Tip:
Highlight text to annotate it
X
Cześć, nazywam się Philip Bloom
Przez ostatnie trzy lata brałem udział
w Movember
To jest trochę zabawy z bardzo ważnego powodu.
Trochę zabawy, ty musisz
zapuścić wąsa na górnej wardze
Tak, zapuszczamy wąsy. Coś co naprawdę
powinno opuścić nasze górne wargi na zawsze
będziemy wyglądać jak gwiazdy *** z lat 70-tych
a najlepiej Ron Burgundy. Zawsze wolałbym wyglądać
jak Ron Burgundy, niż Ron Jeremy.
Dlaczego to robimy?
po to żeby uświadomić ludzi
o raku prostaty i o raku jąder,
i jak powszechny on jest
1 z 9 mężczyzn,
mniej więcej 1 na 9 mężczyzn
dostanie raka prostaty w ciągu życia
i jeśli nie jest leczony, możę być krytyczny.
I jest bardzo, bardzo uleczalne
pod warunkiem, że jest już wykryty bardzo wcześnie
Więc musisz zrobić test.
Test nie jest szczególnie przyjemny,
ale jest ważny.
A jeśli jesteś z określonej grupy wiekowej,
naprawdę po 50 r., to powinien być
testowany i zdecydowanie młodziej.
zwłaszcza masz jakieś członków rodziny
którzy cierpieli na tego raka, jak ja.
Mój dziadek, który zmarł od raka,
i mój wujek, który na szczęście został wykryty,
wcześnie, a teraz jest wyleczony.
To jest niezwykle ważne.
Straciłam tak wielu przyjaciół i rodzinę
na raka na przestrzeni lat różnych, raków,
i różne grupy wiekowe, od bardzo młodych do starych,
jak moich dziadków ... i
to nie takie proste.
W większości przypadków jest to po prostu
ten fakt, że po prostu nie byli traktowani wystarczająco szybko
i rak prostaty jest jednym z tych
który tak jest uleczalny.
Jeśli to nie jest dla ciebie, to jest to dla Twojich
bliskich, ludzi którzy cię kochają.
Oni ci podziękują.
Nazywam się Francine Bloom.
Jestem mama Phil'a, a mój tata
zmarł na raka prostaty.
Mój tata nazywał Daniel
był francuzem, oczywiście, jak jestem francuzką,
i podczas okupacji
był w wojsku, uratował
i przemycił sporo Żydów.
Nie jestem pewna, gdzie ich wziął
but I know that it was about
ale wiem, że to miał być nalot, mieli być złapani.
on po prostu brał ich
do bezpiecznych miejsc; gdzie to było,
Nie jestem pewna gdzie to było, nie pamiętam,
ale wiele z nich zostało uratowanych
dzięki mojego taty i innych ludzi.
Moi rodzice poznali się w Normandii,
oboje byli bardzo biedni.
W małej wiosce, mój tata był stolarzem wtedy
i oczarował moją Matkę
przez dość długi czas, a ona była tą jedyną.
Ona czekała na niego
kiedy był w wojsku.
Kiedy wstąpił do Republicaine Garde
która była główną armią Prezydenta,
przenieśli się do Paryża.
Moja mama była krawcową,
a zdjęcie w kuchni
można zobaczyć w jednym kącie, to moja mama szyjąca
w drugim rogu było mojego
Taty hobby: naprawa telewizorów
i radia, ponad swojej pracy wojskowej. 78 00:03:53,427 --> 00:03:55,690 Mój tata był bardzo miły, ale powiedziałbym, że był
ale był bardzo miły, bardzo wesoły
Wszyscy go kochali.
Wszyscy przychodzili go odwiedzić,
był po prostu bardzo, bardzo kochany.
Myślę, że na emeryturze, miał około 50-ciu lat,
miał dość do tego czasu. 85 00:04:10,582 --> 00:04:14,074 Więc, oboje wrócili do swoich korzeni.
W tym czasie byłam już w Anglii,
i po prostu cieszyli się emeryturą
Wiesz, oni kupili ten piękny dom.
Ich radość była mieć ludzi wokół siebie,
... zabawne.
Jeździłam odwiedzić ich co dwa miesiące
dzwoniłam do nich raz w tygodniu.
W każdą sobotę o dwunastej
Miałam więc telefon w południe,
jeśli ja nie, miałam kłopoty.
I cannot remember exactly
dlaczego udał się do szpitala, to było na coś
Nie wiem dokładnie, co to było,
ale zauważyli, że miał
jego prostata była naprawdę duża
A ten chirurg, który był bezużyteczny
Powiedziałem mu, że ma się czym martwić
nie zamierzamy go usunąć
mamy zamiar zostawić tak jak jest, nie martw się.
Więc, tak to było.
A chwilę później, nie jestem pewna, jak długo,
może twój tata pamięta, ale
zachorował i poszedł do szpitala
a następnie poszedł ze złego
... na gorsze,
a na koniec po prostu miał
raka, oni powiedzieli: "Przepraszamy, ale masz raka".
I było coraz gorzej.
W końcu, to wszystko było na całym ciele.
Poszło do jego kości i był
w strasznych bólach. Miał zwyczaj krzyczeć.
Wiedziałam że był bardzo chory, ale
był w szpitalu, był leczony
Nie sądziłem, że mu się poprawi,
ale wiedziałam ... no więc ja,
to jest pięć godziny jazdy od Calais,
i zatrzymał się po około
godzinie może,
na stacji benzynowej i zadzwoniłam
do szpitala, na pogawędkę z nim,
I powiedziałam: "Już jadę , wiesz
do zobaczenia wkrótce ", a następnie,
Słyszałam takie zamieszanie w tle
pielęgniarki, mowiły że to jest
Daniel, Daniel Bloom, Daniel Guilmeau
'La fille de Danielle .........'
I musieli mi powiedzieć
że mój tato właśnie zmarł.
A ja po prostu poszedłam do toalety i płakałam.
I zajęło mi około ...
Nie mogłam pójść
Nie mogłam powrócić do samochodu
na kolejne pół godziny
Potem byłam trochę bardziej złożony,
Udało mi się tam dojechać
Ostatnim wspomnieniem o nim, widzę go
w trumnie, bo cierpiał
tyle i było wyryte
na jego twarzy, można było to zobaczyć.
Jego policzki były zapadnięte
to był po prostu nie mój tata.
Bo zmarł z niego,
mój brat, od razu,
zaczął mieć te testy,
na raka - PSA.
I myślę, że były
były średnie i było jeszcze gorzej.
Następnie dostał raka prostaty
Miał go, ale ponieważ
zauważyli wystarczająco wcześnie
było zawarte
w porstacie, tak więc
oni po prostu usunęli prostatę i rak zniknął.
Więc jestem bardzo świadoma tego, co
moje dzieci powinny robić i moi siostrzeńcy
Muszą być badane
ponieważ rak jest w naszych genach.
Cóż, gdy go nie było, był jak
jego dusza brakowala, to było po prostu ...
to było bardzo smutne,
mozna się dopasować, ale
Kiedyś siadałam na mojego taty na kolanach,
Nie siadałam na kolanach mojej mamy,
to jest naprawdę zabawne.
Byłam bardzo blisko im obojgu,
ale mój tato,
Kochałam mojego tatę,
Był duszą towarzystwa
gdy była impreza
Jeśli poszliśmy na imprezę wśród Anglików
to tylko pokazuje, jaki mój tata był
nie mówi po angielsku,
ale udało mu się zrozumieć,
i być zrozumianym.
on był takim flirciarzem
On był naprawdę zabawny.
Myślę o nim cały czas
i o mojej mamie również,
Myślę o nich cały czas.
I mijam zdjęcie i głaskam je.
What I regret mostly is
przede wszystkim żałuję, że nigdy nie spotkał moich wnuków, dzieci Nahtalie.
Kiedy zmarł,
Nathalie byla w ciaży z,
Danielem, i to dlaczego, go
nazywaliśmy go Daniel, Daniel.
Mój tata, ale w języku angielskim mówisz Daniel.
Więc był nazywany po moim tacie.
Wiesz, zmarł tuż przed,
Daniel urodził się w lutym
a mój tata zmarł w styczniu.
On nigdy nie miał tego szczęścia.
Tak, właśnie wróciłam z
grobu i
cmentarze są przygnębiającym miejscem tak czy inaczej,
zwłaszcza ten,
jest to wzruszające zobaczyć to.
Jest zdjęcie niego, które założyliśmy
z jego akordeonem, nieco wyblakłe teraz
and I try not to think,
i staram się nie myśleć o nich, szczerze mówiąc
jest to bardzo, bardzo trudne.
Jak wyglądają.
To straszne.
I dlatego to robi
W przeszłości,
wyszło tak dobrze, w ciągu ostatnich kilku lat
zebraliśmy dużo pieniędzy.
I nie chodzi tylko o pieniądze
pieniądze są fantastyczne, bo są przekazywane
do badań i żeby znaleźć lekarstwo
na te rzeczy i to jest połowa tego, po co
to robimy.
druga połowa to świadomości
więc mężczyźni się zbadają,
aby żony powiedziały mężom
żeby się zbadali, żeby dziewczyny powiedzialy
swoim chłopakom żeby się zbadali
Chłopcy powiedzą swoim chłopakom żeby się zbadali.
Wszyscy powinni sie badać.
Ja mam tylko 41 lat,
i jestem badany bo mam to w mojej rodzinie.
Jestem bardzo szczęśliwy i bardzo wdzięczny za wszystko
co te firmy dały na
ten 'giveaway'
i na konkurs filmowy.
Chcę, żeby ludzie mieli świadomość
o co chodzi i
Rozdawanie rzeczy oczywiście pomaga;
kamery, statywy, wszystko mogę ewentualnie przekonać
ludzi do oddania od firm.
W tym mój własny czas
i robić uczenie jeden na jeden.
Ludzie widząc te nagrody,
po pierwsze, uczą się o
raku prostaty i uczą się
jak poważne jest to w rzeczywistości
i to jest tak naprawdę,
najważniejsza rzecz.
Oczywiście, staram się zachęcić ludzi
do oddawania pieniędzy, jak również,
dlatego, że badania są tak ważne.
Hej, to jest sytuacja 'zwycięstwo - zwycięstwo',
przekazując pieniędze pomagasz
miejmy nadzieję wyleczy raka złego
i masz duże szanse
wygrania fantastyczne nagrody.
Jest bardzo mało rzeczy w życiu
które są 'zwycięstwo - zwycięstwo,'
To jest 'zwycięstwo - zwycięstwo' dla każdego
kto bierze w tym udział.
To 'giveaway', a konkurs filmowy
proszę zrobić film, który może podnieść świadomość
o raku prostaty
a to jeden konkurs,
a drugi konkurs jest po prostu zrobić
zabawny film o
wąsach, który może bawić
ludzi i aby dać ludziom uśmiech,
ponieważ to, w co Movember chodzi.
Chodzi o to, żeby ludzie sie śmiali,
i podnoszenie świadomości o czymś naprawdę poważnego.
Dziękuję za słuchanie mnie,
Dziękuję mojej mamie,
za dzielenie się swoją historią.
To będzie miesiąc
wąsatej chwały,
i jestem bardzo podekscytowany
i bardzo nie mogę się doczekać
i jeśli możesz zrobić wszystko co możliwe, aby pomóc,
Byłbym bardzo wdzięczny.
Dziękuję