Tip:
Highlight text to annotate it
X
ROZDZIAŁ XI wysklepiła okno
Z obojętności, lub co możemy nazwać wegetatywny charakter, jego zwykłego nastroju,
Clifford to może być zawartość spędzić jeden dzień po drugim, bez końca, -
Lub, co najmniej, przez całe lato czasie, -
-Tylko w rodzaju życia opisanych w poprzednich stronach.
Fancying jednak, że może to być dla swego dobra, sporadycznie do dywersyfikacji
scena, Phoebe czasami sugerują, że powinien on zwracać uwagę na życie
ulica.
W tym celu użyli zamontować schody razem, do drugiego historii
dom, gdzie na zakończenie szerokim wejściem, było łukowe okna, z
niezwykle duże rozmiary, w cieniu pary zasłon.
To otworzyło *** gankiem, gdzie dawniej były balkon, z balustradą
który już dawno odszedł do próchnicy i zostało usunięte.
W tym łukowe okna, rzucając je otwarte, ale utrzymanie się w porównawczych
ciemność za pomocą kurtyny, Clifford miał okazję być świadkiem takich
część wielkiego światowego ruchu jako
może być miało toczyć za pośrednictwem jednego z emerytowanych ulicach nie bardzo zaludnione
miasto.
Ale on i Phoebe dokonał oczu, a także warto zobaczyć, jak każdy, że miasto może
wykazują.
Blady, szary, dziecinny, wieku, melancholia, ale często po prostu wesoły, a czasem
delikatnie inteligentny aspekt Clifford, zerkając zza wyblakłe purpura z
kurtyna, - oglądanie monotonię
codziennych wystąpień z rodzaju nieistotne zainteresowania i gorliwość,
i na każdym drobnym drzenie jego wrażliwości, obracając o sympatię do
Oczy jasne dziewczyna młoda!
Jeśli raz był w dość siedzi przy oknie, nawet Ulica Pyncheon raczej nie
jest tak nudny i samotny, ale że gdzieś lub inne wzdłuż jej stopniu, Clifford może
odkryć znaczenia zająć jego uwagę, i podniecać, jeśli nie absorbować, jego obserwacja.
Rzeczy znane do najmłodszego dziecka, które rozpoczęły swój pogląd na istnienie wydawało
dziwne dla niego.
Cab, omnibus, z zaludnionego wnętrza, upuszczając tu i tam
Pasażer, i podnoszenia drugiego, a więc odzwierciedlających że ogromne toczenia pojazdu, na
Świat, na koniec którego podróż jest
wszędzie i nigdzie, obiekty te szedł chętnie z jego oczu, ale zapomniał
je przed kurzem podniesiony przez konie i kół osiadł wraz ich torze.
Jako uznawane nowości, wśród których kabiny i omnibusy było się liczyć), jego umysł
Wydawało się, że stracił swoją właściwą narzekać i retentiveness.
Dwa lub trzy razy, na przykład, podczas słonecznych godzin w ciągu dnia, wodę koszyk udał
razem przez Izbę Pyncheon, pozostawiając szeroki ślad wilgotną ziemię, zamiast
biały pył, który powstał na damy
najlżejszy odgłos kroków, było to jak prysznic letnim, który władze miasta miały
schwytany i oswojony, i zmuszać go do najpowszechniejszym rutyny ich wygody.
Z wodą-cart Clifford nigdy nie rosną znane, ale zawsze wpływa mu
tak samo zaskoczenie jak na początku.
Jego umysł wziął pozornie ostry wrażenia z niej, ale przegrał
wspomnienie tego perambulatory prysznicem, przed następnym ponownym jako całkowicie
podobnie jak samej ulicy, wzdłuż której ciepło tak szybko strewed biały proch.
Tak samo było z kolei.
Clifford słyszała oporny wycie parowej diabła, i przez pochylony
Mała droga z łukowym oknem, można dostrzec pociągów samochodów,
miga krótki tranzyt przez krańcu ulicy.
Pomysł straszliwej energii w ten sposób zmuszony mu był nowy na każdym nawrotem, a
wydawało się go dotknie, jak nieprzyjemnie, i ze zdziwieniem prawie tyle samo, setnej
czas jako pierwszy.
Nic nie daje smutniejszych poczucie rozpadu niż tej utraty lub zawieszenia władzy do
czynienia z nieprzyzwyczajonych rzeczy, i być na bieżąco z szybkością przekazywania
moment.
To może być jedynie zawieszona animacja, dla, były moc faktycznie zginąć,
nie byłoby trochę korzystanie z nieśmiertelności. Jesteśmy mniej niż duchy, po raz
bytu, kiedy to nieszczęście spotyka się z nami.
Clifford był rzeczywiście najbardziej uporczywy konserwatystów.
Wszystkie zabytkowe mody z ulicy były drogi do niego, nawet jak były
charakteryzuje się chamstwa, które naturalnie nie denerwowało jego wybredny
zmysły.
Kochał stare huk, wstrząsów wozów, dawny tor, którego jeszcze
znaleziono w jego pamięci długo pochowany, jako obserwatora do dziś znajduje koło-
utworów dawnych pojazdów w Herkulanum.
Mięsnym koszyk, z zaśnieżonej baldachimem, był dopuszczalny obiekt, tak było ryb
koszyk, zwiastunem jego róg, więc, podobnie, był Countryman na wózek z warzywami,
plodding od drzwi do drzwi, z długimi
zatrzymuje pacjenta konia, podczas gdy jego właściciel prowadził handel rzepa, marchew,
letnie kabaczki, sznury-fasola, zielony groszek, i nowe ziemniaki, o połowę gospodynie
z sąsiedztwa.
Koszyk piekarza, z surowym muzyki swoich dzwonów, miła wpływ na
Clifford, ponieważ, jak kilka innych rzeczy zrobił, to dzwoniły sam dysonans z zamierzchłej przeszłości.
Pewnego popołudnia nożyczek szlifierka przypadkiem postawił koło ciągłego pod Pyncheon
Elm, a tuż przed łukowate okna.
Dzieci przybiegły nożyczkami matek lub wysiekania zarzucić, lub na
ojca brzytwa, czy cokolwiek innego, że brakowało przewagę (z wyjątkiem rzeczywiście biednych
Clifford rozum), że szlifierka może
zastosować artykuł do jego magicznego koła, i oddać jak nowy.
Okrągły poszedł pracowicie obrotową maszyny, utrzymywany w ruchu przez nożycowy-szlifierka-tych
stopa, i nosił od twardego stali przed twardym kamieniu, skąd wydawane intensywny
i złośliwy przedłużenie sykiem jako
ostra jak te emitowane przez Szatana i jego compeers w Pandemonium, choć wyciska
na mniejsze kompasu.
To był brzydki, mały, jadowity wąż z hałasem, jak kiedykolwiek drobnej przemocy
ludzkie uszy. Ale Clifford słuchali z zachwytu
rozkoszą.
Dźwięk, jednak przykre, mieli bardzo energiczny życia w nim, i wraz z
Krąg ciekawskich dzieci oglądają obroty koła, ukazał się dać
go bardziej żywe poczucie aktywny, ruchliwy,
i sunshiny istnienie niż on osiągnął niemal żaden inny sposób.
Niemniej jednak, jego urok leżał głównie w przeszłości; do nożyczek kole miał szlifierki
syknął w jego dziecięcych uszu.
Czasem się żałosny skargę, że nie ma stage-trenerzy w dzisiejszych czasach.
I zapytał pokrzywdzonego tonu, co stało się z tych wszystkich starych kwadrat-topped
Chaises, ze skrzydłami wystaje po obu stronach, które kiedyś być sporządzone przez pługiem-
koń, a prowadzone przez rolnika żoną i
córka, handel whortle jagody i jeżyny na temat miasta.
Ich zniknięcie uczynił go wątpliwości, powiedział, czy jagody nie skończyli
rosnąca w szerokich łąkach i wzdłuż cienistych szlakach turystycznych.
Ale nic, że odwołanie się do poczucia piękna, jednak w skromnym sposób, nie
wymaga, aby być zalecane przez tych starych skojarzeń.
Było to widoczne, gdy jeden z tych włoskich chłopców (którzy są raczej nowoczesne
cechą naszych ulicach) przyszedł wraz z jego lufy-organu, i zatrzymał się pod szeroko
i chłodne cienie wiązu.
Z jego szybkiego oka profesjonalnym on zapoznała z dwóch twarzach obserwujących go z
łukowe okna i otwierając swój instrument, zaczął rozpraszać swoje melodie za granicą.
Miał małpę na ramieniu, ubrany w kraciasty Highland, a, aby zakończyć sumę
wspaniałych atrakcji czymże on zaprezentował się publicznie, nie było
Firma z małych figur, których sfera
a mieszkanie było w przypadku mahoń jego organów, a których zasadą życia było
muzyka, która włoski stało się jego firma szlifować na zewnątrz.
W całej ich różnorodności okupacji - szewc, kowal, żołnierz,
Panią z wentylatorem, Toper z jego butelki, mleko-Maid siedzi jej krowy -
to szczęście niewiele społeczeństwo może naprawdę
można powiedzieć, aby cieszyć się harmonijną egzystencję, i uczynić życie dosłownie taniec.
Włoski zwrócił się korby, a oto! każdy z tych małych jednostek
rozpoczęła się w żywością najbardziej dociekliwych.
Szewc uczynił na bucie; kowal młotkiem jego żelazo, żołnierz
machnął ostrze błyszczące; pani podniosła mały powiew z jej fanów, wesoły pijak
swigged mocno na butelkę; uczony
otworzył swoją książkę z upragnieniem pragnienie wiedzy i odwrócił głowę tam iz powrotem
po stronie; dojarka energicznie osuszony jej krowę, a skąpiec liczony złoto
do jego silnej-box, - w tym samym obracania korby.
Tak, i przeniósł się impulsem siebie samego, kochanek pozdrowił swoją kochankę na ustach!
Być może jakiś cynik, zarazem wesoły i gorzki, gdyby chciał oznaczać, w tym
pantomimiczny scenę, że my, śmiertelnicy, bez względu na nasz biznes lub rozrywki, - jednak
poważny, jednak błahe, - wszyscy tańczą do
jeden identyczny tune, i pomimo naszego śmiesznego działalności, przynosi nic końcu
do przejścia.
Dla najbardziej niezwykły aspekt tej sprawy było to, że, na zaprzestanie
muzyka, wszyscy byli przerażeni na raz, z życia najbardziej ekstrawagancki pod martwy
apatia.
Ani został szewc shoes wykończone ani na kowala żelaza kształtuje się, ani
Tam spadek mniej brandy w Toper w butelce, ani kropli więcej mleka w
w dojarka w wiadro, ani jedna dodatkowa
Moneta w Skąpiec jest zdecydowana polu, nie był uczony strona głębiej w swojej książce.
Wszystkie były dokładnie w takim samym stanie jak przed zrobili się tak śmiesznie
przez pośpiechu do trudów, aby cieszyć się, aby zgromadzić złoto i stać się mądrym.
Najsmutniejszy wszystkim, co więcej, kochanek był nikt szczęśliwszy dla Maiden przyznane
całować!
Ale zamiast przełknąć ten ostatni zbyt ostry składnik, odrzucamy cały moralny
wystawy.
Małpa, w międzyczasie, z grubym ogonem curling się w niedorzecznej rozwlekłość
spod jego Tartans, wziął stacji u stóp włoskich firmy.
Odwrócił się pomarszczony i wstrętny mały oblicze do każdego przechodnia, a do
Krąg dzieci, które wkrótce otacza, i Hepzibah sklepu drzwi, a
w górę do łukowate okna, skąd Phoebe i Clifford zostały patrząc w dół.
Każda chwila, także zdjął maskę Highland, a następnie wykonał łuk i
zeskrobać.
Czasami zresztą uczynił osobistą zastosowanie do osób, trzymając się jego
Mała czarna dłoń, a inaczej wyraźnie sygnalizując jego nadmierne pragnienie
cokolwiek brudny forsa może zdarzyć się w niczyjej kieszeni.
Średnia i niska, ale dziwnie człowieka jak wyraz jego twarzy zwiędniętego;
ciekawskimi i przebiegły spojrzenie, które pokazał mu gotowe narzekać na każdy nieszczęśliwy
zaleta, jego ogromny ogon (zbyt ogromna
być przyzwoicie kryje pod swoim chałacie), a deviltry natury
co to zapowiedz, - wykorzystać tę małpę tak jak był, krótko mówiąc, a może chcecie
nie ma lepszego wizerunku Mammon miedzi
monety, symbolizujące grossest formę miłości pieniędzy.
Nie było też możliwości zaspokojenia chciwi diabełka.
Phoebe rzucił całą garść centów, którą zbierane z zapałem bez radości,
przekazaliśmy je włoski na przechowanie i natychmiast wznowione
Seria pantomimiczny petycji na więcej.
Bez wątpienia, więcej niż jedna New-Englander - albo, niech będzie z jakiego kraju on może, to jest
jak może być przypadek - przechodził, i rzucił okiem na małpy, i dalej,
bez wyobrażając sobie, jak prawie własny moralny stan był tu przykładem.
Clifford jednak, był istotą z innego porządku.
Wziął dziecięcą radość w muzyce, i uśmiechnął się również na dane, które
wprawiona w ruch.
Ale po spojrzeniu przez chwilę na imp długo lodówki, był tak wstrząśnięty jego
okropna brzydota, duchowe, jak i fizycznej, że faktycznie zaczęła się rzucić
łzy, osłabienie, które ludzie tylko
delikatne dary i pozbawiony tego ostrzejsza, głębszy i bardziej tragiczny mocy
śmiech, trudno uniknąć, gdy najgorsze i meanest aspekt życia bywa
przedstawił im.
Pyncheon Street była niekiedy ożywione przez pryzmat więcej pretensji nakładającymi
niż powyżej, a które przyniosły wiele razem z nimi.
Z odrazą dreszcze na myśl o osobisty kontakt ze światem, potężnego
impuls nadal zajęte na Clifford, gdy pośpiech i huk ludzkiej fali rosły
mocno słyszalne dla niego.
Stało się to oczywiste, jeden dzień, kiedy polityczna pochód, setki
wystawnego transparenty i perkusja, fifes i fanfary i talerze, rozbrzmiewająca
między rzędami budynków, szli wszyscy
przez miasto, a przyczepiane jego długość deptania ślady, a najbardziej rzadkie
wrzawa, obok zwykle spokojnej Domu Seven Gables.
Jedynie jako przedmiot widzenia, nic nie jest bardziej uboga w malowniczych funkcji niż
procesja widoczne w jego przejście przez wąskie uliczki.
Widz czuje, że jest zabawa głupiego, kiedy może on odróżnić nudny
powszechne z każdego człowieka obliczem, z potu i na zmęczonego zarozumiałości
go i bardzo cięte z jego pantalonach, a
sztywność lub rozluźnienie jego koszuli kołnierzem, a pył z tyłu jego
czarny płaszcz.
Aby stać się majestatyczny, powinien być oglądany z pewnego punktu widzenia, ponieważ toczy
jej wolno i długo tablicy przez centrum szerokiej równiny, lub stateliest publicznej
plac miasta, na potem, przez jego
oddalenie, to topi wszelkie małostkowe osobowości, z których składa się on, w
jedno szerokie masy istnienia - jeden wielki życie - jedno zebrane ciało człowieka, z
Ogromna, jednorodne duch jej animacja.
Ale z drugiej strony, jeśli osoba impressible, stojącego samotnie na krawędzi
jeden z tych procesji, powinien widzieć go, a nie w jego atomów, ale w jego kruszywa, - jako
potężna rzeka życia, masywne w jego
fala, a czarny z tajemnicy i, z głębi, wzywając do pokrewnego głębokości
w nim, - następnie sąsiedztwo byłoby dodać do skutku.
To może tak fascynować mu, że trudno się powstrzymać od pogrąża
rosnących strumień ludzkich sympatiach. Tak więc okazało się Clifford.
Wzdrygnął się, pobladł; rzucił atrakcyjne przyjrzeć Hepzibah i Phoebe, który
byli z nim w oknie.
Oni nic nie zrozumiałem z jego emocjami, a ma mu tylko przeszkadzał
przyzwyczajeni tumult.
W końcu, z drżące kończyny, zaczął się, postawił stopę na parapecie, aw
natychmiastowy więcej byłoby w niestrzeżony balkonem.
Jak było, cała procesja może widziałem go, dziką, Haggard postać, jego szary
Zamki unoszące się na wietrze, że machali banery, samotny istotę, obcy jego
wyścig, ale teraz czuje się człowiekiem znowu przez
cnota z niepohamowaną instynktu, który posiadał go.
Gdyby Clifford osiągnął balkon, to on prawdopodobnie wyskoczyła na ulicę, ale
czy powodowany gatunku grozy, że czasami apeluje swoją ofiarę przez
bardzo przepaść który kurczy się z, lub
naturalny magnetyzm, z tendencją w kierunku wielkiego centrum ludzkości, to nie były łatwe
podjąć decyzję. Oba impulsy mógłby uczynił na nim w
raz.
Ale jego towarzysze, affrighted jego gestu, - który był fakt, że o człowieku, pospiesznie
dala wbrew sobie, - chwycił szatę Clifforda i trzymał go z powrotem.
Hepzibah wrzeszczał.
Phoebe, któremu wszystko ekstrawagancja był horror, wybuchnął płaczem i łzami.
"Clifford, Clifford! jesteś szalony? "zawołał swoją siostrę.
"I nie wiedzą, Hepzibah", powiedział Clifford, rysunek długi oddech.
"Strach nic - to już koniec - ale gdybym podjąć tę zanurzyć i przeżył go,
myślę byłoby to zrobiła mi innego mężczyznę! "
Możliwe, że w pewnym sensie, Clifford może mieć rację.
Musiał szok, a może on obowiązek podjąć głęboko, głęboko zanurzyć się w oceanie
ludzkiego życia, i tonąć w dół i być pokryte przez jego głębię, a następnie do
pojawiają się, wytrzeźwiał, ożywieni, przywrócony do świata i do siebie.
Być może na nowo, wymaga nie mniej niż wielkiego środka ostatecznego - śmierci!
Podobna tęsknota odnowić zerwane więzi braterstwa z jego rodzaju
czasami przejawiała się w łagodniejszej formie, a raz został wykonany piękny przez
religia, która leżała jeszcze głębiej niż on sam.
W wypadku być teraz naszkicowanego, było wzruszające rozpoznanie, na Clifforda
część, opieki i miłości Boga wobec niego, - w kierunku tego biednego, człowieka zapomnianego, który, jeżeli
każdy śmiertelnik mógł, mógł zostać ułaskawiony
do uznania się za rzucony na bok, zapomniał i zostawił za sport niektóre
diabeł, którego wesołość była ekstaza zgorszenie.
To było rano Sabbath, jedna z tych jasnych, spokojnych sabaty, z własnej
święć atmosfera, kiedy niebo wydaje się rozproszyć się po całej ziemi twarzą w
uroczysty uśmiech, nie mniej słodki niż uroczyste.
Na takim szabatu rana, byliśmy wystarczająco czysty się na postać, powinniśmy być świadomi
ziemski naturalny kult rosnąco przez naszych klatek, niezależnie od spot
ziemia staliśmy.
Kościół-dzwony, z różnych odcieniach, ale wszystko w harmonii, były woła i
odpowiadając na siebie, - "To Sabbath - Sabbath - Tak;! sabat!" -
I *** całym mieście dzwony
rozproszone błogosławione dźwięki, powoli, teraz z radością żywsze, teraz jeden dzwon sam,
teraz wszystkie dzwony razem, płacząc usilnie, - "To szabat!" - i
rzucając ich z daleka fakturą off, do stopienia
w powietrzu i przenika go świętym słowem.
Powietrze z najsłodszym i najczulsze słońca Bożej w nim było spotkać na ludzkości
oddychać w ich sercach, i przesłać go dalej ponownie wypowiedzi modlitwy.
Clifford siedział przy oknie z Hepzibah, obserwując sąsiadów, gdyż wszedł
ulica.
Wszystkie z nich jednak nieduchowy w inne dni, zostały przemienione przez Sabbath
wpływ, tak że ich bardzo ubrania - czy to było starego człowieka przyzwoity płaszcz
dobrze szczotkowane raz tysięczny, lub
małego chłopca pierwszy worek i spodnie wykończone wczoraj przez matki igły -
miał nieco jakości wznoszenia ubocznych szaty.
Forth, podobnie z portalu starego domu wyszedł Phoebe, rozklejanie jej niewielki
zielony parasol, i rzucając w górę spojrzenie i uśmiech dobroci podziału na
Twarze na łukowate okna.
W jej aspekcie nie było znane radość i świętość, które mogłyby
bawić się, a jednak cześć go tak samo jak zawsze.
Była jak modlitwa, ofiarowana w homeliest piękna czyjeś językiem ojczystym.
Świeża była Phoebe, zresztą i przewiewne i słodki w swojej odzieży, jak gdyby nic,
nosiła - ani suknię, ani jej małą maskę silnika słomy, ani jej małą chustkę, wszelkie
więcej niż jej śnieżnych pończoch - miał kiedykolwiek
zostały wprowadzone przed, lub, jeśli noszone, były świeższe dla niego, a z zapachem jak
gdyby leżał wśród pączek róży.
Dziewczyna machnęła ręką Hepzibah i Clifford, i udał się na ulicę;
religia w sobie, ciepłe, proste, prawda, z substancji, która mogła chodzić na ziemi,
i duch, który był zdolny do nieba.
"Hepzibah" zapytał Clifford, po obejrzeniu Phoebe do rogu: "Czy nigdy nie pójdziesz do
? "Nie, Clifford" kościół "odpowiedziała -" nie są
wiele, wiele lat! "
"Gdybym tam być," powrócił ", wydaje mi się, że mogę modlić się po raz kolejny,
kiedy tak wiele ludzkich dusz modlili się wokół mnie! "
Spojrzała w twarz Clifforda, i ujrzał tam miękkiej naturalnej wysięk, na jego
serce wypłynęły, jak to było, i pobiegł w jego oczach, w pięknym bojaźni
Bóg, i uprzejmie przywiązanie do swoich ludzkich braci.
Emocje przekazywane się do Hepzibah.
Ona pragnęła wziąć go za rękę i iść i uklęknąć, ale dwie razem - zarówno tak
długo oddzielone od świata, a jak ona obecnie uznawana, ledwie przyjaciele z Nim
powyżej - uklęknąć wśród ludzi, a być pojednani z Bogiem i człowiekiem jednocześnie.
"Drogi bracie", powiedziała szczerze, "chodźmy!
Należymy do nikąd.
Nie ma nogę miejsca w jakimkolwiek kościele do kneel po, ale idźmy do jakiegoś miejsca
kultu, nawet jeśli stoimy w szerokim korytarzu.
Biedny i opuszczony jak my, trochę ława drzwi będą otwarte dla nas! "
Więc Hepzibah i jej brat się siebie, gotowi - jako gotowy jak mogli
w miarę swoich staromodnych szatach, które wisiały na kołki, lub zostały
złożeni w pniach, tak długo, że
zapach wilgoci i pleśni z przeszłości było na nich - stali się gotowi, w ich
wyblakłe bettermost, chodzić do kościoła.
Zeszli po schodach razem, - chudy, ziemisty Hepzibah i blady,
wychudzona, wiek strachem Clifford!
Ciągnęły otworzyć drzwi i wszedł przez próg, i czułem,
obu z nich, jak gdyby stanęli w obecności całego świata, a wraz z
ludzkości wielki i straszny oko na nich sam.
Oko Ojca swego wydawała się być wycofana, i dał im żadnej zachęty.
Ciepły słoneczny powietrze z ulicy uczynił ich dreszcze.
Ich serca trzęsła się w nich na pomysł biorąc jeden krok dalej.
"To nie może być, Hepzibah - jest już za późno", powiedział Clifford z głębokim smutkiem.
"Jesteśmy duchy!
Nie mamy prawa wśród istot ludzkich - bez prawa gdziekolwiek, ale w tym starym domu, który
ma klątwę na niego, a co zatem jesteśmy skazani na jaw!
A poza tym, "kontynuował, z wymagającym wrażliwości, inalienably
charakterystyczne dla człowieka ", nie byłoby stosowne, ani piękne, aby przejść!
Jest brzydka myśl, że powinienem być straszne dla moich kolegów-istot, które
dzieci będą trzymać się suknie matek na mój widok! "
Oni skurczył się z powrotem w ciemny korytarz drogi, i zamknął drzwi.
Ale, idąc schodami ponownie znaleźli całe wnętrze domu
dziesięciokrotnie bardziej ponury, a powietrze bliżej i cięższe, za spojrzenie i oddech
wolność, które właśnie złapał.
Nie mogli uciec, ich strażnik więzienny miał jednak pozostawił uchylone drzwiczki w szyderstwa i stanął
za nim, aby obejrzeć ich kradzież na zewnątrz. Na progu, poczuli jego bezlitosny
narzekać na nich.
Bo co innego loch jest tak ciemny jak własnego serca!
Co strażnik tak nieubłagany, jak siebie samego!
Ale byłoby nie fair obraz stanu umysłu Clifford gdybyśmy
reprezentowania go jako stale lub przeważnie nieszczęśliwy.
Wręcz przeciwnie, nie było innego człowieka w mieście, jesteśmy ośmielił się stwierdzić, w tyle
jak połowa jego lat, który cieszył się tak wiele zwinny i griefless chwile jak siebie samego.
Nie miał ciężar opieki na niego, nie było żadne z tych pytań i
Nieprzewidziane wydatki z przyszłości być rozliczane co gasnąć wszystkie inne życie, i uczynić
im nie warto mieć z samego procesu dostarczania za ich wsparcie.
W związku z tym był dzieckiem, - dziecko przez cały okres jego istnienia, czy to
długie lub krótkie.
Rzeczywiście, jego życie wydawało się stoi na okres trochę z wyprzedzeniem
klastra dzieciństwo, i wszystkie jego wspomnienia o tamtej epoce tak samo jak,
po marazmu ciężkiego ciosu,
cierpiącego świadomość ożywienia wraca do chwili znacznie w tyle
Nieprzypadkowo obezwładniony go.
Czasami powiedziała Phoebe i Hepzibah swoje marzenia, w którym zawsze grał
część z dzieckiem, albo bardzo młody człowiek.
Tak żywe były one w jego stosunku z nich, że kiedyś odbyło się spór z jego
siostra co do konkretnego rysunku lub drukiem w perkal rano koszuli, który widział
ich zużycie matka, we śnie poprzedniego nocy.
Hepzibah, piquing się na kobiecej dokładności w tych sprawach, które odbyło się to za
nieznacznie różnić od tego, co Clifford opisane, ale, tworząc bardzo suknię
ze starego pnia, to okazał się identyczny z jego pamiątkę nim.
Gdyby Clifford, za każdym razem, że wyszedł z marzeń tak realistyczne, przeszedł
torturom transformacji od chłopca do starego i złamany człowiek, nawrotów codziennie
z prądem byłby nie do zniesienia.
Byłoby to spowodowane ostrą agonię do emocji z półmroku poranka, wszystko
dni przez, do wieczora, a nawet wtedy nie mieszały się nudne, tajemniczy ból
i blady odcień nieszczęścia z
bloom wizjoner i dorastania jego snu.
Ale nocny moonshine interwove się z porannej mgły, i otoczył go jako
w szlafroku, który objął na temat jego osoby i rzadko niech rzeczywistość Pierce
przez; nie był często bardzo czujny, ale
spał otwartymi oczami, a może zdawało się najbardziej marzy wtedy.
Tak więc, ociągając się zawsze tak blisko swojego dzieciństwa, miał sympatie z dziećmi,
i przechowywać swoje serce świeższe tym samym, podobnie jak zbiornik, w którym strumyki były
wylewanie niedaleko fontanny-head.
Choć zapobiec, przez Subtile poczucia przyzwoitości, ze chce to powiązać z
im, kochał kilka rzeczy lepiej niż patrzeć z łukowym oknem i zobacz
mała dziewczynka jazdy jej obręcz wzdłuż chodnika, czy uczniowie w grze w piłkę.
Ich głosy, również były bardzo przyjemne dla niego, usłyszał w oddali, wszystko roi i
przemieszanie razem jak muchy zrobić w słonecznym pokoju.
Clifford to, niewątpliwie, były chętnie dzielą się swoimi sportu.
Pewnego popołudnia ogarnęła z nieodpartą chęć wysadzenia mydło-bąbelków;
rozrywki, jak Hepzibah powiedziała Phoebe siebie, że był ulubionym jeden z
jej brat kiedy oboje dzieci.
Oto go więc na łukowate okna, z rury glinianym w ustach!
Oto go z jego siwe włosy i WAN, nierealne uśmiech na jego twarzy, gdzie
nadal unosił się piękny łaski, która jego najgorszym wrogiem musi uznany za
duchowa i nieśmiertelna, ponieważ przeżył tak długo!
Oto go, rozrzucając przewiewnych sfer za granicą z okna na ulicę!
Little bezsmakowe światy były te mydła pęcherzyki, z wielki świat przedstawiony w
odcienie jasne jak wyobraźni, na nic ich powierzchni.
To był ciekawy, jak przechodniów uznać te wspaniałe fantazje, jak oni
przyszedł unoszący się w dół i się nudna atmosfera wyobraźnią o nich.
Niektórzy przestali patrzeć, a może, noszony przyjemne wspomnienie z bąbelkami
naprzód, jeśli chodzi o ulicznej rogu, niektóre spojrzał gniewnie w górę, jak gdyby biedny Clifford
skrzywdzili je poprzez obraz piękna wodzie tak blisko ich zakurzonej drodze.
Bardzo wielu zgasić palcami lub ich lasek w dotyku, withal; i były
przewrotnie zadowolony, nie ma wątpliwości, kiedy bańka, z całą jego ziemi i nieba zdjęciu
scena, zniknął, jakby nigdy nie było.
W końcu, tak jak starszego pana obecności bardzo godnego stało się
mijania, duża bańka płynął majestatycznie w dół, i stanął tuż przed nosem!
Spojrzał w górę, - w pierwszym z surowym, Skrócie żywym, który przeniknął od razu w
ciemność za łukowym oknem - to z uśmiechem, który może być rozumiany jako
dyfuzji pies-dni parność na przestrzeni kilku metrów o nim.
"Aha, Cousin Clifford!" Krzyknął Sędzia Pyncheon.
"Co!
Jeszcze dmuchanie baniek mydlanych! "Ton wydawało się, jakby miał być rodzaj i
kojące, ale jeszcze miał gorycz sarkazmu w nim.
Jak dla Clifford, absolutny paraliż strachu przyszedł *** nim.
Niezależnie od wszelkich precyzyjnych przyczyny strachu, które jego dotychczasowe doświadczenie może przekazać
go, czuł, że rodzime i oryginalny horror znakomitego sędziego, który jest
właściwe dla słabych, delikatnych i
spostrzegawczy charakter w obecności ogromnej siły.
Siła jest niezrozumiałe przez słabości, a zatem bardziej straszne.
Nie ma większego Bugbear niż silnej woli względny w kręgu własnych
połączenia.