Tip:
Highlight text to annotate it
X
Federico:Ludmiła! Podejdź! Ludmiła, Ludmiła. Potrzebuje Cię.
Ludmiła:Nie, nie wolę..
Federico: Moje fanki są zakochane w moim głosie.
Nie wiem czy robię dobrze. Nie, wiem czy robię źle. Nie wiem czy milczeć, czy może to powiedzieć to co czuję wewnątrz mnie, sprawia, że uważam, że miłość właśnie tak wygląda.
W każdym momencie nie wiem nawet co staje się ważne obok ciebie. I wydaje mi się , że wszystko jest łatwiejsze. Każdy sen staje się rzeczywistością.
Teraz ziemia może być niebem. To prawda, to prawda.Gdy mnie przytulasz nie boję się już Kochać Cię, na prawdę .I czytam to w twoich oczach. Wierzę ci.Wierzę ci.