Tip:
Highlight text to annotate it
X
Parada marynarki zawsze stanowi uroczyste wydarzenie,
zwłaszcza jeżeli ma uczcić rocznicę objęcia władzy przez monarchę lub partię.
To demonstracja siły wojsk morskich,
a każdy okręt płynie pod banderą kraju, z którego pochodzi.
W 1897 Marynarka Wojenna Imperium Rosyjskiego
wzięła udział w 6. rocznicy objęcia władzy przez Królową Wiktorię,
a reprezentował ją nowy krążownik pancerny Rossija.
Zanim dołączył do rosyjskiej marynarki, pięć innych okrętów nosiło tę nazwę -
poprzednio były to 4 fregaty oraz pancernik o 120 działach.
Nowy krążownik powstał na bazie okrętu o nazwie Ruryk.
Wyposażono go w trwalszy pancerz, ulepszone kotły wodnorurkowe,
potężniejszą artylerię,
i specjalny silnik rejsowy, który zapewnił większą prędkość i zasięg.
Uważa się, że Rossija, a potem również Gromoboj,
powstały na bazie tych samych krążowników co Ruryk.
Każdy z nich to jednak zupełnie inny okręt.
Przy projektowaniu nowego krążownika pancernego
skupiono się przede wszystkim na wzmocnionym pancerzu,
oraz na zwiększonej prędkości i większym zasięgu.
W najdłuższym miejscu Rossija mierzyła niemal 148 metrów,
a w najszerszym - ponad 20.
Łączna wyporność okrętu przekraczała 12 000 ton.
Grubość pasa pancernego zrobionego z najtrwalszych wtedy materiałów
sięgała 203 mm.
Ściany wieży dowodzenia miały 305 mm grubości.
Główne uzbrojenie okrętu stanowiły 4 działa 203 mm,
które powstały w Zakładach Obuchowskich.
Zainstalowano je po bokach rufy i dziobu na wysuniętych sponsonach.
Uzbrojenie średniego kalibru tworzyło 16 dział Canet 152 mm,
a większość z nich umieszczono w kazamatach na pokładzie działowym.
W skład uzbrojenia dodatkowego wchodziło:
12 dział Canet 75 mm przeciwko kutrom torpedowym,
20 dział 47 mm, 18 dział 37 mm
zaprojektowanych przez francuską firmę Hotchkiss.
Ponadto okręt wyposażono również w 5 nadwodnych wyrzutni torped 381 mm -
po dwie na każdej burcie oraz jedną na dziobie.
Podczas wojny rosyjsko-japońskiej i I wojny światowej okręt przebudowano.
Krążownik zwodowano w maju 1895 w obecności cara Rosji, Mikołaja II.
W kwietniu 1896 okręt oficjalnie rozpoczął służbę.
Następnego lata ruszył w pierwszy rejs do Anglii, na paradę wojskową.
W październiku 1897 Rossija wypłynął z Kronsztadu na Daleki Wschód.
Trasa prowadziła z Nagasaki do Port Artur i stamtąd od Władywostoku.
W lipcu 1899 krążownik dołączono do rosyjskiej Eskadry Pacyfiku.
W 1903 powstała władywostocka eskadra krążowników.
Jej trzon tworzyły siostrzane okręty Rossii -
Gromoboj i Ruryk.
Rossiję wybrano na okręt flagowy eskadry podczas wojny rosyjsko-japońskiej.
27 stycznia 1904 eskadra została zaatakowana przez Japończyków.
Tuż wcześniej krążowniki z władywostockiej eskadry pomalowano
na oliwkowozielono.
Gdy wieści o ataku na rosyjską flotę dotarły do Port Artur,
Rossija, Gromoboj, Ruryk i Bogatyr ruszyły na pierwszą operację wojskową.
Przede wszystkim miały one odciągnąć ogień Japończyków od Port Artur.
Podczas ataków między kwietniem 1904 a 1905
eskadra krążowników z Rossiją na czele zniszczyła lub pojmała 15 transportowców
i wiele mniejszych okrętów.
Operacje bojowe przeprowadzone przez rosyjskie krążowniki zmusiły Japończyków
do skupienia eskadry admirała Kamimury na Morzu Japońskim.
Krążowniki w pełni wywiązały się więc ze swojego zadania.
Najtrudniejszą bitwą tej wojny, w której wziął udział krążownik Rossija,
była potyczka z japońską eskadrą krążowników pancernych,
która miała miejsce 1 sierpnia 1904 w Cieśninie Koreańskiej.
Japończycy mieli przewagę liczebną, a także lepszy pancerz i uzbrojenie.
W ciągu epickiej bitwy, która trwała 5 godzin,
rosyjscy marynarze zatopili mocno uszkodzony krążownik Ruryk,
a Rossija została uszkodzona. 213 załogantów zginęło lub zostało rannych.
Po naprawie okręt służył na Dalekim Wschodzie do końca wojny,
broniąc Władywostoku przed potencjalnymi atakami wroga.
Przeprowadził również kolejny atak na trasy dostawcze nieprzyjaciela.
Tuż po wojnie krążownik wrócił na Bałtyk, przeszedł naprawę,
wziął udział w manewrach floty i przeprowadził kilka rejsów szkoleniowych
dla studentów małych szkół oficerskich po Atlantyku, Karaibach i M. Śródziemnym.
Przed I wojną światową Rossija został okrętem flagowym 2. brygady krążowników
na Bałtyku, gdzie wykonywał swoje stałe obowiązki:
brał udział w atakach na niemieckie trasy dostawcze,
podkładał miny, przeprowadzał operacje zwiadowcze
i lekkie jednostki Floty Bałtyckiej.
Pod koniec grudnia 1917 w ciągu czterech dni
Rossija przepłynął z lodowatych wód Helsinek do Kronsztadu,
gdzie wysłano go do rezerw.
W 1922 okręt został wysłany na złom.
Gdy holowano go na złomowisko, ugrzązł w okolicach Tallinna,
jakby nie miał ochoty przejść na emeryturę.
Okręt miał długą i barwną historię -
zwodowano go za ostatniego cara
zaprezentowano królowej Wielkiej Brytanii, a potem walczył w dwóch wojnach.