Tip:
Highlight text to annotate it
X
Księga III: The Track of Storm
Rozdział V.
Wood-Sawyer
Rok i trzy miesiące.
Przez cały ten czas nigdy nie był pewien, Lucie,
z godziny na godzinę, ale Guillotine
by wykreślić męża obok głowy
dzień.
Codziennie, przez kamienne uliczki,
tumbrils teraz trzęsła mocno wypełnione
Condemned.
Lovely dziewcząt, kobiet jasne, brązowe włosy,
czarnowłosa, i szare, młodzieży; rosły
mężczyzn i stare, delikatne urodził się i chłop rodzi;
wszystkie czerwone wino La gilotyna, wszystkie codzienne
doprowadzone do światła od ciemności, piwnic
odrażający więzieniach i wykonane do jej
przez ulice, aby zaspokoić jej pożerający
pragnienie.
Wolność, równość, braterstwo, albo śmierć -
Ostatni, znacznie łatwiejszych do obdarzyć, Panie
Gilotyna!
Jeśli nagłość jej nieszczęście,
wirujące koła czasu, miał zaskoczyć
Doctor's córkę w oczekiwaniu na
wynik w trybie rozpacz, to będzie, ale
był z nią, jak to było z wielu.
Ale od godziny, kiedy wzięła
białą głowę do jej świeże młode piersi w
mansarda Saint Antoine, była prawdziwa
do jej obowiązków.
Była najprawdziwszą do nich w sezonie
procesu, jak wszystkie cicho lojalnych i dobrych
zawsze będzie.
Z chwilą, gdy zostały ustanowione w
nowe miejsce, a jej ojciec wszedł
na rutynowe jego avocations, ona
ułożone w małe gospodarstwa domowego tak dokładnie, jak
jeśli jej mąż nie był.
Wszystko musiało wyznaczony miejsca i jego
wyznaczonym czasie.
Little Lucie uczyła, jak regularnie, jak
gdyby wszyscy zjednoczeni w
Angielski w domu.
Niewielkie urządzenia, z którym ona oszukany
się na pokaz, wierząc, że
wkrótce zostać połączone - małe
przygotowania do jego szybkiego powrotu,
uchylenia fotelu i jego książki -
one, jak i uroczysta modlitwa w nocy
najbliższemu człowiekowi więźnia szczególnie wśród
wiele nieszczęśliwych dusz w więzieniu i cień
śmierci - były prawie tylko szczery
zwolnień z jej ciężkie myśli.
Ona nie bardzo zmienia wygląd.
Zwykły ciemne stroje, podobne do żałoby
Suknie, które ona i jej dziecko na sobie, były
tak czyste, jak i również uczestniczył jako
jaśniejsze ubrania szczęśliwych dni.
Straciła kolor, a stary i intencji
ekspresja była stała, nie
okazjonalne, coś, w przeciwnym razie ona pozostała
bardzo ładna i urodziwy.
Czasami w nocy całując jej ojca,
ona pęknie do smutku miała
stłumione przez cały dzień, i powie, że jej
polegania wyłącznie, pod niebem, miał na sobie.
Zawsze stanowczo odpowiedział: "Nic nie może
się z nim bez mojej wiedzy, a ja
wiem, że mogę go uratować, Lucie ".
Nie uczynił rundzie ich
zmieniła życie wielu tygodni, gdy jej ojciec
Rzekł do niej wraca do domu na jeden wieczór:
"Mój drogi, nie ma górnej części okna, w
więzienia, do którego czasami zdobyć Charles
dostęp na trzy po południu.
Kiedy może się do niego - co zależy od
wiele niepewności i incydentów - może on
Do zobaczenia na ulicy, jego zdaniem, jeśli
stanął w pewnym miejscu, że mogę pokazać
Ciebie.
Ale nie będzie mógł go zobaczyć, mój
biedne dziecko, a nawet jeśli można, to by
być niebezpieczne dla Ciebie, aby znak
uznania. "
"O pokazać mi miejsce, mój ojciec, a ja
tam każdego dnia. "
Od tego czasu we wszystkich warunkach pogodowych, czekała
tam dwie godziny.
Jak zegar wybił dwa, że tam był, i
w czterech odwróciła się z rezygnacją z dala.
Kiedy nie było zbyt mokre lub atmosferycznymi dla
dzieckiem być z nią, udali
razem, w innym czasie była sama;
, ale nigdy nie opuścili żadnego dnia.
To był ciemnym i brudnym kącie mały
likwidacji ulicy.
Kurnik z cięcia drewna na długość
do spalania, była jedyną w tym domu
koniec, wszystko inne było ściany.
Na trzeci dzień jej w nim, że
zauważył ją.
"Dzień dobry, citizeness".
"Dzień dobry, obywatela".
Ten tryb adres został obecnie przez
dekretu.
To był ustanowiony dobrowolnie niektórych
czas temu, wśród patriotów bardziej szczegółowych;
, ale było już prawie dla każdego.
"Walking tu znów, citizeness?"
"Widzisz mnie, obywatelu!"
Sawyer drewna, który był mały człowieczek z
zwolnienia z gestem (był kiedyś
naprawiacz dróg), spojrzał na
więzienia, zwrócił uwagę na więzienie, i oddanie
jego dziesięć palców przed twarzą do
stanowią bary, zaglądał przez nich
jocosely.
"Ale to nie moja sprawa", powiedział.
I wyszliśmy na jego cięcia drewna.
Następny dzień był patrząc na nią,
zaczepił ją chwilę pojawił.
"Co?
Zwiedzanie tu znów, citizeness? "
"Tak, obywatela".
"Ah! Dziecko też!
Twoja matka, nie jest to moja mała
"Nie mówię tak, mama?" Szepnęła mało
Lucie, zbliża się do niej.
"Tak, drodzy".
"Tak, obywatela".
"Ah! Ale to nie moja sprawa.
Moja praca jest moja sprawa.
Zobacz moją widziałem!
Ja nazywam to mój mały gilotyny.
La, la, la, la, la, la!
I głowę jego jest! "
Kęsów spadła, jak mówił, i rzucił
go do koszyka.
"Ja nazywam się Samson do drewna opałowego
gilotyny.
Zobacz tutaj znowu!
Loo, toalety, toalety, Loo, toalety, toalety!
A szef _her_ off przychodzi!
Teraz dziecko.
Tickle, pogrywać, ogórek, ogórek!
A szef _its_ off przybywa.
Wszystkie rodziny! "
Lucie wzdrygnął się jak rzucił dwa
Półprodukty do swojego koszyka, ale to było
można być tam, gdy drewno
Sawyer był w pracy, a nie w jego
wzroku.
Odtąd, aby zapewnić jego dobrą wolę, ona
zawsze mówił do niego po raz pierwszy, i często dawał
mu pić pieniędzy, który chętnie odbierane.
Był dociekliwy kolegów, a czasem
kiedy Zupełnie zapomniałam go patrząc
na dachu więzienia i ruszty, w
podnoszenia jej serce do męża,
przyjdzie do siebie, aby go odnaleźć szuka
na nią, z kolana na ławce, a jego
Widziałem zatrzymał się w swojej pracy.
"Ale to nie moja sprawa!" On będzie
ogólnie powiedzieć, że w dawnych czasach, i
energicznie wchodzą do jego cięcia ponownie.
W każdych warunkach pogodowych, w śniegu i mróz
Zimą, w gorzkim wiatry wiosną,
upalny dzień lata, w deszcz
Jesienią, a następnie w śnieg i mróz
Zimą, Lucie przeszedł dwie godziny każdego dnia
w tym miejscu, a na co dzień w momencie opuszczania go,
pocałowała ścianie więzienia.
Jej mąż widział ją (tak dowiedziała się od
ojca) może być raz na pięć lub sześć
razy: może to być dwa lub trzy razy z systemem:
to może być, nie na tydzień lub dwa tygodnie
razem.
Wystarczyło, że mógł ją zobaczyć i nie
gdy szanse na lepszy, a na tym
możliwość będzie ona czekać na
dobę, siedem dni w tygodniu.
Te zawody przywiózł ją zaokrąglić do
miesiąc grudzień, w którym jej ojciec chodził
wśród grozy ze stałym głowy.
Na południu lekko śnieg dotarł
w zwykłym rogu.
To był dzień niektórych dzikich radość,
festiwalu.
Widziała z domów, bo przyszedł,
ozdobione trochę szczupaków, a także z
małe, czerwone czapki zatrzymany na ich podstawie, także z
trójbarwnemu wstążki, również z
standard napis (litery trójbarwna
były ulubionym), Republika One i
Niepodzielne.
Wolność, Równość, Braterstwo albo Śmierć!
Marny sklep z drewna Sawyer był
tak mała, że jej całej powierzchni umeblowane
bardzo obojętny miejsca na tej legendy.
Miał ktoś do mnie naskrobać to dla
go jednak, który wyciska Death in
z trudem najbardziej nieodpowiednich.
W jego domu-top, szczupaki i on wyświetlany
WPR, jako dobry obywatel musi, w
okno miał stacjonuje jego widział wpisany
jako jego "Little Guillotine Sainte" - dla
wielki ostry kobieta była w tym czasie
popularnie kanonizowany.
Jego sklep został zamknięty i nie był tam,
która była ulga Lucie, i zostawił ją
zupełnie sam.
Ale nie był daleko, obecnie przebywa na
usłyszał problemami ruchu i krzyku
nadchodzi, co napełniło ją strachem.
W chwilę potem, i tłum ludzi
przychodził odlewania rogu przez więzienia
ściany, w środku którego był w drewnie
sawyer rękę w rękę z Vengeance.
Nie może być mniej niż pięćset
ludzi, a oni tańczyli jak pięć
tysięcy demonów.
Nie było innej muzyki niż ich własne
śpiewu.
Tańczyli do popularnej piosenki Revolution,
prowadzenie okrutny czas, że było jak
zgrzytanie zębów w zgodzie.
Mężczyźni i kobiety tańczyli razem, kobiety tańczyły
razem, ludzie tańczyli razem, jako zagrożenie
przywiózł je ze sobą.
Początkowo były to zwykłe burza z grubej
czerwone czapki i grube wełniane szmaty, ale, jak
one wypełnione miejsce i zatrzymał się do tańca
o Lucie, niektóre okropne objawienie
dance-rysunek poszedł Raving Mad powstał wśród
nich.
Szli, wycofał się, uderzył w jednym
za ręce, chwycił jeden drugiego
głowy, obrócił sam, złowiony siebie
i obrócił się w parach, do wielu z nich
zmniejszyła się.
Podczas gdy te spadły, reszta związana strony
w ręku, i cały spun razem: czym
pierścień złamał, oraz w oddzielnych pierścieni
dwa i cztery odwrócili i zwrócił się do
wszystkie one natychmiast przerwać, zaczął znowu,
uderzył, chwycił i porwał, a następnie
odwrócić spin, a wszystkie obrócił
inny sposób.
Nagle zatrzymała się znowu, zatrzymał się, uderzył
obecnie na nowo czas, założony na linie
szerokość drogi publicznej, a ich
nisko głowy i ręce wysoko,
spadały krzyk off.
Brak walki można było pół tak straszne
jak ten taniec.
To było zdecydowanie spadła sport -
coś, raz niewinny, wydana w ciągu do
wszystkie demonologia - zdrowego spędzania wolnego czasu zmienił się
środków rozgniewał krwi, oszałamiający
zmysły i hartowanie serca.
Takim wdziękiem jak w tym widać było, w jej
brzydsze, pokazując, jak wypaczony i
oszukani wszystko było dobre z natury
stać.
Obnażone piersi dziewkę do tego,
bardzo blisko głowy dziecka-w ten sposób rozproszony,
delikatne mielenia stóp w tym marazmu
krwi i brudu, były typy
chaotyczny czasu.
To był Karmaniola.
Gdy mijał, pozostawiając Lucie przerażona i
zdezorientowani w drzwiach z drewna
sawyer domu, śnieg spadł, jak pierzaste
cicho i świeckich jak białe i miękkie, tak jakby
nigdy nie było.
"O mój ojcze!", Bo stanął przed nią, gdy
Podniosła się na chwilę oczy miała
zaciemnionym ręką "; taki okrutny, zły
oczach ".
"Wiem, mój drogi, ja wiem.
Widziałem to wiele razy.
Nie bój się!
Żaden z nich nie zaszkodzi. "
"Nie boję dla siebie, mojego ojca.
Ale kiedy myślę o moim mężu, a
miłosierdzia tych ludzi - "
"Będziemy ustawić go *** ich miłosierdzie bardzo
wkrótce.
Zostawiłem go wspinaczka do okna, a ja
Przyszedłem ci powiedzieć.
Nie ma nikogo, żeby zobaczyć.
Możesz pocałować rękę w kierunku, że najwyższy
regały dachu ".
"Robię to, ojciec i wysłać go my Soul
z nim! "
"Nie widzę go, moja biedna?
"Nie, ojcze," powiedział Lucie, tęsknota i
płakał, że pocałował ją w rękę "nie".
Odgłos kroków na śniegu.
Defarge Madame.
"Pozdrawiam cię, citizeness", z
Doctor.
"Pozdrawiam cię, obywatela".
To na marginesie.
Nic więcej.
Madame Defarge ma, jak się cieniem na
biały drogowego.
"Daj mi rękę, kochanie.
Pass stąd z powietrzem wesołość
i odwagi, dla jego dobra.
To była dobra robota, "wyszli
na miejscu, "nie jest na próżno.
Charles zostaje wezwany na jutro ".
"Dla jutro!"
"Nie ma czasu do stracenia.
Jestem dobrze przygotowany, ale są
środki ostrożności, które nie mogły być
podjęte, dopóki nie został faktycznie wezwany przed
Trybunału.
Nie otrzymał zawiadomienie jeszcze, ale mam
Wiemy, że będzie on obecnie być wezwany do
jutro, i usunięty z Conciergerie;
Mam aktualnych informacji.
Nie boisz się? "
Ona może mało odpowiedzi, "Wierzę w
ciebie ".
"Czy więc, w sposób dorozumiany.
Twoje napięcie jest prawie zakończony, kochanie;
on będzie doprowadzony do Ciebie w ciągu kilku
godzin, mam objęła go z każdym
ochrony.
Muszę zobaczyć ciężarówki. "
Zatrzymał się.
Nie był ciężki ciężki kół
w rozprawie.
Oboje wiedzieliśmy zbyt dobrze, co to znaczy.
One. Two. Trzy.
Trzy tumbrils przoduje od ich strach
ładunku na śniegu hushing.
"Muszę zobaczyć Ciężarówka," Doctor powtarzać,
obracając ją w inny sposób.
Zagorzałym staruszek był jeszcze
zaufanie, nigdy nie opuścił go.
On i jego książki były częste
zapotrzebowania, jak i do własności skonfiskowanej
, krajowe.
Co może uratować dla właścicieli, że
zapisane.
Nie ma lepszego człowieka żyjącego na trzymać przez co
Tellson miał w utrzymaniu, i trzymać jego
pokoju.
Mroczne niebo czerwone i żółte, a wzrost
mgły z Sekwany, oznaczone podejście
ciemności.
To było prawie ciemno, gdy dotarli do
Bank.
Reprezentacyjną siedzibę Monseigneur było
całkowicie zniszczonych i opuszczony.
Powyżej kupie pyłem i prochem w
sądu, prowadził liter: Majątku Narodowego.
Republika jedna i niepodzielna.
Wolność, Równość, Braterstwo albo Śmierć!
Kto to może być z panem Ciężarowe - właściciel
Jazda na płaszcz na krzesło - który musi
nie widać?
Od kogo nowo przybyłych, prawda wyjdzie na jaw,
miesza się i zaskoczony, w celu jego
ulubione w ramiona?
Do kogo on wydaje się jej powtórzyć
Słowa niepewnie, kiedy podnosząc głos
i odwracając głowę w stronę drzwi
pokoju, z którego wydał, rzekł:
"Usunięto do Conciergerie, a na wezwanie
na jutro? "
cc ccprose proza audiobook audio book free całej pełni kompletne czytanie czytać LibriVox literatury klasycznej napisów napisów napisy napisy esl języka angielskiego tłumaczenia tłumaczenie