Tip:
Highlight text to annotate it
X
ROZDZIAŁ V maja i listopada
PHOEBE PYNCHEON spał, w nocy z jej przyjazdem, w komorze, że patrzyli na
ogród w starym domu.
To fronted w kierunku wschodnim, tak że w godzinę bardzo sezonowości blask szkarłatu
światło przyszło zalania przez okna, a skąpana w obskurny sufit i papierowych żabki
we własnej barwy.
Były zasłon do łóżka Phoebe; ciemne, antyczne baldachimem, a ciężki
festonami o rzeczy, który był bogaty, a nawet wspaniały, w swoim czasie, ale
co teraz rozmyślał *** dziewczyny jak
chmura, co noc w tym jednym rogu, podczas gdy gdzie indziej to zaczyna się dzień.
Poranne światło, jednak szybko zdobyłem w otworze w nogach łóżka,
betwixt te wyblakłe zasłony.
Znalezienie nowego gościa tam - z nalotem na policzkach, jak rano własny, a
delikatne zamieszanie z wyjazdem sen w swoich kończyn, a kiedy już wiatr porusza
liści, - świt pocałował ją w czoło.
To była pieszczota który dewy panieńskie - takie jak Dawn jest immortally - daje się do niej
spanie siostrę, częściowo z wpływem nieodpartego sentymentem, a częściowo jako
dość napomknąć, że nadszedł czas, aby unclose oczy.
Po naciśnięciu tych warg światła, Phoebe spokojnie obudził, i przez chwilę, czy nie
rozpoznać, gdzie była, ani w jaki sposób te ciężkie zasłony przypadkiem być festooned
wokół niej.
Nic, rzeczywiście, było absolutnie jasne do niej, oprócz tego, że był już wcześnie rano,
i że cokolwiek by się potem, to było właściwe, przede wszystkim, wstać i powiedzieć:
jej modlitwy.
Była bardziej skłonni do oddania z ponurym aspekcie Izby i jej
Meble, zwłaszcza wysokie, sztywne krzesła, jeden z nich stanął blisko niej
nocna, i wyglądał, jakby jakiś stary-
staromodny postać siedziała tam całą noc, i zniknął dopiero w
sezon uciec odkrycia.
Kiedy Phoebe była całkiem ubrany, ona wyjrzała przez okno i zobaczył krzak róży w
ogród.
Będąc bardzo wysoki jedno, i bujny wzrost, to było podparte na
strona domu, a dosłownie pokryte rzadkim i bardzo piękne
gatunków białej róży.
Duża część z nich, jak na dziewczynę potem odkrył, miał zarazy lub pleśń
w ich sercach, ale, wyświetlono w uczciwej dystansu, cały krzew róży wyglądał tak, jakby
został on przywieziony z Edenu, że bardzo
lato, wraz z formy, w której dorastał.
Prawda była jednak, że został obsadzony przez Alice Pyncheon, - była
Phoebe pra-pra-ciotka, - w glebie, które licząc tylko jego uprawę jako
ogród-plat, był teraz unctuous prawie dwieście lat rozpadu roślinnego.
Rośnie tak jak oni, jednak ze starego świata, kwiaty jeszcze wysłana świeży
i słodkie kadzidło do swego Stwórcy, ani mogło być mniej czysty i
do przyjęcia, ponieważ młody oddech Phoebe
mieszały się z nim, jak zapach płynął obok okna.
Przyspieszenie w dół skrzypienie i carpetless schody, znalazła sobie drogę do
ogród, zebrał niektóre z najbardziej idealny róż, i przyniósł je do niej
komora.
Mała Phoebe była jedna z tych osób, które posiadają, jako ich wyłączne dziedzictwo,
Dar przejrzysty układ.
Jest to rodzaj naturalnej magii, która pozwala na osiągnięcie tych uprzywilejowanych nich wydobyć ukryty
możliwości, co wokół nich, a szczególnie dają wygląd i komfort
habitableness do każdego miejsca, które dla
jednak krótki okres, może stało się ich domem.
Dziki chata zarośla, rzucił wspólnie przez wędrowców za pomocą prymitywnego lesie
uzyskałaby aspekt domowym przez jednego noclegu takiej kobiety, i
zachować ją na długo po jej cichy postać zniknęła w cieniu otaczających.
Nie mniej część takiej domowej czary był niezbędny do odzyskania, jakby
Phoebe odpadów, ponury i mroczny komora, która była tak długo untenanted
-Z wyjątkiem pająków i myszy i szczurów, a
duchy - że to wszystko było zarośnięte spustoszenia, które obserwuje się zacierać
wszelki ślad człowieka szczęśliwszych godzin. Co właśnie proces Phoebe znaleźć
niemożliwym do powiedzenia.
Pojawiła się nie mieć wstępny projekt, ale dał Dotknij tutaj, a inny nie;
przyniósł kilka artykułów mebli na światło i wyciągnął innych w cieniu; zapętlony
w górę lub zawieść okno kurtynę, aw
kurs z pół godziny, w pełni udało się rzucając uprzejmie i
gościnni uśmiech na mieszkania.
Już temu niż noc przed, to już nic nie przypominał tak bardzo, jak stara panna-tych
serce, bo nie było ani słońce, ani ogień gospodarstwo domowe w jednym, ani drugim, a
zaoszczędzić na duchy i wspomnienia upiorne,
nie gość, przez wiele minionych latach, wszedł w sercu albo sama komora.
Nie było jeszcze jedna osobliwość tej niezgłębionej uroku.
Sypialnia, bez wątpienia, była komora doświadczeń bardzo wielkie i różnorodne, jak
scena z życia ludzkiego: radość nocy ślubnych miał biło się z dala tu nowy
Nieśmiertelni po raz pierwszy sporządzony ziemski oddechu tu i tu starzy ludzie zginęli.
Ale - czy to były białe róże, czy cokolwiek misterny wpływ może być -
osoba z delikatnej instynktu wiedziałby od razu, że to teraz Maiden
sypialni, i został oczyszczony ze wszystkich
Były złe i żal jej słodki oddech i myśli szczęśliwych.
Jej marzenia o przeszłości nocy, będąc takich wesołych nich, że egzorcyzmy mrok, a
teraz straszy komory w jej imieniu.
Po uporządkowaniu spraw do jej zaspokojenia, Phoebe wyszła z niej
Komora, w celu do zstąpi ponownie do ogrodu.
Poza krzak róży, musiała zauważyć kilka innych gatunków kwiatów rosnących
tam na pustyni zaniedbania i utrudnianie jeden czyjąś rozwój (jak
jest często równolegle w przypadku człowieka
społeczeństwo) poprzez ich niewykształconego uwikłania i zamieszania.
Na czele po schodach, jednak poznała Hepzibah, który, przy czym jeszcze wcześnie,
zaprosił ją do pokoju, który pewnie nie nazwie jej buduar, miał ją
edukacja obejmowała takiego francuską frazę.
Został porozrzucane z kilku książek starych i dzieło kosz i zakurzony pisanie-
biurko, i miał z jednej strony, duży czarny artykuł mebli, z bardzo dziwne
wygląd, który stara szlachcianka powiedziała Phoebe była klawesyn.
Wyglądało to bardziej jak trumny niż cokolwiek innego, i rzeczywiście - nie został grał
na, albo otwarty, przez wiele lat, - nie musi być ogromna sprawa martwych muzyki w nim,
tłumione z braku powietrza.
Ludzki palec został mało znany, że dotknął jego strun od czasów Alicji
Pyncheon, który nauczył się słodki realizację melodii w Europie.
Hepzibah kazał jej młodego siedzieć gość w dół, a sama biorąc krzesło w pobliżu, spojrzał
jak gorliwie na wykończenia Phoebe postać małego, jakby spodziewał się zobaczyć tuż pod jego
sprężyny i sekrety motywacji.
"Cousin Phoebe", powiedziała w końcu, "Naprawdę nie mogę zobaczyć mój sposób jasny, nie musisz
ze mną ".
Słowa te jednak nie miały nieprzyjazny szczerość, z jaką mogą one
uderzyć czytelnika, dla dwóch rodzin, w rozmowie przed snem, przybył na
pewien stopień wzajemnego zrozumienia.
Hepzibah wiedział wystarczająco dużo, aby umożliwić jej docenić okoliczności (w wyniku
z drugiego małżeństwa matka dziewczynki), które stało się pożądane dla Phoebe
osiedlenia się w innym domu.
Ani też nie interpretują postać Phoebe i genialnego aktywności
przenika go, - jeden z najcenniejszych cech prawdziwej kobiety w Nowej Anglii, -
która skłoniła ją do przodu, jak mogłoby być
powiedział, szukać swego szczęścia, ale z szanujący celu przyznanie tyle
korzystne, ponieważ może ona jakoś odbierać.
Jako jeden z jej najbliższego krewnych, miała naturalnie betaken się do Hepzibah, z
nie mam pojęcia o zmuszanie się na jej kuzynki ochrony, ale tylko na wizyty w tygodniu
lub dwa, co może być w nieskończoność
przedłużony, gdy okaże się dla szczęścia obu.
Do tępego obserwacji Hepzibah w związku z tym Phoebe odpowiedział jak szczerze i więcej
wesoło.
"Drogi kuzyn, nie mogę powiedzieć jak to będzie", powiedziała.
"Ale naprawdę myślę, możemy dostosować się nawzajem znacznie lepiej niż można przypuszczać."
"Jesteś miła dziewczyna, - Widzę to wyraźnie," kontynuował Hepzibah; "i nie ma żadnego
pytanie jak do tego punktu, który sprawia mi wahaj się.
Ale, Phoebe, ten dom jest mój, ale melancholia miejsce dla młodego człowieka być
w.
Pozwala na wiatr i deszcz, i śnieg też w komorach poddasza i górnych, w
zimowy czas, ale nigdy nie pozwala się w słońcu.
I jak dla mnie, widzisz kim jestem, - ponury i samotna staruszka (dla Zacznę
zadzwonić sam stary, Phoebe), którego temperament, obawiam się, nie jest jednym z najlepszych i których
duchy są tak złe, jak może być!
Nie mogę uczynić twoje życie przyjemne, Cousin Phoebe, ani mogę tyle dać
chleb jeść. "
"Znajdziesz mnie pogodny trochę ciała" odpowiedział Phoebe, uśmiechnięty, i jeszcze z
rodzaj delikatnego godności ", a mam na myśli, aby zarobić na chleb.
Wiesz, że nie zostały wychowane w Pyncheon.
Dziewczyna uczy się wielu rzeczy w Nowym miejscowości w Anglii. "
"Ach! Phoebe ", powiedział Hepzibah, wzdychając:" Twoja wiedza będzie zrobić, ale niewiele dla Ciebie tutaj!
I to jest nieszczęśliwy myśl, że należy odrzucić precz wasi młodzieńcy dni w
takie miejsce.
Te policzki nie byłoby tak różowo po miesiącu lub dwóch.
Spójrz na moją twarz "i rzeczywiście, kontrast był bardzo uderzające, -!" Widzisz, jak blada jestem!
To jest mój pomysł, że kurz i ciągły rozkład tych starych domów są niezdrowe
. dla płuc "" Nie ma ogród, - kwiaty być
załatwione, "obserwuje Phoebe.
"Powinienem zachować się zdrowy z ćwiczeń na świeżym powietrzu."
"A przecież dziecko", wykrzyknął Hepzibah, nagle rośnie, jak gdyby do odwołania
Temat: "to nie jest mi powiedzieć, kto będzie gościem lub mieszkaniec stary
Dom Pyncheon.
Jego mistrz nadchodzi. "" Czy to znaczy Pyncheon sędziego? "Zapytał Phoebe
ze zdziwieniem. "Pyncheon sędzia!" Odpowiedział swojego kuzyna
gniewnie.
"On będzie trudno przekroczyć próg, a ja żyje!
Nie, nie! Ale, Phoebe, ujrzysz oblicze niego
Mówię ".
Poszła w poszukiwaniu miniatury już opisany, i wrócił z nią w jej
ręka.
Dając mu do Phoebe, patrzyła jej cechy wąsko iz pewna
zazdrość co do trybu, w którym dziewczynka będzie pokazywać się wpływ na zdjęciu.
"Jak Ci się podoba twarz?" Zapytał Hepzibah.
"Jest przystojny -! To jest bardzo piękne" powiedział Phoebe podziwem.
"To jest tak słodki twarz jako człowieka mogą być lub powinno być.
Ma coś z dziecka ekspresji, - i jeszcze dziecinne, - tylko jeden czuje się tak
bardzo uprzejmie wobec niego! On nigdy nie powinien cierpieć nic.
Można by mieć znacznie dla dobra szczędząc mu trud lub smutek.
Kto to jest, kuzyn Hepzibah? "
"Czy nie słyszysz," wyszeptał jej kuzyna, pochylając się ku niej, "z Clifford
Pyncheon? "" Nigdy.
Myślałem nie było Pyncheons lewo, z wyjątkiem siebie i nasz kuzyn Jaffrey "
odpowiedziała Phoebe. "A jednak wydaje mi się, że słyszał nazwę
Pyncheon Clifford.
Tak - z moim ojcem lub matką;!, Ale nie on był długi czas martwy "?
"No cóż, dobrze, dziecko, być może ma on" powiedział Hepzibah ze smutnym i pustym śmiechem, "ale w
stare domy takie jak ten, no wiesz, martwi ludzie są bardzo skłonni wrócić!
Zobaczymy.
A Cousin Phoebe, ponieważ, mimo wszystko, że powiedziałem, twoja odwaga nie zawiedzie,
nie rozstanę się tak szybko.
Zapraszamy, moje dziecko, które jest obecnie, do takiego domu, krewna twoja, może zaoferować
ty ".
Z tym zmierzyć, ale nie dokładnie zimną ubezpieczenia na gościnnej celu, Hepzibah
pocałował ją w policzek.
Oni teraz poszedł pod schodami, gdzie Phoebe - nie tyle przy założeniu, że urząd jako
przyciągając ją do siebie, przez pole magnetyczne wrodzonej sprawności - trwało najbardziej aktywny
udział w przygotowaniu śniadania.
Pani domu, w międzyczasie, jak to zwykle bywa z osobami jej sztywny i
unmalleable cast, stał głównie na bok; skłonny pożyczyć jej pomocy, ale świadomość, że
Jej naturalny nieudolność mogłoby utrudniać działalność w dłoni.
Phoebe i ogień, który gotuje się Teakettle były równie jasny, wesoły,
i wydajny, w swoich biurach.
Hepzibah patrzył dalej z jej stałego ospałość, niezbędne wynik długo
samotność, jak z innej sfery.
Ona nie mogła pomóc jest zainteresowany, jednak, a nawet bawi, w gotowości
z którym jej nowy więzień dostosowane się do okoliczności, i przyniósł
dom, zresztą i cała jego zardzewiały stary
Urządzenia, w suitableness dla swoich celów.
Cokolwiek robiła także zostało dokonane bez świadomego wysiłku, a przy częstym
Wybuchy piosenki, które były niezmiernie przyjemny dla ucha.
Ten naturalny tunefulness wykonane Phoebe wydaje jak ptak w mrocznym drzewie lub przekazane
Pomysł, że strumień życia warbled przez jej sercu jak potok czasami
Bulit dzięki przyjemnej dell niewiele.
To zapowiedz cheeriness czynnego temperamentu, znajdując radość w jego działalności,
, a tym samym czyniąc go piękna, była Nowa cecha Anglia, - rufa stary
Rzeczy z purytanizmu nitką złota w internecie.
Hepzibah wyprowadził kilka starych łyżek srebrnych z herbem rodziny na nich, a
China Tea-set zamalowane z groteskowych postaci człowieka, ptaków, i zwierzęta, w jak
groteskowy krajobraz.
Te zobrazował ludzie dziwne humorystów, w świecie własnej, - świat żywy
jasność, o ile kolor poszedł, i nadal unfaded, choć czajniczek i małe filiżanki
były tak stara jak sam zwyczaj picia herbaty z.
"Twoje pra-pra-pra-pra-babka te kubki, kiedy wyszła za mąż", mówi
Hepzibah do Phoebe.
"Była Davenport, z dobrej rodziny. Byli prawie pierwsze filiżanki kiedykolwiek
widziałem w kolonii, a jeśli jeden z nich miały być podzielone, moje serce pęknie z nim.
Ale to jest nonsens mówić tak o kruchej szklance wody, gdy Pamiętam, co moje
serce przeszedł bez wybicia. "
Filiżanki - które nie były używane, być może, od młodości Hepzibah firmy - zawarł nie
mały ciężar pyłu, który Phoebe zmyte z wielką starannością i delikatnością, aby
zadowoli nawet właściciela tego nieocenionego Chinach.
"What a nice trochę gospodyni domowa jesteś!" Zawołał ostatnie, uśmiechnięty, a na
Jednocześnie marszcząc brwi tak ogromnie, że uśmiech był słońcem pod Thunder-chmury.
"Czy robić inne rzeczy, jak również?
Czy jesteś tak dobry w swojej książce, jak jesteś na mycie filiżanki? "
"Nie dość, obawiam się," powiedział Phoebe, śmiejąc się w formie Hepzibah-tych
pytanie.
"Ale ja byłam nauczycielką dla małych dzieci w naszej dzielnicy latem ubiegłego roku, a
Mogłoby tak być nadal. "" Ach! 'Tis wszystko bardzo dobrze! "Obserwuje
pani panna, czerpiąc się w górę.
"Ale te rzeczy muszą przyjść do ciebie z twojej krwi matki.
Nigdy nie wiedział Pyncheon który miał żadnego kolej na nich. "
To jest bardzo dziwne, ale nie mniej prawdziwe, że ludzie są na ogół dość jak próżny lub
tym bardziej, ich *** niż ich dostępne dary; jak było Hepzibah z
to rodzimy niemożność, by tak rzec, z Pyncheons do jakiegokolwiek pożytecznego celu.
Uważała go jako cecha dziedziczna, a więc być może to było, ale niestety
chorobliwy jedno, jak często generowane w rodzinach, które pozostają długo *** powierzchnią
społeczeństwa.
Zanim opuścił śniadanie-stół, sklep-dzwonek ostro i Hepzibah zestaw
w dół resztą jej ostatecznego filiżanki herbaty, z wyrazem ziemistą rozpaczy, która była
naprawdę żałosne oto.
W przypadku odrażającym okupacji sekundy dzień jest na ogół gorsza niż
pierwszy. Wracamy do stojaka z całą bolesność
poprzedniego tortur w naszych kończyn.
W każdym razie Hepzibah był w pełni zadowolony z siebie niemożności kiedykolwiek
staje wonted do tego peevishly niesforny mały dzwonek.
Pierścień tak często, jak się wydaje, dźwięk zawsze uderzył na jej układ nerwowy i niegrzecznie
nagle.
A zwłaszcza teraz, gdy z jej Crested łyżeczek i Starożytna Porcelana, była
pochlebia sobie z idei elegancja, czuła niewypowiedzianej niechęć do
skonfrontować klienta.
"Nie trudź się, drodzy kuzyn!" Krzyknęła Phoebe, począwszy od lekko do góry.
"Jestem shop-keeper na dzień." "Ty, dziecko!" Wykrzyknął Hepzibah.
"Co może mała dziewczynka kraj wiedzieć o takich sprawach?"
"Och, zrobiłem wszystkie zakupy dla rodziny w naszym sklepie wsi", mówi Phoebe.
"A miałem stolika w fantazyjnych targach, wykonane lepsze sprzedaży niż ktokolwiek.
Te rzeczy są nie do nauczenia; one zależeć od talent, który pochodzi, jak sądzę, "
dodała z uśmiechem "z własną krwi matki.
Ujrzycie, że jestem jak miło trochę sprzedawczyni jak jestem gospodynią domową! "
Stara szlachcianka ukradł za Phoebe i zerknął z przejściem do
zakupy, aby pamiętać, jak ona zarządzać jej zobowiązania.
To był przypadek pewnej zawiłości.
Bardzo stara kobieta, w białej sukni krótkim i Petticoat zielonym, z ciągiem
złote kulki o jej szyi, a co wyglądało jak drinka na głowie, przyniósł
ilość przędzy barter za towary w sklepie.
Była prawdopodobnie bardzo ostatnią osobą w mieście, które ciągle przechowywane starodawny
kołowrotek w ciągłej rewolucji.
Warto było natomiast usłyszeć rechot i puste dźwięki starej damy, a
przyjemny głos Phoebe, mieszając w jednym zakręconym wątku rozmowy, a jeszcze lepiej
przeciwstawić swoje dane - tak lekki i
bloomy - tak zgrzybiały i mroczny, - tylko z betwixt zwalczania ich, w pewnym sensie, ale
ponad sześćdziesiąt lat, w innym.
Co do rokowań, to była pomarszczona chytrość i rzemiosła przeciwstawia rodzinnej prawdy i
mądrość. "Czy to nie dobrze zrobione?" Zapytał Phoebe,
śmiejąc się, gdy klient nie było.
"Niezła robota, rzeczywiście, dziecko!" Odpowiedział Hepzibah.
"Nie mogłem przeszły z nim prawie tak dobrze.
Tak jak mówisz, to musi być talent, który należy do ciebie na strony matki. "
Jest to bardzo prawdziwy podziw, że z którymi osoby zbyt nieśmiałe lub zbyt niewygodne
przyjąć z powodu udziału w tętniącym życiem świecie uważają prawdziwych aktorów w życiu się rusza
sceny, tak prawdziwe, w rzeczywistości, że
były zazwyczaj Fain by to smaczny ich miłości własnej, przy założeniu,
że te aktywne i przymusowe cechy są niezgodne z innymi, które
zdecydują się uznać za wyższy i bardziej istotne.
Tak więc, Hepzibah dobrze zawartość uznać Phoebe znacznie lepsze prezenty
jako sklep-keeper' - słuchała z zgodnej ucha do jej sugestii różnych
Metody których napływ handlowych mogą
być zwiększona, a świadczone opłacalne, bez niebezpiecznych nakładów kapitału.
Ona zgodziła że panna wieś powinna produkować drożdże, zarówno cieczy i
w ciastach, a powinna parzyć pewien rodzaj piwa, nectareous dla podniebienia, a także rzadkie
żołądkowy cnoty, a ponadto powinien
piec i wystawy na sprzedaż niektóre małe Pierniki ciasta, które każdy, kto spróbował by
tęsknie pragnę spróbować ponownie.
Wszystkie te dowody gotowego umysłu i umiejętne dzieła były bardzo do zaakceptowania
arystokratyczny hucksteress tak długo, jak mogła mruczeć do siebie z ponurym uśmiechem
i pół-naturalne westchnienie, a nastroje
mieszane dziwnego, szkoda, a uczucie rośnie: -
"Jakie ładne małe ciało jest! Gdyby tylko mógł być pani, zbyt - ale
to niemożliwe!
Phoebe ma Pyncheon. Bierze wszystko, od matki! "
Co do Phoebe nie jest pani, czy ona była pani czy nie, to był punkt,
Być może trudno zdecydować, które jednak trudno było wymyślić dla wyroku sądu
wszystko w każdym umyśle uczciwy i zdrowy.
Z Nowej Anglii, byłoby to niemożliwe, aby spotkać się z osobą łącząc tak wiele
zniewieściały atrybuty z tak wielu innych, które nie stanowią konieczne (jeśli kompatybilny) udział
charakteru.
Ona zszokowana nie kanonu smaku, była doskonale zgodna z siebie, a
nigdy słoikach przeciwko okoliczności.
Jej postać, aby upewnić się, - tak małe, że prawie dziecinna, i tak elastyczny, że
ruchu wydawało się łatwe lub łatwiejsze, niż reszta, to trudno mieć Dostosowanych własnego pomysłu
z hrabiny.
Ani jej twarz - z brązowych loków po obu stronach, a nieco
pikantny nos i zdrowe drzewa, a jasny odcień opalenizny, a kilkanaście pół
piegi, przyjazne pamiątki
Kwietnia słońce i wiatr - właśnie daje nam prawo domagać się jej piękny.
Ale nie było zarówno połysk i głębię w oczach.
Była bardzo ładna, jak zgrabna jak ptak, i wdzięku dużo w ten sam sposób, jak
przyjemne o domu, jak blask słońca padające na podłogę przez
Cień listowia mieniąca lub jako promień
blask, który tańczy na ścianie podczas wieczoru jest rysunek noc.
Zamiast dyskusji swoje roszczenia do rangi wśród pań, lepiej byłoby, aby
traktować Phoebe jako przykład kobiecej łaski i połączeniu dostępności, w stanie
społeczeństwa, o ile istniały takie, gdzie panie nie istnieje.
Nie powinno to być kobiety biuro przenieść w środku praktycznymi sprawami, a do
gildie je wszystkie, bardzo homeliest, - gdyby nawet szorowania garnków i czajników -
z atmosferą cudowności i radości.
Taka była kula z Phoebe.
Aby znaleźć Urodzony i wykształcony pani, z drugiej strony, nie musimy patrzeć nie dalej niż
Hepzibah nasz samotny pokojówka stara, w jej szelest i jedwabie zardzewiałe, z nią głęboko
cenionych i śmieszne świadomość
długi zjazd, jej cieniste roszczenia książęcej terytorium i, w drodze
osiągnięcie, jej wspomnienia, może być, z będących wcześniej thrummed na
klawesyn i chodził menueta, a
pracował zabytkowy gobelin-ścieg na jej samplera.
To był sprawiedliwy równolegle między nowej Plebeianism i elegancja starego.
Naprawdę wydawało się, poobijany oblicze Domu Seven Gables, czarnym i
heavy-browed jak to jeszcze z pewnością patrzył, musi wykazać rodzaj radości
nikły poprzez swoich mrocznych okien jako Phoebe przeszła tam iz powrotem we wnętrzu.
W przeciwnym razie nie da się wyjaśnić, jak ludzie z sąsiedztwa tak szybko
dowiedziała się o obecności dziewczyny.
Był wielki run obyczaju, ustawienie stale w od około dziesięć tej godziny aż do
w kierunku południe - relaksujący, nieco, w czasie obiadu, ale wznowienia w
popołudnia, a wreszcie obumierania pół godziny lub tak przed długim dniu słońca.
Jednym z patronów stanchest było mało Ned Higgins, pożeracz Jim Crow i
słoń, który na dzień sygnalizuje jego nienasycony sprawność przez połykania dwa
dromadery i ruchowego.
Phoebe śmiał, bo podsumował jej całkowitej sprzedaży upon z łupków, podczas gdy
Hepzibah, pierwszy rysunek na parę rękawiczek z jedwabiu, liczyć się nikczemny
Nagromadzenie miedzianą monetę, nie bez
srebrny mieszane, które dzwoniły do kasy.
"Musimy odnowić nasze akcje, Cousin Hepzibah!" Krzyknął mały sprzedawczyni.
"The pierniki dane są wszystkie zniknęły, a więc są te holenderskie drewniane milkmaids i
dla większości z naszych zabawek.
Nastąpił stały zapytanie dla tanich rodzynek, i wielki krzyk o gwizdki, a
trąbki i jew's-harfy, oraz co najmniej kilkanaście małych chłopców zwróciły na melasę-
cukierek.
I musimy wymyślić, aby uzyskać Peck jabłek Russet, późno w sezonie, jak jest.
Ale, drodzy kuzyna, co ogromna kupa miedzi!
Pozytywnie Copper Mountain! "
"Well done! well done! dobrze zrobione! "rzekła wujka Venner, który podjął okazję
Shuffle i obecnie w sklepie kilka razy w ciągu dnia.
"Here'sa dziewczyna, która nigdy się nie skończy swoich dni na mojej farmie!
Pobłogosław moje oczy, co energiczny trochę duszy! "
"Tak, Phoebe jest miłą dziewczyną!" Powiedział Hepzibah, ze groźne spojrzenie z surową
pochwała. "Ale, wujku Venner, znasz
rodzina bardzo wielu lat.
Czy możesz mi powiedzieć, czy kiedykolwiek był Pyncheon kogo bierze po? "
"Nie wierzę, że kiedykolwiek było" odpowiedział czcigodny człowiek.
"W każdym razie, nigdy nie było moje szczęście, aby zobaczyć ją lubię wśród nich, ani dla tej sprawy,
nigdzie indziej.
Widziałem wiele na świecie, nie tylko w kuchniach ludowych i back-metrów
ale na rogach ulic i na nabrzeżach iw innych miejscach, gdzie moje
firma dzwoni do mnie, a ja jestem wolny do powiedzenia,
Panna Hepzibah, że nigdy nie wiedziałem ludzkiemu stworzeniu nie jej działać tak jak jeden z
Aniołowie Boży jak to dziecko Phoebe robi! "
Uncle Venner na eulogium, jeśli wydaje się raczej zbyt wysokiej napięte do osoby i
okazja, miał jednak poczucie, w którym był zarówno dowcipny i prawdziwe.
Nie było duchową jakość w działalności Phoebe.
Życie z dniem długi i pracowity - spędził w zawodach, które mogłyby tak łatwo miały
zaniedbany i brzydki aspekt - została wykonana przyjemne, a nawet piękny, przez
spontaniczny wdzięk, z którym to przytulny
obowiązki wydawało się kwitnąć z jej charakteru, tak, że praca, natomiast zajmowała
z nim, miał łatwy i elastyczny urok gry.
Aniołowie nie trud, ale niech ich dobre uczynki wyrastają z nich i tak nie Phoebe.
Dwa krewni - młoda pokojówka i stary jeden - znalazł czas przed zapadnięciem zmroku, w
przedziały handlu, do osiągnięcia szybkich postępów w kierunku miłości i zaufania.
Samotnikiem, jak Hepzibah, zwykle pokazuje niezwykłą szczerość, a co najmniej
tymczasowy grzeczność, na czym absolutnie muru, i doprowadzony do punktu
osobisty stosunek, jak anioł, którego
Jakub zmagał się z, ona jest gotowa do was błogosławi, kiedy raz pokonać.
Stara szlachcianka wziął ponury i dumny satysfakcję Phoebe prowadzącej z pokoju do
pokój w domu, a opowiadając o tradycji, z którą, jak można powiedzieć, na
Ściany były lugubriously freski.
Pokazała wgłębienia wykonane przez porucznik-gubernator miecz-rękojeść w
drzwi-panele z mieszkania, gdzie stary Pyncheon pułkownik, martwy gospodarz, otrzymał
Jego affrighted odwiedzający z tragicznym marszcząc brwi.
Dusky terror tego dezaprobatą, Hepzibah przestrzegane, był uważany jest przewlekły kiedykolwiek
ponieważ w przejściu.
Ona kazała Phoebe krok do jednego z wysokich krzeseł oraz zbadać starożytną mapę
Terytorium Pyncheon na wschód.
W pokarmowego gruntu, na którym położyła palec, istniała kopalnia srebra,
stanowisko, które zostało precyzyjnie wskazane w niektórych protokołów Pyncheon pułkownika
sam, ale tylko być wiadomo, kiedy
Roszczenie rodzina powinna być uznana przez rząd.
Tak było w interesie całej Nowej Anglii, że Pyncheons powinny mieć
sprawiedliwość wyrządzili im.
Powiedziała też, jak to było niewątpliwie ogromny skarb angielskiego
gwinei ukryty gdzieś w domu, lub w piwnicy, lub ewentualnie w
ogród.
"Czy należy się go znaleźć, Phoebe," powiedział Hepzibah, zerkając na bok na nią
ponury jeszcze uprzejmie uśmiech, "będziemy związać się ze sklepem, dzwonek na dobre i wszystko!"
"Tak, drodzy kuzyn", odpowiedział: Phoebe, "ale w tym czasie, słyszę dzwonek kogoś
to! "
Gdy klient nie było, Hepzibah mówił raczej mgliście, a na wielkiej długości, o
pewna Alice Pyncheon, który był nadzwyczaj piękny i utalentowany w
jej życia, sto lat temu.
Zapach jej charakter bogatej i wspaniały nadal zwlekał o miejscu
gdzie żyła, jako suszone rose-bud zapachy szuflad gdzie ma zwiędły i
zginął.
Ten piękny Alicja spotkała się z jakimś nieszczęściem wielkie i tajemnicze, i wzrosła cienki
i białe, i stopniowo znikła z tego świata.
Ale nawet teraz, ona miała straszyć Dom o Siedmiu Szczytach, a wielki
wiele razy - zwłaszcza, gdy jeden z Pyncheons miał umrzeć, - ona została wysłuchana
gra smutno i pięknie na klawesynie.
Jeden z tych utworów, tak jak to brzmiało z jej duchowego kontaktu, został napisany
w dół przez amatora muzyki, to było tak wspaniale żałobny, że nikt do tej
dni, mogła znieść, aby usłyszeć to gra, chyba że
gdy wielki smutek dał im znać jeszcze głębsze słodycz nim.
"Czy to samo klawesyn, który pokazał mi?" Zapytał Phoebe.
"Sam", powiedział Hepzibah.
"To był klawesyn Alice Pyncheon firmy. Kiedy uczyłem się muzyki, mój ojciec
nigdy nie pozwól mi go otworzyć.
Więc jak mogłem grać tylko na mojego nauczyciela instrumentu, zapomniałem całą moją muzykę
dawno temu. "
Pozostawienie tych antycznych motywów, starsza pani zaczęła mówić o daguerreotypist,
kogo, bo wydawało się, że dobre intencje i uporządkowany, młody człowiek, a wąski
okoliczności, miała prawo do podjęcia na swoje miejsce zamieszkania w jednym z siedmiu szczytów.
Ale widząc więcej pana Holgrave, ledwie wiedział, co zrobić z niego.
Miał najdziwniejsze towarzyszy wyobrażalne, mężczyźni z długimi brodami i ubrani w bieliznę
bluzki i inne takie słowach nowopowstała wersja i źle dopasowane ubranie, reformatorzy, wstrzemięźliwość
wykładowców, i wszelkiego rodzaju cross-looking
filantropów; społeczności-Men i come-outers, jak Hepzibah wierzyli, który
przyznał, nie prawo, a nie jadł stałych pokarmów, ale mieszkał na zapach innych ludzi
Gotowanie, a pojawił się nosy na taryfy.
Jeśli chodzi o daguerreotypist, że przeczytała paragraf w grosza papieru, drugi dzień,
oskarżając go o dokonanie mowę pełną materii dzikiego i dezorganizacji, na spotkaniu
z jego współpracowników szajka bandycka-podobnych.
Dla własnej strony miała powody sądzić, że ćwiczył magnetyzm zwierzęcy, a jeśli
takie rzeczy były w modzie obecnie, powinny być skłonni podejrzewać go o naukę
Czarny Art tam w jego samotnej komorze.
"Ale, drodzy kuzyna", mówi Phoebe, "jeśli młody człowiek jest tak niebezpieczny, dlaczego pozwalasz
go zatrzymać?
Jeśli on nie robi nic gorszego, może on ustawić dom się pali! "
"Dlaczego czasami" odpowiedział Hepzibah "Ja poważnie się mu pytanie, czy
I nie powinien go odesłać.
Ale, ze wszystkimi jego dziwactw, jest cichy rodzaj osoby i ma taki sposób
chwytając z umysłu, że bez dokładnie lubić go (bo nie wiem wystarczająco
młodego człowieka), powinienem być przykro stracić go z oczu całości.
Kobieta trzyma się niewielkimi znajomych, kiedy żyje tyle sam jak ja. "
"Ale jeśli Pan Holgrave jest bezprawny osoba!" Protestował Phoebe, którego część
Istotą było to, aby utrzymać w granicach prawa.
"Och" powiedział Hepzibah niedbale, - za, formalne, jak była, jeszcze w jej życie tych
doświadczenie, miała zgrzytał zębami przeciw ludzkim prawem, - "Przypuszczam, że ma on prawo
z własną! "