Tip:
Highlight text to annotate it
X
ROZDZIAŁ I
Po mojej prawej strony były linie udziałów rybackich przypominający tajemniczy
systemu w połowie zanurzona bambusowe płoty, niezrozumiałe w jego podział
domeny tropikalne ryby i szalony z
aspekt, jak gdyby porzucone na zawsze jakiegoś plemienia nomadów rybaków teraz poszedł do
drugi koniec ocean, bo tam było śladu ludzkiej obecności w miarę oka
może osiągnąć.
Po lewej stronie grupa jałowe wysepki, co sugeruje, ruiny murów, wież,
i Blockhaus, że jej fundamenty się w morze, że się spojrzał stałe, więc
nadal i stabilne to zrobił leżą poniżej moich stóp;
nawet ślad światła słonecznego westering świeciło sprawnie, bez tego animowany
blask, który opowiada o niezauważalne tętnień.
I gdy odwrócił głowę, aby zrobić pierwszy rzut oka rozstanie na holownik, który właśnie opuścił nas
zakotwiczone na zewnątrz bar, widziałem prostej linii płaskiej brzegu połączone
stabilnego morza, od krawędzi do krawędzi, z
doskonały i nieoznakowanych bliskości, w jednym wyrównać podłogę pół brązowy, pół niebieski pod
olbrzymią kopułą nieba.
Odpowiadające na ich nieistotność do wysepki morza, dwa małe kępy
drzew, po jednym z każdej strony tylko błąd w nienagannej stawów, oznaczone w ustach
rzeki Meinam właśnie opuściliśmy na
Pierwszy, przygotowawczy etap naszej drodze powrotnej, a, daleko z tyłu na poziomie śródlądowych,
większy wzniosły i masy, gaj otaczających wielkie Paknam pagoda, był
jedyną rzeczą, na którym oko mogła odpocząć
od próżno zadanie badać monotonne omiecenie horyzoncie.
Tu i tam błyszczy jak kilku fragmenty rozrzucone srebra oznaczone uzwojeń
wielkiej rzeki, a na najbliższej z nich, tylko w barze, holownik parze prawo
do ziemi, zgubił się na moich oczach, kadłub
i lejek i masztów, jakby beznamiętny ziemia pochłonęła ją
bez wysiłku, bez drżenia.
Moje oko po świetle chmury dym jej, to tu, to tam, ***
zwykły, zgodnie z przebiegły krzywe strumienia, ale zawsze słabsze i dalej
stąd, póki nie stracił w końcu za czapkę w kształcie wzgórzu wielkiej pagody.
A ja zostałem sam z moim statku, zakotwiczonego na czele Zatoki Siam.
Uniosła się w punkcie wyjścia z długiej podróży, bardzo wciąż ogromny
bezruchu, cienie jej drzewca rzucił daleko na wschód, przez słońce.
W tym momencie byłem sam w swych pokładów.
Nie było dźwięku w niej - i wokół nas nic się nie, nic nie mieszkał, nie canoe
na wodzie, nie ptak w powietrzu, a nie chmury na niebie.
W tym tchu pauzy na progu długiego nam wydawało się pomiaru
naszej przydatności do przedsiębiorstwa długie i żmudne, mianowany zadania obu naszych
egzystencji, które należy przeprowadzić, z dala od wszystkich
ludzkich oczu, tylko z nieba i morza dla widzów i dla sędziów.
Nie musi mieć pewne odbicie w powietrzu do zakłócenia wzroku, ponieważ
Dopiero tuż przed słońcem pozostawił nam, że moje oczy roamingu wykonane poza najwyższą
grzbietów głównych wysp grupy
coś, co usunął uroczystość doskonały samotności.
Fala ciemności płynął szybko, a z tropikalnych nagłość rój gwiazd
wyszedł powyżej tajemniczej ziemi, a ja zwlekał jeszcze moja ręka spoczywa lekko na mojej
statku kolei jeśli na ramieniu zaufanego przyjaciela.
Ale z tym wszystkim, wiele ciał niebieskich wpatrując się w jeden, komfort
ciche komunii z nim zniknął na dobre.
A było również niepokojące dźwięki przez ten czas - głosy, kroki do przodu;
steward przemknął wzdłuż głównego pokładu, ducha pracowicie służby; dzwon strony
dzwonił pilnie na rufie ....
Znalazłem moją dwóch oficerów czeka na mnie przy stole kolacja, w oświetlonym kajuty.
Usiedliśmy na raz, i jak pomógł starszy oficer, powiedziałem:
"Czy masz świadomość, że jest statek zakotwiczony w środku wyspy?
Widziałem ją winiety ponad kalenicę jak słońce zaszło ".
Podniósł gwałtownie jego proste twarzy, wpłaconych straszny wzrost
wąsy, a emitowane jak zwykle wytrysku: "Błogosław duszo moja, proszę pana!
Nie tak powiedzieć! "
Mój drugi oficer był cały policzkach, cichy młodego człowieka, poza jego grób lat,
myśli, ale jak na naszych oczach stało się spotkać I wykrył niewielkie kołczan na ustach.
Spojrzałem w dół.
Nie było z mojej strony, aby zachęcić szyderczo na pokładzie mojego statku.
Trzeba powiedzieć też, że wiedziałem niewiele z moich oficerów.
W wyniku pewnych wydarzeń nie ma szczególnego znaczenia, z wyjątkiem samego siebie,
I został powołany do polecenia tylko dwa tygodnie wcześniej.
Ani ja wiem dużo rąk do przodu.
Wszyscy ci ludzie byli razem przez półtora roku lub tak, a moje stanowisko
że z jedynym obcym na pokładzie.
Wspominam o tym dlatego, że pewien wpływ na to, co jest do naśladowania.
Ale to, co czułem, większość była moja jest obcy statek, a jeśli cała prawda
należy powiedzieć, byłem trochę obcy dla siebie.
Najmłodszy człowiek na pokładzie (z wyjątkiem drugiego oficera), i nie wypróbowany jeszcze przez
pozycji w pełni odpowiedzialność, byłem gotów podjąć adekwatności
inni za pewnik.
Mieli po prostu być równa ich zadań, ale zastanawiałem się, jak daleko należy się zwrócić uwagę
wiernych do tego ideału koncepcja własnej osobowości każdego człowieka tworzy dla
się potajemnie.
Tymczasem oficer, z niemal widoczny efekt współpracy ze strony
jego okrągłe oczy i wąsy straszny, starał się rozwijać teorię
zakotwiczonego statku.
Jego dominującą cechą było wziąć wszystko w dobre uwagę.
On był pracowity kolei umysłu.
Jak mawiał, że "lubi konto do siebie" praktycznie wszystko, co
przyszedł na jego drodze, aż do nędznej skorpion znalazł w swojej kabinie w tygodniu
przed.
Dlaczego i po co tego skorpiona--jak to ma na pokładzie i przyszedł, aby wybrać jego
pokój zamiast spiżarni (który był ciemnym miejscu i co Scorpion
być częściowego), i jak na ziemi udało
utopić się w kałamarzu z jego biurko - skorzystał go nieskończenie.
Statku w ciągu wysp o wiele łatwiej rozliczane; i tak jak my
o do powstania z tabeli zrobił swoje ogłoszenia.
Była, nie wątpił, statek z domu ostatnio przyjechał.
Prawdopodobnie zwróciła zbyt dużo wody do przekroczenia bar z wyjątkiem na początku wiosennych przypływów.
Dlatego też poszła do tego naturalny port czekać na kilka dni zamiast
Pozostałe w otwartej redzie. "To tak," potwierdził drugi oficer,
nagle, w jego głosie lekko zachrypnięty.
"Ona przyciąga ponad dwudziestu metrów. Ona jest Liverpool statku Sephora z
ładunkiem węgla. Stu dwudziestu trzech dni od
Cardiff. "
Patrzyliśmy na niego ze zdziwieniem. "Kapitan holownika powiedział mi, kiedy przyszedł
na pokładzie na listy, proszę pana ", powiedział młody człowiek.
"On oczekuje, by zabrać ją w górę rzeki, pojutrze".
Po tak przytłaczające nam zakres jego informacji, wymknął się z
kabiny.
Kolega obserwuje się niestety, że "nie może wyjaśnić, że młodzieniec jest
zachcianek. "Co przeszkodziło mu mówi nam o tym
na raz, chciał wiedzieć.
I zatrzymano go, kiedy wykonuje ruch. Przez ostatnie dwa dni załoga miała
mnóstwo ciężkiej pracy, a noc przed mieli bardzo mało snu.
Czułem się boleśnie, że ja - obcy - robi coś niezwykłego, kiedy skierował go
aby wszystkie ręce kolei w bez ustawiania zegarka kotwicy.
Zaproponowałem, aby utrzymać się na pokładzie aż godzina pierwsza lub w tej okolicy.
Chciałbym uzyskać drugi oficer do uwolnienia mnie o tej porze.
"On okazać się kucharz i steward na cztery", doszedłem do wniosku, "a następnie daje
połączenia.
Oczywiście na najmniejszego śladu jakichkolwiek wiatr będziemy mieli ręce w górę i zrobić
rozpocząć od razu. "Zataił zdziwienia.
"Bardzo dobrze, sir."
Poza kajuty włożył głowę w drugi oficer drzwi aby poinformować go o moim
niesłychana kaprys aby obejrzeć pięć godzin kotwicy na siebie.
Słyszałem, że inne podnosić głos z niedowierzaniem - "Co?
Kapitan sam? "Potem jeszcze kilka pomruków, drzwi zamknięte,
potem drugi.
Kilka chwil później wyszedłem na pokład.
My obcości, który mnie bezsenna, skłoniły że niekonwencjonalne
układ, jakbym spodziewał się w tych samotne godziny nocy, aby uzyskać na warunkach
ze statkiem z których nic nie wiedziałem,
obsadzony przez ludzi, których znałem niewiele więcej.
Szybkie obok przystani, zaśmiecona, jak każdy statek w porcie z plątaniną niepowiązanych
rzeczy, opanowany przez niespokrewnione osoby brzeg, ledwo widział jej jeszcze prawidłowo.
Teraz, gdy leżała dopuszczone do morza, na odcinku jej głównym pokładzie wydało mi się bardzo
grzywny na podstawie gwiazd. Bardzo dobrze, bardzo przestronne na jej rozmiar i
bardzo zachęcająco.
I zstąpił na rufie i przechadzał się po pasie, mój umysł wyobraża sobie kolejne
przejście przez Archipelagu Malajskiego, w dół na Oceanie Indyjskim, i do Atlantyku.
Wszystkie jego etapy były znane na tyle mnie, co charakterystyczne, wszystkie alternatywy
które prawdopodobnie się twarzą do mnie na pełnym morzu - wszystko ... z wyjątkiem powieści
odpowiedzialność polecenia.
Ale wziąłem serca z rozsądną myśl, że statek, podobnie jak inne statki,
ludzie jak inni ludzie, i że morze nie może zachować żadnych specjalnych
wyraźnie niespodzianek dla mojej klęski.
Zbliża się, że pocieszające Podsumowując, bethought się z cygarem i udał się poniżej
do niego dostać. Wszystko było jeszcze na dół.
Wszyscy w po zakończeniu statku spał głęboko.
I wyszedł znów na kwartał pokładzie, przyjemnie się swobodnie w moim ubraniu spać na
że ciepłe tchu nocą, boso, świecące cygaro w zębach, a idąc
do przodu, został spełniony przez głębokiej ciszy z końca dziobowej statku.
Tylko jak minąłem drzwi kubryku, usłyszałem głęboki, spokojny, ufny
westchnienie niektórych wewnątrz sypialną.
I nagle cieszył się wielkim bezpieczeństwa morskiego, w porównaniu z
niepokojów ziemi, w mój wybór, że untempted życia nie stanowiących niepokojące
problemów, wyposażonych w podstawowe moralne
piękno absolutne prostolinijność odwołania i jednolitość jego
celu.
Jazdy światła w forerigging paliły się jasne, spokojny, jak gdyby symboliczne,
płomienia, pewny siebie i jasne w tajemniczych odcieni nocy.
Przejście na mojej tylnej sposób po drugiej stronie statku, zaobserwowałem, że po stronie liny
drabiny, umieścić na, bez wątpienia, do kapitana holownika, gdy przyszedł do pobrania od naszych
listów, nie były wciągane jak powinno być.
I stał się zły na to, dla ścisłości w niewielkim zakresie jest duszą
dyscypliny.
Wtedy pomyślałem, że muszę się stanowczo odrzucił oficerów z
cło oraz własne działania uniemożliwiła oglądać kotwicy formalnym powołaniu i rzeczy
prawidłowo uczęszczanych.
Zadałem sobie pytanie, czy to było mądre kiedykolwiek ingerować w ustalone rutynowe
obowiązków nawet z wyrazami szacunku i motywów. Moje działania mogą mieć mnie pojawiają się
ekscentryczny.
Bóg tylko wie, jak to absurdalnie wąsaty kolega będzie "konto" dla mojego
postępowania, a co cały statek myśli, że nieformalny ich nowego kapitana.
Byłem zły na siebie.
Nie z żalu oczywiście, ale jakby mechanicznie, udałem się do uzyskania
drabina w siebie.
Teraz po drabinie stronie tego typu to lekki romans i przychodzi łatwo, ale mój energiczne
holownik, który powinien przyniósł latające na pokładzie, tylko cofnął się na moje ciało
zupełnie niespodziewane szarpnięcie.
Co u diabła! ... Byłem tak zdumiony immovableness z
że drabina, że pozostał bez ruchu, starając się uwagę na to dla siebie jak
że niedorozwinięty kolega z kopalni.
W końcu, oczywiście, kładę głowę na szynie.
Burcie się nieprzezroczysty pas cienia na Darkling połysk szklisty z
morza.
Ale widziałem na raz coś wydłużone i blade pływających bardzo blisko drabiny.
Zanim zdążyłem formie chyba słaby błysk fosforyzujące światło, które wydawało się
problem nagle z nagiego ciała mężczyzny, migotały w wodzie sypia z
nieuchwytny, cicha gra piorun lato w nocne niebo.
Z gasp widziałem objawił mi patrzeć parę nóg, długie nogi, szerokie sine
z powrotem zanurzone aż po szyję w zielonkawy blask trupi.
Z jednej strony, zalany, chwycił szczebel drabiny.
Był kompletne, ale do głowy. Bezgłowe ciało!
Cygara spadł mi z otwartymi ustami z małym plop i syk dość krótki
słyszalny w absolutnej ciszy wszystko pod słońcem.
W tym Przypuszczam, podniósł jego twarz, słabo blady owal w cieniu statku
stronie.
Ale nawet wtedy mogłem tylko ledwo się tam kształt jego czarnowłosa
głowy.
Jednak wystarczyło, przerażenie, mróz związany uczucie, które chwyciły mnie
o piersi przejść off. Moment próżno było okrzyki przeszłości,
też.
I tylko wspiął się na części drzewca i pochylił się *** kolejowych, jak daleko, jak mogłem, aby przynieść
oczy bliżej tej tajemnicy pływających obok.
Jak wisiał po drabinie, jak odpoczynek pływak, błyskawica morze grał o jego
kończyny w każdym wymieszać, a on się w niej okropne, srebrzyste, fishlike.
On pozostał niemy jak ryba, też.
Nie robił ruchu wydostać się z wody, albo.
To było nie do pomyślenia, że nie powinien próbować się na pokładzie, i dziwnie
niepokojące podejrzenie, że może on nie chciał.
A moje pierwsze słowa wynikały po prostu, że niepewność trwogę.
"Co się stało?" Zapytałem w moim zwykłym tonem, mówiąc w dół
do twarzy zadarty dokładnie pod moim.
"Cramp", to odpowiedział, nie głośniej. Następnie lekko zaniepokojony ", mówię, nie ma potrzeby
wezwanie każdego. "" I nie zamierza, "powiedziałem.
"Czy jesteś sam na pokładzie?"
"Tak". Musiałem jakoś wrażenie, że na
punktu puszczania po drabinie odpływają poza moim ken - tajemnicza, jak przyszedł.
Ale na razie, co jest wyświetlane tak, jakby powstał z dna
morza (to na pewno najbliższego lądu na statek) chcieli tylko wiedzieć czasu.
Powiedziałem mu.
A on tam, roboczo: "Przypuszczam, że wasz kapitan obrócił się w?"
"Jestem pewien, że nie jest", powiedziałem.
Wydawało się, że walka z samym sobą, ale słyszałem coś takiego jak niska, szmer gorzki
wątpliwości. "Co jest dobre?"
Jego następne słowa wyszedł z wysiłku waha.
"Słuchaj, mój mężczyzna. Można nazwać go spokojnie? "
Myślę, że nadszedł czas, aby oświadczyć się.
"Ja jestem kapitanem." Usłyszałem "Na Jowisza!" Szepnął na poziomie
wody.
Fosforescencji błysnął w wir wody o jego kończyny, inne jego
strony zajęte po drabinie. "Nazywam się Leggatt".
Głos miał spokojny i zdecydowany.
Dobry głos. Samo posiadanie, że człowiek w jakiś sposób
wywołane odpowiedniego stanu w siebie. To było bardzo cicho, że powiedziałem:
"Musisz być dobrym pływakiem."
"Tak. Byłem w wodzie praktycznie od dziewiątej.
Pytanie do mnie teraz, czy mam puścić to i idź na basen do
I zlew z wyczerpania, lub - wejście na pokład tutaj ".
Poczułam, że to nie był tylko wzór zdesperowanych mowy, ale realną alternatywą w
widok silnego ducha.
Powinny zebrałem z tego, że był młody, owszem, jest to tylko młodych, którzy
są zawsze w konfrontacji z tak oczywiste kwestie. Ale w momencie jego czystej intuicji na moim
części.
Tajemnicza komunikacji powstała już między nami dwoma - w obliczu tego
ciche, ciemne tropikalne morze. Byłem młody, zbyt; dość młody, aby nie
komentarz.
Człowiek w wodzie zaczął nagle wspinać się po drabinie, a ja pośpieszył
z kolei, aby przynieść trochę ubrań.
Przed wejściem do kabiny Stanąłem, słuchając w holu u stóp
schodów. Słaby chrapać przyszedł przez zamknięte drzwi
z pierwszego oficera pokoju.
Drugi oficer w drzwi na haczyk, ale ciemność w nie było absolutnie
bezgłośny. On też był młody i mógł spać jak
kamienia.
Pozostał zarządcą, ale nie mogła się obudzić, zanim został powołany.
Mam spania garnitur z mojego pokoju i wraca na pokład, zobaczył nagiego mężczyznę z
morza siedzi na głównego luku, świetlisty biały w ciemności, jego
łokcie na kolanach i głowę w dłoniach.
W chwilę ukrył jego ciało wilgotne w garniturze spanie w tym samym szarym paskiem
schematu, co miałam na sobie i za mną jak mój podwójne na rufie.
Razem ruszyliśmy prosto w tył, boso, cichy.
"Co to jest?"
I zapytał stłumionym głosem, z zapaloną lampę z kompasu i
podnoszenia jej do twarzy. "Awantura".
Miał dość regularnych rysach; dobre usta, jasne oczy w dość ciężkich,
ciemne brwi, gładkie, kwadratowe czoło, nie ma wzrostu na policzki, mały, brązowy
wąsy, a także w kształcie, okrągły podbródek.
Jego ekspresja była skoncentrowana, medytacji, w świetle inspekcji z
lampy i podniósł do twarzy, takie jak myślący człowiek ciężko w samotności mogą nosić.
My garnitur spania było tylko prawo do jego wielkości.
Zwarte młody chłopak z dwudziestu pięciu najwyżej.
Złapał dolną wargę z brzegu biały, równe zęby.
"Tak", powiedziałem, wymiany lampy w kompasu.
Ciepłe, ciężkie tropikalnej nocy zamknięty na głowę.
"There'sa statek tam", mruknął. "Tak, wiem.
Sephora.
Czy wiesz o nas? "" Gdyby nie najmniejszego pojęcia.
Ja jestem jej kolega - "Zatrzymał się i poprawił się.
"Powinienem powiedzieć, że byłem".
"Aha! Coś nie tak? "" Tak. Bardzo źle, naprawdę.
Zabiłem człowieka. "" Co masz na myśli?
Właśnie teraz? "
"Nie, na przejście. Tygodni temu.
Trzydzieści dziewięć południe. Kiedy mówię, że człowiek - "
"Fit z temperamentem", zasugerowałem, pewnie.
Cienie, ciemne głowy, jak moja, wydawało się głową nieznacznie powyżej upiorne szare
z moim ubraniu spać.
To było w nocy, jak gdybym był z jakimi borykają się moje własne odbicie w głębi
posępny i ogromne lustro.
"Ładna rzecz, którą musisz posiadać do dla chłopca Conway," mruknął mój sobowtór,
wyraźnie. "Jesteś chłopcem Conway?"
"Ja jestem", powiedział, jakby przestraszona.
Następnie powoli ... "Być może Ty też -"
To było tak, ale jest kilka lat starszy wyszedłem zanim dołączył.
Po szybkiej wymiany daty zapadła cisza, a ja nagle z moich myśli
absurdalne kojarzą się z jego wspaniałe wąsy i "Pobłogosław moją duszę - nie powiedzieć" Typ
intelektu.
Moje podwójne dał mi pojęcia o jego myśli, mówiąc: "My father'sa proboszcza
w Norfolk. Widzisz mnie przed sędzią i ławą przysięgłych na
tej opłaty?
Dla siebie nie widzę konieczności. Są koledzy, że anioł z
nieba - I nie jestem tym.
Był jednym z tych istot, które są po prostu wolnym ogniu cały czas z głupia rodzaju
niegodziwości. Nędzne diabły, które nie mają biznesu
życia w ogóle.
Nie chciał spełnić swój obowiązek i nie pozwolił nikomu innemu nie ich.
Ale co to dobra rozmawiać! Dobrze wiesz rodzaj źle
uwarunkowane warczenie bież - "
Zaapelował do mnie tak, jakby nasze doświadczenia były jak identyczne jak nasze ubrania.
I dobrze wiedzieli, morowy zagrożenia o takim charakterze, gdzie są
żadnych środków prawnych represji.
I dobrze wiedzieli również, że mój sobowtór nie było mordercze brutalem.
Nie sądziłem, że z prośbą o szczegóły i powiedział mi historię z grubsza
szorstki, odłączony zdań.
I potrzebny. Widziałem to wszystko dzieje się tak, jak gdybym
się wewnątrz tego innego koloru snu. "Stało się to, gdy byliśmy ustawienie reefed
foka, o zmierzchu.
Reefed fok! Zrozumieć rodzaj pogody.
Tylko żagiel mieliśmy lewo, aby utrzymać statek działa, więc może wiesz, co to było
jak przez kilka dni.
Chcąc rodzaj pracy, że. Dał mi niektóre z jego przeklęta bezczelność w
arkusza.
Mówię ci, że przesadził z tą wspaniała pogoda, która wydawała się nie mieć końca
do niego. Wspaniałe, mówię wam - i głębokie statku.
Uważam, że kolega sam był pół szalony z funk.
Nie było czasu na dżentelmeńskie przekonywania, więc odwrócił się i wycina mu jak wół.
On i na mnie.
Zamknęliśmy jak straszne morze się na statku.
Wszystkie ręce widziałem jak to nadchodzi i wziął do takielunku, ale miałem go za gardło, a
dalej potrząsając nim jak szczur, mężczyźni powyżej nas krzyczeć, "Uważaj! uważaj! "
Następnie wypadku jakby niebo spadło mi na głowę.
Mówią, że przez ponad dziesięć minut prawie nic nie było widać statku - tak
trzy maszty i trochę kubryku głowy i rufie wszystkie zalany jazdy
razem w udusić piany.
To był cud, że znalazł dla nas, stłoczonych za forebitts.
To jasne, że mam na myśli firmy, bo trzymał go za gardło, kiedy jeszcze
wybrali nas.
Był czarny w twarz. To było dla nich za wiele.
Wydaje się, rzucili nas na rufie razem chwycić jak my, krzycząc "***!
jak dużo szaleńców i włamali się do kajuty.
I statek działa na jej życie, touch and go cały czas, w każdej chwili jej ostatniego w
pasuje morze, aby Twoje siwe włosy tylko, patrząc na niego.
Rozumiem, że kapitan też zaczął bredzi jak reszta z nich.
Człowiek został pozbawiony snu przez ponad tydzień, i mieć to powstały na nim
na wysokości wściekły wicher niemal doprowadził go z jego umysłu.
Zastanawiam się, że nie rzucają mnie za burtę po otrzymaniu tuszy swój cenny
Shipmate z moich palców. Mieli dość pracy nas odłączyć, mam
powiedziano.
Wystarczająco silnej historii do starego sędziego i szacunku jury zasiadają się trochę.
Pierwszą rzeczą, jaką usłyszałem, kiedy przyszedł do mnie był szalony wycie, że
niekończące się wichura, a że głos starego człowieka.
Wisiał na pryczy, wpatrując się w twarz z jego sou'wester.
"" Pan Leggatt, zabiłeś człowieka. Możesz działać już jako oficer tego
statek ".
Jego opieki do podporządkowania się jego głos brzmi to monotonne.
Oparł dłoń na koniec świetlika na stały się z, i cały czas
nie mieszać kończyn, o ile mogłem zobaczyć.
"Nice little bajki na spokojny tea party", zakończył w tym samym tonie.
Jeden z moich rąk, również opierał się na końcu świetlika, ani ja wymieszać kończyny, więc
ile mi wiadomo.
Staliśmy mniej niż stopy od siebie.
Przyszło mi do głowy, że jeśli stary "Błogosław duszo moja - nie powiedzieć" miały włożył
głowę towarzysza i dostrzec nas, mógłby pomyśleć, że podwójne widzenie, lub
wyobrazić sobie przyjść na scenę dziwne
czary, dziwne kapitana o cichej konfabulacja przez koło z jego
własne szary duch. I stało się bardzo zainteresowane, aby zapobiec
coś w tym rodzaju.
Słyszałem, że inne jest kojący wydźwięk. "My father'sa proboszcza w Norfolk," to powiedział.
Najwyraźniej zapomniał on powiedział mi tego faktu przed.
Naprawdę ładne małe opowieści.
"Lepiej się ześlizgiwać w mojej kajuty teraz", powiedziałem, przenosząc się ukradkiem.
Moje podwójne po moich ruchów, nasze bose stopy nie wydała żadnego dźwięku; I niech w, zamknięte
drzwi ostrożnie i po udzieleniu wezwanie do drugiego oficera, wrócił na pokład
dla mojej pomocy.
"Niewiele śladu wiatru jeszcze" zauważyłem, kiedy podszedł.
"Nie, sir.
Nie bardzo, "on zgodził się, sennie, w swoim ochrypłym głosem, z tylko tyle szacunku,
nie więcej, i ledwo tłumiąc ziewanie. "Cóż, to wszystko, co musisz zwrócić uwagę.
Masz swoje zamówienia. "
"Tak, proszę pana". Chodziłem turę lub dwie na rufie i zobaczył
mu zająć jego twarzy pozycji do przodu łokciem w ratlines z Missen
olinowanie zanim poszedłem poniżej.
Kolega słaby chrapanie nadal toczyła się spokojnie.
Lampa kajuty paliło się *** stołem, na którym stał wazon z kwiatami,
uprzejmy uwagę od statku kupiec świadczenia - ostatnie kwiaty powinniśmy zobaczyć
w ciągu najbliższych trzech miesięcy co najmniej.
Dwie wiązki bananów zwisały z wiązki symetrycznie, po jednym z każdej strony
Obudowa steru.
Wszystko było tak jak wcześniej na statku - poza tym, że dwóch jej kapitan śpi
pozwy jednocześnie w użyciu, jeden nieruchomo w kajuty, z drugiej utrzymanie
bardzo jeszcze w kapitańskiej kajuty.
Należy wyjaśnić, że moja kabina miał kształt litery L, drzwi
się w kąt i otwarcie na krótko część listu.
Kanapa była po lewej stronie, w miejscu łóżko na prawo, moje biurko i
tabeli chronometrów "stanął przed drzwiami.
Ale każdy otwór, chyba wyszedł prawo w środku, nie ma wobec tego, co nazywam
długi (lub pionowego) część listu.
Zawierało kilka szafek zwieńczona regał oraz kilka ubrań, gruba kurtka
lub dwa, czapki, płaszcz cerata, i tym podobnie, zawieszone na hakach.
Nie było na dole tej części otworu drzwiowego w mojej łazience, które mogą być
wszedł również bezpośrednio z salonu. Ale w ten sposób nigdy nie był używany.
Tajemniczy przyjazdu odkrył zaletą tego konkretnego kształtu.
Wchodząc do pokoju, oświetlony silnie przez duże lampy przegrody zamachnął na kardanie *** moją
biurko, nie widziałem go nigdzie do wyszedł cicho z tyłu
płaszcze wisiały w puszki.
"Słyszałem, że ktoś poruszania się, a tam nie na raz," wyszeptał.
Ja też mówił pod nosem. "Nikt nie może tu wejść bez
pukanie i uzyskania pozwolenia. "
Kiwnął głową. Jego twarz była cienka i oparzenia słoneczne wyblakłe, jak
choć był chory. I nic dziwnego.
On był, słyszałem obecnie, przetrzymywany w areszcie w jego kabinie przez prawie siedem tygodni.
Ale nic nie chorowity w oczy lub w jego wypowiedzi.
Nie był trochę podobny do mnie, naprawdę, jednak, jak stał pochylony *** moim miejscu łóżko,
szept obok siebie, z naszej mrocznej głowami i plecami do drzwi,
ktoś odwagę, aby go otworzyć ukradkiem
byłby traktowany na niesamowity widok podwójnego kapitana mówi zajęty
szepty z innymi jego jaźni.
"Ale wszystko to nie powie mi, jak przyszedł do powieszenia na naszej stronie drabiny," I zapytał:
w pomruki ledwo słyszalny kiedyś, po tym jak powiedział mi coś więcej
postępowania na pokładzie Sephora, gdy zła pogoda się skończyła.
"Kiedy zaobserwowaliśmy Szef Java miałem czasu na myślenie wszystkich tych sprawach się kilka
razy.
Miałem sześć tygodni robi nic innego, a tylko godzinę lub tak co wieczór
*** na kwartał pokładzie ".
Szeptał, z rękami skrzyżowanymi na stronie moje miejsce łóżku, wpatrując się przez otwarte
portu.
I mogę sobie wyobrazić doskonale sposób myślenia na ten - uparty, jeśli nie
wytrwali pracy, coś z czego byłbym w stanie doskonale.
"Liczyłem, byłoby ciemno przed zamknęliśmy z ziemi," kontynuował, tak nisko
że muszę męczy słuchu blisko, jak byliśmy do siebie, dotykając ramienia
ramię prawie.
"Poprosiłem więc mówić do starego człowieka. Zawsze wydawało się bardzo chory, gdy przybył do
mnie - tak jakby nie mógł spojrzeć mi w twarz.
Wiesz, że foka zapisane statku.
Była zbyt głęboko, aby mieć dłuższą metę pod gołe biegunów.
I to ja, że udało się ustawić dla niego.
W każdym razie, on przyszedł.
Gdy miałem go w kajucie - stał przy drzwiach patrząc na mnie, jakbym miał stryczek
na szyję już - Zapytałem go od razu opuścić moje drzwi kabiny odblokowany w
nocy, kiedy statek przechodził Sunda Straits.
Nie byłoby Java wybrzeża, w dwóch lub trzech mil od punktu Angier.
Chciałem nic więcej.
Miałem miejsce do pływania mój drugi rok w Conway ".
"Mogę w to uwierzyć" I wydychane. "Bóg jeden wie, dlaczego zamknęli mnie w każdym
nocy.
Aby zobaczyć ich twarze chcesz myśleć się boją że chodzę na
noc dusi ludzi. Am I zamordowanie brute?
Czy ja wyglądam to?
Na Jowisza! Gdybym nie musiał zaufanych
się tak do mojego pokoju.
Powiesz, że mógłbym rzucił go na bok i rzucił się, tam i wtedy - było ciemno
już. No, nie.
I z tego samego powodu nie będę myśleć o próbuje rozbić drzwi.
Nie byłoby pośpiechu zatrzymać mnie na hałas, a ja nie chciałem dostać się do
uwikłane bójka.
Ktoś inny może mieć zginął - bo nie złamał się tylko, aby uzyskać
rzucił z powrotem, a ja nie chcę więcej tej pracy.
Odmówił, patrząc bardziej chory, niż kiedykolwiek.
Bał się ludzi, a także tego starego kumpla sekund jego, który był żeglarstwo
z nim od lat - sędziwy humbug stary, a jego zarządcą, także był z
Diabeł go wie, jak długo - siedemnaście lat
lub więcej - dogmatyczne rodzaju nierób, który nienawidził mnie jak trucizna, tylko dlatego, że był
pierwszy oficer. Nie starszy oficer w historii więcej niż jeden
podróż w Sephora, wiesz.
Te dwa stare żuchwy prowadził statku.
Diabeł wie, co kapitan nie bał (wszystkie jego nerwów udał się na kawałki
łącznie w tym piekielnym złej pogody musieliśmy) - z czego prawo zrobi
do niego - jego żonę, być może.
O, tak! ona jest na pokładzie. Choć nie sądzę, będzie miała
mieszał. Byłaby tylko zbyt zadowoleni, że mamy
mnie statku w jakikolwiek sposób.
"Marki Kaina" biznesu, nie widzisz.
W porządku.
Byłem gotowy wystarczy przejść się wędrówki na ziemi - i to cena
na opłacenie Abel w tym rodzaju. Tak czy inaczej, nie chciał mnie słuchać.
"Ta sprawa musi mieć swój bieg.
I stanowią prawo tutaj. Trząsł się jak liść.
"Więc nie będzie?" Nie! "
"Wtedy mam nadzieję, że będzie można spać na tym, mówię, i zwrócił się do niego plecami.
"Zastanawiam się, że można" woła on i blokuje drzwi.
"Cóż po tym, nie mogłem.
Nie bardzo dobrze. To było trzy tygodnie temu.
Mieliśmy wolny przejazd przez Java Morza dryfował o Carimata przez dziesięć dni.
Kiedy zakotwiczone tutaj myśleli, jak sądzę, było wszystko w porządku.
Najbliższego lądu (i pięć km) jest statku przeznaczenia; konsul będzie
wkrótce przystąpił do łapania mnie i nie byłoby żadnego obiektu w gospodarstwie do tych
wysepki tam.
Nie sądzę, there'sa kropli wody na nich.
Nie wiem, jak to było, ale dziś, że steward, po doprowadzeniu mi wieczerzę, poszedł
się, by pozwolił mi jeść, i zostawił drzwi otwarte.
I zjadłem - wszystko, co było, też.
Po skończeniu poszedłem na ćwierć pokładzie.
Nie wiem, że mam na myśli nic robić. Powiew świeżego powietrza było wszystko, co chciałem, I
wierzyć.
Wtedy nagle pokusy mnie naszło. I rozpoczęły się moje kapcie i był w
wody przed zrobiłem mój umysł dość. Ktoś słyszał plusk i podnieśli
straszny rejwach.
"On odszedł! Dolna łodzi!
On popełnił samobójstwo! Nie, jest basen.
Oczywiście byłem pływania.
To nie jest tak łatwo zawodnika jak ja popełnić samobójstwo przez utopienie.
I wylądował na najbliższym wysepka przed łodzi lewej burty statku.
Słyszałem ich ciągnąc w mroku, pochodzący, i tak dalej, ale po trochę, że
zrezygnował. Wszystko ucichło i mocowania
stała się jeszcze jak śmierć.
Usiadłem na kamieniu i zaczął myśleć. Czułem niektórych oni rozpocząć wyszukiwanie
dla mnie w świetle dziennym.
Nie było gdzie się schować na tych kamiennych rzeczy - i gdyby nie było, co
były dobre? Ale teraz już było jasne, na tym statku, nie byłem
wraca.
Więc po chwili zdjął swoje ubrania i związał je w pakiecie z kamienia
wewnątrz, i zrzucił je w głębokiej wodzie na zewnętrznej stronie tej wysepce.
To było samobójstwo dla mnie za mało.
Niech myślą, co im się podoba, ale nie chciał utopić.
Chciałem pływać, dopóki nie zatonął - ale to nie to samo.
I uderzył na rzecz innego z tych małych wysp, i to od tego, który ja
po raz pierwszy zobaczył wasze światło jazdy. Coś pływać.
I dalej łatwo, a po drodze natknąłem się na płaskiej skały stóp lub dwa *** wodą.
W ciągu dnia, śmiem twierdzić, że można zrobić to z kieliszkiem z rufy.
I wdrapał się na niego i oparł się na trochę.
Potem zrobiłem kolejny start. To ostatnie zaklęcie musi być ponad
mile ".
Jego szept był coraz słabszy i słabszy, i cały czas patrzył
prosto przez okienko, w którym nie było nawet gwiazdy widać.
I nie przerwał mu.
Było coś, co się komentarz niemożliwe w jego opowieści, a może w
się, jakby czując, jakości, które nie mogę znaleźć nazwę.
A kiedy przestał, wszystkie znalazłem był daremny szeptem: "Więc pływał dla naszych
światła "," Tak - prosto do niej.
To było coś pływać.
Nie widziałem żadnych gwiazdek nisko, ponieważ wybrzeża był w drodze, i nie mogłem
patrzeć na ziemię, albo. Woda była jak szkło.
Można by było pływanie w uwikłane tysięcy metrów głębokości zbiornika z
nie ma miejsca dla kodowania w dowolnym miejscu, ale co mi się nie podoba to pojęcie
pływanie w kółko jak szalony
cielca przed dałem się, a jak nie miałem na myśli, aby powrócić ...
No Widzisz mnie jest wciągane z powrotem, nago, obok jednego z tych małych wysp
kark i walki jak dzikie zwierzę?
Ktoś musiałby zginął na pewno, i nie chcę niczego takiego.
Poszedłem więc dalej. Wtedy twój drabina - "
"Dlaczego nie grad statku?"
Zapytałem, nieco głośniej. Dotknął mojego ramienia lekko.
Lazy śladami przyszedł tuż *** naszymi głowami i zatrzymał się.
Drugi oficer przeszli z drugiej strony rufy i można było
wiszących *** koleją dla wszystkich znajomych. "On nie mógł nas usłyszeć mówi - mógł?"
Moje podwójne tchnął w moje ucho bardzo niespokojnie.
Jego niepokój był w odpowiedzi, wystarczy odpowiedzieć na pytanie włożyłam do niego.
Odpowiedź zawierającą wszystkie trudności tej sytuacji.
Zamknąłem okienko cicho, aby się upewnić.
Głośniejsze słowo mogło być podsłuchane.
"Kto to jest?" Szepnął potem. "Mój drugi oficer.
Ale nie wiem dużo więcej kolegów niż ty. "
I powiedziałem mu o sobie.
I został wyznaczony do przejęcia, podczas gdy najmniej się spodziewałem czegoś podobnego nie
całkiem dwa tygodnie temu. Nie wiem albo statku lub
osób.
Gdyby nie miał czasu w porcie szukać o mnie czy o kogokolwiek rozmiarze.
A co do załogi, wszyscy wiedzieli, było to, że został powołany do podjęcia domu statku.
Co do reszty, byłem prawie tak samo obcego na pokładzie jak siebie samego, powiedziałem.
I w tym momencie czułem, że najbardziej dotkliwie.
Czułem, że potrzeba bardzo niewiele do mnie osoba, podejrzany w oczach
Firma statku.
On zwrócił się o czasie, a my, dwoje obcych sobie ludzi na statku, naprzeciw siebie
w identycznych postaw. "Twoje drabiny -" wymamrotał, po
cisza.
"Kto by pomyślał, że na znalezienie drabina wisi *** nocą w zakotwiczonego statku
tutaj! Czułem się tak wtedy bardzo nieprzyjemne
omdlenia.
Po życiu byłem prowadzi przez dziewięć tygodni, każdy byłby wyszedł z
stanie. I nie był w stanie okrągły basen o ile
jak łańcuchy steru.
A oto i oto! była drabina zdobyć.
Po I chwycił go i powiedział do siebie: "Co jest dobre?"
Kiedy zobaczyłem głowę człowieka patrząc myślałem, że odpływają i obecnie
zostaw go krzycząc - w jakimkolwiek języku to było.
I nie przeszkadzało spojrzał.
I - spodobało mi się. A potem mówi do mnie tak cicho - jak
jeśli spodziewał się mnie - mnie trzymać trochę dłużej.
To był przeklęty samotny czas - nie mam na myśli podczas pływania.
Byłem zadowolony, porozmawiać trochę do kogoś, że nie należą do Sephora.
Co do pytania o kapitana, to był tylko impuls.
To mogła nie używać ze wszystkimi statku wiedząc o mnie i innych ludzi
prawie pewien, być okrągły tutaj rano.
Nie wiem - chciałem zauważyć, porozmawiać z kimś, zanim poszedłem dalej.
Nie wiem, co bym powiedział .... "Fine nocy, prawda?" Czy coś w
"Czy myślisz, że będą one okrągłe tutaj obecnie?"
I zapytał z pewnym niedowierzaniem. "Całkiem prawdopodobne", powiedział, słabo.
"Wyglądał bardzo mizernie nagle.
Opadła mu głowa na karku. "Hm.
Przekonamy się wtedy.
Tymczasem dostać się do tego łóżka, "szepnąłem. "Chcesz pomóc?
Nie ". To było dość wysokie miejsce łóżku z zestawem
z szufladami pod spodem.
Ten niesamowity zawodnik naprawdę potrzebne wyciągu dałem mu poprzez wykorzystanie nogę.
On spadł w, obrócił się na plecy i rzucił jedną rękę na jego oczach.
A potem, z twarzą prawie ukryte, musi on mieć wyglądał dokładnie tak, jak kiedyś wyglądać
w tym łóżku.
Patrzyłem na moje drugie ja na chwilę przed pobraniem całej dokładnie dwóch
zielone zasłony serge która prowadziła na drążku mosiądzu.
Myślałem przez chwilę zrzucenia ich na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa, ale usiadłem
na kanapie, a raz nie czułem się nie chce wstać i polowanie na pin.
Zrobię to za chwilę.
Byłem bardzo zmęczony, w sposób szczególnie intymne, przez szczep
stealthiness, przez wysiłek szeptem i ogólne tajemnicy to podniecenie.
To była godzina trzecia już i byłem na nogach od dziewięciu lat, ale nie byłem
senny, nie mogłem już do snu.
Siedziałem tam, *** się, patrząc na zasłony, próbując wyczyścić umysł
mylić wrażenie bycia w dwóch miejscach na raz, i bardzo przeszkadza
denerwujące pukanie w mojej głowie.
To była ulga odkryć nagle, że nie było w mojej głowie w ogóle, ale na
poza drzwi.
Zanim zdążyłem zebrać się słowami "Come in" były z moich ust, a
steward wszedł z tacą, przynosząc w mojej porannej kawy.
Spałam, mimo wszystko, i byłem tak przerażony, że I krzyknął: "W ten sposób!
Jestem tutaj, steward ", jak gdyby był mil.
Położył tacę na stoliku obok kanapy, a dopiero potem powiedział cicho: "Ja
widać jesteś tu, proszę pana. "Czułam, że dał mi głębokie spojrzenie, ale nie śmiałem
nie spełniają jego oczy tylko wtedy.
Musiał zastanawiał się, dlaczego musiałem wyciągnąć zasłony łóżku przed pójściem spać na
kanapie. Wyszedł, podpinania drzwi otwarte
zwykle.
Słyszałem załogi mycia pokładów nade mną. Wiedziałem, że mi powiedziano od razu, jeśli
nie było żadnego wiatru. Spokojny, myślałem i byłem podwójnie rozdrażniony.
Rzeczywiście, czułem dual bardziej niż kiedykolwiek.
Steward pojawił się nagle w drzwiach.
Zerwałam się z kanapy tak szybko, że drgnął.
"Czego tu chcesz?"
"Zamknij portu, sir - są mycia pokładów."
"To jest zamknięta", powiedziałem, zaczerwienienie. "Bardzo dobrze, sir."
Ale nie ruszał się z progu i wrócił mój wzrok w niezwykłym,
dwuznaczny sposób na jakiś czas.
Wtedy oczy wahał się, wszystkie jego twarzy zmienił, i głosem niezwykle łagodnym,
prawie przymilnie: "Mogę wejść do podjęcia pusty kubek z dala,
sir? "
"Oczywiście!" Odwróciłem się na nim, gdy pojawiło się w
i na zewnątrz. Potem odczepił i zamknął drzwi i
nawet popchnął śruby.
Takie rzeczy nie mógł trwać długo.
Kabina była tak gorąca jak piec, też.
Wziąłem zajrzeć na moje podwójne, i odkrył, że nie przeniósł, jego ramię było nadal
na oczy, ale jego klatce piersiowej falowała, a jego włosy były mokre; podbródek błyszczały
potu.
I osiągnął *** nim i otworzył port. "Muszę pokazać się na pokładzie", pomyślałem.
Oczywiście, teoretycznie, mogę robić co mi się podobało, ze nikt nie powie nie do mnie w
cały okrąg horyzontu, ale aby zablokować moje drzwi kabiny i weź klucz od I
nie miał odwagi.
Bezpośrednio kładę głowę z towarzyszem widziałem grupa moich dwóch oficerów,
drugi oficer, boso, starszy oficer w długim Indie-buty gumowe, w pobliżu przełomu
rufy, a steward w połowie drogi na dół po drabinie rufie rozmawiać z nimi chętnie.
Zdarzyło mu się ujrzeć mnie i dał nura, drugi spływały na głównym pokładzie
krzyczy jakiś porządek i innych, a oficer podszedł do mnie, dotykając czapkę.
Nie było swego rodzaju ciekawostką w jego oczach, że mi się nie podoba.
Nie wiem, czy steward powiedział im, że jestem "***" tylko, czy wręcz
pijany, ale wiem, że człowiek rozumie się dobrze na mnie spojrzeć.
Patrzyłem na niego pochodzących z uśmiechem, który, jak dostał się do zakresu wprost, weszła w życie
i zamroziła jego bardzo wąsy. I nie dać mu czas, aby otworzyć usta.
"Square stoczni windy i aparaty przed rękach iść na śniadanie."
Był to pierwszy określonej kolejności dałem na pokładzie tego statku; i zostałem na
pokład, aby zobaczyć to wykonane, zbyt.
Czułem potrzebę twierdząc siebie bez straty czasu.
To szydercze młodych cub mi się powinie noga lub dwie przy tej okazji, i ja również
skorzystał z okazji posiadania dobrze przyjrzeć twarzy każdego masztu człowieka jako
złożono obok mnie, aby przejść do po szelki.
W czasie śniadania, jedzenia nic sobie, przewodniczyłem z takich zimnych godności
dwa kolegów były tylko zbyt zadowolony uciec z kabiny, jak tylko przyzwoitości dozwolone; i
cały czas podwójnego pracy mojego umysłu
rozprasza mnie niemal do obłędu.
Ciągle obserwując siebie, mój sekret samo, jak w zależności od moich działań jako własne
osobowości, spania w tym łóżku, za drzwiami, które w obliczu mnie, gdy siedziałem na
czele tabeli.
To był bardzo podobny jest szalony, tylko było gorzej, bo jeden był świadomy.
Musiałem wstrząsnąć nim na stałe minut, ale gdy w końcu otworzył oczy było w
pełne posiadanie jego zmysły, pytającym wzrokiem.
"Wszystko w porządku, tak daleko", szepnąłem.
"Teraz trzeba zniknąć do łazienki".
Uczynił to, jak ciche jak duch, a potem zadzwonił do męża, a naprzeciw niego
śmiało, skierował go do porządku mój kajuty, a ja o mojej kąpieli - "i
pospiesz się ".
Jak mój ton przyznał, nie usprawiedliwia, powiedział: "Tak, proszę pana", i uciekł do pobrania jego
szufelka i szczotki.
I kąpali się i nie większość moich ubieranie, plusk, i cicho gwiżdżąc na
steward w zbudowaniu, a uczestnikiem tajemnicy mojego życia stał sporządzony śruby
w pozycji pionowej, że mało miejsca, a jego twarz
wygląda bardzo zatopiony w świetle dziennym, jego Powieki opuszczone pod rufą, linia ciemno
z brwi ściągane za niewielkie dezaprobatą.
Kiedy tam go zostawił, aby wrócić do mojego pokoju steward kończył odkurzanie.
Wysłałem do mate i zaangażował go w niektórych nieistotne rozmowy.
To było, jak to było, byle z wspaniały charakter jego wąsy, ale moja
celem było dać mu szansę na dobre spojrzenie na kajucie.
I wtedy można w końcu zamknąć, z czystym sumieniem, do drzwi mojego kajuty i
się moje podwójne z powrotem do puszki. Nie było nic innego do niego.
Musiał siedzieć na małym stołku składane, w połowie zdominowany przez ciężkie płaszcze
wisi.
Słuchaliśmy steward idzie do łazienki z salonu, wypełniając
butelek wody tam, szorowanie wanny, ustawienie co do praw, trzepaczka, ***,
stukot - znowu w salonie - przekręcić klucz - kliknij.
Taki był mój plan na utrzymanie moje drugie ja niewidoczne.
Nic lepiej nie może być wymyślone w danych okolicznościach.
I tam siedzieliśmy, ja na moim biurku się zjawić zajęty jakieś papiery, on
za mną z widokiem na bramę.
To nie byłoby rozsądne, aby rozmawiać w ciągu dnia, a ja nie zniosłabym
podniecenie, że *** poczucie szepcząc do siebie.
Teraz i wtedy, zerkając przez ramię, widziałem go daleko tam, siedząc sztywno na
niskim stołku, bosymi stopami blisko siebie, z rękami skrzyżowanymi, z głową zwieszoną
na jego piersi - i doskonale nadal.
Ktoś musiałby go wziąć za mnie. Zafascynował mnie sam.
Co chwila musiałem spojrzeć przez ramię.
Patrzyłam na niego, kiedy głos za drzwiami powiedział:
"Przepraszam, sir." "No !..."
Ciągle mi oczy na niego, a więc kiedy głos za drzwiami ogłosił: "Nie
łodzi w naszym kierunku, sir, "Widziałem go dać początek - pierwszy ruch miał
wykonane na wiele godzin.
Ale on nie podniósł spuszczoną głową. "W porządku.
Pobierz drabinę. "Wahałem się.
Czy mam coś szeptać do niego?
Ale co? Bezruchu wydawało się, że nigdy nie
zakłócone. Co miałem mu powiedzieć, że nie wie
już? ...
W końcu wyszedłem na pokład.