Tip:
Highlight text to annotate it
X
Poradnik:
Pod koniec II wojny światowej amerykańscy dowódcy zlecili konstruktorom budowę pojazdu podobnego do czołgu M24 Chaffee, jednak wyposażonego w potężniejsze działo.
Na początku lat 50. XX wieku powstał pierwszy owoc tych prac – M41 Walker Bulldog. Projekt ten nie spełnił jednak oczekiwań dowództwa ze względu na dużą masę,
która utrudniała mocowanie spadochronu.
W maju 1952 roku rząd wysłał zapytanie ofertowe dotyczące konstrukcji czołgu o wadze 20 ton, wyposażonego w działo kalibru 90 mm.
Później zmieniono specyfikacje zapytania, zmniejszając wagę do 18 ton i kaliber działa do 76 mm.
Do lata tego samego roku nadeszło wiele zgłoszeń z projektami przyszłego czołgu T71. Wybrano trzy najlepsze projekty – jeden z nich otrzymał później oznaczenie T92.
Dwa pozostałe projekty różniły się od siebie pod każdym względem. Firma Cadillac zaproponowała klasyczną konstrukcję pojazdu z czteroosobową załogą.
Natomiast konstruktorzy z Detroit zaprojektowali pojazd wyposażony w wieżę wahliwą i mechanizm ładujący, co pozwoliło zmniejszyć liczbę członków załogi do trzech osób.
Ze względu na ograniczenia finansowe żaden z tych projektów nie ujrzał światła dziennego – zostały one zarzucone w styczniu 1956 roku.
Poza grą T71 istniał jedynie na planach i makietach.
Parametry techniczne
Ocenimy teraz parametry techniczne i bojowe czołgu T71 oraz porównamy go z innymi czołgami VII poziomu. Najwyższa ocena
to 10 punktów, a 1 punkt oznacza najniższą notę.
Prędkość obrotu kadłuba wynosi 54 stopnie na sekundę, natomiast prędkość obrotu wieży to 40 stopni na sekundę.
Maksymalna prędkość T71 wynosi 64 km/h.
Zasięg widzenia to 400 metrów – znakomicie jak na czołg lekki.
Czas celowania wynosi 2,3 sekundy.
Celność działa na dystansie 100 metrów to 0,38 m.
Penetracja pociskiem standardowym wynosi 175 mm.
Średnie uszkodzenia dla jednego strzału to 150 PW.
Pancerz w najgrubszym miejscu ma 25 mm, co czyni T71 mało odpornym na pociski odłamkowo-burzące.
Dodatkowo pojazd ten posiada tylko 840 punktów wytrzymałości.
Jedną z cech charakterystycznych T71 jest mechanizm ładujący, dzięki któremu czołg może w ciągu kilku sekund zadać do 900 punktów uszkodzeń.
Przeładowanie zajmuje mniej więcej dwie sekundy, ale załadowanie całego magazynka trwa 20 sekund.
Zaletą T71, tak jak i wielu innych czołgów lekkich, jest jego manewrowość, zasięg widzenia oraz celne działo z mechanizmem ładującym.
Wadami są cienki pancerz oraz mała wytrzymałość.
T71 radzi sobie najlepiej na otwartych mapach, chociaż dzięki manewrowości i znakomitemu działu może też być skuteczny na mapach miejskich.
Jego świetna manewrowość przyprawi o zawrót głowy każdy wrogi czołg, wokół którego będzie się kręcił.
Tak jak większość amerykańskich czołgów, T71 charakteryzuje się znakomitym kątem uniesienia działa, co pozwala mu strzelać do wroga, wychylając wieżę znad osłony.
Dzięki mechanizmowi ładującemu czołg może na kilka sekund pozbawić niebezpiecznych przeciwników gąsienic, a nawet podpalić ich,
jeżeli trafiony zostanie zbiornik z paliwem.
Jedna z najskuteczniejszych taktyk podczas gry czołgiem T71 polega na odciągnięciu ognia przeciwnika od sprzymierzeńców.
Ta prosta taktyka może mieć olbrzymi wpływ na bitwę i pomóc drużynie w osiągnięciu zwycięstwa.
Najlepiej unikać potyczek z czołgami tej samej klasy – T71 nie przetrwa zbyt długo takiego starcia ze względu na niską wytrzymałość.
Czołg ten najlepiej nadaje się do ostrzału przeciwnika z odległości od 50 do 100 metrów. Na tym dystansie działo będzie dużo celniejsze podczas walki
z czołgami tej samej klasy.
Jeżeli podczas walki w zwarciu nie możecie się wycofać, spróbujcie atakować wtedy, gdy przeciwnik przeładowuje.
Czasami warto nawet staranować przeciwnika.
Podczas ataku pamiętajcie o podstawowej strategii: warto atakować przeciwnika z boku lub z tyłu, a nie od przodu, gdzie zwykle pancerz jest najgrubszy.
Jeżeli podczas walki z przeciwnikiem wyższego poziomu nadarzy się odpowiednia okazja, wystrzelcie cały magazynek w jego bok lub tył, a następnie poszukajcie osłony,
aby przeładować i przygotować się do kolejnego ataku.
Jeżeli planujecie agresywną grę na polu bitwy, zainstalujcie w T71 następujące wyposażenie: osłonięta optyka,
stabilizator pionowy i ulepszona wentylacja.
Jeżeli natomiast wolicie pasywną grę, wybierzcie konfigurację obejmującą siatkę kamuflażową, lornetę polową
i ulepszoną wentylację.
Co do umiejętności załogi, najefektywniejsza jest poniższa kombinacja:
Jeżeli będziecie dysponować maszyną najwyższego poziomu na mapie z dużą ilością zabudowań (np. Himmelsdorf), postarajcie się zająć centralną pozycję. Dzięki temu będziecie
mogli wypatrzyć przeciwników w bazie, a następnie wycofać się w stronę torów.
Grajcie agresywnie i nie okazujcie litości.
Jeżeli przeciwnik przekroczy 7. linię, ruszcie w kierunku wrogiej bazy, aby ją zdobyć i zniszczyć pobliską artylerię.
Jeżeli wróg zajmie wzgórze, musicie ocenić, czy bardziej opłaci się obrona, czy atak na bazę przeciwnika. Uwzględnijcie pozycje i liczbę sprzymierzeńców w bitwie.
Jeżeli podczas rozgrywki dysponujecie pojazdem niższego poziomu, grajcie ostrożnie i pamiętajcie, że T71 może zostać zniszczony jednym strzałem.
Dlatego wycofajcie się do bazy, kiedy już dokonacie zwiadu w centrum mapy.
Obserwujcie minimapę i zwracajcie uwagę na pozycje sprzymierzeńców. Jeśli to możliwe, pomóżcie im – zaatakujcie z flanki lub wyeliminujcie artylerię.
Pamiętajcie też, że najlepiej unikać czołgów ciężkich.
Jeżeli przeciwnik ruszy wzdłuż 2. i 3. linii, atakujcie przeciwników przez prześwity między budynkami i wypatrujcie wroga, aby pomóc sprzymierzeńcom.
Jeżeli na mapie jest dużo dział samobieżnych, zacznijcie zwiad w centralnej części mapy. Kiedy obszar będzie bezpieczny, odszukajcie i zniszczcie wrogą artylerię,
która zwykle znajduje się w kwadracie A0.
Jeżeli gracie na innej mapie miejskiej (np. Ensk), przejedźcie przez 5. linię, a kiedy wypatrzycie czołgi wroga, wróćcie
w krzaki na otwartej przestrzeni. Natomiast w Ruinbergu powinniście wypatrywać przeciwników w mieście i chować się za budynkami.
Kiedy macie najwyższy poziom na mapie otwartej, możecie stosować inną taktykę. Za przykład posłuży nam mapa Redshire.
Wkroczcie do bitwy, szybko zmieniajcie pozycje, wypatrujcie czołgów wroga, a jeżeli to możliwe, otwórzcie ogień.
Jeżeli jedna z flank zaczyna ulegać pod naporem wroga, nie atakujcie od frontu. Lepiej wykorzystać celność działa T71 do ataku
na najniebezpieczniejsze cele z dystansu.
Pamiętajcie, że pancerz T71 jest dość słaby, więc musicie być ciągle w ruchu, aby uniknąć pocisków wroga.
Jeżeli przeciwnicy zajmą kwadrat G5, przejedźcie z K1 do K2, aby wypatrzyć czołgi wroga w 1. linii.
Jeżeli wróg przebije się flanką, wycofajcie się do K6, skąd można go wypatrzyć.
Jeżeli we wrogiej drużynie znajduje się wiele czołgów lekkich, ukryjcie się za krzakami w G5. Możecie stamtąd obserwować wrogie
wzgórze oraz 2. i 3. linię. Z tej pozycji możecie też wypatrywać czołgów na zboczu wzgórza w kwadratach D6 i D7 – tam najczęściej ukrywają się zwiadowcy wroga.
Jeżeli będziecie obserwować te pozycje, Wasi sprzymierzeńcy będą mogli zniszczyć pojazdy wroga.
W sytuacji, gdy posiadacie w Redshire pojazd niższego poziomu, ukryjcie się za krzakami i prowadźcie zwiad pasywny lub przejedźcie przez rzekę, aby wypatrywać wroga.
Pamiętajcie, że Wasza artyleria nie wyceluje w przeciwnika od razu, więc musicie podświetlić wroga na przynajmniej 15 sekund.
Nie ryzykujcie bez potrzeby – Waszej drużynie bardziej przyda się zwiadowca niż sterta złomu.
Jeżeli główne siły wroga kierują się do centrum mapy, ruszcie flanką i zniszczcie artylerię. Następnie spróbujcie
zdobyć bazę wroga lub pomóc sprzymierzeńcom w ataku.
Jeżeli przeciwnicy przebiją się przez kwadrat B9, podejmijcie zwiad pasywny, aby podświetlić przeciwników. W tym celu zajmijcie
pozycję na szczycie wzgórza lub przejedźcie przez rzekę.
Na mapach otwartych możliwe są też inne taktyki.
W Malinowce możecie wypatrywać wroga z krzaków obok bagna lub ze wzgórza.
Na mapie Fiordy ukryjcie się w krzakach na wzgórzu i wypatrujcie wrogich zwiadowców.
Na Autostradzie szukajcie wrogów w kwadratach F4 i F5.
Pamiętajcie o przygotowaniu sobie trasy odwrotu i nie grajcie zbyt brawurowo. Lepiej pomagać sprzymierzeńcom, niż samotnie zapuszczać się na terytorium wroga.
Mamy nadzieję, że te informacje okażą się pomocne. Nadszedł czas, by zastosować je na polu bitwy. Do boju�