Tip:
Highlight text to annotate it
X
ROZDZIAŁ XIV hoebe tych Good-Bye
HOLGRAVE, pogrąża się w jego opowieści z energią i wchłaniania naturalnego do młodych
autor, dał sporo akcji na części i zdolnych rozwijane
przykładowo w ten sposób.
Obecnie obserwuje się, że pewna niezwykła senność (całkowicie inaczej niż to, z czym
Czytelnik być może czuje się dotknięte) został rzucił ponad zmysły jego
auditress.
To był efekt, bez wątpienia, z mistycznych gestykulacji, w którym przyszło mu
starał się doprowadzić ciała przed percepcji Phoebe postać hipnotyzujący
stolarz.
Z pokrywy opadające na oczy i - teraz podnoszone przez chwilę, a wykorzystana ponownie
jak z ciężarkami ołowianymi, - pochyliła lekko ku niemu, i wydawało się niemal do
regulować oddech przez jego.
Holgrave spojrzał na nią, jak zwinięte manuskrypt, a uznana zalążek
etapem tego ciekawym kondycji psychicznej, które, jak sam powiedział nie miał
Phoebe, posiadał więcej niż zwykłym wydziale produkcji.
Zasłona zaczęła być stłumione o niej, w którym mogła widzieć tylko go
i żyć tylko w myślach i emocjach.
Jego spojrzenie, bo przywiązali je na młodej dziewczyny, wzrosła z własnej woli bardziej skoncentrowany;
w jego postawie nie było świadomość władzy, inwestowanie jego mało dojrzały
postać z godności, które nie należą do jego fizyczną manifestacją.
Widać było, że z wyjątkiem jednego machnięciem ręki i odpowiedni wysiłek jego
będzie mógł zakończyć jego panowanie *** jeszcze wolny i dziewica duchem Phoebe: on
może ustanowić wpływ na to
dobry, czysty i prosty dziecko, jako niebezpieczny, a może jako katastrofalny, jak ta, która
stolarz jego legendy nabył i sprawowana *** Alice fatalny.
Do dyspozycji jak Holgrave-tych, od razu spekulacyjny i aktywny, nie ma
pokusa tak wielka, jak możliwość zdobycia imperium przez ludzkiego ducha, ani
Każdy pomysł bardziej kusząca dla młodego człowieka niż
stać się arbitrem młodej dziewczyny losu.
Spróbujmy zatem - niezależnie od jego *** natury i edukacji, i pomimo jego
pogarda dla wyznań i instytucji, - przyznać się do daguerreotypist rzadkie i wysoko
Jakość szacunku dla cudzej indywidualności.
Pozwólmy mu integralność, także zawsze po się zwierzył, bo zakazał
się do szpagatu, że jeden link więcej, które mogą spowodowały jego czar na Phoebe
nierozerwalny.
Zrobił niewielki gest w górę ręką.
"Naprawdę umartwiać mnie, moja droga panno Phoebe!" Zawołał, uśmiechając się pół-
sarkastycznie na nią.
"Moja biedna historia, jest jednak zbyt oczywiste, nigdy nie zrobi dla Godey lub Graham!
Tylko myśleć o Zaśnięcia na co miałem nadzieję, krytycy gazety będzie wymawiać
najbardziej genialny, potężny, wyobraźnią, żałosne, i oryginalne likwidacji!
Cóż, rękopis może służyć do oświetlania lamp z; - jeśli rzeczywiście jest tak nasycony
z mojego łagodnego dulness jest już zdolny do ognia! "
"Ja we śnie!
Jak można tak powiedzieć? "Odpowiedział Phoebe, jak nieprzytomny z kryzysu, przez które ona
przeszedł jako dziecko przepaści do granicy, której jest gorąco.
"Nie, nie!
Uważam się za poddaną bardzo uprzejmy, i choć nie pamiętam
incydenty całkiem wyraźnie, ale mam wrażenie ogromnej tarapaty i
nieszczęście - tak, bez wątpienia, historia okaże się wyjątkowo atrakcyjna ".
W tym czasie słońce zaszło, i był barwienia chmury w kierunku zenitu z
te jasne barwy, które nie są widoczne tam, aż jakiś czas po zachodzie słońca, a kiedy
horyzont całkiem stracił bogatszy błyskotliwość.
Księżyc też, co od dawna wspinaczka głową i dyskretnie topienie jej
dysk do Azure - jak ambitnego demagoga, który chowa aspirującym cel
przyjmując za nadrzędny odcień popularny
sentyment, - teraz zaczęła jaśnieć, szerokie i owalne, w jego środkowej drogi.
Te srebrne belki były już wystarczająco silne, aby zmienić charakter
światło dzienne przewlekły.
Oni zmiękczone i upiększać aspekt starego domu, choć cienie spadły
głębiej kątów z wielu szczytów i świeckich rozmyślać pod wystający
historia, oraz w uchylone drzwi.
Z upływem każdej chwili, ogród coraz bardziej malownicze, drzewa owocowe,
krzewy i kwiaty krzewy miał ciemną niejasności między nimi.
Banalnej cechy - które w południe, wydawało się mieć sto lat
z brudnej życia AKUMULUJ - były teraz przemienione przez czar miłości.
Sto tajemnicze lat szeptali między liśćmi, gdy niewielkie morze
wiatr znalazł tam drogę i miesza je.
Poprzez liści, zadaszony mały letni dom Moonlight migotały do i
powrotem, i spadł srebrzystobiały na ciemnej podłodze, na stole, a okrągły ławki,
z ciągłym zmianą i zabawy, zgodnie
jak szczeliny i Wayward szczeliny wśród gałązek przyznał, lub odciąć się od przebłysk.
Tak słodko było super atmosfera, po cały dzień gorączkowych, że wigilia lato
może być zdawało jak rosa tryskające świetle księżyca cieczy, z domieszką lodowatej temperamentem
w nich, ze srebrnym wazonie.
Tu i tam, kilka kropel tej świeżości zostały rozrzucone na ludzkim sercu,
i dał jej młodość ponownie, a współczucie z wiecznej młodości natury.
Artysta przypadkiem być jeden, na których wpływ ożywienia spadł.
On czuł - czego nieraz prawie zapomniałem, utopił się tak wcześnie, jak był w
niegrzeczny walka człowieka z człowiekiem - jak młodzieńczy wciąż była.
"Wydaje mi się," zauważył ", że nigdy nie oglądał przyjście tak pięknie
Ewa i nigdy nie czułem nic tak bardzo jak szczęścia, jak w tej chwili.
Po tym wszystkim, co dobry świat w którym żyjemy!
Jak dobrze, i piękna! Jak młody to też nic naprawdę
zgniłe lub wiek noszone w nim!
Ten stary dom, na przykład, który czasami ma pozytywnie represjonowanych moje
oddech z jego zapach gnijącego drewna!
A ten ogród, gdzie czarny forma zawsze przylega do mojej łopatą, jak gdybym był
Kościelny zagłębieniem na cmentarzu!
Mogłem zachować poczucie, że obecnie posiada mnie, ogród będzie codziennie być dziewicą
gleby, z ziemi pierwszej świeżości w smaku jej fasoli i kabaczki, a
dom - to będzie jak w altana
Eden, kwitnących z najstarszych róż, że Bóg kiedykolwiek powstały.
Moonlight, a sentyment w sercu człowieka wrażliwego na nią, są największą
renovators i reformatorów.
I wszystkie inne reformy i remonty, jak sądzę, okażą się lepsi od
moonshine! "
"Byłem szczęśliwszy niż jestem teraz, a przynajmniej znacznie Gayer", mówi Phoebe
namysłem.
"Ale ja jestem rozsądny wielkiego uroku w tym wybielanie księżyca, a ja uwielbiam oglądać
jak dzień, zmęczony jak to jest, pozostaje z dala od niechcenia, i nienawidzi się nazywać
wczoraj tak szybko.
Nigdy nie dbał bardzo o księżycu wcześniej. Co tam jest, zastanawiam się, tak piękne w
to, do nocy? "
"I nigdy nie czułem tego wcześniej?" Zapytał artystę, patrząc poważnie na
dziewczyna przez zmierzchu.
"Nigdy", odpowiedział: Phoebe, "a życie nie wygląda tak samo, teraz czułem go
tak.
Wydaje się, jakbym patrzyła na wszystko, do tej pory, w biały dzień, albo w
rumiany światło o wesołym ogniem, błyszczących i tańcząc przez pokój.
Ach, biedny ja! "Dodała ze śmiechem pół-melancholijny.
"Nigdy nie jest tak wesoły jak wcześniej wiedziałem Cousin Hepzibah i złej Cousin Clifford.
I rosły dużo starsze, w tym krótkim czasie.
Starszy, i mam nadzieję, że mądrzejsi, oraz - nie dokładnie smutniejsze, - ale, oczywiście, ze nie
pół tyle lekkość w moich duchów!
Ja im przekazałem moim słońcem, a były przyjemnością udzieli go, ale, oczywiście,
nie może zarówno dać i zachować ją. Oni są mile widziane, mimo! "
"Ty nie straciły nic, Phoebe, warto trzymać, ani co było możliwe
zachować ", powiedział Holgrave po chwili.
"Nasze pierwsze młodzież nie ma żadnej wartości, bo nigdy nie jesteśmy tego świadomi, aż po jej
zniknął.
Ale czasami - zawsze, jak sądzę, chyba że jeden jest nadzwyczaj niefortunny - przychodzi
Poczucie drugą młodość, tryskające z serca jego radości jest w miłości, albo, ewentualnie,
może dojść do korony część wielkiego inny
festiwal w życiu, jeśli w ogóle inne takie tam być.
To lamentując samego siebie (jak teraz) na pierwszym, niedbały, płytki
gayety młodości odszedł, i to głębokie szczęście w młodości odzyskał - tak
głębsze i bogatsze niż straciliśmy, - są niezbędne dla duszy rozwoju.
W niektórych przypadkach, oba państwa się niemal równocześnie, i mieszają smutek i
zachwyt w jednym tajemniczym emocji. "
"Nie sądzę Rozumiem cię," powiedział Phoebe.
"Nic dziwnego", odpowiedział Holgrave, uśmiechając się, "za co wam powiedziałem tajemnicę, której ja
ledwo zaczął wiedzieć przed znalazłem się nadając mu mówić.
Pamiętam jednak, a kiedy prawda staje się dla ciebie jasne, to myślę o tym
scena światło księżyca! "
"Jest całkowicie światło księżyca teraz, z wyjątkiem tylko przypływie mało słabych purpurę, w górę
od zachodu, między tymi budynkami ", zauważył, Phoebe.
"Muszę iść w.
Kuzyn Hepzibah nie jest szybki na liczbach, a da się ból głowy ***
Day rachunkami, chyba że jej pomóc. "Ale Holgrave zatrzymany ją trochę dłużej.
"Miss Hepzibah mi mówi," zauważył on, że "po powrocie do kraju, w kilku
dni ".
"Tak, ale tylko na chwilę", odpowiedział: Phoebe, "bo patrząc na to jak
mój obecny dom.
Idę zrobić kilka rozwiązań i podejmować bardziej świadome urlopu mojej matki
i przyjaciele.
Miło jest żyć tam, gdzie jeden jest pożądany i bardzo przydatne, a myślę, że może
mieć satysfakcję z czując się tak tutaj ".
"Na pewno może i więcej niż można sobie wyobrazić", powiedział artysta.
"Cokolwiek zdrowia, życia, komfort i naturalny istnieje w domu jest zawarte w pliku
osoba.
Te błogosławieństwa przyszedł wraz z tobą, i zniknie, kiedy wychodzisz z progu.
Panna Hepzibah przez secluding się od społeczeństwa, straciła wszystkie prawdziwe relacje z
to, i jest w rzeczywistości martwa, chociaż ona sama w galvanizes pozory
życie, a stoi za jej licznika,
dotyka świat bardzo-do-przestarzałe groźne spojrzenie.
Twój biedny kuzyn Clifford to kolejny martwy i długo pochowany osoba, na których
Gubernator i Rada uczynił z nekromanckich cud.
Nie powinienem się zastanawiać gdyby się rozpadać dalej, trochę rano, po minęły, a
nic nie widać z niego więcej, oprócz sterty kurzu.
Panna Hepzibah, w każdym razie straci co trochę elastyczność ona ma.
Oboje istnieć przez Ciebie. "" Byłbym bardzo przykro, że tak "
odpowiedziała Phoebe powagą.
"Ale prawdą jest, że moje małe umiejętności były dokładnie to, czego potrzebowali, a ja mam
rzeczywisty interes w ich dobro, - dziwny rodzaj matczynym uczuciem, - co pragnę
nie będziesz się śmiać!
I powiem ci szczerze, panie Holgrave, jestem czasem zdziwiony wiedzieć, czy
życzę im dobrze, czy źle ".
"Niewątpliwie," powiedział daguerreotypist "Czuję zainteresowanie to przestarzały,
ubogie stara panna pani, a to zdegradowany i rozbitego dżentelmen, - to
nieudany miłośnikiem piękna.
Uprzejmie zainteresowanie również bezbronnymi stare dzieci, że są!
Ale nie masz koncepcji co inny rodzaj mego serca jest z własną rękę.
To nie moja impuls jest, jeśli chodzi o te dwie osoby, albo pomóc lub przeszkodzić, ale
przyjrzeć się, przeanalizować, wyjaśnić sprawy do siebie i zrozumieć dramat
, które przez prawie dwieście lat, ma
zostały przeciągając jego powolny długości *** ziemią, gdzie ty i ja teraz kroczyć.
Jeśli dopuszcza się świadkami blisko, wątpię, by nie czerpać z niej satysfakcję moralną,
go spraw, jak oni mogą.
Istnieje przekonanie we mnie, że koniec rysuje bliski.
Ale, choć Opatrzność wysłał dotąd do pomocy, i wysyła mi tylko jako uprzywilejowane i
spotkanie widza, Ślubuję pożyczyć tych nieszczęsnych istot, co pomocne I
potrafisz! "
"Chciałbym, można mówić bardziej otwarcie:" krzyknęła Phoebe, zakłopotany i nie podobało;
", A przede wszystkim, że poczujesz się bardziej jak chrześcijanin i człowiek!
Jak to możliwe, aby zobaczyć ludzi w trudnej sytuacji bez pragnąc, ponad
cokolwiek innego, aby pomóc i pocieszyć?
Mówisz tak, jakby ten stary dom był teatr, a to wydaje się patrzeć na Hepzibah-tych
i Clifford na nieszczęścia, a te z pokoleń przed nimi, jako tragedii, takich
jak widziałem działał w sali
wiejski hotel, tylko obecny jeden wydaje się być odtwarzane wyłącznie dla TWOJEGO
rozrywki. Nie lubię tego.
Spektakl kosztuje wykonawcom za dużo, a publiczność jest zbyt zimny. "
"Jesteś silny," powiedział Holgrave, zmuszony do uznania pewnej prawdy w
pikantny szkic własnego nastroju.
"A potem," kontynuował Phoebe ", co można oznaczać przez przekonaniem, co mi powiesz
z, że koniec się zbliża? Czy wiesz, z każdym nowym kłopoty wiszącej ***
moje biedne krewni?
Jeśli tak, powiedz od razu, a ja nie pozostawi ich! "
"Wybacz mi, Phoebe!" Powiedział daguerreotypist, wyciągnął rękę, aby
którego dziewczyna została zmuszona dać jej rękę.
"Jestem trochę z mistyka, trzeba przyznać.
Tendencja jest w mojej krwi, wraz z wydziału mesmerism, które mogłyby mieć
Wprowadził mnie do Gallows Hill, w starych dobrych czasów czarów.
Wierz mi, gdybym naprawdę o jakiejkolwiek tajemnicy, których ujawnienie
korzyści znajomych - którzy są moimi własnymi przyjaciele, podobnie - należy nauczyć się go
zanim część.
Ale nie mam takiej wiedzy. "" Trzymasz coś w zamian! "Powiedział Phoebe.
"Nic, - żadnych tajemnic, ale moje własne", odpowiedział Holgrave.
"Mogę dostrzec, rzeczywiście, że Pyncheon sędzia nadal utrzymuje na oku Clifford,
w którego ruiny miał tak duży udział. Jego motywy i intencje, jednak są
dla mnie zagadką.
Jest zdeterminowany i bezwzględny człowiek, z prawdziwego charakteru inkwizytor, a
gdyby każdy obiekt do zyskania poprzez umieszczenie Clifford do szafy, to zaprawdę, że
on która szarpała swoje stawy z orbit, aby ją osiągnąć.
Ale, tak bogaty i dostojny jak on jest - tak potężne w swej własnej sile, aw
wsparcie społeczeństwa ze wszystkich stron, - co można ocenić Pyncheon mieć nadzieję, lub strach od
niedorozwinięty, markowe, pół-bezwolny Clifford? "
"Jednak", wezwał Phoebe, "zrobiłeś mówić tak, jakby były zbliżające się nieszczęście!"
"Ach, to dlatego, że jestem chorobliwy!" Odpowiedział artysta.
"Mój umysł ma skręcać na bok, podobnie jak niemal każdy jego umyśle, z wyjątkiem własnych.
Co więcej, jest tak dziwne znaleźć się więźniem tego starego domu Pyncheon i
siedzi w tym starym ogrodzie - (Hark, jak Maule studni jest szemrania!) - że były to
tylko dla tej jednej sytuacji, nie mogę
pomoc fancying że przeznaczenie jest organizowanie piąty akt do katastrofy. "
! "Nie" krzyknęła Phoebe z odnowioną przykrości, bo była z natury jako wrogi
do tajemnicy, jak w słońcu na ciemnym kącie.
"Ty puzzle mi więcej niż kiedykolwiek!"
"Pozwól nam pomóc przyjaciołom część!" Powiedział Holgrave, naciskając ją za rękę.
"Lub, jeśli nie przyjaciele, niech nas nie rozłączy, zanim całkowicie mnie nienawidzić.
Ci, którzy kochają wszyscy inni na świecie! "
"Do widzenia, a następnie," powiedział Phoebe szczerze. "Nie chcę być złym wielki natomiast,
i powinno być przykro, że tak myślisz.
Nastąpił Cousin Hepzibah został stojący w cieniu drzwi, to czwarta
przeszłość godziny! Ona myśli, że zbyt długo w wilgotnym
ogród.
Tak więc, dobranoc i do widzenia ".
Na drugim rano późniejszym Phoebe mogło być postrzegane w swojej masce słomy,
z szalem na jednym ramieniu i mały dywan-bag na inny, licytacji adieu do
Hepzibah i Cousin Clifford.
Miała zasiąść w następnym pociągu samochodów, które przetransportowania jej do wewnątrz
pół tuzina mil ze swojej wioski kraju.
Łzy były w oczach Phoebe; uśmiech, dewy z serdecznej żalu, było
nikły wokół jej przyjemny ustach.
Zastanawiała się, jak stało się, że jej życie o kilka tygodni, tu, w tym ciężkich
serce stary dwór, miały takie trzymanie się nią, i tak wtopiony swoich stowarzyszeń,
jak teraz się wydaje bardziej znaczącym ośrodkiem-
punkt z pamięci niż wszystko, co poszli wcześniej.
Jak miał Hepzibah - ponury, milczący i niewzruszony jej przepełnienie serdeczne
sentyment - wymyślone, aby wygrać tyle miłości?
I Clifford, - w jego nieudanej rozpadu, z tajemnicy strasznej zbrodni na niego,
blisko więzienie atmosfera jeszcze czai się w jego oddechu, - jak gdyby przekształcił się
w najprostszej dziecka, którego Phoebe poczuł
zobowiązany do pilnowania, a być, jakby opatrzność jego rozpoznania godzin!
Wszystko w tej chwili pożegnania, stał się widocznym na jej widok.
Spójrz, gdzie ona leżała dłoń na co ona może, obiekt odpowiedział na nią
świadomość, jakby wilgotne ludzkie serce było w nim.
Ona zajrzał przez okno do ogrodu, i czuł się bardziej skruszony na pozostawienie
To miejsce z czarnej ziemi, dotknięte z takim odwieczny wzrostu chwastów, niż
radosny na myśl ponownie wyczuwając jej sosnowy las i świeże koniczyny pola.
Zadzwoniła Chanticleer, jego dwie żony, a czcigodny kurczaka i rzucił im kilka
okruchy chleba ze śniadania-stół.
Są ich pochopnie wchłonięta, kurczak rozwinąć skrzydła i wysiadł w pobliżu
Phoebe na parapecie, gdzie spojrzał głęboko w jej twarz i wentylowane jego
Emocje w rechotać r.
Phoebe kazała to być dobry stary kurczak podczas jej nieobecności, i obiecał przynieść to
mały worek z kaszą gryczaną.
"Ach, Phoebe!" Zauważył Hepzibah "nie uśmiechnąć, tak naturalnie, jak, kiedy przyszedł do
nas! Wtedy uśmiech zdecydował się świecą, teraz
wybrać należy.
Dobrze, że idziesz do tyłu, na chwilę, w swoim ojczystym powietrzem.
Nie było zbyt dużo ciężar na swoich duchów.
Dom jest zbyt ponury i samotny, sklep pełen jest udręką, a jak dla mnie
nie mają zdolność dokonywania rzeczy wyglądają jaśniej niż oni.
Drodzy Clifford był jedynym komfort! "
"Chodź tu, Phoebe," nagle krzyknął krewnej Clifford, który powiedział bardzo mało
wszystko rano. "Close - bliżej - i spojrzeć mi w twarz!"
Phoebe umieścić jeden z jej małych rączek na każdym łokcia fotelu i pochylił twarz
do niego, aby mógł czytać go jako uważnie jak on będzie.
Jest prawdopodobne, że ukryte emocje tej godzinie podziału była reaktywowana w niektórych
stopień jego bedimmed i enfeebled wydziały.
W każdym razie, Phoebe wkrótce poczuł, że gdyby nie głęboki wgląd jasnowidza, jeszcze bardziej
niż kobiecą delikatnością uznania, robił jej serce przedmiotem jej zakresie.
Przed chwilą wiedziała nic której byłaby starał się ukryć.
Teraz, jakby jakaś tajemnica zostały zasugerował jej własnej świadomości za pośrednictwem
inna percepcja, była Fain do wynajęcia powieki chylić pod okiem Clifforda.
Rumieniec też - bardziej czerwone, bo starał trudno utrzymać go w dół, - wstąpił
większe i większe, w fali kapryśny postępu, aż nawet jej czoło było wszystko
przepełnione nim.
"Wystarczy, Phoebe," powiedział Clifford, z melancholijnym uśmiechem.
"Kiedy pierwszy raz zobaczyłem cię, jesteś najładniejsza dziewczyna niewiele w świecie, a
teraz pogłębiły się piękna.
Wiek dziewczęcy przeszedł do kobiecości; pączek jest kwiat!
Dalej, już teraz - czuję samotny niż ja ".
Phoebe pożegnał pustynię pary, i przekazywane za pośrednictwem sklepu, migotliwy ją
powieki, aby pozbyć się rosy-drop, bo - biorąc pod uwagę jak krótko nieobecności było
być, a więc szaleństwo jest obsada
w dół o tym - że nie będzie jak dotąd potwierdzić łzy, aby osuszyć z
jej chusteczka.
Na progu spotkała małą Urchin którego cudowne wyczyny gastronomii mieć
odnotowano we wcześniejszych stronach naszej narracji.
Wzięła z okna jakiś okaz lub innego naturalnego historii - jej oczy są
zbyt ciemny z wilgocią, aby poinformować ją dokładnie czy to był królik lub
Hipopotam, - włożyć do dłoni dziecka jako daru pożegnanie i poszedł swoją drogą.
Stary Wuj Venner właśnie wychodzi z jego drzwi, z drewna, konia i zobaczył na jego
ramię; i trudging wzdłuż ulicy, on scrupled nie przestawali z
Phoebe, o ile ich drogi leżał razem;
ani też, mimo jego połatany płaszcz i bobra, zardzewiałym i ciekawskich mody jego holowania
spodniach, mogła go znaleźć w swoim sercu, aby iść szybczej niż ktoś go.
"Będziemy tęsknić, następny szabatowe popołudnie," obserwuje się ulica
filozof.
"To niewiarygodny jak chwila trwa niektórzy ludzie się rozwijać tak jak naturalna
człowiek jako własnego oddechu, a, prosząc o wybaczenie, panno Phoebe (chociaż nie może być
przestępstwo w starym człowieku mówi: go), to tylko to, czego już rozrosła się do mnie!
Moje lata były bardzo wiele, a twoje życie jest jednak tylko początkiem, a jednak można
to jakoś tak mi bliski jak gdybym znalazł Cię na mojej matki drzwi, i trzeba było
rozkwitła, jak winorośli do jazdy na każdym etapie mojej drogi od.
Wracaj szybko, inaczej będę już do mojego gospodarstwa, bo zaczynają się znaleźć te drewna-cięcie
Praca zbyt trudne dla moich back-ból ".
"Bardzo szybko, wujek Venner," odpowiedział Phoebe. "I niech wszyscy prędzej, Phoebe, dla
Ze względu na te słabe yonder dusz ", kontynuowała swoją towarzyszkę.
"Oni nigdy nie może się obejść bez ciebie, teraz - nigdy, Phoebe, nigdy - nie więcej, niż gdyby jeden
aniołów Bożych mieszkał z nimi, a co ich ponury dom przyjemne i
Nie wydaje się wam że byliby w smutnym przypadku, gdy niektóre przyjemny letni poranek jak
ten anioł powinien rozwinąć skrzydła i polecieć do miejsca z którego przybył z?
Cóż, po prostu tak czują, że teraz idziesz do domu przez kolej!
Nie mogą znieść, Miss Phoebe, więc należy wrócić! "
"Nie jestem aniołem, wujek Venner", mówi Phoebe, uśmiechnięty, jak ofiarowała mu rękę na
ulicy rogu.
"Ale, jak sądzę, nigdy ludzie czują się tak bardzo, jak anioły, jak gdy robią to, co
trochę dobrze mogą one. Więc będę na pewno wracać! "
Tak więc rozstaliśmy się stary i różowe dziewczynki, a Phoebe miała skrzydła *** ranem,
i wkrótce fruwające niemal tak szybko, jak daleko jeśli obdarzony antena
chodu z aniołów, którym Wujek Venner był tak łaskawie porównać ją.