Tip:
Highlight text to annotate it
X
Wiek niewinności przez Edith Wharton rozdziale XXIX.
Żony granatowy Brougham (z lakierem ślubu jeszcze na nim) spotkali Archer w
prom, i przekazał go luksusowo do pętli Pensylwanii w Jersey City.
To był ponury śnieżne popołudnie, a gaz lampy zapłonęły w wielkim echem
stacja.
Gdy chodził do platformy, czekając na Washington Express, przypomniał sobie, że
byli ludzie, którzy myśleli, że będzie jeden dzień być tunel pod rzeką Hudson
przez które pociągi
Pennsylvania kolejowa byłaby prosto w Nowym Jorku.
Byli braterstwa wizjonerów, którzy również przewidywaną budowę
Statki, które przekraczają Atlantyk w ciągu pięciu dni, wynalezienie maszyny lataniem,
oświetlenie energii elektrycznej, telefonicznej
Komunikacja bez kabli i innych arabskich cuda nocnych.
"Nie obchodzi mnie, co z ich wizji staje się prawdą", Archer zastanawiał się, "tak długo, jak w tunelu
nie jest zbudowany jeszcze. "
W swojej bezsensownej szkoła-boy szczęścia wyobrażał zejście Madame Olenska firmy z
pociąg, jego odkrycie jej sposób długo się wśród tłumów bezsensownych twarzy, jej
trzymając się ręką, kiedy prowadził ją do
przewóz, ich powolne podejście do nabrzeża wśród koni poślizgiem, naładowane wózki,
vociferating Teamsters, a następnie zaskakujący spokój na prom, gdzie
będą siedzieć obok siebie pod śniegiem,
w nieruchomym przewozu, a ziemia wydawała się ślizgać się daleko pod nimi, walcówka do
Druga strona słońca.
To było niesamowite, wiele rzeczy, które miał jej powiedzieć, a co wymowny
kolejności ich kształtowania się na ustach ...
Brzmiący i jęczy z pociągu zbliżała, a rozkłada się powoli do
stacja jak zdobycz z ładunkiem potwora w jego legowisku.
Archer do przodu, gięcie przez tłum, i patrząc na oślep w oknie
po okna wagonów wysokim zawieszeniem.
A potem, nagle, ujrzał Madame Olenska jest blady i zdziwiony blisko twarzy na rękę i
musiał ponownie upokorzony uczucie zapomnieli po co ona wyglądała.
Dotarli do siebie, ręce spełnione, a on wyciągnął rękę przez jego.
"W ten sposób - mam wózek," powiedział. Potem to wszystko się wydarzyło, jak miał
śniło.
Pomagał jej w Brougham z jej torebki i miał potem niejasne
wspomnienie z posiadania odpowiednio zapewnił ją o swojej babci i biorąc pod uwagę jej
Podsumowanie sytuacji Beauforta (był
Uderza miękkości niej: "Biedny Regina!").
Tymczasem przewóz pracował jego wyjście z cewki o stacji, a oni
czołgali dół śliskiej pochyłości na nabrzeżu, zagrożone przez kołysząc węgla-wozów,
oszołomieni konie, rozczochrany express-
wagony i pusty karawanem - Ach, że karawanem witrynie
Zamknęła oczy, to przeszedł i chwycił ręką łucznika.
"Jeżeli tylko to nie znaczy - słaba Granny" "Oh, nie, nie - ona jest dużo lepiej - ona jest wszystkim
dobrze, naprawdę. Nie - we've przekazał ją "wykrzyknął, jak
jeśli to się wszystko.
Jej ręka pozostała w jego, jak i przewóz przechylił przez gang-deski na
prom pochylał się ***, rozpięła jej napięty rękawica brązowy, i pocałował ją w dłoń, jak
gdyby pocałował relikwię.
Ona odłączony się z lekkim uśmiechem i powiedział: "Nie spodziewałem się mnie dzisiaj"
"Och, nie." "Chciałem iść do Waszyngtonu, żeby cię zobaczyć.
Ja bym się wszystkie moje warunki - I niemal przekroczył Cię w pociągu ".
"Ach -" wykrzyknęła, jakby przerażony ciasnoty ich ucieczki.
"Czy wiesz - trudno mi pamiętać, prawda?"
"Mało mnie pamiętał?" "To znaczy: jak mam wytłumaczyć?
I - to zawsze tak jest. Za każdym razem gdy się ze mną na nowo. "
"Ach, tak: Wiem!
Wiem! "" Czy to - mam zbyt? Do was "podkreślił.
Skinęła głową, patrząc przez okno. "Ellen - Ellen - Ellen"
Ona nic nie odpowiedział, a on siedział w milczeniu, obserwując swojego profilu rosną niewyraźny
przed śniegiem smugi zmierzchu za oknem.
Co, gdyby była robi we wszystkich tych czterech miesiącach długich, zastanawiał?
Jak niewiele wiedzieli od siebie, mimo wszystko!
Cenne chwile były wymyka, ale że zapomniał wszystkiego, co miał
chciał powiedzieć do niej i mógł tylko bezradnie zawisnąć na tajemnicę ich
odizolowanie i ich bliskość, która
wydawała się być symbolizowana przez fakt ich posiedzeniu tak blisko siebie, a
jeszcze nie mogąc znaleźć sobie nawzajem twarze. "Co bardzo przewóz!
Czy Maya? "Spytała, nagle obracając twarz z okna.
"Tak". "To był maj, kto wysłał Ci po mnie, a potem?
Jak miło z nią! "
Nie odpowiedział na chwilę, potem powiedział gwałtownie: "Twój mąż jest
sekretarz przyszedł do mnie dzień po tym, jak spotkali się w Bostonie. "
W swoim krótkim liście do niej uczynił żadnej aluzji do wizyty M. Riviere, a jego
zamiarem było, aby pochować incydent w jego łonie.
Ale jej przypomnieniem, że byli w swej żony przewozu sprowokował go do impulsu
odwetu.
On czy ona lubi swoje odniesienie do Riviere lepiej niż lubił jej do
Maja!
Jak na niektórych innych okazjach, kiedy spodziewała się trząść ją z jej zwykle
spokój, ona nie zdradzała żadnych oznak zdziwienia, i od razu doszedł do wniosku: "On
pisze do niej, potem ".
"M. Riviere poszedł do zobaczenia "?" Tak: nie wiesz? "
"Nie", odpowiedziała po prostu. "I nie jesteś zaskoczony?"
Zawahała się.
"Dlaczego miałbym być? Powiedział mi w Bostonie, że znał ciebie, że
bym poznał cię w Anglii myślę "," Ellen - Muszę ci zadać jedno. ".
"Tak".
"Chciałem zapytać go po tym jak zobaczyłem go, ale nie mogłem umieścić go w piśmie.
Było Riviere, który pomógł Ci uciec? - Kiedy opuścił swojego męża "
Jego serce biło suffocatingly.
Czy ona spełniać to pytanie z tym samym spokojem?
"Tak: Zawdzięczam mu wielki dług", odpowiedziała, bez najmniejszego drżenia w niej
cichy głos.
Jej głos był tak naturalny, więc prawie obojętne, że Archer jest zamieszanie
ustąpił.
Jeszcze raz udało, jej czystej prostoty, aby go poczuć głupio
konwencjonalny tylko kiedy myślał, że rzucając konwencję na wiatr.
"Myślę, że jesteś najbardziej uczciwa kobieta jaką kiedykolwiek spotkałem!" Wykrzyknął.
"Och, nie - ale chyba jeden z najmniej wybredna", odpowiedziała, uśmiechem w głosie.
"Nazwij to jak chcesz: możesz patrzeć na rzeczy takimi jakie są."
"Ach - I've musiał. Miałem przyjrzeć się Gorgon ".
"No cóż - nie zaślepił cię!
Widzieliście, że ona jest po prostu stary straszak jak wszystkich innych. "
"Ona nie ślepy jeden robi, ale ona wysycha własnych łez."
Odpowiedź sprawdził pismo na ustach łucznika: wydawało się pochodzić z głębin
doświadczenie poza jego zasięgiem.
Powolny postęp na prom ustały, a jej łuki wpadł przed
stosy kuponie z przemocą, która złożyła Brougham rozłożenie i rzucił Archer i
Madame Olenska przeciwko sobie.
Młody mężczyzna, drżenie, czuł presję ramieniu i zdał ramieniem
ją. "Jeśli nie jesteś ślepy, to trzeba zobaczyć
że to nie może trwać. "
"Co nie może", "naszego bycia razem - a nie razem".
"Nie. Nie powinniście przyszedłem dzisiaj ", powiedziała w zmienionym głosem, i nagle
odwrócił się, rzucił ramiona o nim i przycisnął usta do jego ust.
W tym samym momencie wózek zaczął ruszać, a gaz lampa na czele
slip błysnęła jej światło w oknie.
Wzięła od hotelu, a oni siedzieli cicho i bez ruchu podczas Brougham walczył
przez zatory wagonów o promy lądowania.
Jak zdobyli ulicy Archer zaczął mówić pośpiesznie.
"Nie bój się mnie: nie trzeba ściskać się z powrotem do swojego narożnika tak.
Skradziony pocałunek nie jest to co chcę.
Spójrz: ja nie próbując nawet dotykać rękaw marynarki.
Nie przypuszczam, że nie zrozumieć, dlaczego nie chce niech to uczucie
między nami maleć do zwykłego potajemny love-afery.
I nie mógł mówić jak to wczoraj, bo kiedy byliśmy od siebie, a ja jestem
Czekamy na Was, każda myśl jest spalany w wielkim płomieniem.
Ale potem przyszedł, a ty jesteś o wiele więcej niż pamiętam i co chcę z tobą
to dużo więcej niż godzinę lub dwie od czasu do czasu, z pustkowia spragniony
oczekiwania pomiędzy, że mogę siedzieć idealnie
wciąż obok ciebie, tak, z tym drugim wizji w mojej głowie, tylko cicho
zaufanie do niego, aby się spełniło ".
Przez chwilę nic nie odpowiedział, a potem spytała, prawie szeptem: "Co ty
myśli ufając mu do marzeń "?" Dlaczego - wiesz, że tak, prawda? "
"Twoja wizja Ty i ja razem?"
Ona wybuchnął nagle śmiechem twardym. "Wybierz miejsce, dobrze się wprowadzić go do
ja! "" Czy to znaczy, bo jesteśmy w mojej żony
Brougham?
Będziemy wyjść i chodzić, potem? Przypuszczam, że nie masz nic trochę śniegu? "
Śmiała się ponownie, bardziej łagodnie.
"Nie, ja nie wyjść i chodzić, bo moja firma jest dotarcie do Granny-tych tak szybko
jak mogę. I będziesz siedzieć obok mnie, i przyjrzymy,
nie na wizji, ale w rzeczywistości. "
"Nie wiem co masz na myśli rzeczywistość. Jedyną rzeczywistością jest dla mnie to ".
Spotkała się słowa z długim milczeniu, podczas których przewóz spływały
niejasne boczna uliczka a następnie zwrócił się do oświetlenia wyszukiwania Piątej Alei.
"Czy to twój pomysł, a następnie, że powinienem żyć z tobą jako kochanki - skoro nie mogę być
twoja żona? "zapytała.
Prostactwa pytanie zaskoczyła go: słowo było jedno, że kobiety w swojej klasie
walczył nieśmiały z nawet wtedy, gdy ich rozmowa przemykają najbliżej na ten temat.
Zauważył, że Madame Olenska wypowiedział je, jakby było uznane miejsce w niej
słownictwo, a on zastanawiał się, czy był używany potocznie w jej obecności w
straszne życie ona uciekła od.
Jej pytanie wyciągnął go z szarpnięciem, a on upadło.
"Chcę - chcę jakoś uciec z tobą w świat, gdzie słowa tak -
Kategorie tak - stracisz istnieje.
Gdzie będziemy po prostu dwie ludzkie istoty, które kochają, którzy są cały
życie dla siebie, a nic innego na Ziemi będzie miało znaczenia ".
Wzięła głęboki westchnienie, który zakończył w innym śmiechem.
"Och, moja droga - gdzie jest ten kraj?
? Czy byłeś kiedyś tam "zapytała, jak i pozostał niemy ponuro udała się na:
"Wiem, że tak wiele osób, które starałem się go znaleźć, a wierzcie mi, oni wszyscy wysiedli przez
błąd na stacjach przydrożne: w takich miejscach jak
Boulogne, czy Piza, czy Monte Carlo - i nie było w ogóle różni się od starego świata
oni w lewo, ale tylko raczej mniejsze i dingier i bardziej rozwiązłe ".
On nigdy nie słyszał jej mówić w takim tonie, i przypomniał sobie zdanie ona miała
używany chwilę wcześniej. "Tak, Gorgon wyschnięciu twoje łzy," on
powiedział.
"Dobrze, że otworzyłam oczy zbyt; it'sa złudzenie aby powiedzieć, że rolety osób.
Co ona robi to tylko przeciwnie - ona laczy ich powieki otwarte, tak że są one
nigdy w błogosławionym ciemności.
Czy nie ma chiński tortury tak? Nie powinno być.
Ach, proszę mi wierzyć, it'sa nędzny mały kraj! "
Przewóz przeprawił czterdziesty drugi Ulica: wytrzymały Maya Brougham-koń
przenoszenie ich na północ, jak gdyby był Kentucky Trotter.
Archer zagłuszyły z poczuciem zmarnowanych minut i słów próżno.
"Więc, co dokładnie jest Twój plan dla nas?" Zapytał.
"Dla USA?
Ale nie ma w USA w tym sensie! Jesteśmy blisko siebie tylko wtedy, gdy pozostajemy daleko
od siebie. Wtedy możemy być sami.
W przeciwnym razie jesteśmy tylko Newland Archer, mąż kuzynki Ellen Olenska, i
Ellen Olenska, kuzyn żony Newland Archer jest, stara się być zadowolony z tyłu
grzbiety ludzi, którzy im ufać. "
"Ach, jestem ponad to", jęknął. "Nie, nie jesteś!
Nigdy nie byłem poza nią. I ja ", powiedziała, w dziwnym głosem,
"I wiem jak to wygląda tam."
Siedział cicho, oszołomiony z niewyraźny ból.
Potem po omacku w ciemnościach przewozu dla małego dzwonu, która sygnalizowała
zamówienia na woźnicy.
Przypomniał sobie, że maja zadzwonił dwa razy, gdy chciała się zatrzymać.
Nacisnął dzwonek, a przewóz sporządził obok krawężnika.
"Dlaczego jesteśmy zatrzymanie?
To nie jest Granny-tych, "Madame Olenska wykrzyknął.
"Nie: Zabiorę się tutaj", wyjąkał, otwierając drzwi i skacząc do
chodnik.
W świetle ulicznej lampy widział jej zaskoczony twarz i instynktowny ruch
zrobiła aby go zatrzymać. Zamknął drzwi i oparł się na chwilę
w oknie.
"Masz rację: nie powinien był przyjść dzisiaj", powiedział, zniżając głos tak, że
woźnica nie powinien usłyszeć.
Pochyliła się do przodu, i wydawało się mówić, ale on już wołał
Aby jechać dalej, a przewóz odsunięty podczas gdy on stał na rogu.
Śnieg się skończył, a wiatr mrowienie wyrosła, że przymocowane twarz jak stał
patrząc.
Nagle poczuł coś sztywny i zimny na jego rzęsy, i zrozumieli, że miał
płaczę, i że wiatr zamroził swoje łzy.
Wsunął ręce w kieszenie i ruszył w ostrym tempie w dół Fifth Avenue do
własnym domu.