Tip:
Highlight text to annotate it
X
Howards End EM Forster działem 37
Margaret przykręcone do drzwi od wewnątrz. Wtedy miałaby całował jej siostrę, ale
Helen, w godny głosem, że przyszedł dziwnie od niej, powiedział:
"Wygodne!
Nie powiedziałeś mi, że książki były rozpakowywane.
Znalazłem prawie wszystko, co chcę. "Mówiłem ci, że nic nie było prawdą."
"To była wielka niespodzianka, na pewno.
Czy ciocia Juley był chory? "" Helen, to nie myślałem, że mogę wymyślać
że? "" Nie sądzę, "mówi Helen, odwracając się,
i płacz bardzo mało.
"Ale jedno traci wiarę we wszystko po to".
"Myśleliśmy, że to choroba, ale nawet wtedy - nie zachowywali się godnie".
Helen wybrany kolejną książkę.
"Nie powinien był konsultowany nikogo. Co nasz ojciec pomyślał o mnie? "
Ona nie myśli o przesłuchanie jej siostra, ani upominać ją.
Oba mogą być konieczne w przyszłości, ale ona musiała najpierw oczyścić większą zbrodnię niż
dowolne, które Helen mógł dopuścić - że chcą pewności, że jest dziełem
diabeł.
"Tak, jestem zirytowany," odpowiedział Helen. "Moje życzenia powinny być respektowane.
Ja bym przeszedł tego spotkania, jeśli to było konieczne, ale po cioci Juley
odzyskanych, nie było konieczne.
Planowanie moje życie, jak mam teraz zrobić - "" Chodź z tych książek ", zwany
Margaret. "Helen, zrób ze mną rozmawiać."
"Ja tylko mówię, że przestali żyć przypadkowy.
Nie można przejść dużym "- ona przegapiła rzeczownika -" bez planowania
własnych działań z wyprzedzeniem.
Mam zamiar mieć dziecko w czerwcu, a w pierwszych rozmowach miejsce, dyskusje,
podniecenie, nie są dobre dla mnie. Pójdę przez nich w razie potrzeby, ale
tylko wtedy.
Po drugie nie mam prawa do problemów ludzi.
Nie mogę dopasować się do Anglii, wiem to. Zrobiłem coś, co angielskie
nigdy ułaskawienie.
Nie byłoby to prawo im wybaczyć to.
Więc muszę mieszkać tam, gdzie nie jestem znany. "" Ale dlaczego nie powiesz mi, kochanie? "
"Tak", odpowiedział: Helen sądownie.
"Może mam, ale postanowił poczekać." "Wierzę, że nigdy nie powiedział mi".
"Och tak, jak powinienem. Podjęliśmy mieszkanie w Monachium. "
Margaret spojrzała przez okno.
"Przez" my "mam na myśli siebie i Moniki. Ale dla niej, jestem i były i zawsze
chce być sam. "" Nie słyszałem z Moniką ".
"Nie chcieliście mieć.
Ona jest włoski - przez urodzenie co najmniej. Ona sprawia, że jej życie przez dziennikarstwa.
Poznałem ją pierwotnie na Garda. Monica jest znacznie najlepszą osobą do mnie
poprzez ".
"Jesteś bardzo lubił jej wtedy." "Była nadzwyczaj sensowne z
mnie ".
Margaret domyślać typu Moniki - "Italiano Inglesiato" Mieli nazwał ją:
ropa feministka z Południa, których jeden szanuje, ale unika.
I Helen zwrócił się do niej w jej potrzebujesz!
"Nie wolno myśleć, że nigdy się nie spotkać", powiedziała Helen, ze zmierzoną
życzliwość.
"Będę zawsze mają miejsce dla Ciebie, gdy można oszczędzić, i już możesz
być ze mną lepiej. Ale nie zrozumieli jeszcze, Meg, a
Oczywiście jest to bardzo trudne dla Ciebie.
To jest szok dla Ciebie. To nie do mnie, którzy myślą ***
nasze futures na wiele miesięcy, a oni nie zostaną zmienione przez nieznaczne zataczać, takich jak
tego.
Nie mogę żyć w Anglii. "" Helen, nie zostały odpuszczone mnie o
zdrada. Nie można tak mówić do mnie, jeśli
miał ".
"Och, Meg drodzy, dlaczego mówimy w ogóle?" Rzuciła książkę i westchnął ze znużeniem.
Następnie odzyskuje się, powiedziała: "Powiedz mi, jak to jest, że wszystkie książki są w dół
tutaj? "
"Seria błędów." "I wiele mebli było
rozpakowany. "" Wszystko ".
"Kto tu mieszka, a potem?"
". Nikt" "Przypuszczam, że pozwalasz to jednak -"
"Dom jest martwy", mówi Margaret marszcząc brwi.
"Po co się martwić na ten temat?"
"Ale ja jestem zainteresowany. Mówisz tak, jakbym stracił wszystkie moje zainteresowanie
w życiu. Nadal jestem Helen, mam nadzieję.
Teraz to nie ma się wrażenie martwego domu.
Hala wydaje się bardziej żywy niż nawet w dawnych czasach, kiedy to odbyła własne, Wilcoxes spacerem
rzeczy. "" wakacje, prawda?
Bardzo dobrze, muszę wam powiedzieć, jak sądzę.
Mój mąż pożyczył go pod warunkiem, my - ale przez pomyłkę wszystkie nasze rzeczy były rozpakowane, a
Panna Avery, zamiast - "Zatrzymała się. "Popatrz tutaj, nie mogę iść na tak.
Ostrzegam cię nie będę.
Helen, dlaczego powinieneś być tak marnie niedobry dla mnie, tylko dlatego, że nienawidzę
Henry? "" Nie nienawidzę go teraz ", powiedziała Helen.
"Ja przestałem być uczennicą, a Meg jeszcze raz, że nie jestem niedobry.
Ale jak do montazu z angielskiego życia - nie, umieścić go z głowy na raz.
Wyobraź sobie wizytę mnie na Ducie Street!
To nie do pomyślenia ". Margaret nie może przeczyć jej.
To było przerażające, aby zobaczyć ją spokojnie do przodu ze swoimi planami, nie gorzki lub
pobudliwy, nie twierdząc, niewinność, ani wyznanie winy, po prostu chce wolności
i firma z tych, którzy nie winić.
Była przez - ile? Margaret nie wiem.
Ale to wystarczyło do części ją od starych nawyków, jak starych przyjaciół.
"Powiedz mi coś o sobie", powiedziała Helen, który wybrał jej książki i był przewlekły
*** mebli.
"Nie ma nic do powiedzenia." "Ale twoje małżeństwo było szczęśliwe, Meg?"
"Tak, ale nie czuję się skłonny do rozmowy." "Czujesz jak ja."
"Nie, ale nie mogę."
"Nie mogą I. Jest to uciążliwe, ale nie dobry próbować."
Coś się między nimi. Być może było to społeczeństwo, które odtąd
wyklucza Helen.
Być może to jedna trzecia życia, już silny jak duchu.
Mogli znaleźć żadnego miejscem spotkania.
Zarówno cierpiał ostro, i nie pociesza świadomość, że miłość
przeżył. "Spójrz tutaj, Meg, jest wybrzeże jasne?"
"To znaczy, że chcesz odejść ode mnie?"
"Przypuszczam, że tak - drogi starszej pani! nie każde użycie jest.
Wiedziałem, że powinna mieć nic do powiedzenia.
Dać moją miłość do ciotki Juley i Tibby, a także podejmować bardziej się niż mogę powiedzieć.
Obiecuję przyjść i zobaczyć mnie w Monachium później. "
"Oczywiście, kochanie".
"Na to wszystko możemy zrobić." Wydawało się, tak.
Najbardziej upiorny wszystkim był zdrowy rozsądek Helen: Monica był nadzwyczaj dobry
dla niej.
"Cieszę się, że widziałem cię i rzeczy".
Spojrzała na regale z miłością, jakby żegnała się do przeszłości.
Margaret odkręcić drzwi.
Powiedziała: "Samochód, minęło, a oto twoja kabina".
Zaprowadziła drogę do niej, zerkając na liściach i niebo.
Wiosna nigdy nie wydawało się piękniejsze.
Kierowca, który został oparty na bramie, zawołał: "Proszę, pani, wiadomość", a
wręczył jej Henry'ego wizytówka przez kraty.
"Jak do tego doszło?" Zapytała.
Żuraw wrócił z nim niemal od razu. Czytała kartę z irytacją.
Została ona pokryta instrukcjami zawartymi w krajowym języku francuskim.
Kiedy ona i jej siostra rozmawiał miała wrócić na noc do Dolly.
"Il Faut dormir sur SUJET CE." Podczas gdy Helen miała zostać znaleziony "une
wygodne chambre a l'hotel. "
Ostatnie zdanie niezadowolony ją znacznie aż przypomniała sobie, że Charles 'miał
tylko jeden wolny pokój, więc nie mógł zaprosić trzeciej osoby.
"Henry zrobiłby to, co mógł," ona interpretowana.
Helen nie poszedł za nią do ogrodu. Drzwi po otwarciu, straciła
skłonność do latania.
Ona pozostała w przedpokoju, począwszy od regału do stołu.
Dorastała więcej jak stary Helen, nieodpowiedzialne i uroczy.
"To jest dom pana Wilcoxa?" Zapytała.
"Na pewno pamiętasz Howards End?" "Pamiętasz?
Ja pamiętam wszystko! Ale to wygląda na nasz teraz. "
"Miss Avery był niezwykły", powiedział Margaret, jej własne duchy rozjaśniania
mało. Znowu został najechany przez lekkim uczuciem
nielojalności.
Ale przyniósł jej ulgę, a ona dała do niego.
"Ona kochała pani Wilcox, a raczej przedstawić swój dom z naszymi rzeczami niż
myśleć pusty.
W konsekwencji są tu wszystkie książki z biblioteki ".
"Nie wszystkie książki. Ona nie rozpakowane z książek na temat sztuki, w której
Może ona pokazać jej sens.
I nigdy nie zwykliśmy mieć miecz tutaj. "" Miecz wygląda dobrze, choć ".
"Magnificent". "Tak, nieprawdaż?"
"Gdzie jest fortepian, Meg?"
"Ja składowane, że w Londynie. Dlaczego? "
"Nic." "Ciekawy też, że dywan pasuje."
"Błąd carpet'sa", ogłosił Helen.
"Wiem, że mieliśmy go w Londynie, ale to podłoga powinna być nagie.
To jest zbyt piękne. "" Nadal masz manię na pod-
wyposażenie.
Czy zechcesz przyjść do jadalni, zanim zaczniesz?
Nie ma tam dywan. Poszli w, a każdą minutę ich rozmowy
stał się bardziej naturalne.
"Och, co za miejsce do bieliźniarka matki!" Krzyknął Helen.
"Spójrz na krzesłach, choć". "Och, popatrz na nich!
Wickham Miejsce twarzą na północ, nie zrobił? "
"Północ". "Tak czy inaczej, jest to trzydzieści lat od któregokolwiek z
te krzesła nie czułem słońca. Czuć.
Ich małe plecy są bardzo ciepłe. "
"Ale dlaczego panna Avery były one ustawione na partnerów?
I nie tylko - "" tutaj, Meg.
Umieść ją tak, że każdy siedzi ujrzy trawnik ".
Margaret przeniósł krzesło. Helen usiadł na nim.
"Wy-es.
Okno jest zbyt wysoka. "" Spróbuj salonie krzesło. "
"Nie, nie podoba mi się do salonu tyle. Belka był mecz-pokład.
To byłoby tak piękne inaczej ".
"Helen, co pamięć masz za pewne rzeczy!
Masz absolutnie rację. It'sa pokój, że mężczyźni nie zepsuty przez
próbuje zrobić to miły dla kobiet.
Mężczyźni nie wiedzą, co chcemy - "" I nigdy nie będzie. "
"Nie zgadzam się. W dwóch tysięcy lat będą wiedzieć ".
"Ale krzesła pokazać się cudownie.
Spójrz gdzie Tibby dostanie zupę "." Kawa.
Była kawa na pewno. "Helen potrząsnęła głową.
"Niemożliwe.
Tibby był zbyt młody, by mieć kawę w tym czasie. "
"Czy Ojciec żyje?" "Tak".
"Wtedy masz rację i to musiało być zupa.
Myślałem o wiele później - że nieudana wizyta ciotki Juley-tych, kiedy
Nie zdawałem sobie sprawy, że Tibby wyrosła.
Była kawa potem, bo rzuciła go na cel.
Nastąpił pewien wierszyk: "Kawa, herbata - kawa, herbata," że mówi do niego codziennie rano
śniadanie.
Chwileczkę - jak poszło "" Wiem - Nie, ja nie.
Co wstrętny Tibby chłopiec! "" Ale wierszyk był po prostu okropny.
No przyzwoity człowiek mógł się z tym pogodzić. "
"Ach, to renkloda drzewo", krzyknął Helen, jak gdyby ogród był również częścią ich
dzieciństwo.
"Dlaczego ja połączyć go z hantlami? I tam się kurczaki.
Trawa chce cięcia. Kocham żółtej młoty - "
Margaret przerwał jej.
"Mam to" oznajmiła. "Herbata, kawa, herbata, herbata, Br lub
chocolaritee. "To co rano przez trzy tygodnie.
Nic dziwnego, Tibby był dziki ".
"Tibby jest umiarkowanie drogie teraz," powiedziała Helen.
"Nie! Wiedziałem, że można powiedzieć, że w końcu.
Oczywiście droga he'sa ".
Zadzwonił dzwonek. "Słuchaj! co to jest? "
Helen powiedział: "Być może Wilcoxes zaczynają oblężenie".
"Co bzdura - posłuchaj!"
I banalność znikła z ich twarzy, choć pozostawił coś za -
Świadomość, że nigdy nie mogą być one rozeszły ponieważ ich miłość była zakorzeniona wspólnego
rzeczy.
Wyjaśnienia i odwołania nie udało, próbowali na wspólne spotkanie, ziemi i
dopiero się siebie niezadowolony.
I cały czas ich zbawienie leżał okrągły nich - przeszłość uświęcającej
obecny, obecny, z dzikiego serca puls, oświadczając, że nie byłoby po wszystkim
być w przyszłości, ze śmiechu i głosy dzieci.
Helen, ciągle uśmiechnięta, podszedł do swojej siostry.
Powiedziała: "To jest zawsze Meg".
Patrzyli sobie w oczy tych. Życie wewnętrzne zapłacił.
Uroczyście klakier płatna. Nikt nie był z przodu.
Margaret poszła do kuchni, i walczyli między upakowania przypadkach do okna.
Ich gościem był tylko mały chłopiec z puszką.
I banalność wrócił.
"Mały chłopiec, czego chcesz?" "Proszę, jestem mleko".
"Czy Pani Avery was posyłam?" Powiedziała Margaret raczej ostro.
"Tak, proszę."
"Wtedy to zabrać i powiedzieć, że nie wymagają mleka."
Podczas gdy zadzwoniła do Helen, "Nie, to nie oblężenie, ale być może próba
Przepis nas przed jednym ".
"Ale ja lubię mleko," krzyknął Helen. "Dlaczego wysłać ją?"
"Naprawdę? Och, bardzo dobrze.
Ale my nic, aby umieścić go, a on chce może. "
"Proszę, jestem zadzwonić rano do puszki," powiedział chłopiec.
"Dom zostanie zamknięty wtedy".
"Rano nie mogę zabrać jajka też?" "Czy jesteś chłopcem, którego widziałem gry w
Stosy w zeszłym tygodniu? "dziecko zwiesił głowę.
"No cóż, uciec i zrobić to ponownie."
"Nice little boy", szepnął Helen. "Mówię, co masz na imię?
Kopalnia jest Helen. "" Tom ".
To była Helen wszystkim.
W Wilcoxes też pytali dziecku swoje nazwisko, ale nigdy nie powiedział ich nazwiska w
wrócić. "Tom, to tutaj jest Margaret.
A w domu Mamy kolejną tzw Tibby ".
"Kopalnia to lop błotna," odpowiedział Tom, zakładając Tibby być królik.
"Jesteś bardzo dobra i dość sprytny chłopczyk.
Pamiętaj przyjdziesz znowu -. Isn't on uroczy "?
"Niewątpliwie," powiedziała Margaret. "On jest prawdopodobnie syn Madge i Madge
jest okropne. Ale to miejsce ma cudowne moce. "
"Co masz na myśli?"
"Nie wiem". "Bo chyba zgadzam się z tobą."
"To zabija to, co jest straszne i czyni to, co piękne na żywo."
"Zgadzam się", powiedziała Helen, bo popijał mleko.
"Ale powiedziałeś, że dom nie był martwy pół godziny temu".
"Co oznacza, że byłem martwy.
Czułam to. "" Tak, dom posiada życie pewniej niż my,
nawet gdyby był pusty, a jak to jest, nie mogę przeboleć, że przez trzydzieści lat
słońce nigdy nie zabłysło całości na naszych mebli.
Po tym wszystkim, Miejsce Wickham był grób. Meg, skończyłem zaskakujący pomysł. "
"Co to jest?" "Pij mleko aby stały się".
Margaret przestrzegane.
"Nie, nie powiem Ci jeszcze," mówi Helen ", bo można śmiać, czy gniewać.
Chodźmy na górę pierwszej i nadają pokojom o przewietrzenie. "
Otworzyli okno po oknie, do wewnątrz, też był szelest do wiosny.
Zasłony wiał, obraz ramy podsłuchu wesoło.
Helen wypowiedziane okrzyki podniecenia znalazła tym łóżku oczywiście w jego prawa
miejsce, że w jego złego. Była zła z Miss Avery na nie
po przeniósł szafy górę.
"Wtedy jeden zobaczyć naprawdę." Ona podziwiać widoki.
Była Helen który napisał pamiętne litery cztery lata temu.
Gdy pochylił się, patrząc na zachód, powiedziała: "O mój pomysł.
Nie udało się ty i ja obóz w tym domu na noc? "
"Nie sądzę, moglibyśmy dobrze zrobić", mówi Margaret.
"Oto łóżka, stoły, ręczniki -" "Wiem, ale dom nie ma być
spałem, a sugestia Henry'ego było - "
"Ja nie wymagają żadnych sugestii. I nie zmienia niczego w moich planach.
Ale czy to daje mi tyle przyjemności mieć jedną noc z tobą.
To będzie coś szukać ponownie.
Och, Meg Lovey, nie zróbmy! "" Ale, Helen, My Pet ", mówi Margaret", mamy
nie może bez uzyskania urlopu Henry'ego.
Oczywiście, że da, ale sam pan powiedział, że nie można znaleźć na Ducie
Ulica teraz, a to jest równie intymny "." Ducie Street to jego dom.
To jest nasza.
Nasze meble, nasz rodzaj osób przyjeżdżających do drzwi.
Pozwól nam obóz się, tylko jedna noc, a Tom musi karmić nas jaj i mleka.
Dlaczego nie?
It'sa księżyc ". Margaret zawahał się.
"Czuję się Karol nie podoba", powiedziała w końcu.
"Nawet nasze meble denerwują go, a miałem zamiar go usunąć, kiedy ciotka Juley-tych
choroba nie pozwalała mi. I cieszyć się z Charlesem.
Czuje, że to dom jego matki.
On kocha ją raczej sposób untaking. Henry mogę odpowiedzieć - nie Charlesa ".
"Wiem, że to nie spodoba," mówi Helen. "Ale mam zamiar zemdleć z ich życia.
Co za różnica uczyni to w dłuższej perspektywie, jeśli mówią, "A ona nawet spędził
noc w Howards End "?" Jak wiesz, że będziesz przechodzić z ich
mieszka?
Myśleliśmy, że dwa razy, zanim "" Ponieważ moje plany - ".
"-. Co zmienić w jednej chwili" "Then ponieważ moje życie jest wspaniałe i ich
są mało ", powiedziała Helen, biorąc ogień.
"Wiem, że z rzeczy, których nie może znać z, i tak jak ty.
Wiemy, że to poezja. Wiemy, że istnieje śmierć.
Mogą jedynie brać je na pogłoskach.
Wiemy, że to nasz dom, ponieważ czuje się nasze.
Och, mogą wydać tytułową czyny i doorkeys, ale dla tej jednej nocy jesteśmy w
domu ".
"To byłoby piękne, abyś jeszcze raz sam", mówi Margaret.
"To może być szansa na tysiąc." "Tak, i będziemy mogli rozmawiać."
Rzuciła jej głos.
"To nie będzie bardzo chwalebna historia. Ale pod tym brzest - szczerze, nie widzę
trochę szczęścia do przodu. Czy nie mogę mieć tej jednej nocy z tobą? "
"Nie trzeba mówić, jak bardzo byłoby to dla mnie znaczy."
"Pozwól nam pomóc." "To nie jest dobry wahania.
Będę jechać aż do Hiltona teraz i uzyskać opuścić? "
"Och, nie chcemy opuścić." Ale Margaret była lojalna żona.
Pomimo wyobraźni i poezji - być może ze względu na nich - mogła współczuć
z technicznego nastawieniem, że Henry będzie przyjąć.
Jeśli to możliwe, że ona mieć charakter techniczny, też.
A noclegi - i żądali nie więcej - nie musi wiązać się z dyskusji
Zasady ogólne. "Charles może powiedzieć nie", mruknął Helen.
"Nie konsultuje go."
"Idź, jeśli chcesz, bym zatrzymał się bez urlopu."
To było dotknięcie egoizmu, który nie był na tyle charakteru Mar Heleny, a
nawet dodać do swojej urody.
Ona przestali bez urlopu, i uciekł do Niemiec, następnego dnia rano.
Margaret pocałował ją. "Oczekuj mnie z powrotem przed zmrokiem.
Z niecierpliwością czekam na niego tak wiele.
To jak Ci nie pomyślał o czymś takim pięknym ".
"Nie jest rzeczą, tylko zakończenie," mówi Helen raczej smutno, i poczucie tragedii
zamknie się w Margaret ponownie jak najszybciej wyszła z domu.
Bała się pani Avery.
Jest to niepokojący do spełnienia przepowiedni, jednak powierzchownie.
Była chętnie nie widzą postać obserwując jak ona przejeżdżał w gospodarstwie, ale tylko trochę
Tom, odwracając salta w słomie.