Tip:
Highlight text to annotate it
X
ROZDZIAŁ 13
"Będę starać się o łatwiejszy drogę." - Parnell
Na trasę, którą Hawkeye leżał na tych piaszczystych równinach, przeżywane przez okazjonalnych doliny
i pęcznieje gruntów, które zostały ciągnie się przez swoją partię w poranek
Tego samego dnia, z przegrodami Magua ich przewodnika.
Słońce już teraz spadł nisko w kierunku odległych gór, a ich podróż świeckich
przez niekończące się las, ciepło nie jest już uciążliwe.
Ich przebiegu, w konsekwencji, była proporcjonalna, a na długo przed zmierzchem
zebranych o nich, uczynili sporo żmudne mil na ich powrót.
Myśliwy, jak dziki którego miejsce wypełnione, wydawało się wybrać wśród niewidomych
ślady ich dzikich tras, z gatunku instynkt, rzadko maleje jego prędkość, a
nigdy nie zatrzymując się, by zamierzone.
Szybki i ukośne spojrzenie na mchu na drzewach, z okazjonalnymi spojrzenie w górę
w kierunku zachodzącego słońca, lub stały, ale przechodząc spojrzeć na kierunku
licznych cieków wodnych, przez które
przebrnął, były wystarczające do określenia drogę i usunąć jego największe trudności.
W międzyczasie, w lesie zaczęła się zmieniać jego odcienie, tracąc że żywy zielony, który
miał upiększać swoje łuki, w poważniejszych światło, które jest zazwyczaj prekursorem
koniec dnia.
Podczas gdy oczy siostry starają się złapać przebłyski przez
drzew, powodzi złotych chwałę, którą tworzy błyszczące halo wokół Słońca,
tinging tu i tam z ruby smugi,
lub graniczących z wąskimi wykończeniowe świecenia żółty, masy chmur, które leżały ułożone w
nie dużej odległości powyżej zachodniej wzgórza, Hawkeye zwrócił się nagle i skierowaną do góry
ku wspaniałe niebo, mówił:
"Yonder jest sygnałem dla człowieka, aby zasięgnąć jego żywność i naturalne reszta", powiedział;
"Lepiej i mądrzej byłoby, gdyby można było zrozumieć znaki natury, i podjąć
lekcja z ptactwo powietrzne i zwierzęta polne!
Nasze nocy, jednak wkrótce się skończy, bo z księżyca musimy być i przemieszczania
ponownie.
I pamiętać, aby mieć fou't Maquas, hereaways, podczas pierwszej wojny w jakiej kiedykolwiek
zwrócił krwi od człowieka, a my zwymiotowała pracy bloków, aby utrzymać żarłocznych szkodników
z obsługi naszych głowach.
Jeśli moje znaki nie zawiedź mnie, znajdziemy miejsce kilka prętów dalej na lewo. "
Nie czekając na zgodę, lub, co więcej, w żadnej odpowiedzi, solidne hunter przeniesiony
śmiało w gęste zarośla z młodych kasztanów, popychanie na bok gałęzie
żywiołowy pędy prawie objęte
ziemi, jak człowiek, który oczekuje, na każdym kroku, aby odkryć jakiś obiekt miał
dawniej. Wspomnienie scout nie
go oszukać.
Po przenikający przez szczotki, zmierzwione jak to było z dzikiej róży, za kilkaset
stóp, wszedł na otwartej przestrzeni, że otoczony niskim, zielone wzgórza, co było
koronowany przez zepsute bunkier w pytanie.
Ten niegrzeczny i zaniedbane budynek był jednym z tych opuszczonych utworów, które po
rzucone w nagłych przypadkach, zrezygnowano z likwidacją zagrożenia,
i teraz spokojnie kruszenie w
samotność w lesie, zaniedbany i niemal zapomniane, jak okoliczności
który spowodował, że jest hodowane.
Takie pomniki przejścia i walki człowieka są jeszcze częste w całej
szeroki barierę pustyni, który niegdyś oddzielił wrogie prowincje, i stanowią
gatunków ruin, które są ściśle
związane z wspomnień historii kolonialnej, a które są w
właściwe zgodnie z ponury charakter scenerii okolic.
Dach z kory dawno upadł i zmieszali się z gleby, ale ogromne kłody
sosna, które zostały szybko wyrzucone razem, zachowały się ich względnej
pozycji, choć jeden kąt pracy miał
ustąpił pod naciskiem i zagroził, szybkiego upadku z
Pozostała część rustykalnym gmachu.
Podczas Heyward i jego towarzysze wahał się podejście budynku, tak zepsute, Hawkeye
i Indianie wprowadzonych do murków, nie tylko bez strachu, ale z
oczywisty interes.
Podczas, gdy pierwsza badanych ruin, zarówno wewnętrznie jak i zewnętrznie, z
ciekawość, której wspomnienia zostały ożywienia w każdej chwili, Chingachgook
związane z jego synem, w języku
Delawarowie, i z dumą zdobywcy, krótką historię
potyczka, która została walczył w młodości, w tym ustronnym miejscu.
Szczep melancholii, jednak miesza się z jego triumfu, czyniąc jego głos, jak
zwykle miękkie i muzyczne.
W międzyczasie siostry chętnie zsiadł z konia, i przygotowane do korzystania z ich
zatrzymanie w chłodnym wieczorem i w zabezpieczenie, które ich zdaniem tylko
zwierzęta w lesie mogły zasiedlić.
"Czy nie nasze miejsce wiecznego spoczynku były bardziej na emeryturę, mój godnym przyjacielem", domagali się
więcej czujnym Duncan, widząc, że harcerz już skończył krótkie
badania ", miał wybraliśmy miejsce mniej znane, a jeden rzadziej odwiedzane niż to?"
"Kilka żyć, którzy znają bunkier był kiedykolwiek podniesione", był powolny i zadumy odpowiedzi;
"'Tis nie często, że książki są, i opowieści napisane takich jak bójka
Tu fou't atween Mohikanin i Mohawk, w wojnie z własnej prowadzenia.
Byłem wtedy younker i wyszedł z Delawarowie, bo know'd były
oburzeni i pokrzywdzeni wyścigu.
Czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie chochlików pragną naszej krwi wokół tego stosu kłód,
które zaprojektowane i częściowo chowane, jest, jak będziesz pamiętał, nie Indian siebie, ale
Człowiek bez krzyża.
Delawarowie nadawały się do pracy, i udało się dobrze, od dziesięciu do dwudziestu, aż
nasze numery były prawie równe, a potem wypadli na psy, a nie człowiek
z nich nigdy nie wróciła do powiedzenia losy jego partii.
Tak, tak, byłem wtedy młody i nowy na widok krwi i nie doczekać się
myślałem, że istoty, które miały duchy jak ja powinny określić na gołej ziemi, aby
być rozdarte przez zwierzęta, lub do wybielania w
deszczu, I pochowano zmarłych własnymi rękami, pod wzgórze, że bardzo mało gdzie
postawieniu siebie, a nie złe miejsce to robi nie, choć być podniesione
przez kości śmiertelników. "
Heyward i sióstr powstał na chwilę, z trawiastym grobu, ani
może dwie ostatnie, pomimo wspaniałych scen one tak niedawno przeszedł
przez całkowicie stłumić emocje
naturalne horror, gdy znaleźli się w takich znanych kontakt z grobu
zmarłych Mohawków.
Jasnoszary, ponury małej powierzchni ciemnej trawy, otoczony granicy
pędzlem, poza którym sosny wzrosła, w ciszy oddechu, najwyraźniej w bardzo
chmury, i martwa cisza
rozległy las, to wszystko było w zgodzie pogłębić takie uczucie.
"Nie ma ich, i są one nieszkodliwe," kontynuował Hawkeye, machając ręką, z
melancholijnym uśmiechem na ich alarm ujawnione, "oni nigdy nie krzyk wojenny okrzyk, ani
cios z tomahawk ponownie!
I tych wszystkich, którzy pomagali w umieszczeniu ich tam, gdzie leżą, Chingachgook i tylko
życia!
Bracia i rodziny Mohican powstaje nasza partia wojny, i widzisz przed
Ci wszyscy, co są teraz w lewo z jego rasy. "
Oczach słuchaczy z własnej woli szukał formy Indian, z
współczującego zainteresowania ich opuszczony majątek.
Ich ciemne osób nadal być postrzegane w cieniu bunkier,
syn słuchając relacji ojca z tego typu intenseness które
być tworzone przez narrację, w której redounded tak
ku czci tych, których nazwiska od dawna czcili za ich odwagę i
dziki cnót.
"Myślałem, Delawarowie ludzi Pacyfiku", powiedział Duncan ", i że nigdy nie
prowadził wojnę w osoby; zaufania do obrony swoich rąk do tych bardzo Mohawków, że
się zabił! "
"'Tis prawda w części" zwróciło scout ", a jednak, na dole,' tis złym kłamstwem.
Taki traktat został w minionych wieków, poprzez deviltries z Dutchers, który
chciał rozbroić tubylców, że miał najlepszy prawo kraju, gdzie mieli
usadowili się.
Mohikanin, choć część tego samego narodu, mając do czynienia z angielskim,
nigdy nie weszła w głupi interes, ale ograniczone do ich męskości, jak w rzeczywistości nie
Delawarowie, kiedy ich oczy były otwarte na swoją głupotę.
Widzisz przed sobą szef wielkiego Sagamores Mohican!
Gdy jego rodzina mogła ścigać ich jelenia ponad połacie kraju szersze niż to, co
należy do Albany Patteroon, bez przekraczania potoku lub wzgórze, że nie było ich
własne, ale to, co pozostało z ich potomek?
Może on znaleźć swoje sześć stóp ziemi, kiedy Bóg zechce, i przechowywać go w spokoju, być może, jeśli
ma znajomego, który podejmie trud umywalka głowę tak nisko, że lemiesze
nie może go osiągnąć! "
"Dość!" Powiedział Heyward, pełen obaw, że temat może prowadzić do dyskusji
przerywałyby harmonii tak potrzebna do zachowania jego sprawiedliwe towarzyszy;
"Mamy podróżował daleko, a kilku z nas
błogosławieni z form tak twój, który zdaje się wiedzieć, ani zmęczenie, ani
słabości ".
"Ścięgna i kości człowieka przeprowadzić mnie przez to wszystko", powiedział myśliwy, geodezyjne
jego mięśni kończyn z prostotą, że zdradził uczciwy przyjemność komplement
zapewniono go, "nie są większe i cięższe
mężczyzn można znaleźć w rozliczeniach, ale można wiele dni podróży w mieście przed
może spełniać jeden w stanie chodzić pięćdziesiąt mil bez zatrzymywania się wziąć oddech, który
trzymane psy w słuch podczas pościgu godzin.
Jednakże, jak ciało i krew nie zawsze są takie same, to jest całkiem rozsądne przypuszczać
że łagodnych są gotowi na odpoczynek, po wszystko, co widzieliśmy i zrobić dziś.
Uncas, pozbyć się wiosną, podczas gdy ojciec Twój i ja zrobić przykrywkę dla swoich ofert
kierowników tych pędów kasztanowca i łóżko z traw i liści. "
Dialog przestał, a myśliwy i jego towarzysze zajmowali się w
przygotowania do komfort i ochronę tych, których z przewodnikiem.
Sprężynę, która przez długie lata, zanim skłonił tubylców, aby wybrać miejsce
tymczasowego fortyfikacji, wkrótce oczyszczony z liści, i fontanna
krystalicznie tryskała z łóżka, rozprzestrzenianie jego wodach zielone wzgórza.
Narożnik budynku został następnie dachem w taki sposób, żeby wykluczyć obfitej rosy
klimatu, i stosy słodkich krzewów i wysuszonych liści zostały ułożone pod nią na
siostry do wypoczynku na.
Podczas gdy drwal sumienny były zatrudnione w ten sposób, Cora i Alice spożywali
że odświeżenie które podatek wymaga znacznie więcej niż skłonność skłoniło ich do
zaakceptować.
Wtedy na emeryturę w murach, a przede oferuje swoje dziękczynienia za
ostatnich miłosierdzia i proszącym o kontynuację Boskiej łaski przez
noc nadchodzi, złożyli swoje oferty
tworzy się na pachnące kanapie, i pomimo wspomnienia i przeczucia, wkrótce zatonął
do tych, które drzemie natura tak władczo zażądał, i które zostały
słodzonych nadzieje na jutro.
Duncan przygotował się na nocleg w czujności w ich pobliżu, po prostu
bez upadku, ale harcerz, dostrzegając jego zamiaru, skierowany ku Chingachgook,
jak spokojnie usunąć własnej osoby na trawie, i powiedział:
"Oczy białego człowieka są zbyt ciężkie i zbyt ciemną taki zegarek jak ten!
Mohican będzie naszym wskaźnikowych, więc niech nam spać. "
"I okazało się leniwy na mój post w ciągu ostatnich nocy", powiedział Heyward "i
mają mniejszą potrzebę odpoczynku od ciebie, który nie więcej kredytów z charakterem żołnierza.
Niech wszystkie strony mają ich reszta, a następnie, podczas gdy ja trzymać straż ".
"Jeśli leżał wśród białych namiotach sześćdziesiątej, a przed wrogiem, jak
Francuski, nie mogłem sobie lepszego stróża ", zwrócił scout;", ale w
ciemności i wśród znaków
pustyni swój wyrok będzie jak szaleństwo dziecko, a czujność rzucone
od hotelu. Czy wtedy, jak Uncas i ja, snu i
spać w zakresie bezpieczeństwa. "
Heyward postrzegane, w prawdzie, że młodsze Indian rzucił swoją formę na
stronie wzgórza, podczas gdy mówili, jak ktoś, kto starał się uczynić
większość czasu przeznaczonego na odpoczynek, i że
Jego przykład był następnie David, którego głos dosłownie "ząbek do jego szczęki"
z gorączką jego ran, podwyższone, tak jak było, ich mozolne marszu.
Nie chcąc przedłużać bezużyteczne dyskusji, młody człowiek wpływa do wykonania przez
księgowania plecami logi bunkier, w połowie pozycji leżącej,
choć zdecydowanie określić, w swoim
pamiętać, aby nie zamknąć oczu, dopóki nie wydał swój cenny ładunek w ramiona
z Munro siebie.
Hawkeye, wierząc, że panowały, szybko zasnął, a cisza głęboka jak
samotności, w którym udało się go znaleźć opanowały emeryturze miejscu.
Przez wiele minut Duncan udało mu się utrzymać swoje zmysły na baczności, i żyje
do każdego dźwięku jęki, które powstały z lasu.
Jego wizja stała się bardziej dotkliwe, ponieważ odcienie wieczorem osiedlili się na miejscu, a nawet
po gwiazd świecących *** głową, był w stanie odróżnić
leżącej formy jego towarzyszy, gdyż
leżał na trawie, i zwrócić uwagę na osoby Chingachgook, który siedział w pozycji pionowej i
ruchu jako jednego z drzew, które stały się ciemne barierę na wszystkie strony.
Wciąż słychać delikatne przydechów z sióstr, która leżała w kilka stóp od niego,
a nie liść potargane przez powietrze przechodzące z czego ucho nie wykrył
szepcząc dźwięku.
W końcu jednak żałosne nuty bata ubogich będzie stała się mieszaniną
jęki sowy, jego ciężkie oczy od czasu do czasu szukał jasne promienie
gwiazd, a potem zdawało widział ich przez upadłego powieki.
W chwilach chwilowego przebudzenia on wziął bush dla jego towarzysz wskaźnikowych;
głową obok zatonął na jego ramieniu, które z kolei ubiegał się o poparcie
ziemi, a wreszcie cała jego osoba
stał się zrelaksowany i giętki, a młody człowiek zapadł w głęboki sen, śni, że
był rycerz dawnych rycerskich, trzymając czuwania o północy przed namiotem
z odzyskał księżniczkę, na rzecz której on
nie rozpacz uzyskania przez taki dowód czci i czujności.
Jak długo zmęczony Duncan leży w tym nieczuły stan nigdy nie wiedział sam, ale
swoje wizje drzemiące od dawna stracił w sumie zapomnienia, gdy był
obudzony przez światło kranu na ramieniu.
Budzi to sygnał, lekkie jak to było, skoczył na nogi z niejasnym
wspomnienie narzuconego obowiązku musiał założyć z rozpoczęciem
"Kto przychodzi?" Domagał się, czując za miecz, w miejscu, gdzie było zwykle
zawieszone. "Mów! przyjaciel czy wróg? "
"Przyjaciel", odpowiedział niski głos Chingachgook, który, wskazując w górę na
luminarz który rzuca jego łagodne światło przez otwór w drzewach, bezpośrednio
w ich biwak, natychmiast dodał, w jego
niegrzeczne języku angielskim: "Księżyc jest i białego człowieka fort daleko - daleko, czas przejścia, kiedy sen
zamyka obu oczach Francuza! "" Mówisz, że prawda!
Zadzwoń do przyjaciół i uzdy konie, a ja przygotować własne towarzyszenie
marsz! "
"Jesteśmy na jawie, Duncan," powiedział, że miękkie, srebrzyste odcienie Alice w budynku,
"I gotowy do podróży bardzo szybko po tak odświeżający sen, ale trzeba oglądać
poprzez żmudne noc w naszym imieniu,
po przetrwała tak wiele zmęczenia całkowity dzień! "
"Powiedz raczej bym patrzył, ale moje zdradzieckie oczy zdradził mnie dwa razy mam
okazały się niezdolne do zaufania ją znieść. "
"Nie, Duncan, zaprzeczyć nie to," przerwał Alice uśmiechnięta wychodzi z cienia
budynku w świetle księżyca, we wszystkich jej piękno odświeżonym piękno;
"Wiem, że jest bezwzględny jednym, kiedy ja
jest przedmiotem naszej opieki, ale i zbyt czujny na rzecz innych.
Czy nie zostali tutaj trochę dłużej a znajdziesz resztę trzeba?
Radośnie, najbardziej wesoło, będzie Cora i trzymam czuwania, podczas gdy ty i te wszystkie
dzielni mężczyźni starają się wyrwać trochę spać! "
"Jeśli wstyd może wyleczyć mnie z senność, nigdy nie powinien zamykać oczu ponownie", powiedział
niepokój młodzieży, patrząc na naiwny oblicze Alice, gdzie jednak, w
jej słodka troska, czytał nic, aby potwierdzić jego przyrodni budzi podejrzenia.
"Jest jednak zbyt prawdziwe, że po doprowadzeniu Was na niebezpieczeństwo przez moją niedbałości, nie mam
nawet zasługi ochronę swoich poduszek, jak powinien stać się żołnierzem ".
"Nikt, ale Duncan sam powinien oskarżać Duncan takiej słabości.
Idź więc i snu; wierzcie mi, żaden z nas, słaby dziewczyny jak my, nie zdradzi naszych
zegarek. "
Młody mężczyzna został zwolniony z niezręczności dokonywania dalszych
protesty własnych wadach, okrzykiem z Chingachgook i
postawa nitowane uwagę przyjęte przez jego syna.
"The Mohicans usłyszeć wroga!" Szepnął Hawkeye, który w tym czasie, wspólnie z
całej partii, nie śpi i mieszając.
"To niebezpieczeństwo, zapach wiatru!" "Broń Boże!" Wykrzyknęła Heyward.
"Z pewnością mamy już dość rozlewu krwi!"
Podczas gdy mówił, jednak młody żołnierz chwycił karabin i postępów w kierunku
z przodu, przygotowany do odpokutować za swoje powszednie niedbalstwo, dobrowolnie narażając swoje życie
obrony tych uczęszczał.
"'Tis jakiejś istoty lasu krąży nam w poszukiwaniu żywności", powiedział, w
szept, jak tylko niskie, a pozornie odległe dźwięki, które wstrząsnęły
Mohikanin, osiągnęła na własne uszy.
! "Hist" zwróciło uprzejmy scout; "" człowiek tis, nawet mogę teraz powiedzieć jego bieżnika, biedny jak
moje zmysły są w stosunku do Indian!
To Huron scampering spadła w jednym z odległych stron Montcalm, a
one uderzyły na nasz szlak.
Nie chciałbym, się, do wycieku więcej ludzkiej krwi w tym miejscu ", dodał,
rozgląda się z niepokojem w jego twarz, na słabe obiekty, które
został otoczony, "ale to, co musi być, musi!
Prowadzić konie do bunkier, Uncas; i znajomych, czy po tych samych
schronienie.
Słabe i stare, jak to jest, to oferuje pokrycia, i szczebel z trzask karabinów
wyżej w nocy! "
Był tam przestrzegane, Mohikanin wiodących Narrangansetts w ruinę,
dokąd cała strona naprawić ciszy najbardziej strzeżonych.
Odgłos kroków zbliża się już zbyt wyraźnie słyszalne było wątpliwości
co do charakteru przerwy.
Zostały one zmieszane z głosy nawołujące do siebie w Indian dialekt, który
myśliwego, szeptem, potwierdził do Heyward był językiem Hurons.
Kiedy partia osiągnęła punkt, w którym konie wszedł w zarośla, które
otoczyli bunkier, byli ewidentnie zawinił, utraciwszy tych znaków
, które do tego momentu, polecił ich realizacja.
Wydaje się, przez głosy, że wkrótce dwudziestu ludzi zebranych w tym jednym miejscu,
mieszania ich różnych opinii i porad w hałaśliwym zgiełku.
"Giermków znają nasze słabości," szepnął Hawkeye, który stał z boku Heyward,
w głębokim cieniu, patrząc przez otwór w dziennikach, "czy oni nie oddają
ich bezczynność w taki squaw marszu.
Słuchaj gady! każdy z nich ma dwa języki, a tylko jeden
nogi. "
Duncan, odważny jak on w walce, nie może w takiej chwili bolesnego
napięcia, dokonywać żadnych odpowiedzi na chłodne i charakterystyczne uwaga scout.
On tylko chwycił karabin mocniej i zamknięte oczy na wąski otwór,
, przez które patrzył na widok księżyca z niepokojem rośnie.
Im głębsze tony, który mówił, jak ma władzę były obok usłyszał wśród ciszy
że oznaczone szacunku, z jakim jego rozkazów, a raczej porady, został przyjęty.
Po czym, przez szelest liści i trzask gałązki suszone, okazało się
dzikusy były oddzielając w poszukiwaniu zaginionego szlaku.
Na szczęście dla zamierzonego, światło księżyca, a to rzucić powodzi łagodnego
połysk na małym obszarze wokół ruin, nie było wystarczająco silne, aby
przedrzeć się przez głęboką łuki lasu,
gdzie obiekty wciąż leżała w zwodniczych cieni.
Poszukiwania okazały się bezowocne, na tak krótki i gwałtowny był fragment
słaby ścieżki podróżnych nie szli w zarośla, że wszelkie ślady ich
śladami zaginął w cieniu lasu.
To nie trwało jednak długo, zanim niespokojny dzikusów słychać było bicie
szczotki i stopniowo zbliża się do wewnętrznej krawędzi że gęste granicy młodych
kasztany, który otacza mały obszar.
"Idą", mruknął Heyward, starając się sens jego karabin przez
szpara w dziennikach, "niech nas ogień do ich podejścia."
"Trzymaj wszystko w cieniu", wrócił zwiadowca, "pstrykanie krzemień, lub
nawet zapach jednego karnel z siarką, przyniesie głodny varlets
na nas w organizmie.
Jeżeli się Bogu, musimy dać walki o skórę głowy, zaufanie do
doświadczenia ludzi, którzy znają sposoby dzikusów, i którzy często nie są do tyłu
po wojnie-okrzyk jest wył. "
Duncan oddanych oczy za nim i zobaczył, że siostry drżenie były krycie się w
odległym kącie budynku, podczas gdy Mohikanin stał w cieniu, jak dwa
pionowej posty, gotowe, i najwyraźniej
chętnych, do strajku, gdy uderzenie powinna być konieczna.
Ograniczenie jego niecierpliwość, znów spojrzałem na tym obszarze, i oczekiwany wynik w
cisza.
W tym momencie zarośla otwarte, a wysoki i zbrojnych Huron postąpił kilka kroków
w otwartej przestrzeni.
Gdy on spojrzał na cichej chacie, księżyc padł na jego śniadą twarz, i
zdradził swoje zaskoczenie i ciekawość.
Zrobił okrzyk, który zazwyczaj towarzyszy były emocje
Indian, i, wzywając głosem, szybko zwrócił towarzysza na swoją stronę.
Te dzieci z lasu stali razem przez kilka chwil, wskazując na
kruszenie gmach, i rozmowy w niezrozumiałym języku ich plemienia.
Potem podszedł, choć z kroków powolny i ostrożny, zatrzymując się co chwila do
spojrzeć na budynku, jak zaskoczony jelenia których ciekawość walczyła z mocą
ich obudziło obawy o panowanie.
Stóp jednego z nich nagle spoczął na wzgórzu, i zatrzymał się w celu sprawdzenia jego
natury.
W tej chwili Heyward zauważył, że harcerz rozluźnił nóż do pochwy, a
obniżył lufę karabinu.
Naśladując ruchy te, młody człowiek przygotowywał się do walki, która teraz
wydawało się nieuniknione.
Dzikusy były tak blisko, że przynajmniej ruch w jednym z koni, a nawet
głośniejszy oddech niż zwykłe, zdradziłyby uciekinierów.
Ale w odkrywaniu postaci kopca, uwagę Hurons się
skierowane na inny obiekt.
Rozmawiali ze sobą, a dźwięki ich głosy były niskie i uroczysty, jak gdyby
wpływ na szacunek, że był głęboko miesza się z podziwem.
Potem wyciągnął ostrożnie z powrotem, zachowując ich oczy nitowane na ruiny, jak gdyby
Spodziewałem się zobaczyć objawień zmarłych problem z jej cichy ściany, aż po
osiągnął granicę obszarze, ich
powoli w zarośla i zniknął.
Hawkeye spadł w części zamkowej karabinu do ziemi, a rysunek na długi, swobodny oddech,
zawołał w słyszalny szept:
"Ay! one zgodne z martwych, i ma to oszczędność czasu własnym życiem, a może być,
życie lepiej mężczyzn. "
Heyward pożyczył swoją uwagę na chwilę do swojego towarzysza, ale bez
odpowiedzi, znów zwrócił się w stronę tych, którzy akurat interesuje go więcej.
Usłyszał dwa Hurons zostawić w krzakach i szybko stało się jasne, że wszystkich prześladowców
zgromadziło się wokół nich, w głębokim uwagę na ich raportu.
Po kilku minutach dialogu poważny i uroczysty, jest całkowicie inne od
głośny krzyk, z którym po raz pierwszy zebrane o miejscu, dźwięki wzrosła
słabsze i bardziej odległych, i wreszcie ginęły w głębi lasu.
Hawkeye czekał, aż sygnał z Chingachgook słuchania zapewnił go, że
każdy dźwięk z partii na emeryturę był całkowicie pochłonięty przez odległość, jeżeli
skinął na Heyward do wyprowadzić
koni, a do pomocy siostry w siodłach.
W momencie, stało się to, że wydane przez rozbite bramy i kradzież
przez kierunku przeciwnym do tego, przez które weszły, opuścił miejscu,
siostry odlewania ukradkowe spojrzenia na
cichy, poważny i rozpadające się ruiny, jak opuścili miękkie światło księżyca, by pogrzebać
się w mrok lasu.