwonić. "Czy jest miejsce w tej okolicy
nazywa Thornfield? "Poprosiłem o kelner, którzy odpowiedzieli
wezwania.
"Thornfield? Nie wiem, proszę pani, ja dowiedzieć się na
. bar "On zniknął, ale pojawił się natychmiast -
"Czy nazwisko Eyre, panienko?"
"Tak". "Osoba tu czeka na ciebie."
I zerwał się, wziął moją mufy i parasol, i spiesznie do inn-fragment: człowiek
stały przez otwarte drzwi, i na ulicy lampy świeci I słabo widział jednego konia
transportu.
"To będzie swój bagaż, jak sądzę?" Powiedział mężczyzna, a nagle, gdy zobaczył
mnie, wskazując na moim pniu w przejściu. "Tak".
On podniósł go do pojazdu, który był swego rodzaju samochodu, a potem mam w; przed
mnie zamknąć, zapytałem go, jak daleko do Thornfield.
"A Matter of sześć mil."
"Jak długo będziemy zanim się tam dostać?" "Happen półtorej godziny."
On zamocowane drzwiczki samochodu, wsiadł do swego siedzenia na zewnątrz, i ruszyliśmy.
Nasz postęp był powolny, i dał mi wiele czasu na zastanowienie się, byłem zadowolony z bycia
na długość tak pod koniec mojej podróży, a jak Oparłem się w komfortowych
że transport nie eleganckie, rozmyślałem wiele w moim łatwością.
"Przypuszczam, że" myślałem ", sądząc z prostota sługi i przewozu, pani
Fairfax nie bardzo przystojnego osoba: tym lepiej, nigdy nie żył wśród drobnych
ludzi, ale raz, i byłem bardzo nieszczęśliwy z nimi.
Zastanawiam się, czy mieszka sama z wyjątkiem tej dziewczynce, a jeśli tak, i jeśli jest ona w każdym
stopień sympatyczny, to z pewnoscia bede w stanie sobie z nią zrobię najlepiej, jest to
Szkoda, że wykonując jedną najlepiej nie zawsze odpowiada.
W Lowood, rzeczywiście, wziąłem tej rezolucji, trzymał go i udało mu się podoba, ale
z panią Reed, pamiętam moje najlepsze zawsze odrzucali z pogardą.
Proszę Boga, pani Fairfax nie może okazać się druga pani Reed, ale jeśli ona nie, nie jestem
zmuszone do pozostania z nią! niech najgorsze dojść do najgorszego, można reklamować się ponownie.
Jak daleko jesteśmy na naszej drodze teraz, zastanawiam się? "
I niech się przez okno i wyjrzał; Millcote był za nami, sądząc po
liczba jego światła, wydawało się znacznych rozmiarów, znacznie większych niż
Lowton.
Byliśmy teraz, o ile mogłem się zorientować, na coś w rodzaju wspólnego, ale znajdowały się domy
rozsianych po całej dzielnicy; Czułem, że w innym regionie, aby Lowood, więcej
zaludnionych, mniej malownicze, więcej mieszając, mniej romantyczna.
Drogi były ciężkie, mglisty noc, mój dyrygent niech konia pieszo całą drogę,
i półtorej godziny rozciągnięte, doprawdy, że do dwóch godzin, w końcu zwrócił się w
fotelu i powiedział: -
"Jesteś Noan do tej pory tam" Thornfield teraz ".
Znowu spojrzałem: mijaliśmy kościół, widziałem jego niska szeroka wieża przeciw
nieba, a jego dzwon opłat kwartale; widziałem wąskim galaktyki światła
również na zboczu wzgórza, oznakowania miejscowości lub wioski.
Około dziesięć minut po, kierowca wysiadł i otworzył parę bramek: minęliśmy
dzięki, i starli się za nami.
Teraz powoli wstąpił do napędu i natknęła się na długo przed domem: świecach
błyszczały od zasłonięte bow-okna, wszystkie pozostałe były ciemne.
Samochód zatrzymał się przy drzwiach, było otwarte przez niewolnica; I wysiadł i
wszedłem
"Czy będziesz chodzić w ten sposób, proszę pani" powiedziała dziewczyna, a ja za nią całej kwadratowy
sala z wysokim drzwi cały: ona wprowadził mnie do pokoju, którego podwójne oświetlenie
ognia i świec na początku raziło mnie,
kontrastowe jak to miało miejsce z ciemności, do którego oczy zostały na dwie godziny
zahartowana, kiedy widziałem jednak, przytulny i miły obraz zaprezentowało się
moim zdaniem.
Przytulny mały pokój; okrągłego stołu przez wesoły ogień; fotelu z wysokim oparciem
i staromodne, w którym siedział najwspanialszej sobie wyobrazić trochę starsza pani, w wdowy
cap, czarną suknię z jedwabiu, muślinu i zaśnieżonych
fartuch, tak samo jak to, co miałem zdawało pani Fairfax, tylko mniej okazałe i łagodniejszy
szukasz.
Była zajęte robieniem na drutach; dużego kota sob skromnie u jej stóp, nic w skrócie
brakowało, aby zakończyć beau-idealne krajowych komfort.
Pewniejsze wprowadzenie nowego guwernantka ledwie być stworzone;
nie było wielkości przerastają, nie majestatu w zakłopotanie, a potem, jak
wszedł, staruszka wstała i szybko i uprzejmie zgłosiło się ze mną spotkać.
"Jak się masz, kochanie?
Obawiam się, że mieli nudne jazdy, John dyski tak wolno, musi być zimno,
dojść do pożaru. "" Pani Fairfax, jak sądzę? "Powiedział I.
"Tak, masz rację: proszę usiąść".
Prowadziła mnie do swego przewodniczącego, a następnie zaczął usunąć moje szal i rozwiązać mój
maski-strings, błagałam, że nie da się tak wiele problemów.
"Och, to nie jest problem, śmiem twierdzić swoje ręce są prawie zdrętwiała z zimna.
Leah, aby trochę gorąco negus i pokroić na kanapkę lub dwie: tu są klucze
magazynu. "
A ona produkowane z kieszeni najbardziej housewifely pęk kluczy i wydał
ich sługą. "No, zbliżyć się do ognia," że
kontynuowane.
"Przyniosłeś swój bagaż przy sobie, prawda, mój drogi?"
"Tak, proszę pani." "Zobaczymy go prowadzi do pokoju", ona
powiedział, i kręcili się.
"Ona traktuje mnie jak gościa," myśli I.
"I niewiele spodziewał się takiego przyjęcia, spodziewałem się tylko chłód i sztywność:
to nie jest tak, co słyszałem w leczeniu guwernantki, ale nie musi
raduje się zbyt szybko. "
Wróciła, własnymi rękoma wyczyszczone jej dziania aparatury i książkę lub dwa
z tabeli, aby zrobić miejsce dla tacy co Leah już wszczęte, a następnie się
podał mi napoje.
Czułem się mylić w będących przedmiotem większej uwagi niż kiedykolwiek wcześniej
odebranych i, że zbyt, pokazany przez mojego pracodawcę i lepsze, ale jako, że nie
Wydaje się, że uważają się robi
nic z jej miejsce, myślałem, że lepiej zabrać jej uprzejmości cicho.
"Czy mam przyjemność widzieć Pani Fairfax w nocy?"
Zapytałem, kiedy jadł to, co zaproponowała mi.
"Co mówisz, mój drogi? Jestem trochę głuchy, "zwróciło dobra
pani, zbliżając ucho do moich ust.
I powtórzył pytanie bardziej wyraźnie. "Miss Fairfax?
Masz na myśli Varens Miss! Varens jest nazwą Twojej przyszłości ucznia. "
"Rzeczywiście!
Potem nie jest twoja córka "?" Nie, - nie mam rodziny. "
Powinienem po swoje pierwsze dochodzenie, pytając, w jaki sposób panna Varens było
połączone z nią, ale przypomniał sobie, że nie wypadało zadawać zbyt wielu pytań:
Poza tym, byłam pewna, aby usłyszeć w czasie.
"Cieszę się", mówiła dalej, jak usiadła naprzeciwko mnie i wziął kota
kolana, "Cieszę się, jesteś przyszedł, będzie to całkiem przyjemne życie tu i teraz z
towarzysza.
Aby mieć pewność, że jest przyjemny w każdej chwili, na Thornfield jest dobrym starej hali, a
zaniedbane w ostatnich latach być może, ale nadal jest to szanowane miejsce, jednak wiesz, w
zimowym czuje się dość ponury tylko w najlepszych kwartałów.
Powiem tylko - Leah jest miłą dziewczyną, aby upewnić się, a John i jego żona są bardzo przyzwoity
ludzi, ale potem widzisz, że są tylko sługami, i nie można z nimi rozmawiać
na zasadach równości: trzeba utrzymać je na
ze względu na odległość, w obawie przed utratą władzy.
Jestem pewien, że ostatniej zimy (to była bardzo ciężka jeden, jeśli sobie przypomnieć, a kiedy nie
śnieg, padał deszcz i wiał), nie jest istotą, ale rzeźnika i listonosz przyszedł do
domu, od listopada do lutego, a ja
naprawdę się dość melancholijny z posiedzeniem noc po nocy sam, miałem Leah w celu
czytał mi czasami, ale nie sądzę, biedna dziewczyna lubi zadania dużo: czuła to
ograniczające.
Wiosną i latem jeden dostał się na lepsze: słońce i długie dni dokonać takiego
różnica, a następnie, po prostu na początku jesieni, trochę Adela
Varens przyszedł i jej pielęgniarka: jedno dziecko
dom przy życiu wszystkie na raz, a teraz jesteś tutaj będę bardzo gejem ".
Moje serce naprawdę ogrzewa się do czcigodna pani jak usłyszałem jej mówić, i zwrócił mi krzesło
trochę bliżej do niej, i wyraziła szczere życzenie, aby mogła znaleźć mojej firmy
tak przyjemnym, jak ona oczekiwano.
"Ale nie będę Cię siedzi do późna w nocy," powiedziała, "to się do skoku
Dwunastu i masz podróżuje przez cały dzień: musisz czuć się zmęczony.
Jeśli masz nogi dobrze ocieplony, pokażę sypialni.
Miałem pokój obok mnie przygotowaliśmy dla Państwa, jest tylko małym mieszkaniu, ale
myślałem, że chcesz to lepiej niż jeden z dużych komór przodu: aby upewnić się,
mają meble drobniejsze, ale są one tak
ponury i samotny, nie mogę spać w nich siebie. "
Podziękowałem jej za rozważny wybór, i jak naprawdę czułem zmęczenia z moim wieloletnim
podróży, wyraziłem gotowość do przejścia na emeryturę.
Zabrała świecę, a ja za nią z pokoju.
Najpierw poszła sprawdzić, czy sala-drzwi zamocowane; wziąwszy klucz z
zamek, poprowadziła drogę na górę.
Stopnie i poręcze były z drewna dębowego, okna klatki schodowej był wysoki i zakratowane;
zarówno ona, jak i długiej galerii, do którego drzwi sypialni otwarte wyglądały tak, jakby
należał do kościoła, a nie dom.
Bardzo zimno i sklepień jak powietrze przenika schodów i galerii, co sugeruje,
ponurych idei przestrzeni i samotność, i ucieszyłem się, kiedy w końcu wprowadził do mojego
komory, aby znaleźć to niewielkich rozmiarów, i wyposażone w zwykły, nowoczesnym stylu.
Kiedy pani Fairfax miał zaproszeni mnie rodzajem dobrej nocy, a ja miałam przymocowane do moich drzwi,
patrzył spokojnie rundzie, a w pewnym stopniu zatarte niesamowite wrażenie, przez które
szeroki hol, że ciemna i przestronne
schodów, i że długie, zimne galerii, przez aspekt żywsze moim pokoiku, I
pamiętać, że po dniu pełnym niepokoju ciała zmęczenia i psychicznego, jestem teraz w
ostatnio w bezpieczne schronienie.
Porywie wdzięczności rosło moje serce, i ukląkł przy łóżku, i
ofiarował dzięki którym dzięki spowodowane były, nie zapominając, zanim wstałem, aby błagać o pomoc
na mojej dalszej ścieżki, i moc
zasługująca na życzliwość co wydawało się tak szczerze zaproponował mi, zanim został osiągnięty.
Mojej kanapie nie miała ciernie tej nocy; mojej samotnej pokój ma obawy.
W treści raz zmęczony i zasnąłem szybko i solidnie: kiedy się obudziłem to był szeroki dzień.
Komora wyglądała tak jasny mało miejsca dla mnie jak słońce świeciło pomiędzy
gejów niebieski zasłony perkal okno, pokazując tapetą ściany i dywany na podłodze, tak
w przeciwieństwie do gołych desek i tynku barwionego
z Lowood, że mnie na duchu wzrosły w tym widoku.
Zewnętrzne mają duży wpływ na młodych: Myślałem, że bardziej sprawiedliwy dobie życia
początek dla mnie, który miał jej kwiaty i przyjemności, jak również jego
cierni i trudy.
Moje zdolności, poczuł się zmiana otoczenia, nowe pole oferowane nadzieję,
wydawała się na nogach.
Nie mogę dokładnie określić, czego się spodziewali, ale to było coś miłego:
nie może tego samego dnia lub miesiąca, ale na czas nieokreślony przyszłości.
Wstałem, ubrałem się z troską: zobowiązany jest proste - bo nie miałem artykuł strój
że nie został z niezwykłą prostotą - byłem jeszcze przez naturę troszczyć się
czyste.
To nie był mój nawyk do disregardful wyglądu lub dbać o wrażenia I
wykonane: wręcz przeciwnie, kiedyś chciała patrzeć, jak mogłem, i proszę, jak
podobnie jak my chcemy piękna pozwoli.
I czasem żałuje, że nie jestem przystojniejszy; czasami chciała mieć różowe
policzki, nos prosty, usta i małe cherry, chciałem być wysoki, dostojny, a
doskonale rozwiniętej na rysunku, czułem, że
nieszczęście, że jestem tak mało, tak blady i miał cechy tak nieregularne i tak
oznakowane. I dlaczego ja te aspiracje i tych
Żałujesz?
Trudno byłoby powiedzieć: nie mogłem wtedy wyraźnie powiedzieć, że do siebie, jednak musiałem
rozumu i logicznego, naturalnego rozumu też.
Jednak, gdy miałem szczotkowane włosy bardzo gładkie i włożyłem czarny habit, który -
Quakerlike jak to było, przynajmniej tę zaletę, przylegające do finezja - i dostosowane
moje czyste białe Tucker, myślałem, że powinien
nie tyle respekt do stawienia się przed Pani Fairfax, i że mój nowy uczeń nie będzie w
najmniej odpycha mnie z niechęcią.
Po otwarciu okna mojej izby, i zobaczyliśmy, że zostawiłem wszystko prosto i schludnie na
tabeli WC, I wyszli.
Ruch długie i zmierzwione galerii, zszedłem po śliskich schodach dębowych, a następnie I
zyskał sali: I zatrzymała tam minutę; Spojrzałem na kilka zdjęć na ścianach (jeden,
Pamiętam, reprezentowana ponury mężczyzna w
pancerz i jedno pani z proszku do włosów i naszyjnik z pereł), w brązie lampy
wiszące od sufitu, w wielkim zegar, którego sprawa została z drewna dębowego ciekawie rzeźbione, i
hebanowej czarny z czasem i otarcia.
Wszystko się bardzo okazałe i nałożenia na mnie, ale byłem wtedy tak niewiele
przyzwyczajeni do świetności. W sali drzwi, co stanowi połowę ze szkła,
stały otworem, a ja przekroczył próg.
Był piękny poranek jesienią, na początku świeciło słońce spokojnie na embrowned oliwnych i
nadal zielone pola, naprzód na trawniku, spojrzałem w górę i badanych z przodu
dworu.
Miał trzy piętra, proporcji nie ogromna, choć znaczne:
dżentelmena dworu, nie szlachcic fotela: mury obronne wokół góry dał
malowniczy wygląd.
Jego szary przodu stał się dobrze od tła bazar, których krakanie
najemców teraz na skrzydle: lecieli na trawnik i podstawy do wysiąść w
wielkie łąki, z których zostały
oddzielone zatopiony ogrodzenie, gdzie szereg potężnych starych drzew Cierń, silny,
sękaty, a szeroki jak dęby, od razu wyjaśnił etymologię rezydencji
oznaczenie.
Dalej były wzgórza: nie tak wzniosłe jak te okrągłe Lowood, ani tak skalisty, ani tak
jak bariery oddzielenia od świata żywych, ale cichej i samotne wzgórza
mało, i jakby do przyjęcia Thornfield
z odosobnienia nie spodziewał się znaleźć istnieje tak blisko miejscowości mieszanie
Millcote.
Małej wiosce, których dachy były blent z drzew, straggled się na stronie jednego z
tych gór, kościół w dzielnicy stał bliżej Thornfield: jego starej wieży-top
spojrzał na wzgórku między domem i bramy.
I jeszcze rozkoszować się spokojną i przyjemną perspektywą świeżego powietrza, ale słuchając z
rozkosz dla krakanie gawronów, ale spoglądając na szerokie, sędziwy przed
sali, zastanawiając się, co to wspaniałe miejsce
był jeden samotny dame trochę jak pani Fairfax zamieszkują, kiedy ta pani się
przy drzwiach. "Co! się już? "powiedziała.
"Widzę, że jesteś rannych ptaszków".
Podszedłem do niej i spotkała się z uprzejmy pocałunek i uścisk dłoni.
"Jak Ci się podoba Thornfield?" Zapytała. Powiedziałem jej, że lubi to bardzo.
"Tak", powiedziała, "jest to piękne miejsce, ale obawiam się, będzie się w porządku,
chyba Pan Rochester powinien ją do głowy przychodzą i mieszkają tutaj
na stałe, lub, co najmniej na stronie raczej
częściej: wielkie domy i delikatnych względów wymagają obecności właściciela ".
"Pan Rochester! "I zawołał.
"Kto to jest?"
"Właściciel Thornfield," ona odpowiedziała cicho.
"Czy nie wiedzieliście, został powołany Rochester?"
Oczywiście, że nie - nigdy nie słyszałem o nim wcześniej, ale starsza pani wydawała się
zakresie jego istnienia jako powszechnie zrozumiałe fakt, z którym każdy musi
zapoznania się instynktownie.
"Pomyślałem:" I dalej: "Thornfield należał do ciebie."
"Dla mnie? Błogosławię was, dzieci, co za pomysł!
Do mnie!
Ja jestem tylko gospodyni - kierownik.
Aby być pewny, że jestem daleko spokrewnione Rochesters przez matki, lub
przynajmniej mój mąż, był duchownym, spoczywających z Hay - to mała wioska
tam na górze - i że kościół w pobliżu bramy był jego.
Matka Obecnie Pan Rochester był Fairfax, i kuzyn mojego męża:
ale nie przypuszczam, na połączenia - w rzeczywistości, to jest dla mnie niczym; uważam
się całkiem w świetle zwykłych
gospodyni: mój pracodawca jest zawsze cywilnych i mam nadzieję, nic więcej ".
"A little girl - moim uczniem"
"Ona jest oddział pana Rochester, zlecił mi znalezienie guwernantki dla
niej. Chciał mieć ją wychował w ---
shire, wierzę.
Idzie, z jej "bonne", jak nazywa ją pielęgniarka. "
Enigma następnie wyjaśnił: to uprzejmy i rodzaju mało wdowa, nie był wielkim dame;
ale zależy jak ja.
Nie podobało mi się jej gorzej, że, przeciwnie, poczułem się lepiej niż zadowolony
kiedykolwiek.
Równości między nią, a mnie było prawdziwe, nie sam wynik uniżenie na jej
część: to tym lepiej - moje stanowisko było swobodniejszy.
Jak medytować na tym odkryciu, mała dziewczynka, a następnie jej operatora,
podbiegł do trawnika.
Spojrzałem na mojego ucznia, który nie na pierwszy rzut oka zauważyć mnie była dość dziecka,
może siedem lub osiem lat, lekko zbudowany, z bladą, twarz mały funkcjonalny,
i nadmiarowość wypadania włosów w loki do pasa.
"Dzień dobry, pani Adela," powiedziała pani Fairfax.
"Przyjdź i porozmawiaj z panią, która ma uczyć, i aby ci mądrą kobietą niektórych
dzień. "Podeszła.
! "C'est la ma gouverante" powiedziała, wskazując na mnie, i zwracając się do niej pielęgniarka;
którzy odpowiedzieli - "Mais oui, certainement".
"Czy są cudzoziemcy?"
I zapytał zdumiony zapoznaniu się z języka francuskiego.
"Pielęgniarka jest obcokrajowcem, i Adeli urodził się na kontynencie, i, jak sądzę,
nigdy nie opuścił go, aż w sześć miesięcy temu.
Kiedy po raz pierwszy przyjechałem tu mogła mówić nie angielski, a teraz może dokonać zmiany porozmawiać to
trochę: Nie rozumiem ją, miesza je tak z francuskim, ale można zrozumieć,
jej znaczenie bardzo dobrze, śmiem powiedzieć. "
Na szczęście miałem przewagę uczenia się francuskiego przez francuskiego pani, a
jak miałem zawsze punkt rozmawiając z Madame Pierrot tak często, jak mogłem,
i że poza tym, w ostatnich siedmiu
lat, nauczyłem się część francuskiego serca codziennie - stosowanie się do podjęcia bóle z
mój akcent, i naśladując jak najdokładniej wymowy mojego nauczyciela, I
nabył pewien stopień gotowości
i poprawność języka, i nie może być dużo na straty z
Mademoiselle Adela.
Podeszła i uścisnął dłoń ze mną, gdy usłyszała, że jestem jej guwernantka, a jak ja
poprowadził ją w na śniadanie, zwróciłem się kilka zdań do niej w swoim języku: ona
odpowiedział krótko na początku, ale po tym, jak
siedzi przy stole, a ona zbadała mi dziesięć minut z jej duże piwne
oczy, nagle rozpoczął zębami płynnie.
"Ach," zawołała, w języku francuskim, "mówisz w moim języku, jak również pana Rochester ma: I
może z tobą rozmawiać, jak mogę się do niego, więc można Sophie.
Ona będzie zadowolony: nikt tutaj nie rozumie jej: Pani Fairfax wszystko jest po angielsku.
Sophie jest moja pielęgniarka; przyjechała ze mną *** morze w wielkim statku o komin
wędzone - jak to nie dym - a byłem chory i tak była Sophie, i tak był pan
Rochester.
Pan Rochester położył się na kanapie w ładny pokój zwany salon i Sophie
i miałem mało łóżek w innym miejscu. I prawie wypadł z kopalni, to było jak
półki.
I Mademoiselle - jak się nazywasz "," Eyre -. Jane Eyre "
"Aire? Ba! Nie mogę powiedzieć.
Cóż, nasz statek zatrzymał się rano, zanim był dzień, w wielkim
miasta - ogromne miasto, z bardzo ciemnymi domy i wszystkie zadymionych, nie tak, jak bardzo
czyste miasta przyjechałem z, a pan Rochester
niósł mnie na rękach przez deskę do ziemi, a Sophie przyszedł po, a my wszyscy, ale
w autokarze, który zabrał nas do pięknego dużego domu, większy niż ten i subtelnie,
o nazwie hotelu.
Byliśmy tam prawie tydzień: I i Sophie chodził codziennie w wielkim zielonym
miejsce pełne drzew, nazywa się Park, a było dużo dzieci, oprócz mnie,
i staw z pięknych ptaków w to, że karmione okruchy ".
"Czy możesz zrozumieć ją, kiedy działa na tak szybko?" Spytała pani Fairfax.
Rozumiałem ją bardzo dobrze, bo przywykł do biegle język Madame
Pierrot.
"Pragnę", nadal dobra pani ", należy zadać jej pytanie lub dwa o niej
rodzice: Zastanawiam się, czy pamięta ich "?
"Adele," I zapytał: "z kim żyć, kiedy byłeś w tym bardzo czyste
? miasta mówiłeś o "" I żyli dawno temu z mama, ale ona jest
udał się do Matki Boskiej.
Mama mnie uczyć tańczyć i śpiewać i mówić wiersze.
Wiele panowie i panie przyszedł do mamy, a ja tańczyć przed nimi,
lub siedzieć na kolanach i śpiewać do nich: spodobało mi się.
Będę już słuchać jak śpiewam teraz? "
Skończyła jej śniadanie, więc wolno jej dać próbkę jej
osiągnięć.
Schodząc z krzesła, podeszła i umieścił się na kolanie, a następnie, składany
Jej małe ręce skromnie przed nią, kręcąc z powrotem jej loki i podnoszenia jej oczy
do sufitu, ona rozpoczęła śpiewać piosenki z jakiejś opery.
Był to szczep opuścił pani, która po opłakują perfidię jej kochanka,
połączeń dumy jej pomocy; pragnie jej opiekunowi pokładzie ją w najjaśniejszych
klejnotów i najbogatsze szaty, i postanawia
spotkać fałszywego tej nocy na balu, i udowodnić mu, przez wesołość jej
postawa, jak mało dezercję dotknął jej.
Przedmiotem dziwnie wybrany piosenkarka niemowląt, ale przypuszczam punktu
wystawy leży w zapoznaniu się z notatek o miłości i zazdrości warbled z lisp z
dzieciństwa, aw smaku bardzo źle, że punkt był: przynajmniej tak myślałem.
Adele śpiewał canzonette tunefully mało, i naiwność w jej wieku.
To osiągnięcie, że skakał z moich kolan i rzekł: "Teraz, Mademoiselle, powtórzę się
niektóre poezji. "Zakładając, postawy, zaczęła," La Ligue
des Szczury: bajki de La Fontaine ".
Potem deklamował kawałek z uwagi na znaki interpunkcyjne i nacisk,
elastyczność głosu i stosowności gest, niezwykłe wręcz w jej wieku,
i co okazało była starannie przygotowani.
"Czy to twoja mama, która nauczyła cię, że kawałek?"
I zapytał.
"Tak, a ona po prostu mówił to w ten sposób:" Qu "avez vous donc? lui dit un de ces
! szczurów Parlez "Ona mnie podnieść rękę - tak - aby mi przypomnieć,
podnieść mój głos w tej kwestii.
Teraz będę tańczyć dla Ciebie "," Nie, to zrobi? Ale po mama poszła
do Matki Boskiej, jak mówisz, z kim żyć dalej? "
"Z pani i jej męża Fryderyka: opiekowała się mną, ale nic nie związanych
do mnie. Myślę, że jest słaba, bo nie tak
grzywny domu jak mama.
I nie trzeba było długo tam.
Pan Rochester zapytał mnie, czy chciałbym go i żyć z nim w Anglii, a ja powiedziałem
tak, bo wiedział Pan Rochester przed Wiedziałem, że pani F., i zawsze był dobry dla
mnie i dał mi dość sukienek i zabawki: ale
widać, że nie dotrzymał słowa, bo przyniósł mi do Anglii, a teraz jest
wrócił ponownie sam i nigdy z nim zobaczyć. "
Po śniadaniu, Adele i wycofał się do biblioteki, w którym pokoju, wydaje się, pan
Rochester polecił powinien być stosowany jako klasie.
Większość książek byli zamknięci za drzwiami ze szkła, ale był jeden regał
otwarta zawierające wszystko, co mogłoby być potrzebne w sposób elementarny robót budowlanych,
i kilka tomów świetle literatury
poezji, biografii, podróże, kilka romansów, & c.
Przypuszczam, że uważał, że były to wszystkie guwernantka wymaga jej
prywatnej lektury, a nawet, że mnie zadowolony obszernie dla teraźniejszości;
w porównaniu z skąpe biorÄ miałem teraz
a następnie w stanie zebrać w Lowood, że wydawało się obfite żniwo
rozrywki i informacji.
W tym pokoju, również nie było fortepianu szafy, zupełnie nowe i wyższością; również
sztalugi do malowania i parę kul.
Znalazłem mojego ucznia wystarczająco posłuszny, choć niechętnie stosuje się: nie miała
zostały wykorzystane do stałego zajęcia jakiegokolwiek rodzaju.
Czułem, że jest nierozsądny, aby ograniczyć jej zbyt dużo w pierwszym, tak, to kiedy miałem
rozmawiałeś z nią bardzo dużo, i dostałem ją, aby dowiedzieć się trochę, a gdy rano miał
zaawansowane do południa, mogę ją do powrotu do swojej pielęgniarki.
I zaproponowali więc zajmuję się do obiadu w rysunku jakieś małe szkice
do jej wykorzystania.
Kiedy szedłem na górę, do pobrania mojego portfolio i ołówki, pani Fairfax nazwie
do mnie: "Twój rano szkolnych godzin na teraz, jak sądzę," powiedziała.
Była w pokoju składane-drzwi, które były otwarte: poszedłem, kiedy
zwrócił się do mnie.
Był to duży, elegancki apartament, z fioletowym krzesła i zasłony, Turcja
dywan, orzech panelami, jedno olbrzymie okno bogatych w skośne szkła i wzniosłe
sufitu, szlachetnie formowane.
Pani Fairfax był pylenia niektórych wazony grzywny fioletowy drzewca, który stał na kredensie.
! "Jaki piękny pokój" I zawołał jak Rozejrzałem się, bo miałem
nigdy wcześniej nie widziałem w połowie tak imponujące.
"Tak, to jest w jadalni.
Właśnie otworzył okno, aby wpuścić trochę powietrza i słońca, na wszystko
dostaje tak wilgotne w apartamentach, które są rzadko zamieszkane; salonie tam czuje
jak sejfie ".
Zwróciła uwagę na szeroki łuk odpowiadający okna i powiesił jak go Tyrian-
barwione kurtyny, teraz pętlę w górę.
Montaż jej przez dwie szerokie kroki, i patrząc przez, myślałem, że złapałem
spojrzenie na miejsce, bajki, tak jasne, do początkujących oczu pojawił się pogląd, poza.
Ale to był tylko bardzo ładna salonu, a w jej ramach buduaru, przy czym oba
z białym dywanami, na których wydawało określone wspaniałe wieńce z kwiatów, zarówno ceiled
z snowy listwy z białych winogron i
liści winorośli, pod które świeciły w bogaty kontrast kanapy szkarłat i tafty;
a ornamenty na blady Parian kominku były musującego Czeski
szkło, rubinowy, a między oknami
Duże lusterka powtórzył ogólne mieszanie śnieg i ogień.
"W jakiej kolejności utrzymanie tych pomieszczeń, pani Fairfax!" Mówi I.
"Nie kurzu, bez pokrycia płótnie z tym że w powietrzu czuje się chłodno, można by pomyśleć, że
były zamieszkane na dobę. "
"Dlaczego, Miss Eyre, choć Pan Rochester wizyty tutaj są rzadkie, są one zawsze
nagłe i niespodziewane, a jak zauważyłem, że umieścić go znaleźć wszystko
spowitych w górę, i mieć zgiełku
układ na jego przybycie, myślałem, że najlepiej zachować pokój w gotowości. "
"Czy Pan Rochester wymagający, wymagających rodzaj człowieka?"
"Nie tak szczególnie, ale ma pan w gusta i zwyczaje, a on
spodziewa się rzeczy zarządzane zgodnie z nimi. "
"Czy podoba?
Czy jest on ogólnie lubi "," Oh, tak;? Rodziny zawsze były
przestrzegane tutaj.
Prawie wszystkie grunty w tej okolicy, tak dalece jak widać, należy do
Czas Rochesters z serca. "" No, ale, pozostawiając jego kraj z
pytanie, czy jak on?
Czy lubił dla siebie? "" Nie mam powodu, by postępować inaczej, niż jak
go, i wierzę, że jest on uznawany za sprawiedliwego i liberalnych właściciela przez jego najemców, ale on
nigdy nie mieszkali wśród nich ".
"Ale on nie ma osobliwości? Co, krótko mówiąc, jest jego charakter? "
"Oh! jego charakter jest bez zarzutu, jak sądzę.
Jest dość osobliwe, może: ma dużo podróżowała, i doszło do znacznej
wiele na świecie, należy pomyśleć. Ośmielam się powiedzieć, że jest mądry, ale nigdy nie
wiele z nim rozmawiał ".
"W jaki sposób jest on szczególny?"
"Nie wiem - to nie jest łatwe do opisania - nic nie uderza, ale czujesz, że kiedy
mówi do ciebie, nie możesz być zawsze pewny, czy to żartem czy serio, czy
że jest zadowolony, albo przeciwnie, nie
dokładnie go zrozumieć, w skrócie - przynajmniej ja nie: ale to nie ma
konsekwencji jest on bardzo dobrym mistrzem. "Było to konto mam od pani
Fairfax jej pracodawcy i kopalni.
Są ludzie, którzy wydają się nie mieć pojęcia szkicowania postaci, lub obserwacji i
opisujące najistotniejsze punkty, albo u osób lub rzeczy: dobra pani widocznie
należało do tej klasy; moje zapytania zdziwiony, ale nie rysować ją.
Pan Rochester był pan Rochester w oczach, pan, wylądował właściciela -
nic więcej: pytała i szukał dalej, i najwyraźniej zastanawiał się na moje życzenie
aby uzyskać bardziej konkretne pojęcie tożsamości.
Kiedy wyszliśmy z jadalni, zaproponowała, aby pokazać mnie na resztę domu, a
I poszedł za nią na górę i dół, podziwiając jak poszedłem, bo wszystko było dobrze
ułożone i przystojny.
Duże komory przedniej Myślałem szczególnie wielki, i niektórych innych
kondygnacji pokoje, choć ciemny i były interesujące z ich powietrza starożytności.
Meble raz przeznaczone na niższe apartamenty miał od czasu do czasu zostały
usunięte tutaj, jak moda zmiany: i niedoskonałe światło wpadające przez wąskie
skrzydła pokazał stelaże stu
lat, skrzynie w dąb lub orzech, patrząc z ich dziwne rzeźby
palmy i głowy aniołków ", jak rodzaje hebrajskiego arki; rzędy czcigodny
krzesła z wysokim oparciem i wąskie; taborety
jeszcze bardziej przestarzałe, na których amortyzowany szczyty były jeszcze widoczne ślady pół
zamazane hafty, dokonane przez palce, że przez dwa pokolenia była trumna-
pyłu.
Wszystkie te zabytki dał trzecim piętrze Thornfield Hall aspekcie domu
przeszłości: sanktuarium pamięci.
Podobał mi się cisza, mrok, oryginalność tych rekolekcji w dzień, ale ja przez nie
oznacza prestiżową nocnym odpoczynku w jednym z tych łóżek szeroki i ciężki: zamknięty w niektóre
nich, z drzwiami z drewna dębowego, zacienione, inne,
z kutego stare angielskie zasłony skorupą grubą pracy, przedstawiając wizerunki
dziwne kwiaty i ptaki obcy, a najdziwniejsze ludźmi, - wszystkie, które
nie wyglądały dziwnie, rzeczywiście, przez blady blask księżyca.
"Czy pracownicy spać w tych pokojach?" Zapytałem.
"Nie, zajmują one szereg mniejszych apartamentów do tyłu; nikt nigdy nie śpi
tutaj: można by prawie powiedzieć, że gdyby nie było ducha w Thornfield Hall, to
być jej prześladować. "
"Myślę więc, że: nie masz ducha, a następnie" "None, że słyszał," zwróciło pani
Fairfax, uśmiechając się. "Ani żadnej tradycji jednego? nie legend lub
opowieści o duchach? "
"Nie sądzę. A jednak mówi się, Rochesters zostały
raczej gwałtowny niż spokojne wyścigu w swoim czasie: może jednak, że jest powód,
spoczywają spokojnie w grobach teraz ".
"Tak - życiu'after jest kapryśny gorączka śpią dobrze," mruknąłem.
"Dokąd idziesz teraz, pani Fairfax?" Bo było odejście.
"On się prowadzi, można przyjść i zobaczyć widok z stamtąd?"
I następnie nadal, na bardzo wąskie schody do poddaszy, a stamtąd
drabinie i przez pułapkę drzwi na dach hali.
Byłem teraz na poziomie z kolonii wrony, i widział w ich gniazda.
Pochylony *** blankami i patrząc daleko w dół, spojrzałem na podstawie zasad obecnie
jak mapa: jasne i aksamitny trawnik ściśle opasujące szary podstawy
dwór, pola, szeroka, jak park, przerywana
ze starożytnymi drewna; drewna, dun, zwiędły, podzielonej przez drogę wyraźnie zarośnięte,
zielone z mchu niż drzewa z liśćmi; kościoła do bram, dróg,
spokojnych wzgórz, wszystkie spoczywające w
Jesienią dniu słońce, horyzont ograniczone sprzyjające niebo, lazurowe marmurkowy z perłowym
biały. Brak funkcji w scenie, była nadzwyczajna,
ale wszystko było miłe.
Gdy odwróciłam się od niego i uchwaleniu w pułapkę drzwi, ledwie mogłam zobaczyć mojej drodze w dół
drabiny, na poddaszu wydawało się czarne jak sklepienie w porównaniu z łuku niebieski powietrza
, do którego byłem patrząc, i że
nasłonecznione miejsce gaj, pastwiska i zielonym wzgórzu, z czego hala była w centrum i
, na które byłem patrząc z zachwytem.
Pani Fairfax pozostał na chwilę do mocowania w pułapkę drzwi, ja, przez znoszenie
po omacku, znaleźć gniazda ze strychu i zaczął schodzić po wąskich poddaszu
schody.
I pozostał w długi fragment, do którego doprowadziło to, oddzielając z przodu iz tyłu
pokoje w trzeciej kondygnacji: wąskie, niskie i słabe, tylko jedno okno niewiele na daleko
koniec, i patrząc, z dwoma rzędami
małe, czarne drzwi wszystkie zamknięte, jak korytarz w zamku niektóre Sinobrodego.
Podczas gdy chodziłem na miękko, ostatniego dźwięku spodziewałem się usłyszeć w tak nadal regionu,
śmiać się, uderzyła mi do ucha.
To był ciekawy śmiać, wyraźne, formalne, bezradosny.
Zatrzymałem: dźwięk przestał, tylko na chwilę, ale zaczął znowu, głośniej: co
pierwsze, choć różne, to była bardzo niska.
Przeszedł się w krzykliwej huk, który zdawał się budzić echa w każdym samotny
komory, choć pochodzi, ale w jednym, i mogłem wskazał na drzwi
skąd akcenty wydane.
"Pani ! Fairfax "I zawołał: bo teraz usłyszał jej
malejąco wielkich schodach. "Słyszeliście, że głośny śmiech?
Kto to jest? "
"Niektóre z tych pracowników, bardzo prawdopodobne", odpowiedziała: "być może Grace Poole."
"Słyszałeś to?" I znowu zapytał.
"Tak, po prostu: Często słyszę jej: sama szyje w jednym z tych pokoi.
Czasami Leah jest z nią, są często hałaśliwe razem ".
Śmiać została powtórzona w jego niski, dźwięk sylabiczny, a zakończone w dziwny szmer.
"Grace" wykrzyknęła pani Fairfax.
I naprawdę nie spodziewała się Grace do odpowiedzi, bo śmiech był tak tragiczny, jak
paranormalnych, śmiać się, jak każdy, jaką kiedykolwiek słyszałem, a, ale to było samo południe, i że nie
okoliczności ghostliness towarzyszył
ciekawy cachinnation, ale ani sceny, ani sezonie uprzywilejowanych strach, powinny
zostały zabobonnie bać. Jednak wydarzenia pokazały mi, że jestem głupi
na rozrywkę sens, nawet zdziwienia.
Drzwi najbliżej mnie otwarte, a sługa wyszedł, - kobieta od trzydziestu
czterdzieści; zestaw, tarcica się postać, rudy, i twardą, twarzy zwykły: dowolny
Objawienie mniej romantyczny lub mniej upiorne ledwie być rozumiany.
"Zbyt dużo hałasu, Grace", powiedziała pani Fairfax. "Pamiętaj kierunkach!"
Grace curtseyed cicho i weszła do środka
"Ona jest osobą mamy do szycia i pomagać w jej pokojówka Leah pracy", nadal
wdowy, "nie całkiem nieszkodliwe w niektórych punktach, ale nie wystarczająco dobrze.
By-the-bye, jak masz na z nowym uczniem tej rano? "
Rozmowa, w ten sposób włączone Adele, trwały aż dotarliśmy do światła i
wesoły regionu poniżej.
Adele przybiegła na spotkanie z nami w sali, wołając: -
"Mesdames, vous etes servies!", Dodając, "J'ai bien faim, moi!"
Znaleźliśmy obiad gotowy i czeka na nas w pokoju pani Fairfax jest.