Tip:
Highlight text to annotate it
X
W dniach 1 i 2 grudnia br. odbyła się 87. sesja plenarna KR-u.
José Manuel Barroso, przewodniczący Komisji Europejskiej
przedstawił samorządowcom europejskim
program prac Komisji na rok 2011.
Podkreślił, że Europa przywiązuje szczególną wagę
do polityki spójności.
Polityka spójności przyczynia się w istotny sposób
nie tylko do solidarności w Europie,
ale również do wzrostu gospodarczego Europy, całej Europy.
Środki przeznaczone na realizację polityki spójności
w okresie 2000-2006 pozwoliły zwiększyć PKB o 0,7%
w całej Unii Europejskiej w 2009 r.
0,7% wsparcia dla wzrostu PKB.
Dzięki temu w tym okresie utworzono
milion nowych miejsc pracy w przedsiębiorstwach UE.
Istnieje również ścisły związek między polityką spójności
a rynkiem wewnętrznym.
Z danych liczbowych wynika, że eksport wewnątrz Unii
płynie do krajów,
które są beneficjentami polityki spójności.
Powiedzmy zatem jasno, że polityka spójności
przynosi korzyści nie tylko regionom otrzymującym dotacje.
Polityka spójności jest korzystna dla całej Europy,
również dla najbogatszych regionów w Europie.
Trzeba to podkreślić, zwłaszcza
że niekiedy słyszę i czytam o kampaniach skierowanych przeciw polityce spójności.
José Manuel Barroso przypomniał, że wykorzystanie
funduszy strukturalnych podlega licznym i rygorystycznym kontrolom.
Fundusze przeznaczone na politykę spójności
są być może najbardziej kontrolowane na świecie.
Żaden fundusz nie jest tak kontrolowany przez władze europejskie,
przez Komisję, przez Parlament, przez Trybunał Obrachunkowy
przez opinię publiczną, przez środki przekazu...
bardziej, trzeba to przyznać, niż większość funduszy krajowych.
Komisja jest dumna z polityki spójności
i uważamy, że jest ona niezbędna.
Nie tylko dlatego, że jest zapisana w Traktacie, że to obowiązek traktatowy.
Jest ona niezbędna dla przyszłości Unii,
nie tylko jako wyraz sprawiedliwości w stosunku do najbiedniejszych regionów,
ale ze względu na samo istnienie rynku wewnętrznego.
Innymi słowy, nie można mówić o unii bez polityki spójności.
Nie znam żadnej unii, która mogłaby funkcjonować bez solidarności.
Program prac Komisji ma służyć konkretnej realizacji
strategii „Europa 2020”,
która obejmuje działania na rzecz pobudzenia konkurencyjności Unii
i jej potencjału innowacyjności.
W roku 2011 Komisja
nadal skupiać będzie wysiłki na trzech kluczowych sprawach:
wzmocnieniu ładu gospodarczego,
ukończeniu reformy sektora finansowego
i przyspieszeniu realizacji agendy „Europa 2020”.
Jednocześnie nadal wdrażać będziemy przestrzeń wolności,
sprawiedliwości i bezpieczeństwa, a także rozpoczniemy
negocjacje w sprawie nowoczesnego budżetu wspólnotowego.
Poza tym Komisja, która dzięki traktatowi lizbońskiemu
uzyskała większe kompetencje, jeśli chodzi o reprezentowanie
Unii na zewnątrz, w innych dziedzinach, niż polityka zagraniczna
i wspólna polityka bezpieczeństwa,
dążyć będzie do tego, by Europa
zajmowała na arenie międzynarodowej należne jej miejsce.
40 inicjatyw strategicznych, które Komisja zobowiązała się
przedstawić w 2011 r. oraz 150 innych propozycji zawartych w jej programie
odzwierciedlają nasze główne priorytety.
Jeśli chodzi o reformy strukturalne,
to są one przedmiotem strategii „Europa 2020”,
która spotkała się z jednomyślnym poparciem szefów państw i rządów.
Celem tej strategii jest inwestowanie w przyszłościowe
sektory gospodarki, przy zachowaniu naszej społecznej gospodarki rynkowej
i naszego europejskiego modelu społeczeństwa.
Opiera się ona na inteligentnym wzroście,
na wzroście trwałym i uwzględniającym włączenie społeczne,
skierowanym na gospodarkę o wysokim stopniu zatrudnienia
i sprzyjającym spójności społecznej i terytorialnej.
Szanowni Państwo, Europie nie brakuje atutów:
wielki jednolity rynek, jedne z najprężniejszych przedsiębiorstw na świecie,
silna tradycja w dziedzinie innowacyjności i badań naukowych,
awangardowe działania w walce ze zmianą klimatu.
Błędem byłoby nie doceniać tych atutów.
Wręcz przeciwnie, musimy je wzmacniać i pomnażać.
W dalszym ciągu musimy poszerzać możliwości rynku wewnętrznego.
Dzięki temu wzrośnie nasza konkurencyjność
z korzyścią dla przedsiębiorstw i konsumentów.
Przyjęcie Single Market Act jest istotnym etapem
na drodze do ożywienia rynku wewnętrznego.
Ponadto Komisja w dalszym ciągu walczyć będzie z nadmiernymi
obciążeniami administracyjnymi, które ograniczają działania MŚP�