Tip:
Highlight text to annotate it
X
Witajcie, drodzy gracze!
Omówimy dzisiaj działa samobieżne poziomu VI, VII i VIII. Dlaczego tak ważna jest zmiana pozycji po oddanym strzale? Czy warto tropić przeciwników za pomocą smugaczy?
Czym różnią się działa samobieżne różnych krajów? W tym filmie odpowiemy wam na te pytania.
Smugacz to trajektoria lotu pocisku, która pozostaje widoczna przez kilka sekund w strefie wystrzału.
Najlepiej widoczne smugacze mają działa dużego kalibru. Dlatego właśnie artyleria przeciwnika z łatwością może wyśledzić waszą lokalizację.
Jeśli chcecie przetrwać całą bitwę, musicie zmieniać pozycję po każdym strzale. Najłatwiejszym sposobem jest przemieszczenie się do przodu lub do tyłu,
ale najbezpieczniej wybrać kierunek po przekątnej w którąkolwiek stronę.
Zmiana pozycji wiąże się z pewnymi trudnościami. W trybie działa samobieżnego ciężko jest przemieścić pojazd znajdujący się w lesie lub blisko zniszczalnego obiektu.
Zniszczone drzewo, płot, albo budynek są dobrym tropem dla artylerii przeciwnika.
Tak więc przed każdym strzałem, powinniście zapamiętać krajobraz i w taki sposób zaplanować waszą trasę, aby nie zniszczyć żadnych obiektów.
W zależności od dynamiki działa samobieżnego, manewr ten może potrwać od 10 do 20 sekund.
Artyleria, która potrzebuje na przeładowanie więcej niż 20 sekund, może z łatwością zmieniać pozycję po każdym strzale, nie zmniejszając uszkodzeń zadawanych na minutę.
Pomówmy teraz o użyteczności korzystania ze smugaczy podczas strzelania do przeciwników.
Smugacze bywają użyteczne, ale będziecie trafiać jedynie leniwych graczy. Tak, czasami może to być przydatne, ale traficie tylko leniwych artylerzystów.
Natomiast strzelając do doświadczonych graczy, zmarnujecie jedynie wasze pociski i uszkodzicie pojazdy z waszej drużyny.
Znajdźmy zatem powód, by używać smugaczy.
Dostrzegacie smugacz działa samobieżnego przeciwnika. Oznacza to, że ostrzelało ono waszego sojusznika i prawdopodobnie spowodowało uszkodzenia.
Jeśli w tej sytuacji nie zniszczycie tego działa, zmarnujecie czas i pocisk.
Z każdym kolejnym strzałem będziecie stwarzać przeciwnikowi okazję do ostrzelania was i waszych sojuszników i żadne z was nie będzie w stanie oddać celnego strzału.
Możemy na tej podstawie wysunąć pewne wnioski ― możecie strzelać do przeciwników używając smugaczy, ale tylko w sytuacji, gdy nie ma żadnych przeciwników, którzy mogliby ostrzelać waszą pozycję.
Niektóre metody celowania omawialiśmy już wcześniej. Tym razem zajmiemy się innym sposobem szybkiego celowania do kolejnych przeciwników.
Pewne sytuacje podczas bitwy wymagają, abyście w miarę szybko przesunęli siatkę celownika w inny sektor. Należy najpierw zablokować działo, naciskając prawy przycisk myszy.
Następnie za pomocą klawiatury obróćcie kadłub waszego działa. Powinniście obrócić kamerę, podążając za siatką celownika.
Po skierowaniu celownika w odpowiedni sektor, umieśćcie kursor myszy na siatce celownika.
W rezultacie otrzymacie mniejszy okrąg celowniczy.
Może się to wydawać trudne i mało efektywne, ale jak tylko nabierzecie większego doświadczenia, zrozumiecie, że pomoże wam to podczas celowania w krytycznych sytuacjach.
Przyjrzymy się bliżej działom samobieżnym wysokiego poziomu.
Zacznijmy od poziomu VI.
Działa samobieżne S-51 (es pięćdziesiąt jeden) i Su-14 (es u czternaście) są wyposażone w broń o największej sile rażenia spośród wszystkich dział samobieżnych tego poziomu.
Powodowane przez nie średnie uszkodzenia wynoszą 1850 punktów, natomiast rozrzut eksplodującego pocisku to 6,5 metra.
Siłę ognia równoważy kiepska dynamika i szybkość przeładowywania. Pojazdy te nie są wyposażone w dużą liczbę pocisków, dlatego też ich zapas może się wyczerpać podczas długotrwałej bitwy.
Działo S-51 jest wyposażone w 12 pocisków, a Su-14 ― w 16.
Z tego właśnie powodu nie powinniście używać tych pojazdów bez wcześniejszego przygotowania.
„GW Panther” (gie wu panter) jest szybkim działem samobieżnym z niemieckiej gałęzi artylerii.
Ma całkiem dobre poziome kąty podniesienia działa, które pozwalają na kontrolowanie dużej części mapy podczas bitwy.
Działo to powoduje znacznie mniejsze uszkodzenia niż radzieckie działa, ale charakteryzuje je wyższa szybkostrzelność.
Amerykańskie działo VI poziomu „M12” wyróżnia się prędkością celowania. Powodowane uszkodzenia i szybkostrzelność są podobne do tych, które charakteryzują działo „GW Panther”.
„Lorraine 155 50” (lorraine sto pięćdziesiąt pięć pięćdziesiąt) jest najszybszym działem samobieżnym swojego poziomu.
Niesamowity silnik zapewnia szybkie przyspieszanie, a prędkość maksymalna 60 km/h pozwala na wyprzedzanie czołgów średnich i nawet niektórych czołgów lekkich.
To działo samobieżne pozwala na swobodne przemieszczanie się na mapie i zmianę kierunku prowadzenia ostrzału.
Ma również swoje wady ― powoduje małe uszkodzenia. Średnio wynoszą one 960 punktów.
A zatem zniszczycie wasz cel nie siłą pojedynczych strzałów, ale gradem pocisków.
Przyjrzyjmy się teraz bliżej działom samobieżnym VII poziomu.
„Obiekt 212” (obiekt dwieście dwanaście) odziedziczył działo kalibru 203 mm po swoich poprzednikach. Charakteryzuje się jednak lepszą szybkostrzelnością i celnością.
Liczba pocisków na wyposażeniu tego działa jest na tyle duża, że ciężko jest je zużyć podczas jednej bitwy,
tak więc możecie również zdecydować się na inne typy pocisków bez obawy, że zabraknie wam tych standardowych.
Na przykład kilka pocisków OB premium o większym zasięgu eksplozji może pomóc wam udaremnić próbę przejęcia waszej bazy przez przeciwnika znajdującego się za osłoną.
Kiedy znajdujecie się blisko przeciwnika, możecie zniszczyć go pojedynczym strzałem przy użyciu amunicji przeciwpancernej.
Do działa „GW Tiger” (gie wu tajger) pasuje określenie „żółw VII poziomu”. Powodem jest niska szybkość obrotu ― niemal każdy czołg jest w stanie oskrzydlić to działo.
Dysponuje ono jednak najpotężniejszą siłą ognia. Średnie uszkodzenia wynoszą 2000 punktów.
Jego siłę ognia równoważy niska prędkość celowania, najgorsza celność spośród pojazdów tego typu i najgorsze kąty podniesienia działa.
Amerykańskie działo „M40/M43” (em czterdzieści / em czterdzieści trzy) zasługuje na miano uniwersalnego pojazdu.
Dysponuje bronią o podobnych parametrach do tej, w którą wyposażony jest „Obiekt 212”. Średnie uszkodzenia wynoszą 1850 punktów.
Działo to ma najlepsze kąty uniesienia wśród pojazdów tego poziomu. Poza tym jest dużo bardziej dynamiczne niż pojazdy radzieckie i niemieckie.
„Lorraine 155 51” (lorraine sto pięćdziesiąt pięć pięćdziesiąt jeden) jest typowym francuskim działem samobieżnym. Jest najbardziej dynamiczne i najszybsze.
Osiąga prędkość 60 km/h przy mocy silnika 850 KM i masie 32 ton. Czego więcej potrzebuje zwiadowca?
A tak, przecież to działo samobieżne. Jeżeli przeciwnicy przedrą się przez jedną z waszych flank i nikt was nie osłania, wówczas możecie szybko uciec z zagrożonej pozycji.
Działo to charakteryzuje się najlepszą celnością i prędkością celowania wśród pojazdów VII poziomu. Jedyną jego ***ą są niskie powodowane uszkodzenia ― średnio 1250 punktów.
Poziom VIII obfituje w najlepsze działa samobieżne. Jeśli przyjrzycie się tym pojazdom, na pewno zobaczycie wyraźne różnice pomiędzy nimi.
„Obiekt 261” (obiekt dwieście sześćdziesiąt jeden) zdecydowanie różni się od swoich poprzedników.
Zamiast wolnego i ociężałego pojazdu otrzymujecie jedno z najbardziej dynamicznych i celnych dział samobieżnych VIII poziomu.
Średnie uszkodzenia powodowane przez jego pociski OB są najniższe spośród pojazdów tego poziomu. Wynoszą one 1700 punktów.
Jednakże dzięki wysokiej celności i dużej szybkostrzelności tego pojazdu z powodzeniem możecie używać pocisków przeciwpancernych.
Jest on jak niezależna artyleria, która potrafi uciec przed przeciwnikiem, a także uniknąć zajechania od flanki lub od tyłu.
„GW Typ E” (gie wu typ e) jest wyposażony w działo podobne do tego, jakim dysponuje „GW Tiger”, jednak jego szybkostrzelność, celność oraz prędkość celowania są lepsze.
To najbardziej stacjonarne działo samobieżne na tym poziomie, dlatego też jest często używane na mapie globalnej lub w kompaniach czołgów, gdyż nie pozostaje ono wtedy bez obrony.
„T92” (t dziewięćdziesiąt dwa) posiada działo o największej sile rażenia, które powoduje średnie uszkodzenia na poziomie 2250 punktów.
Działo to charakteryzuje się także największym zasięgiem uszkodzeń od rozrzutu. Wynosi on średnio 10 metrów dla zwykłych pocisków i 30 metrów dla pocisków OB premium.
Dzięki temu pojazd ten jest w stanie wywabić przeciwników z praktycznie każdego schronienia.
Siła ognia idzie w parze z długim czasem ładowania, który wynosi 40 sekund, oraz niską prędkością celowania, co nie pozwoli wam na przenoszenie uwagi z jednej flanki na drugą.
„Bat Chatillon 155” (bat shatillon sto pięćdziesiąt pięć) to wyjątkowe działo samobieżne, gdyż zostało wyposażone ono w mechanizm ładujący,
który pozwala na ładowanie pocisków w czasie nieznacznie przekraczającym jedną minutę.
Mechanizm mieści 4 pociski, z których każdy może spowodować do 1250 punktów uszkodzeń. Przeładowanie w mechanizmie ładującym trwa 5 sekund.
Dzięki temu możecie skupić się na celu i spowodować duże uszkodzenia.
To drugie po SU-26 działo samobieżne, którego wieża obraca się o 360 stopni.
Dzięki temu charakteryzuje się ono większą prędkością celowania, co umożliwia mu kontrolowanie obu flank jednocześnie.
Natomiast jego „francuska” dynamika pozwala mu bezproblemowo zmieniać pozycje podczas walki.
Porozmawiajmy teraz na temat wyposażenia. Jest ono takie samo dla wszystkich dział samobieżnych:
Na początek powinniście zwiększyć szybkostrzelność. W tym celu możecie zakupić „mechanizm dosyłający pociski artyleryjskie”. Nie możecie go jednak zamontować w dziale „Bat Chatillon 155”.
Powinniście także poprawić waszą prędkość celowania, kupując „ulepszony system naprowadzania”.
W niektórych działach samobieżnych można również zamontować „wentylację” dla poprawienia wszystkich charakterystyk. Te działa to „SU-14”, „Obiekt 212” i „Bat Chatillon 155”.
W pozostałych działach samobieżnych powinniście poprawić zasięg widzenia za pomocą „optyki” lub „lornety polowej”.
„Siatka kamuflażowa” jest niemalże bezużyteczna w przypadku pojazdów wyższego poziomu i zajmie jedynie wolne miejsce.
Powszechne są również materiały eksploatacyjne: zestawy naprawcze, apteczki i benzyna lub olej w trzecim miejscu sprawią, że wasz pojazd będzie trochę szybszy,
w zależności od kraju, z którego pochodzi.
W naszym przewodniku do dział samobieżnych poziomu IV i V mówiliśmy już, których umiejętności powinniście się nauczyć. Omówmy to więc jeszcze raz:
Na początek dowódca powinien nauczyć się „Szóstego zmysłu”. Gdy odkryliście, że zostaliście zauważeni, powinniście poszukać schronienia.
Celowniczy powinien nauczyć się „Strzału z biodra”, aby polepszyć celowanie. Jeśli chodzi o kierowcę, powinien on nauczyć się „Jazdy terenowej” i „Hamowania sprzęgłem”,
aby móc szybciej zmieniać pozycje i tym samym skuteczniej unikać pocisków w niebezpiecznych sytuacjach.
Radiooperator powinien nauczyć się „Rozpoznania sytuacji”. W połączeniu z wyposażeniem będziecie widzieli na większą odległość.
Drugą umiejętnością, którą powinna opanować cała załoga jest umiejętność „Towarzysze broni” ― polepszy ona charakterystyki pojazdu.
Jeżeli macie doświadczoną i wytrenowaną załogę, która opanowała już trzy lub więcej umiejętności, zdecydowanie radzimy naukę kilku innych, takich jak: „Zwiad”, „Wszechstronność” i „Zbrojmistrz”.
Mamy nadzieję, że ten film pomoże wam zrozumieć różnice między pojazdami artylerii wysokich poziomów oraz podejmować właściwe decyzje i poprawić sposób prowadzenia rozgrywki tymi pojazdami.
Z niecierpliwością czekamy na wasze opinie na forum. Do zobaczenia�