Tip:
Highlight text to annotate it
X
Howards End EM Forster ROZDZIAŁ 6
Nie są związane z bardzo biednych. Są one nie do pomyślenia, a tylko być
zwróci się statystyka lub poety.
Ta historia zajmuje się szlachta, albo z tymi, którzy są zobowiązani do udawania, że
są szlachta. Chłopiec, Leonard Bast, stanął na ekstremalne
skraj elegancja.
Nie był w otchłań, ale nie mógł go zobaczyć, a czasem ludzie, których znał miał
zmniejszyła się, a liczy się nic więcej.
Wiedział, że była słaba, i przyznać: umarłby szybciej, niż wyznać
każdy gorszy dla bogatych. To może być wspaniały z niego.
Ale był gorszy dla ludzi najbardziej bogatych, nie ma najmniejszej wątpliwości z nim.
On nie był tak uprzejmy, jak przeciętnego człowieka bogatego, ani jako inteligentny, ani jako zdrowe,
ani jako sympatyczny.
Jego umysł, a jego ciało zostało zarówno niedożywione, bo był biedny, a ponieważ
był nowoczesny były zawsze pragnienie lepsze jedzenie.
Gdyby żył kilka wieków temu, w jaskrawo kolorowych cywilizacji
przeszłość, miałby określony status, jego rangę, a jego dochody musiałyby
odpowiadał.
Ale w jego czasach anioł demokracji powstał, enshadowing zajęcia z
skrzydła skórzany i głoszenia, "Wszyscy ludzie są równi - wszyscy ludzie, to znaczy, którzy
Posiadamy parasole ", a więc był zobowiązany
twierdzić, elegancja, żeby on spadł w przepaść, gdzie liczy się nic, a
oświadczenia demokracji są niesłyszalne.
Idąc od Placu Wickham, jego pierwsza opieki było udowodnienie, że był tak dobry
jako Miss Schlegels. Niejasno ranny w jego dumy, starał się
nawinięte im w zamian.
Były to prawdopodobnie nie damy. Czy prawdziwe panie poprosiły go do herbaty?
Były to z pewnością zły i zimny. Na każdym etapie jego poczucie wyższości
wzrosła.
Czy prawdziwa dama rozmawialiśmy o kradzież parasola?
Być może byli złodzieje po wszystkim, a jeśli poszedł do domu mogą mieć
klaskali z chloroformem chusteczkę na twarz.
Chodził na complacently miarę Houses of Parliament.
Jest pusty żołądek zapewnił sobie i powiedział mu, że jest głupcem.
"Wieczór Pan Bast".
"Wieczór, Dealtry Pan." "Miły wieczór".
"Wieczór".
Pan Dealtry, kolega urzędnik, przekazywana i Leonard stał się zastanawiać, czy on by
tramwajem miarę grosz weźmie go, czy mógłby chodzić.
Zdecydował się iść - to nie jest dobre dając, a on spędził wystarczająco pieniędzy na
Hall Queen - i podszedł Westminster Bridge, naprzeciwko St
Tomasza Szpital, a poprzez ogromne
Tunel, który przechodzi pod południowo-zachodniej linii głównej w Vauxhall.
W tunelu zatrzymał się i słuchał huku pociągów.
Ostry ból rzucił mu przez głowę, a on był świadomy dokładnej formie jego
oczodołami.
Odsunął się na kolejną milę, i nie luzować prędkość aż stanął na
wejście z ulicy o nazwie Camelia Road, który był na przedstawienie swojego domu.
Tu zatrzymała się znowu i spojrzała podejrzliwie na prawo i lewo, jak
królik, który ma zamiar skręcić w jej otwór. Blok, zbudowany z ekstremalne
taniość, górował na obu dłoniach.
Dalej w dół drogi dwa bloki były budowane, jak i poza ich stary dom
był zburzony aby pomieścić inną parę.
To był rodzaj sceny, które mogą być obserwowane w całym Londynie, niezależnie od
miejscowości - cegły i zaprawy wznoszą się i opadają z niepokoju wody
w fontannie, a miasto otrzymuje coraz więcej ludzi na jej gruncie.
Camelia Droga wkrótce stać się jak forteca i komend, na trochę,
rozległy widok.
Tylko dla mało. Plany wyszli na budowę mieszkań w
Droga Magnolia również.
I znowu kilka lat, a wszystkie mieszkania w jednej drogi może być rozebrany, a nowy
Budynki, o ogromie chwili obecnej niewyobrażalny, mógłby powstać, gdzie mieli
spadły.
"Wieczór Pan Bast". "Dobry wieczór, panie Cunningham."
"Bardzo poważna sprawa to upadek urodzeń w Manchesterze."
"Słucham?"
"Bardzo poważna sprawa to upadek urodzeń w Manchesterze," powtarza Pan
Cunningham, dotykając papier niedzielę, w których nieszczęście, o którym mowa miał tylko
podano do niego.
"Ach, tak," powiedział Leonard, który nie miał zamiaru pozwolić na, że nie kupił w niedzielę
papier.
"Jeśli tego typu rzeczy się dzieje ludności Anglii będzie nieruchomy w
1960 "." Nie tak powiedzieć. "
"Ja nazywam to bardzo poważna sprawa, co?"
"Dobry wieczór, panie Cunningham." "Dobry wieczór, panie Bast".
Następnie Leonard wszedł bloku B z mieszkań, a okazało, nie na górze, ale w dół, w
co jest znane ze środkami domu jako pół-piwnicy, i innym ludziom jako piwnicy.
Otworzył drzwi i zawołał: "Halo!" Z pseudo-dobroduszność w Cockney.
Nie było odpowiedzi. "Halo!" Powtórzył.
Salon był pusty, choć światło elektryczne było lewo pieczenie.
Spojrzenie z ulgą podszedł jego twarzy, a on rzucił się na fotelu.
Salon zawierały, oprócz fotela, dwie inne krzesła, pianino, a
trzech nogach stół i przytulny kącik.
Ścian, jedno zostało zajęte przez okno, drugi przez drapowaną płyta marmurowa *** kominkiem
najeżone amorkami.
Naprzeciwko okna był drzwi, a obok drzwi regał, a ponad
piano tam przedłużony jednego z arcydzieł Maud Goodman.
To było miłosne i nie nieprzyjemny trochę dziura, gdy zasłony zostały sporządzone i
Światła włączone, a gaz-kuchenka nieoświetlone.
Ale uderzył, że płytkie prowizoryczny pamiętać, że jest tak często słyszane w modemie
miejsce zamieszkania. To było zbyt łatwo zdobyte, a może być
zrzekła się zbyt łatwo.
Jako Leonard był Mecz rozpocznie się jego buty on słoikach na trzech nogach stołu i
ramka zdjęcie, honorowo gotowy na niego, zjechał na bok, spadł do
kominek, a rozbita.
Zaklął w bezbarwnej rodzaju sposób i wybrał fotografię w górę.
Reprezentowała młodą kobietę o nazwie Jacky i została podjęta w momencie, gdy młody
panie zwane Jacky często fotografowane z ustami otwartymi.
Zęby olśniewającej bieli rozszerzono wzdłuż jednej z paszczy Jacky, i pozytywnie
ważony głową na boki, tak duże były one i tak liczne.
Weźcie moje słowo, że uśmiech był po prostu wspaniały, i to tylko ty i ja, którzy będą
być wybredny i skarżą się, że prawdziwa radość zaczyna się w oczy, a oczy
Jacky nie przyznają z uśmiechem, ale zależało i głodny.
Leonard próbował wyciągnąć fragmenty szkła, i wyciąć palcami i zaklął ponownie.
Kropla krwi spadła na ramie, kolejna po, rozlewając się na wystawiony
zdjęcie. Zaklął bardziej energicznie, a przerywana na
kuchnia, gdzie kąpała ręce.
Kuchnia była taka sama jak w salonie; przez to sypialnia.
To ukończył domu.
Był wynajmie mieszkanie umeblowane: wszystkich obiektów, które obciążonych to żaden z nich
własnych z wyjątkiem ramy fotografii, amorkami i książki.
"Cholera, cholera, potępienie!" Mruknął, wraz z innymi słowami miał
dowiedział się od starszych mężczyzn.
Potem podniósł rękę do czoła i rzekł: "O, cholera to wszystko -" co oznaczało,
coś innego. Wyciągnął się razem.
Wypił trochę herbaty, czarnej i milczący, które jeszcze przetrwały na górnej półce.
Przełknął kilka zakurzonych okruchy ciasta.
Potem wrócił do salonu, usiadł na nowo, i zaczął czytać
Objętość Ruskin. "Siedem mil na północ od Wenecji -"
Jak doskonale znany rozdział otwiera!
Jak najwyższy jego polecenie z upomnieniem i poezji!
Bogaty człowiek mówi do nas z jego gondoli.
"Siedem mil na północ od Wenecji brzegi piasku, które bliżej powstania miasta
niewiele powyżej znaku odpływu osiągnąć stopniowo wyższy poziom i dzianiny sami
w końcu w dziedzinie bagna soli, podniesiony
tu i tam w bezkształtnych kopców, a przechwycony przez wąskie zatoczki z morza ".
Leonard próbował tworzyć swój styl na Ruskin: zrozumiał go za
Największym mistrzem angielskiej prozy.
Czytał przodu stale, czasami co kilka notatek.
"Zastanówmy się trochę każdy z tych znaków z rzędu i po raz pierwszy (do z
Wały wystarczająco zostało powiedziane wcześniej), co jest bardzo charakterystyczne dla tego kościoła - jego
luminousness ".
Czy coś się nauczyć z tym drobnym zdaniu?
Mógł dostosować go do potrzeb życia codziennego?
Mógł go wprowadzić, ze zmianami, kiedy następny napisał list do brata,
lay-reader? Na przykład -
"Zastanówmy się trochę każdy z tych znaków z rzędu i po raz pierwszy (do z
Brak wentylacji wystarczająco zostało powiedziane wcześniej), co jest bardzo charakterystyczne dla
to mieszkanie - jej mrok ".
Coś powiedział mu, że zmiany nie zrobi i że coś, miał on
znany to był duch angielskiej prozy. "Moje mieszkanie jest ciemne, jak i duszno."
Były to słowa dla niego.
A głos w gondoli walcowane na, rurociągi melodyjnie wysiłku i Samo-
Sacrifice, pełen wysokich celów, pełne piękna, pełna nawet współczucia i miłości
ludzi, ale jakoś wymyka wszystko, co było rzeczywistą i powracało do życia Leonarda.
Bo to był głos kogoś, kto nigdy nie był brudny lub głodny, i nie domyślił
skutecznie co brud i głód są.
Leonard słucha się go z szacunkiem.
Czuł, że zostało zrobione dobrze, a jeśli trzymał się przy Ruskin, a
Koncerty królowej Hall, a niektóre zdjęcia przez Watts, on jeden dzień wcisnąć głowę
szarej wody i zobaczyć wszechświat.
Wierzył w nagłe nawrócenie, wiarę, która może mieć rację, ale co jest szczególnie
atrakcyjne dla umysłu pół upieczony.
Jest to stronniczość wiele popularnych religii: w dziedzinie biznesu dominuje
Giełda Papierów Wartościowych, a staje się, że "trochę szczęścia", w której wszystkie sukcesy i porażki
zostały wyjaśnione.
"Gdybym tylko miał trochę szczęścia, że cała ta sprawa będzie pochodzić prosto ....
On ma najwspanialszą miejsce w dół na Streatham i 20 H.-P.
Fiat, ale weźmy pod uwagę, on miał szczęścia ....
Przykro mi żona jest tak późno, ale nigdy nie ma żadnych szczęścia *** łapanie pociągów. "
Leonard był lepszy od tych ludzi, wierzył w wysiłku i stały
przygotowanie do zmian, które pragnął.
Ale dziedzictwa, które mogą rozwinąć się stopniowo, nie miał koncepcji: ma nadzieję,
przyjść do Kultury nagle, podobnie jak revivalist nadzieję przyjść do Jezusa.
Te Schlegels Panna przyszedł do niego; zrobili trick, ich ręce były na
liny, raz na zawsze. A tymczasem jego mieszkaniu było ciemno, jak również
jak duszno.
Obecnie nie było hałas na klatce schodowej.
Zamknął karty Małgorzaty na stronach Ruskin, i otworzył drzwi.
Kobieta weszła, z których to najprostsza powiedzieć, że nie jest szanowany.
Jej pojawienie się było niesamowite.
Zdawała wszystkie ciągi i dzwon-ciągnie - taśmy, łańcuchy, naszyjniki z paciorków, które
clinked i złapał - i boa z piór lazurowe zawieszono jej szyi, z końcami
nierówna.
Jej gardło było nagie, nawinięte z podwójnym rzędem pereł, ramiona były nagie do
łokcie, a może ponownie zostać wykryte na ramieniu, poprzez tanie koronką.
Jej kapelusz, który był kwiecisty, przypominały te punnets, pokryte flanela, które
siał z musztardą i cress w naszym dzieciństwie, a które kiełkowały tutaj tak,
i nie ma.
Nosiła go w tył głowy.
Jeśli chodzi o włosy, czy raczej włosy, są one zbyt skomplikowane do opisania, ale jeden układ
zszedł z powrotem, leżącego w grubą podkładką tam, podczas gdy inny, stworzony dla lżejsze
przeznaczenie, pomarszczonej całym czole.
Twarz - twarz nie oznacza. To była twarz na zdjęciu, ale
starszy, a zęby nie były tak liczne jak fotograf zasugerował, i
na pewno nie tak białe.
Tak, Jacky była obok jej Prime, cokolwiek, że premier może być.
Była malejąco szybciej niż większość kobiet w bezbarwnych latach, a spojrzenie w
oczy wyznał go.
"Co ho!", Powiedział Leonard, powitanie, że objawienie z wielkim duchu i pomaga je
wyłączone z jej boa. Jacky, w husky tonów, odpowiedział: "Co ho!"
"Czy się?" Zapytał.
Pytanie brzmi zbędne, ale nie może być naprawdę, dla pani
odpowiedział: "Nie", dodając: "Och, jestem taki zmęczony".
"Jesteś zmęczony"?
"Eh?" "Jestem zmęczony", powiedział on, zawieszania boa górę.
"Oh, Len, jestem tak zmęczony." "Byłem na tym koncercie muzyki klasycznej powiedziałem
Ci o ", powiedział Leonard.
"Co to?" "Wróciłam tak szybko, jak to się skończyło."
"Każdy jeden był okrągły do nas?" Zapytał Jacky.
"Nie dlatego, że widziałem.
Poznałem pana Cunningham zewnątrz i minęliśmy kilka uwag ".
"Co nie, pan Cunnginham?" "Tak".
"Och, masz na myśli pan Cunningham."
"Tak. Pan Cunningham. "
"Byłem się herbaty w pani przyjaciela."
Jej sekret jest w końcu uwagę na świecie, a nazwa lady-znajomemu
będąc nawet naszkicował, Jacky się żadnych dalszych eksperymentów w trudnych i
męczące sztukę konwersacji.
Ona nigdy nie był wielkim gadułą. Nawet w swoich fotograficznych dni miała
polegać na jej uśmiech i figurę, aby przyciągnąć, a teraz, że była -
"Na półce, na półce, Chłopcy, chłopcy, jestem na półce" nie była prawdopodobnie
znaleźć jej język.
Sporadyczne wybuchy utworu (w tym powyżej jest przykład) nadal wydawane od niej
usta, ale słowo mówione było rzadkie. Usiadła na kolana Leonarda i zaczął
pieścić go.
Była teraz ogromna kobieta z trzydziestu trzech, a jej waga go zranić, ale
może nie bardzo dobrze mówić.
Potem powiedział: "Czy to jest książka, którą czytasz?" I powiedział, "książka to już zupełnie" i
dobył go z jej unreluctant ręki. Karta Małgorzaty spadł z niego.
Spadł twarzą, i mruknął "Bookmarker".
"Len -"
"Co to jest?" Zapytał, trochę zmęczony, bo miał tylko jeden temat rozmowy
gdy usiadła na jego kolanach. "Ty kochasz mnie?"
"Jacky, wiesz, że ja.
Jak możesz zadawać takie pytania! "" Ale ty kochasz mnie, Len, nie sądzisz? "
"Oczywiście, że tak." Pauza.
Druga uwaga była jeszcze wymagalna.
"Len -" "No i co?
Co to jest? "," Len, zrobisz to wszystko w porządku? "
"Nie mogę mieć o mnie, że znowu," powiedział chłopiec, spalania aż do nagłej pasji.
"Mam obiecał się z tobą ożenić, kiedy jestem w wieku, i to wystarczy.
Moje słowo jest moje słowo.
Mam obiecał ożenić się tak szybko jak nigdy, że jestem dwadzieścia jeden, i nie mogę utrzymać się na byciu
martwi. Mam martwi wystarczy.
Jest mało prawdopodobne, bym wyrzucić cię, nie mówiąc już o moim słowem, kiedy spędziłem to wszystko
pieniądze. Poza tym, jestem Anglikiem, a ja nigdy nie idą
z powrotem na moje słowo.
Jacky, nie być uzasadnione. Oczywiście będę z tobą ożenić.
Tylko zatrzymać zadręczaniem mnie. "" Kiedy twoje urodziny, Len? "
"Powiedziałem wam po raz kolejny, jedenasty listopada następnego.
Teraz wysiąść moje kolano trochę, ktoś musi dostać kolację, przypuszczam ".
Jacky przeszła do sypialni, i zaczął widzieć jej kapelusza.
Oznaczało to dmuchanie na niego z krótkich ostrych pociągnięć.
Leonard uporządkował na salon, i zaczął przygotowywać kolację.
Położył grosza do gniazda z gazu metr, a wkrótce mieszkaniu został cuchnąca z
metaliczne opary.
Jakoś nie mógł odzyskać panowanie, i cały czas był on gotowania
nadal skarżą się gorzko. "To naprawdę jest tak źle, kiedy facet nie jest
zaufać.
To sprawia, że jeden czuje się tak dzikie, kiedy już udawałem się do ludzi tutaj, że jesteś dla mnie
żona - wszystko w porządku, będziecie moja żona - i kupiłem ci pierścień do noszenia, a ja
wziąć to mieszkanie umeblowane, i to daleko
więcej niż mogę sobie pozwolić, a jednak nie są zadowoleni, a ja również nie powiedział prawdę
gdy pisałem do domu. "On zniżył głos.
"Miał go zatrzymać."
Tonem grozy, to było trochę luksusowy, powtórzył: "Moja brother'd przystanek
to. Idę przed całym światem, Jacky.
"To, czym jestem, Jacky.
Nie biorę żadnych słuchać tego, co ktoś mówi. Po prostu idź prosto do przodu, ja.
To zawsze było moim sposobem. Nie jestem jednym z twoich słabych podgardlem koślawy.
Jeśli kobieta ma kłopoty, to nie zostawiaj jej w potrzebie.
To nie jest moja ulica jest. Nie, dziękuję.
"Powiem ci coś innego też.
Zależy mi sporo o poprawę siebie za pomocą literatury i sztuki, a więc
coraz szersze perspektywy. Na przykład, kiedy przyszedł byłem
czytanie Ruskin Kamienie Wenecji.
Nie mówię tego, aby się pochwalić, ale po prostu pokazać typem człowieka jestem.
Mogę ci powiedzieć, że cieszył się, że koncert muzyki klasycznej po południu ".
Do wszystkich swoich nastrojów Jacky pozostał równie obojętny.
Kiedy kolacja była gotowa - a nie przed - wyszła z sypialni, mówiąc: "Ale ty
kochasz mnie, prawda? "
Zaczęli z zupą placu, który Leonard właśnie rozpuszczonego w niektórych gorąco
wody.
Został on następnie językiem - na piegowaty cylinder mięsa, z odrobiną galaretki na
góry, a dużo żółtego tłuszczu na dole - kończąc na innym placu
rozpuszczono w wodzie (galaretka: ananas),
który Leonard przygotował wcześniej w ciągu dnia.
Jacky zjadł z zadowoleniem mało, czasami patrząc na nią człowieka z tych niespokojnych oczach,
do którego nic innego w swoim wyglądem odpowiadała, a co wydawało się jeszcze
odzwierciedlać jej duszę.
I Leonard udało się przekonać jego żołądek, że został o odżywczy posiłek.
Po kolacji palili papierosy i zamienił kilka oświadczeń.
Zauważyła, że jej "podobieństwo" zostały zerwane.
Znalazł okazję uwaga, po raz drugi, że przyszedł prosto do domu
po koncercie w Hali Królowej.
Obecnie usiadła na jego kolanach.
Mieszkańcy Camelia drodze tramped tam iz powrotem za oknem, tylko na poziomie
z głowy, a rodzina w mieszkaniu na parterze zaczęła śpiewać,
"Hark, duszo moja, to jest Pan".
"To melodia dość daje mi garb", mówi Leonard.
Jacky po to, i powiedział, że ze swej strony, pomyślała, że piękny utwór.
"Nie, zagram ci coś piękny.
Wstań, kochanie, przez minutę. "Poszedł do fortepianu i dzwoniły się
trochę Grieg.
Grał źle i wulgarnie, ale wydajność nie obyło się bez jego wpływu na
Jacky powiedziała, że myślałem, że ona jest snem.
Jak ona cofnęła, nowy zestaw interesów posiadał chłopaka i zaczął myśleć
co zostało powiedziane o muzyce przez to dziwne panny Schlegel - ten, który ją skręcone
twarz o tak kiedy mówiła.
Wtedy myśli wzrosła smutny i zazdrosny.
Nie było dziewczyna o imieniu Helen, która miała szczypał jego parasolem, a niemiecki dziewczyna
który uśmiechnął się do niego przyjemnie, a ktoś Herr, a ktoś ciotka i brat-
-Wszystkich, wszyscy z rękami na sznurach.
Oni wszyscy przeszli do tej wąskiej, bogatych schody na Placu Wickham, do niektórych obszerna
pokój, dokąd nie mógł za nimi, jeśli nie czytał przez dziesięć godzin dziennie.
Och, to nie był dobry, to ciągłe dążenie.
Niektórzy rodzą hodowlane, reszta lepiej iść na cokolwiek przychodzi łatwo.
Aby zobaczyć życia stale i aby zobaczyć go w całości nie był dla takich niego.
Z ciemności poza kuchnią głos zawołał: "Len"?
"Ty w łóżku?" Zapytał, czoło skurcze.
"M'm." "Dobrze".
Obecnie nazwała go ponownie.
"Muszę wyczyścić buty gotowe do rana", odpowiedział.
Obecnie nazwała go ponownie. "Ja raczej chce się ten rozdział zrobić".
"Co?"
Przymknął uszy przed nią. "Co to jest?"
"Dobrze, Jacky, nic, czytam książkę."
"Co?"
"Co?", Odpowiedział, łapiąc ją zdegradowany głuchotę.
Obecnie nazwała go ponownie.
Ruskin odwiedził Torcello w tym czasie, i kazał mu gondolierzy go zabrać
do Murano.
Przyszło mu do głowy, bo przemknęła *** lagunami szepcząc, że moc
Natura nie może zostać skrócony przez głupotę, ani jej uroda zupełnie zasmucony
nędza, takich jak Leonard.