Tip:
Highlight text to annotate it
X
0:00:00.000,0:00:13.920 CRISTOPH HARTMANN: Cześć.
Witam wszystkich oboistów.
Nazywam się Christoph Hartmann.
Jestem oboistą w Berlińskiej Orkiestrze Filharmonicznej
i postaram się udzielić Wam kilku wskazówek, które
przydadzą się podczas przesłuchań do Orkiestry symfonicznej YouTube.
Zaczniemy od Koncertu C-dur Mozarta.
Mam nadzieję, że moje wskazówki okażą się pomocne.
Zacznijmy od początku.
Na początku mamy tryl,
a na końcu przednutkę.
Grając szesnastki, musicie uważać na tempo –
gracie szybkie trzydzieści sekund i zmniejszacie tempo o połowę
na szesnastkach.
Postaram się to zaprezentować.
[OBÓJ]
Musicie więc uważać, żeby nie wykonywać szesnastek
zbyt szybko, grając dźwięki H oraz C.
OK.
Przejdźmy teraz do długiego C na górze.
To nie jest solowe C.
Musicie orientować się w partiach całej orkiestry.
Tak więc orkiestra gra cztery takty, następnie
mamy partię solową i skrzypce.
Wystarczy spojrzeć na partyturę, aby wiedzieć, co wykonuje orkiestra.
Możecie odtwarzać to w myślach, grając długie C.
Kontynuujemy do G, gdzie w ósmym takcie
wejścia oboju kończy się fraza.
Postaram się to zaprezentować.
[OBÓJ]
W miejscu, w którym się zatrzymujemy, po
[SYLABIZUJE, ABY POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU] następuje
fragment [SYLABIZUJE, ABY POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU] wykonywany
przez orkiestrę – mamy więc przedtakt grany przez skrzypce
albo fortepian.
Jeśli macie fortepian, dobrze jest podejść do
przesłuchań z akompaniamentem fortepianu.
Utwór jest przyjemniejszy w odbiorze, a Wam gra się o wiele łatwiej.
Jeśli macie kogoś, kto może z Wami zagrać, skorzystajcie z jego pomocy.
Tak więc mamy tu przedtakt [SYLABIZUJE, ABY
POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU] i wchodzimy [OBÓJ]
Przy wysokim C dobrze jest
nie czekać zbyt długo.
Właśnie to zrobiłem i straciłem energię.
[SYLABIZUJE, ABY POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU]
Cała energia zniknęła.
Teraz spróbuję zrobić to lepiej.
[OBÓJ]
Powinniście dojść do tego miejsca.
Teraz podzielę to na dwa takty.
W tym miejscu istnieje jeszcze jedna możliwość.
[OBÓJ]
Być może spodoba się Wam bardziej, jeśli zagracie to dłużej,
dochodząc do końca.
OK.
Właśnie wykonaliśmy całe wejście.
Dalej jest część środkowa od dwóch, trzech taktów z orkiestrą,
a następnie mamy kolejne wejście oboju.
Włączamy się znowu w C-dur, zmieniamy na
G-dur i z powrotem do C-dur.
Dobrze, że mamy skok do wysokiej nuty, wracamy.
[OBÓJ]
Być może zapytacie „którą wersję on gra”.
Wydrukowałem partyturę z YouTube i wykonuję teraz
wersję dostępną na kanale YouTube.
Na pewno wszyscy wiecie, że granych jest wiele wersji,
ponieważ nie zachowała się odręcznie napisana
partytura Mozarta.
Istnieje wersja znaleziona w 1940 roku w Salzburgu
napisana przez Paumgartnera.
Jednak ta wersja z koncertu na obój to partia oboju,
a cały materiał orkiestry wydaje się być
kopią oboisty amatora. Niektóre pasaże zostały nieco
uproszczone w porównaniu z wersją na flet.
Istnieje inna wersja opracowana na podstawie partytury zapisanej odręcznie przez Mozarta
w Wiedniu, ale jest to wersja na flet w tonacji D-dur.
Porównując obie wersje, można znaleźć wiele błędów – może nie
błędów, a złych zapisów – w wersji z Salzburga.
Myślę jednak, że nie czas teraz na dyskusję na ten temat.
Chciałem jedynie dopowiedzieć trochę na temat wersji dostępnej
do wydrukowania na kanale YouTube,
którą polecam.
Przednutki w takcie 54 zagrałem długo.
Ten sposób podoba mi się bardziej.
Jeśli preferujecie sposób krótki, nie jest to wielkim problemem.
Musicie tylko pilnować, by fraza narastała.
[SYLABIZUJE, ABY POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU], tak aby
dotrzeć do Dis, czyniąc ten dźwięk punktem kulminacyjnym.
Idziemy dalej.
Kiedy dochodzimy do taktu 57,
mamy długie Fis.
Uważajcie, aby nie stracić tu energii.
Grajcie dalej.
Zrobienie w tym miejscu pauzy jest dość niebezpieczne.
[OBÓJ]
OK.
Dochodzimy do taktu 64.
W takcie 65 mieliśmy przedtakt.
Zalecałbym, żebyście grali albo myśleli półtaktami.
Możecie to zmienić w takcie 67 i zacząć myśleć w ćwierćnutach.
Następnie dochodzicie do „raz” w takcie 68.
To jest Wasz cel.
[SYLABIZUJE, ABY POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU]
I w każdym takcie znowu [SYLABIZUJE, ABY
POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU]
W ten sposób otrzymujecie te fale, które można tutaj muzycznie zbudować.
[OBÓJ]
OK.
Uważajcie, żeby ostatnie G nie było za niskie.
To zawsze jest bardzo niebezpieczne.
W miejscu, w którym są przedtakty, aż do tryli w takcie 73,
spróbujcie je zagrać tak samo.
Nie jest to łatwe.
[OBÓJ]
Nie wykonujcie ich w inny sposób.
Każdy przedtakt powinien być taki sam jak [OBÓJ]
Tu mamy nuty akcentowane.
Osobiście wolę, gdy są akcentowane.
Jeśli wy także, nie akcentujecie raz tak, raz tak.
Po prostu zwracajcie uwagę, żeby było rytmicznie.
OK.
Gdy dotrzecie do tego miejsca, będziecie pewnie trochę zmęczeni, więc
ćwiczcie z metronomem.
Ćwiczenie z metronomem
przynosi wiele korzyści.
Polecam ćwiczyć z około, powiedzmy, 160 do 122
uderzeniami na minutę dla tej części.
Teraz nie gram szybko, ale dla celów pokazowych
lepiej jest, i tak też preferuję, nie grać za szybko
w tej części.
Myślę, że nie jest to allegro vivace,
raczej allegro aperto.
Aperto – co to znaczy?
Myślę, że powinniście być otwarci – oczywiście aperto znaczy „otwarty”.
Grajcie w sposób przyjazny,
nie bójcie się i nie śpieszcie się cały czas.
Chodzi jedynie o granie w sposób przyjazny.
Kiedy to możliwe, bądźcie rozluźnieni w tej części.
Dotarliśmy do następnego miejsca.
Jesteśmy w takcie 78 granym piacere.
Po tym takcie skrzypce grają
[SYLABIZUJE, ABY POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU]
Szesnastki.
Powinniście grać w taki sposób, aby po tym fragmencie można było wejść,
grając szesnastki.
0:09:59.681,0:10:14.980 [OBÓJ]
To było forte piano.
Możecie zagrać jeszcze wyraźniej.
Moje forte piano nie należało do najlepszych.
Przepraszam.
Mówię do Was i gram jednocześnie, więc może to
nie brzmieć wzorcowo.
Dalej uzyskujecie energię z [SYLABIZUJE, ABY
POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU]
Zagrajcie to, nie robiąc pauz.
Postaram się to zaprezentować jeszcze raz.
[OBÓJ]
W tym miejscu uważajcie, żeby forte piano
wypadło na najwyższą nutę.
Nie na najniższą.
Nie można zagrać [OBÓJ]
Powinno być [OBÓJ]
Powinniście dojść do najwyższej nuty.
Wcześniej mamy inną ciekawą rzecz w takcie 87.
Orkiestra gra [SYLABIZUJE, ABY
POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU]
Dobrze jest więc zagrać [SYLABIZUJE, ABY
POKAZAĆ PRZEBIEG UTWORU]
aby podkreślić synkopowanie,
które wykonuje orkiestra.
W ten sposób całość uzyska lepsze brzmienie.
OK.
Dotarliśmy prawie do końca części, którą wykonacie podczas przesłuchania.
Mamy teraz końcówkę [OBÓJ]
Dotarliśmy do końca części, którą będziecie musieli zagrać
na przesłuchaniu do Orkiestry symfonicznej YouTube.
Życzę Wam powodzenia podczas przesłuchań.
Mam nadzieję, że udało mi się pomóc w paru drobnych kwestiach
i że dołączycie do orkiestry na koncercie w Operze w Sydney.