Tip:
Highlight text to annotate it
X
ROZDZIAŁ XXVI
Sophie weszła w siedmiu ubierać mnie: ona była bardzo długa rzeczywiście w realizacji jej zadań;
tak długo, że pan Rochester, uprawiane, jak sądzę, niecierpliwy moje zwłoki, wysłał do
zapytać, dlaczego nie przyszedł.
Była po prostu mocowania mój welon (zwykły kwadrat blond po wszystkich) do włosów
broszka; Pospieszyłem spod jej rąk, jak tylko mogłem.
"Stop!" Krzyknęła w języku francuskim.
"Spójrz na siebie w lustrze: jeszcze nie wziąłeś peep".
Odwróciłem się do drzwi: Widziałem szatach i Postać okryta, więc w przeciwieństwie do moich zwykle, że
wydawało się niemal wizerunek obcy.
"Jane" nazywa się głos, i pobiegłem w dół.
I został przyjęty u stóp schodów przez pana Rochester.
"Maruda" powiedział: "mój mózg jest w ogniu z niecierpliwością, i zwlekał tak długo!"
Zabrał mnie do jadalni, badanych mnie bacznie całej, wymawiane mnie "piękna jak
lilii, i to nie tylko duma jego życia, ale pragnienie oczy ", a następnie
mówi mi, że da mnie, ale dziesięć minut, aby zjeść śniadanie, on zadzwonił.
Jednym z jego ostatnio najemników, lokaj, odpowiedział na to.
"Czy John coraz przewozu gotowi?"
"Tak, proszę pana." "Czy bagaż sprowadza?"
"Są obniżając ją, sir."
"Idź do kościoła: czy pan Wood (duchowny) i urzędnik są tam: powrót
i powiedz mi. "
Kościół, jako czytelnik wie, była, ale tylko poza bramami; lokaj wkrótce
zwrócone. "Pan Drewno jest w zakrystii, sir, wprowadzanie
jego komżę. "
"A przewozu?" "Konie wykorzystanie."
"My nie chcą chodzić do kościoła, ale musi być gotowa w momencie wracamy: wszystkie
pola i bagażu ułożone i przypiął, a woźnica w fotelu. "
"Tak, proszę pana".
"Jane, czy jesteście gotowi?" Wstałem.
Nie było drużbami, nie druhny, nie czekać na krewnych lub marszałka: żaden, ale
Pan Rochester i I.
Pani Fairfax stał w hali, gdy przechodziliśmy.
Chciałbym fain mówiłem do niej, ale moja ręka była w posiadaniu zrozumieć żelaza: Byłem
pospiesznie wzdłuż przez kroku nie mogłem podążyć i spojrzeć na twarz pana Rochester
było czuć, że nie drugi opóźnienia będą tolerowane w jakimkolwiek celu.
Zastanawiam się, co innego oblubieńca zawsze wyglądał tak jak to zrobił - tak wygiętych do celu, tak
ponuro zdecydowanych: lub, którzy w takich wytrwali brwi, zawsze ujawniły takie płonące
i migające oczy.
Nie wiem, czy dzień był targach lub faul, malejąco dysku, Patrzyłem
ani na niebo, ani ziemia: moje serce moje oczy, a jak wydawało przeniesione do pana
Rochester ramki.
Chciałem zobaczyć niewidzialne rzeczy, na których, jak szliśmy, ukazał się
przymocować skrócie zacięta i upadł. Chciałem poczuć myśli, których życie
zdawał breasting i stawiania oporu.
Na cmentarz furtki zatrzymał się: odkrył Byłem tchu.
"Czy jestem okrutna w mojej miłości?", Powiedział. "Opóźnienie natychmiastowy: Lean On Me, Jane".
A teraz mogę przypomnieć sobie obraz szary stary dom Boży spokój rosnące przed
mi, z okrągłym terenowa wieża wieża, z rudą porannym niebie poza nią.
Pamiętam także coś, na zielone mogiły, i nie zapomniałem,
albo, dwie postacie obcych błądzą wśród niskich pagórków i czytania
pamiątki wyryte na kilka głowy kamienie omszały.
Zauważyłem na nich, ponieważ, jak nas zobaczyli, przeszli rundy do tyłu
kościoła, i nie wątpił, że idą do wejść przez drzwi boczne nawy i świadectwo
ceremonii.
Przez pana Rochester, że nie stwierdzono, był szczerze patrząc na moją twarz, z której
we krwi, śmiem twierdzić, na chwilę uciekła: dla Czułem, że moje czoło zroszone, a moje policzki
i usta na zimno.
Kiedy zebrali się, co wkrótce stało, wyszedł delikatnie mnie ścieżka do ganku.
Weszliśmy na ciche i pokorne świątyni, ksiądz czekał w swoim białym komżę na
pokorny ołtarz, urzędnik obok niego.
Wszystko było jeszcze: dwa cienie tylko przeniósł się w odległy zakątek.
Moje przypuszczenia były słuszne: obcych wymknął się przed nami,
one teraz stanął na sklepienie Rochesters, plecami do nas, przeglądanie
przez szyny starych czasów barwiony
marmurowy grobowiec, gdzie klęczał anioł strzeżony pozostałości Damer de Rochester, zabity w
Marston Moor w czasie wojny domowej, oraz Elizabeth, jego żona.
Nasze miejsce zajął w komunii szyn.
Przesłuchanie ostrożny krok za mną, spojrzałam przez ramię: jeden z
obcych - dżentelmen, oczywiście - posuwa się do prezbiterium.
Serwis rozpoczął.
Wyjaśnienie intencji małżeństwa był przeszedł, a potem duchownego
przyszedł krok do przodu, i, pochylając się lekko w kierunku pana Rochester, dalej.
"I wymagają i pobierać opłaty zarówno (jak chcecie odpowiedzieć na straszny dzień wyroku,
gdy tajemnice wszystkich serc zostaną ujawnione), że jeśli któryś z was znam
przeszkoda dlaczego wy nie mogą być zgodnie z prawem
połączone ze sobą w małżeństwie, czynicie teraz wyznać, na bądźcie również pewność, że tak
wszyscy, którzy są połączone ze sobą w inny sposób niż Słowo Boże pozwala Czyż nie są połączone
razem przez Boga, nie jest ich małżeństwa zgodnie z prawem. "
Zatrzymał się, jak zwyczaj. Kiedy jest przerwa po to zdanie kiedykolwiek
złamane przez odpowiedź?
Nie, być może, raz na sto lat.
I duchowny, który nie podniósł wzrok znad książki, a nie wstrzymał oddech
ale na chwilę, to postępowanie: jego ręka była już wyciągnął w kierunku Pana
Rochester, jak jego usta niezamknięte zapytać,
"Czy ty nie ta kobieta dla twego poślubioną żonę?" - Gdy odrębne i blisko głos
powiedział - "Małżeństwo nie może być dalej: Oświadczam
istnienie przeszkody. "
Duchowny spojrzał na głośnik i stał niemy; urzędnik zrobił to samo, pan
Rochester poruszyły się lekko, jakby trzęsienie ziemi gorąco pod jego stopy:
przy mocniejszych podstawach, i nie odwracając głowy lub oczu, powiedział: "Dalej".
Głębokie milczenie, kiedy wypowiedział to słowo, z intonacji głębokie, ale na niskim poziomie.
Obecnie Pan Wood powiedział -
"Nie mogę przejść bez jakiegoś śledztwa, co zostało stwierdził,
i świadczy o jej prawdziwości lub fałszywości. "" Ceremonia jest dość zniszczony, "
przyłączone głos za nami.
"Jestem w stanie udowodnić swoje twierdzenie: przeszkoda nie do pokonania
to małżeństwo nie istnieje. "
Pan Rochester słyszałem, ale nie zważali na: stał uparty i sztywny, dzięki czemu nie
ruchu, ale posiadać się z mojej ręki.
Co gorący i silny zrozumieć miał! i jak jak wydobywanego marmuru był jego blada, przedsiębiorstwa,
masywny przód w tej chwili! Jak okiem świeciło, wciąż czujny, a jednak
dzikie pod!
Pan Wood wydawało się ze stratą. "Jaki jest charakter przeszkody?" On
zapytał. "Być może to mi przeszło - wyjaśnił
odejść? "
"Prawie", brzmiała odpowiedź. "Nazwałem go nie do pokonania, i mówię
roztropnie ". głośnik zgłosiło się i oparł się na
szyn.
Kontynuował, wypowiadając każde słowo wyraźnie, spokojnie, systematycznie, ale nie
głośno - "To po prostu polega na istnieniu
poprzedniego małżeństwa.
Pan Rochester ma żonę obecnie mieszka. "
Moje nerwy drga na te słowa wypowiedziane, jak nisko, że nigdy nie drga do
grzmot - moja krew czuli, że ich podstępnej przemocy, jako że nigdy nie czuł mrozu lub
ogień, ale ja zebrano, i nie grozi omdlewający.
Spojrzałem na pana Rochester: Zrobiłem mu spojrzeć na mnie.
Cała jego twarz była bezbarwna rock: jego wzrok był jak iskra i krzemień.
Wypierał się nic: wydawał się jak gdyby chciał się przeciwstawić wszystkim.
Nie mówiąc, bez uśmiechu, bez poczucia rozpoznać we mnie człowieka,
on tylko kręconego mojej talii ramieniem i nitowane mnie do siebie.
"Kim jesteś?" Spytał się intruza.
"Nazywam się Briggs, adwokata --- Street, London".
"A czy nacisk na mnie żona?"
"Chciałbym przypomnieć o swoim istnieniu pani, proszę pana, które prawo uznaje,
. jeśli nie "" Favour mi z powodu jej - z jej
imię i nazwisko, jej pochodzenie, jej miejsce pobytu. "
"Oczywiście." Mr Briggs spokojnie wziął papier z
kieszeni i odczytanie w rodzaju urzędnika, nosowym głosem: -
"" Potwierdzam, i może udowodnić, że na 20 października AD --- (data piętnastu lat
back), Edward Fairfax Rochester, w Thornfield Hall, w hrabstwie --- i
z Ferndean Manor, w --- shire, Anglii,
był żonaty z moją siostrą, Bertha Antoinetta Mason, córka Jonas Mason, kupca,
i Antoinetta jego żona, Creole, na - - kościół, hiszpański Town, Jamajka.
Rekord małżeństwa znajdą się w rejestrze tego kościoła - jego kopię
jest teraz w moim posiadaniu. Podpisano, Richard Mason ".
"To - w przypadku prawdziwego dokumentu - może udowodnić, że są małżeństwem, ale to nie dowodzi,
że kobieta w nim wymienionych, jak moja żona nadal żyje. "
"Żyła trzy miesiące temu" zwróciło prawnika.
"Skąd wiesz?"
"Mam świadczą o tym, którego zeznania nawet, proszę pana, będzie prawie
. kwestionować "" Produce go - albo idą do piekła. "
"Będę produkować go pierwszy - jest na miejscu.
Pan Mason, mają dobroci krok naprzód. "
Pan Rochester, słysząc nazwę, zacisnął zęby, doświadczył też swego rodzaju
silne drgawki kołczan; się do niego jak ja, poczułem spazmatyczny ruch furii
lub rozpaczy prowadzony przez jego ramy.
Drugi obcy, które do tej pory pozostawał w tle, teraz zbliżył się;
blada twarz spojrzał na adwokata ramię - tak, to Mason siebie.
Pan Rochester odwrócił się i spojrzał na niego.
Jego oko, jak czę***ło to, podbitym okiem: miał teraz tawny, ba, krwawą
światło w mroku, a jego wypiekami na twarzy - oliwa z policzka i hueless czoło otrzymał
blask od smarowania, rosnąco serca
ogień, a on miesza się, podniósł silne ramię - mógł uderzył Mason, przerywaną go
na kościół piętrze, wstrząśnięta bezlitosny cios oddech z jego ciała - ale Mason
zmniejszyła się z dala i zawołał cicho: "Dobry Boże!"
Pogarda spadł chłodny na pana Rochester - zmarł jego pasją, jakby zaraza miała pomarszczone
go, on tylko zapytał - "Co masz do powiedzenia?"
Niesłyszalny odpowiedź uciekł białe usta Masona.
"Diabeł tkwi w nim, jeśli nie możesz odebrać wyraźnie.
I znowu popyt, co masz do powiedzenia? "
"Panie - pan", przerwał duchowny "nie zapomnij jesteś w świętym miejscu."
Następnie adresowania Mason, zapytał delikatnie: "Czy zdajesz sobie sprawę, proszę pana, czy ten
pana żona jeszcze żyje? "
"Odwaga", wezwał adwokata, - ". Wypowiadać się": "Ona żyje teraz w Thornfield Hall,"
powiedział Mason, w bardziej złożone dźwięki: "Widziałem ją tam w kwietniu ubiegłego roku.
Jestem jej bratem ".
"W Hall Thornfield!" Ejakulacji duchownego.
"Niemożliwe!
Jestem starym miejsce zamieszkania w tej okolicy, proszę pana, a ja nigdy nie słyszałem o pani Rochester
w Thornfield Hall. "Widziałem ponury uśmiech wykrzywiać pana Rochester
usta, i mruknął -
"No, na Boga! Zająłem że nikt nie powinien o tym słyszeć -. Lub jej pod tą nazwą "
Rozmyślał - przez dziesięć minut zajmował rady z samym sobą: założył rozwiązać, i
ogłosiła, że -
"Dość! wszystkie są śruby od razu, jak pocisk z lufy.
Drewno, zamknij książkę i zdjąć komżę, John Green (do urzędnika), należy pozostawić
Kościół: nie będzie ślubu na dzień ".
Człowiek posłuszny.
Pan Rochester kontynuował hardily i lekkomyślnie: "Bigamia jest brzydkie słowo - I
oznaczało jednak być bigamistą, ale los się do mnie w pole, albo Opatrzność
sprawdzane mnie - być może ostatni.
Jestem trochę lepiej niż diabeł w tym momencie, i jak mój proboszcz powie
mnie, zasługują bez wątpienia najsurowszą sądów Bożych, nawet do quenchless ognia i
nieśmiertelny robak.
Panowie, mój plan jest podzielony: - co to prawnik i jego klient mówi, jest prawdą: mam
w związku małżeńskim, a kobieta, do której wyszłam za mąż żyje!
Mówisz, że nigdy nie słyszał o pani Rochester w domu nawet tam, drewno, ale śmiem twierdzić
masz wiele czasu nakłonili ucha do plotek na temat tajemniczego szaleńca przechowywane
tam pod zegarek i oddziale.
Niektórzy szeptali ci, że ona jest moją przyrodnią siostrą draniu: niektóre, mój porzucony
kochanki.
I teraz poinformować, że ona jest moją żoną, którą ożeniłem się piętnaście lat temu - Bertha Mason
z nazwy; siostra to zdecydowany człowiek, który jest obecnie, z jego kończyny drżące i
białe policzki, pokazując, co stout mężczyzn serca może nosić.
Uśmiechnij się, *** - nie bój się mnie - ja bym się niemal natychmiast strajku kobieta jak ty.
Bertha Mason jest szalony, a ona przyszła z szalonym rodziny; idiotów i szaleńców w trzech
pokoleń!
Jej matka, Creole, był zarówno wariatka i pijak - jak dowiedziałem się po tym, jak
ślub córki: oni milczeli na rodzinnych tajemnic przed.
Bertha, jak posłuszny dziecko, kopiowane rodzica w obu punktach.
Miałem uroczy partner - czysty, mądry, skromny: może masz ochotę byłem szczęśliwym człowiekiem.
Przeszedłem przez bogate sceny!
Oh! moje doświadczenie jest niebieskie, jeśli tylko wiedział!
Ale nie jestem winien wyjaśnienia.
Briggs, Drewno, Mason, wzywam was wszystkich, aby przyszli do domu i odwiedzić pani Poole
pacjenta, a moja żona!
Będziecie widzieć jakie jest I został oszukany w głoszącą, i ocenić, czy
czy nie mam prawo złamać kompaktowy i szukać współczucia z czymś co najmniej
ludzi.
Ta dziewczyna ", dodał, patrząc na mnie," nie znał więcej niż ty, Wood, z
odrażający sekret: myślała, wszystko było uczciwe i legalne i nigdy nie marzył, że idzie do
być uwięzione w udanym związku z
oszukanych nieszczęśnika, już związany z partnerem zły, szalony i embruted!
Chodź was wszystkich - po "Wciąż trzymając mnie szybko opuścił kościół:
trzej panowie przyszli po.
Na drzwiach hali znaleźliśmy przewozu.
"Weź go do wozowni, John," powiedział pan Rochester chłodno, "nie będzie
chciał na dzień. "
W naszym wejściem, pani Fairfax, Adele, Sophie, Leah, awansowała do spotkać i pozdrowić
nas. "Na prawo-o - każda dusza" zawołał
mistrz, "na sucho gratulacje!
Kto chce,? Nie ja! - Oni się piętnaście lat za późno! "
Przeszedł i wstąpił na schody, nadal trzyma mnie za rękę, a jeszcze kiwając
panowie za nim, co uczynili.
Mamy zamontowane pierwsze schody, przekazywany do galerii, przystąpił do trzeciej kondygnacji:
niskie, czarne drzwi, otworzył Pan Rochester master-key, przyznał nam
obity arrasami pokoju z wielkim łóżkiem i jego gabinetu obrazkami.
"Wiesz, że to miejsce, Mason", powiedział nasz przewodnik, "ona nieco i wbił się tutaj."
Podniósł zasłony od ściany, odkrywając drugie drzwi: i to, że
otwarte.
W pokoju bez okna, nie palili ogień strzeżony przez błotnik wysoki i silny,
i lampy do sufitu za pomocą łańcucha.
Grace Poole pochylili się *** ogniem, najwyraźniej coś gotowanie w garnku.
W głębokim cieniu, na drugim końcu sali, a liczba pobiegł do tyłu i
do przodu.
Co to jest, czy zwierzę lub człowieka, nie można było na pierwszy rzut oka, powiedzieć: to
grovelled, pozornie, na czworakach, ale wyrwał się i zawarczał jak dziwne dzikie
zwierząt: ale to było pokryte odzieży,
i ilości ciemne, włosy szpakowaty, dzikie jak grzywa, ukrył głowę i twarz.
"Good jutro, pani Poole!" Powiedział Pan Rochester.
"Jak się masz? i jak jest przy was na dzień? "
"Jesteśmy tolerowane, proszę pana, dziękuję", odpowiedział: Grace, podnoszenia wrzenia bałagan
dokładnie do płyty: "raczej zgryźliwy, ale nie" rageous ".
Gwałtowny krzyk zdawał się zadać kłam jej korzystne sprawozdanie: ubrany hieny wzrosła
w górę, i stał wysoki na tylnych nogach. "Ah! ! proszę pana, ona widzi "wykrzyknął Grace:
"Lepiej nie zatrzymać."
"Tylko parę chwil, Grace: musisz pozwolić mi kilka chwil."
"Uważaj, to, proszę pana - na miłość boską, uważaj!"
Maniak ryknął: ona rozstał się jej kudłaty blokuje jej twarz, i spojrzał dziko na
jej odwiedzających. Poznałem dobrze, że fioletowy twarzy, - te
***ęty funkcji.
Pani Poole zaawansowanych. "Trzymaj się z drogi," powiedział pan Rochester,
wbijając ją na bok: "ona nie ma noża teraz, jak sądzę, i mam się na baczności."
"Nigdy nie wiadomo, co ma, proszę pana, ona jest tak sprytny: nie jest w śmiertelnym uznania
pojąć jej jednostek. "" Lepiej zostawić ją "szepnął Mason.
"Idź do diabła!" Było zalecenie jego szwagier jest.
"Ware!" Krzyknął Grace. Trzej panowie wycofali
jednocześnie.
Pan Rochester rzucił mi za nim: wariat zerwał i zmagał gardle
zajadle, i położył ją zęby do jego policzka: walczyli.
Była duża kobieta, w postawie niemal równa jej mąż, i korpulentny
poza tym: pokazała męski życie w konkursie - więcej niż raz omal
zdławiony go, sportowe jak on.
Mógł osiedlili się ją dobrze obsadzone cios, ale on nie uderzy: on
tylko walczyć.
W końcu opanował ramionach; Grace Poole dał mu kabel, a on pinioned ich
za nią: z więcej liny, która była pod ręką, to przywiązało ją do krzesła.
Operacja została przeprowadzona wśród najzagorzalszych krzyczy i najbardziej konwulsyjne
pogrąża.
Pan Rochester następnie zwrócił się do widzów: patrzył na nich z uśmiechem
zarówno ostry i pustkowiem. "To jest moja żona," powiedział.
"Takie jest jedynym małżeńskiej objąć jestem nigdy się nie dowiedzieli - takie są pieszczotliwych
które są do ukojenia moich wolny czas!
I to, co chciałem mieć "(kładąc rękę na moim ramieniu):" to
młoda dziewczyna, która stoi na tyle poważna, cicha i usta piekła, patrząc collectedly
na gambols z demonem, chciałem ją tylko jako zmiana po tej zaciętej ragout.
Drewno i Briggs, spójrz na różnicę!
Porównaj jasne oczy z czerwoną tam piłki - to twarz z tą maską - ta forma
z tym luzem, a następnie sędzia mnie, kapłana Ewangelii i człowieka, prawa, i pamiętaj,
z tym, co wy wyroku sędzia abyście nie byli sądzeni!
Off z tobą. Muszę zamknąć moją nagrodę. "
Wszyscy odeszli.
Pan Rochester pozostał chwilę za nami, dać trochę dalej, aby Grace Poole.
Prokurator zwrócił się do mnie jak zszedł po schodach.
"Ty, pani", powiedział, że "są usuwane z wszelkiej winy: twój wujek będzie miło usłyszeć
- jeśli rzeczywiście powinien być nadal żyje - kiedy pan Mason wraca do Madeira ".
"Mój wujek!
Co z nim? Znasz go? "
"Pan Mason nie. Pan Eyre został korespondentem Funchal
jego domu przez kilka lat.
Gdy wujek Twój list do zrozumienia, planowanej unii
siebie i pana Rochester, panie Mason, który przebywał na Maderze, aby zatrudnić jego
zdrowia, w drodze powrotnej na Jamajce, stało się z nim.
Pan Eyre wymienionych inteligencji, gdyż wiedział, że mój klient tu znał
z dżentelmenem nazwy Rochester.
Pan Mason, zaskoczony i zmartwiony jak można przypuszczać, ujawnił prawdziwy stan
sprawach.
Twój wuj, przykro mi to powiedzieć, jest teraz na zwolnieniu łóżko, z których, biorąc pod uwagę
charakter jego choroby - spadek - i etap to osiągnął, jest mało prawdopodobne, że
nigdy nie powstanie.
Nie mógł wówczas przyspieszyć do Anglii się, aby wydobyć się z sideł
w którym upadł, ale błagał Pana Mason nie trać czasu na podjęcie działań
aby zapobiec fałszywych małżeństwa.
Powołał go do mnie o pomoc. Kiedyś wszystkie wysyłki, i jestem wdzięczny jestem
nie jest za późno: jak to, bez wątpienia, musi być również.
Gdybym nie moralnie pewny, że twój wujek umrze zanim dojdziesz Maderze, chciałbym
Zalecamy towarzyszyć Pan Mason z powrotem, ale jak to jest, myślę, że lepiej pozostać w
Anglii do słychać dalej, lub od pana Eyre.
Czy mamy coś jeszcze do pobytu? "Zapytał pana Masona.
"Nie, nie - bądźmy Gone", był niespokojny odpowiedź, i nie czekając do urlopu z
Pan Rochester, zrobili ich zamknąć w drzwiach sali.
Duchowny przebywał do wymiany kilku zdań, albo upomnienia lub nagany,
z jego wyniosłe parafianin, ten obowiązek zrobić, on też odszedł.
Słyszałem go, gdy stałem na pół otwarte drzwi własnego pokoju, do którego miałem teraz
wycofane.
Dom wyczyszczone, Zamknąłem się w, zapinana śrubę że nikt nie może ingerować,
i udał się - nie płakać, nie płakać, byłam jeszcze zbyt spokojny do tego, ale -
mechanicznie zdjąć sukni ślubnej,
i zastąpić ją suknia rzeczy nosiłem wczoraj, jak myślałem, po raz ostatni.
I usiadł: Czułem się słaby i zmęczony. Oparłem ręce na stole, a głowę
spadła na nich.
A teraz myślę: do tej pory miałem tylko słyszeli, widzieli, przeniósł się - po w górę iw dół
gdzie prowadził lub przeciągane - oglądałem szczytu zdarzenia na razie ujawnienia otwarte poza
ujawnienie, ale teraz, pomyślałem.
Rano był dość spokojny poranek - wszystkich z wyjątkiem krótkiej sceny z
wariat: transakcja w kościele nie był głośny, nie było wybuchu
pasją, nie głośno kłótni, nie ma sporu,
nie wbrew lub wyzwaniem i bez łez, nie płacz: kilka słów zostało wypowiedziane, spokojnie
wyraźny sprzeciw wobec małżeństwa wykonane, niektóre surowy, krótkie pytania pana
Rochester, odpowiedzi, wyjaśnień,
dowodów; otwarte przyznanie się do prawdy zostały wypowiedziane przez mojego mistrza, a następnie
żywy dowód na to, że widziano; intruzów nie było, a było już po wszystkim.
Byłem w swoim pokoju jak zwykle - tylko ja, bez widocznych zmian: nic się nie uderzył
mi, lub scathed mnie, lub okaleczone mnie.
I jeszcze gdzie był Jane Eyre z wczoraj - gdzie było jej życie - gdzie były
jej perspektywy?
Jane Eyre, który był żarliwym, kobieta w ciąży - prawie panna młoda, była
zimna, samotna dziewczyna ponownie: jej życie było blade, jej szanse były opuszczone.
A Christmas mróz przyszedł w środku lata, biały burza grudniu, wirowały *** czerwca;
lód przeszklone dojrzałych jabłek, dryfuje zgnieciony róże wieje; na hayfield i
niwa położyć zamrożone całun: pasy, które
ostatniej nocy zarumieniła pełne kwiatów, na dzień były dziewiczy z untrodden śnieg, a
drewna, które dwanaście godzin od machnął liściastych i rażące jak gaje między tropikach
obecnie obejmuje, odpadów, dzikie, i białe jak sosnowego lasu w zimowej Norwegii.
Moje nadzieje były martwe - uderzył z delikatnym zagłady, jak w ciągu jednej nocy, upadł na
wszystkie pierworodne w ziemi egipskiej.
Spojrzałem na mojego cenionych chce, wczoraj tak kwitnący i świecące, leżeli surowym,
chill, sine trupy, które nigdy nie mogłyby ożywić.
Spojrzałam na moją miłość: to uczucie, które było moim magisterskich - którą stworzył, ale
dreszcze w moim sercu, jak dziecko cierpi na zimno kołyski, choroby i
niepokój ogarnął go ona, nie może szukać
Pan Rochester ręce - nie mógł czerpać ciepło z jego piersi.
Och, nigdy więcej może zwrócić się do niego, bo wiara była plagą - zaufanie zniszczona!
Pan Rochester nie było dla mnie to, co było, bo nie było to, co myślałem
niego.
I nie przypisują wiceprezes do niego, nie powiem, zdradził mnie, ale
atrybut ze prawda nie było z jego pomysł, a od jego obecności muszę iść:
że postrzegane dobrze.
Kiedy - jak - gdzie, nie mogłem jeszcze dostrzec, ale on sam, nie wątpił,
nie spieszy mi Thornfield.
Prawdziwe uczucie, jak się zdawało, nie mógł dla mnie to było tylko kapryśny
pasją, który nie chciało; będzie chciał mi nic więcej.
Mam obawy nawet na jego drodze teraz: Moim zdaniem musi być nienawiść do niego.
Och, jak niewidomy były moje oczy! Jak słabe moje zachowanie!
Moje oczy były zamknięte i zasłonięte: eddying ciemności zdawały się pływać wokół mnie, a
refleksji powstało jako czarny i mylić przepływu.
Self-opuszczony, spokojny, i wysiłku, wydawało mi się, położyli mnie w wyschniętej
łóżko wielkiej rzeki, słyszałem powodzi poluzowane w odległych górach, i poczuł, że
torrent się: do wzrostu nie miałem się do ucieczki nie miałem siły.
Leżałem słaby, tęsknota za zmarłych.
Jedną z koncepcji, tylko nadal biło życie jak we mnie - wspominanie Boga: to zrodził
unuttered modlitwy: te słowa udał się wędrując w górę iw dół w moim rayless umysłu,
jako coś, co powinno być szeptem, ale nie energii znaleziono ją wyrazić -
"Nie daleko ode mnie, bo problem jest w pobliżu: nie ma nikogo do pomocy."
To było w pobliżu, i jak zniósł nie petycji do nieba, aby uniknąć - tak miałem
nie dołączył do moich rąk, ani zgięte kolana, ani nie przeniósł usta - stało: w pełnym ciężkich
huśtawka torrent wylewa na mnie.
Cała świadomość mojego Lorn życie, moja miłość stracił, Mam nadzieję, gaśnie, moja wiara
śmierci uderzył, kołysał pełne i potężne nade mną w jednym ponury masy.
To gorzkie godziny nie da się opisać: w prawdzie, "wody weszła w mojej duszy; I
zatonął w głębokim błocie: nie czułem stojąc, przyszedłem do głębokiej wody, powodzi
przepełniła mnie ".