Tip:
Highlight text to annotate it
X
ROZDZIAŁ XXV
Miesiąc zalotów zmarnował: jego ostatniej godziny były policzone.
Nie było wprowadzenie na zakończenie dnia, że zaawansowane - dzień ślubny, a wszystkie
przygotowania do jego przyjazdu były kompletne.
I, co najmniej, nie ma nic więcej do zrobienia: nie było moim kufry, zapakowane, zamknięte,
przewodowe, wahała się w rzędzie pod ścianą mojej małej komory, jutro, w tym czasie,
będą one znacznie na ich drodze do Londynu:
i tak mam (DV), - a raczej nie ja, ale Jane Rochester, osoba, której jak
jeszcze nie znałem.
Kart adres pozostał jedynie do paznokci na: leżeli, cztery małe kwadraty, w
szuflady.
Pan Rochester miał się na piśmie właściwy kierunek, "Pani Rochester, --- Hotel,
London, "na każdym: nie mogłem przekonać się do umieszczenia ich, lub do ich
umieszczone.
Pani Rochester!
Ona nie istnieje: ona nie urodzi się do jutra, jakiś czas po ośmiu
ej rano, a ja czekać mieć pewność, że przyszedł na świat żywy
przed I przypisane do jej wszystko, nieruchomości.
Wystarczyło, że w szafie tam, naprzeciwko mojej garderoby tabeli, odzież powiedział
się jej już wysiedlonych moje czarne rzeczy kitel Lowood i maski słomy: dla
nie mnie appertained w zależności ślubu
szaty, perła w kolorze szaty, vapoury welon niezależne od uzurpował
kufer.
I zamknął w szafie ukryć dziwne, widmo-jak ubrania zawierał;, które w
tej godzinie wieczorem - godzina dziewiąta - dało się z pewnością najbardziej upiorne migotać przez
cieniu mojego mieszkania.
"Wystawię Ci sami, biały sen", powiedziałem.
"Jestem gorączkowe: Słyszałam, że wiatr:. Wyjdę drzwi i czuć"
To nie był tylko spieszyć z przygotowaniem że mnie gorączkowe, nie tylko
oczekiwaniu na wielką zmianę - nowe życie, które miało rozpocząć się jutro: zarówno
tych okolicznościach miał swój udział,
Bez wątpienia, w produkcji, że niespokojny, podniecony nastrój, który pospieszył mnie dalej w tym
późnej godzinie na teren zaciemnienia: ale Trzecią przyczyną wpływ na mój umysł ponad
one.
Miałem w sercu dziwne i niespokojne myśli.
Coś się stało, czego nie mogłem zrozumieć, nikt nie wiedział lub widział
wydarzenie, ale sobie: to miał miejsce poprzedniej nocy.
Pan Rochester tej nocy był nieobecny w domu, ani też nie był powrócił jeszcze: firma miała
powołał go do małych nieruchomości dwóch lub trzech gospodarstw posiadał trzydzieści mil off -
biznes to niezbędne powinien rozstrzygać
osobiście, poprzednie jego medytował wyjazdu z Anglii.
Czekałem teraz jego powrotu; chętnie disburthen mój umysł i szukać z nim
Rozwiązanie zagadki, które zakłopotany mnie.
Zatrzymać, dopóki nie nadejdzie, czytnik oraz, kiedy ujawnia mój sekret do niego, będziesz akcji
zaufanie.
Szukałem sad, doprowadzona do jej schronienie przez wiatr, który cały dzień wybuchły silne
i pełne z południa, jednak bez wniesienia odrobina deszczu.
Zamiast słabnie jak noc zwrócił na wydawało się, że dla zwiększenia jego pośpiechu i pogłębienia
ryk: drzewa wiał konsekwentnie w jedną stronę, nie skręcając okrągłe, i prawie rzucając
z powrotem ich konarami raz na godzinę, więc
ciągły był szczep zginanie głowy rozłożysta północ - chmury dryfował
od bieguna do bieguna, szybko następujące, masy na masę: ma spojrzenie na błękitne niebo było
widać, że lipcowy dzień.
Nie bez pewnej przyjemności dzikich Pobiegłem przed wiatrem, zapewniając moje
problemy z umysłu do measureless powietrza torrent grzmiący w przestrzeni.
Malejąco spacer laurowy, zetknąłem wraku kasztan drzewo, ale wstał
czarny i rozdarte: pnia, podzielona na środku, dyszała okropne.
Połówki parzysto nie zostały złamane od siebie, do bazy firm i korzeni silny
trzymał je unsundered poniżej, choć wspólnota witalność została zniszczona -
sap mogłyby przepływać więcej nie ich wielkie konary
po obu stronach zginęło, a następnie zimy burz będzie z pewnością spadła jednego lub obu
do ziemi, jak dotychczas, jednak mogą one uznać, że stanowią jedno drzewo - ruiny, ale
cały ruinę.
"Zrobiłeś prawo trzymać się nawzajem", powiedziałem: tak jakby potwór-odpryski były
żywych, a może mnie usłyszeć.
"Myślę, scathed jak wyglądasz, i zwęglonych, spalonych, musi być trochę rozumu
z życia w sobie jeszcze, wznoszące się, że przyczepność na wiernych, korzenie szczerze: jest
nigdy nie będzie miał zielone liście więcej - nigdy nie
więcej zobacz ptaków co gniazd i idyls śpiewa w gałęziach, czas radości
a miłość jest z wami: ale nie są opuszczone: każdy z was ma towarzysza do
sympatyzuje z nim w jego rozpadu. "
Jak spojrzałem na nich, księżyc pojawił się na chwilę w tej części nieba, które
wypełniła ich szczeliny, jej dysk był krwawy i pół zachmurzone, zdawała się rzucać
na mnie jednym zdezorientowani, ponure spojrzenia, a
pochowany się ponownie natychmiast w głęboki dryf chmury.
Wiatr spadł na drugą, Thornfield rundy, ale daleko na drewnie i
wody, przelewa dziki, melancholijny lament: to był smutny, aby słuchać, i pobiegłem znowu.
Tu i tam zeszli przez sad, zbierali jabłka, z którym
rundy trawa korzeni drzew gęsto usiana, potem zatrudniony w sobie dzieląc
dojrzałe od niedojrzałych; nosiłem je
do domu i odłożyłem je w sklepie-pokojowe.
Potem udał się do biblioteki, aby ustalić, czy palił się ogień, bo jakkolwiek
Latem, wiedziałem, że na taki wieczór ponury pan Rochester chcieliby widzieć wesoły
palenisko kiedy przyszedł: tak, ogień został zapalony od pewnego czasu, i spalił dobrze.
Umieściłem fotelu przy kominku rogu: I kołowych tabeli w jej pobliżu: I niech
zasłonę, i miał świece przyniósł gotowe do oświetlenia.
Bardziej niespokojny niż kiedykolwiek, kiedy miałem wykonaniu tych ustaleń nie mogłem
usiedzieć w miejscu, ani nawet pozostawać w domu: mało czasu-częściowy w pokoju i stary
Zegar w hali jednocześnie uderzyło dziesięć.
"Jak późno rośnie!" Powiedziałem.
"Pobiegnę w bramy: jest światło księżyca, w odstępach, widzę dobry
sposób na drodze. Może on być teraz przychodzi, i spotkać się z nim będzie
zaoszczędzić kilka minut suspensu ".
Wiatr huczał wysoko w wielkich drzew, które embowered bramy, ale drogi, jak
ile udało mi się zobaczyć, na prawo i lewo, to wszystko wciąż i samotny: zapisz
na cienie chmur przejście go w
odstępach czasu, tak jak księżyc wyjrzał, była, ale długi jasny linii, niezmienny przez jednego
ruchu punkcik.
Dziecinnych łez przyciemnione mi w oko, podczas gdy patrzyłem - łzy rozczarowania i
niecierpliwość; wstydzić, I otarł ją.
I zwlekał, księżyc zamknęła się całkowicie w swoim pokoju, a zbliżała się jej
kurtyna gęstych chmur: noc ściemniło się, spadł deszcz ulewny, szybkiej jazdy na gale.
"Chciałbym, żeby przyjść!
Chciałbym przyjść! "I zawołał, chwycił z hipochondrykiem
złych przeczuć. I spodziewał się jego przybycia przed herbaty, teraz
było ciemno: co można go zatrzymać?
Gdyby zdarzył się wypadek? Przypadku ostatniej nocy znów powracały do
mnie. I zinterpretował to jako ostrzeżenie katastrofy.
Bałem się moje nadzieje były zbyt jasne, do realizacji, i cieszył się tak wiele szczęścia
ostatnio, że wyobrażałem sobie mój majątek przeszedł jego południk, i musi teraz zmniejszać.
"Cóż, nie mogę wrócić do domu", pomyślałem: "Nie mogę siedzieć przy kominku,
podczas pobytu za granicą w niepogody: lepsze opony moje kończyny niż szczep moim sercu;
Ja pójdę do przodu i się z nim spotkać. "
I określone; Szedłem szybko, ale nie daleko: zanim miałem mierzone ćwierć mili, słyszałem,
tętent kopyt; jeździec wszedł na, pełnym galopie, pies pobiegł po jego stronie.
Precz z złe przeczucie!
To on: tu był, zamontowane na Mesrour, po pilota.
Widział mnie, bo księżyc otworzył niebieskim polu w niebo, a jechał w nim wodnisty
jasne: wziął kapelusz i począł nią wywijać wokół jego głowy.
I teraz wybiegł naprzeciw niego.
! "Nie" wykrzyknął, jak on wyciągnął rękę i pochylił się z siodła: "Ty
może nie bez mnie, to jest oczywiste. Krok na moim boot-toe, daj mi obie ręce:
montaż! "
Posłuchałem: radość mnie zwinny: Zerwałem się przed nim.
Serdeczny pocałunek mam na powitanie, a niektóre dumny triumfu, które połykać
dobrze, jak tylko mogłem.
Sprawdził się w jego radości do popytu, "Ale jest coś, co sprawa,
Janet, że przychodzisz na spotkanie ze mną w tej godzinie?
Czy jest coś złego? "
"Nie, ale myślałem, że nigdy nie nadejdzie. Nie mogłam znieść czekać w domu na
Ci, zwłaszcza w tym deszczu i wiatru. "" Deszcz i wiatr, naprawdę!
Tak, masz kapanie jak syrena; wyciągnąć mój płaszcz rundzie: ale myślę, że jesteś
gorączkowe, Jane: zarówno w policzek i strony są gorący.
Pytam ponownie, czy jest coś stało? "
"Nic nie teraz, nie jestem ani bać, ani nieszczęścia".
"Wtedy były zarówno?"
"Raczej: ale powiem ci o tym przez-i do widzenia, panie, i śmiem twierdzić będzie tylko
śmieją się ze mnie na moje bóle. "
"Będę śmiać się serdecznie, gdy na jutro jest przeszłość, do tej pory nie śmiem: wygranej
nie pewne.
To ci, którzy zostali śliski jak węgorz to w zeszłym miesiącu, i jak drażliwy jako
dzikiej róży?
I nie mógł tknąć wszędzie, ale byłem stojące, a teraz zdaje się, że zebrał
bezpańskich jagnięcina w moich ramionach. Jesteś wędrował z fold szukać swoje
pasterza, czy ty, Jane? "
"Chciałem się: ale nie chlubił. Oto jesteśmy w Thornfield: teraz pozwól mi
w dół ". Wylądował mi na chodniku.
Jako John wziął konia, a on za mną na korytarz, kazał mi się spieszyć i
położyć coś na sucho, a następnie wrócić do niego w bibliotece, a on zatrzymał mnie, jak ja
wykonane na klatce schodowej, w celu wymuszenia obietnicy
że nie będzie długa: nie byłem długo, w ciągu pięciu minut I powrócił do niego.
Znalazłem go na kolację.
"Zajmij miejsce i ponosi mnie firmy, Jane: proszę Boga, jest to ostatni posiłek, ale jedno z nich
zje w sali Thornfield przez długi czas. "
Usiadłam obok niego, ale powiedziałem mu, że nie mógł jeść.
"Czy to dlatego, że perspektywa podróży przed, Jane?
Czy myśli udania się do Londynu, że odbiera apetyt? "
"Nie widzę mojej perspektywy wyraźnie w nocy, panie, i nie wiedzą, co myśli
Mam w głowie.
Wszystko w życiu wydaje się nierealny "," Z wyjątkiem mnie: Jestem wystarczająco duży - touch.
mnie. "" Ty, Panie, są najbardziej phantom-jak z
wszystkich: jesteś tylko sen ".
Wyciągnął rękę, śmiejąc się. "Czy to sen?" Powiedział, że, umieszczając ją
blisko mi do oczu. Miał zaokrąglone, umięśnione, i energicznych
strony, jak również długie, silne ramię.
"Tak, choć ją dotykam, to jest sen", powiedział mi, jak to napisałem w dół z przed moim
twarzy. "Panie, nie skończyłeś kolację?"
"Tak, Jane".
Zadzwoniłem i zamawiane od podajnika. Kiedy byliśmy znowu sam, miesza
ogień, a potem zrobił z niskim siedzeniem na pana mego kolana.
"Jest blisko północy," powiedziałem.
"Tak, lecz pamiętaj, Jane, obiecał obudzić się ze mną w noc przed moim ślubie".
"Zrobiłem, a ja będę trzymać mojej obietnicy, na godzinę lub dwie, co najmniej: Nie chcę iść
do łóżka ".
"Czy wszystkie ustalenia kompletny?" "Wszystko, sir."
"A z mojej strony również" wrócił "Mam osiedlili wszystko, i wyjdziemy
Thornfield jutro, w ciągu pół godziny po naszym powrocie z kościoła ".
"Bardzo dobrze, sir."
"Z tego, co można niezwykły uśmiech wypowiedział to słowo -'very oraz" Jane!
Co plama koloru masz na każdy policzek! i jak dziwnie oczy
blask!
Dobrze się czujesz? "" Wierzę, że jestem. "
"Uwierz! Co się stało?
Powiedz mi co czujesz ".
"Nie mogę, proszę pana: żadne słowa nie może powiedzieć, co czuję.
Życzę obecnym godziny nigdy się nie skończy: kto wie, co los najbliższych mogą pochodzić
opłata? "
"To jest hipochondria, Jane. Zostałeś nadmiernego pobudzenia, lub ***-
zmęczona. "" Czy ty, panie, czuje spokój i szczęśliwy? "
"Calm - nie:?, Ale szczęśliwi - do serca core".
I spojrzał na niego odczytywać znaki szczęścia w twarz: to był gorący i
zaczerwieniona.
"Daj mi pewność siebie, Jane", powiedział: "uwolnić swój umysł o dowolnej masie, że
uciska go, przez nadanie mi to. Czego się boisz - że nie musi udowodnić,
dobrego męża? "
"To jest pomysł najdalej od moich myśli." "Czy jesteś spostrzegawczy nowej kuli którą
wkraczają - nowego życia, w które trzeba przejechać "?
"Nie"
"Ty mnie zagadka, Jane: wygląd i ton bolesnej niepokoić śmiałość i ból mnie.
I czekam na wyjaśnienie. "" Then, proszę pana, słuchać.
Byłaś z domu w nocy? "
"Byłem: Wiem, że, a do zrozumienia, jakiś czas temu na coś, co się stało w moim
brak: - nic, prawdopodobnie, w konsekwencji, ale w skrócie, ma
zakłócony Ciebie.
Pozwól mi to słyszeć. Pani Fairfax powiedział coś, być może?
lub masz podsłuchał rozmowę pracowników - poufne szacunku dla samego siebie został
ranny? "
". Nie, proszę pana" Uderzyło dwunasta - Czekałem, aż do czasu
kawałek stwierdziła jej srebrny dzwonek, a zegar jego zachrypnięty, wibrujący udaru mózgu i
Wtedy przystąpił.
"Cały dzień wczoraj byłem bardzo zajęty i bardzo szczęśliwy w moim nieustannym zgiełku, bo jestem
nie, jak się wydaje, że nękani przez nawiedzenie obawy o nową sferę, et
cetera: Myślę, że wspaniałą rzeczą, aby
nadziei, że mieszka z tobą, bo cię kocham.
Nie, proszę pana, nie pieścić mnie teraz - pozwól mi mówić spokojnie.
Wczoraj zaufanych oraz w Providence, i wierzył, że zdarzenia pracowali razem
dla waszego dobra i moje: to był piękny dzień, jeśli pamiętamy - spokój w powietrzu
i niebo zabronił obawy przestrzegania bezpieczeństwa i komfort w podróży.
Wszedłem na chwilę na chodniku po herbatę, myślę o Tobie, i ujrzałem
Ciebie w wyobraźni tak blisko mnie, prawie brakowało aktualnej obecności.
Myślałem o życiu, które leżały przede mną - Twoje życie, sir - istnienie więcej
ekspansywna i mieszanie niż własne: jak wiele innych, tak w głębi morza, do którego
działa potoku są od mieliznach własny kanał cieśniny.
Zastanawiałem się, dlaczego moraliści nazywają ten świat ponury pustyni: dla mnie zakwitł jak
róża.
Tylko na zachodzie słońca, w powietrzu okazało zimna i pochmurnego nieba: Wszedłem, Sophie zadzwonił do mnie
na górę, do zapoznania się z moim modzie ślubnej, którą właśnie przyniósł, i na jego podstawie w
pole znalazłem prezent - zasłony, które
w książęcej ekstrawagancji, wysłany do z Londynu: rozwiązany, jak sądzę, bo
nie będzie miał klejnotów, oszukania mnie do przyjęcia czegoś tak kosztowne.
Uśmiechnąłem się rozwinął, a opracowane jak będę dokuczać o arystokratycznych
smaków, a wysiłki zmierzające do maski swoje plebejskie panna młoda w atrybutach
żona para.
Myślałem, że jak ja sam zabrałbym do ciebie do kwadratu haftowanych blond miałem się
przygotowane jako pokrycia głowę nisko urodzonych, i zapytać, czy że nie był wystarczająco dobry
dla kobiety, która może przynieść jej męża ani majątek, uroda, ani połączenia.
Widziałem wyraźnie, jak byś wyglądał, i usłyszał swój porywczy republikańskiej odpowiedzi, a
wyniosły zaprzeczenie jakiejś konieczności z Twojej strony do zwiększenia swojego bogactwa, lub podnieść
swoją pozycję, poprzez małżeństwo albo torebce lub diademu. "
"Jak dobrze czytać mi, witch" wtrącił pana Rochester: "ale co ty
znaleźć w zasłonę, poza jej hafty?
Czy uważasz trucizny lub sztyletu, że jesteś taki smutny teraz? "
"Nie, nie, panie, oprócz delikatności i bogactwo tkanin, nic nie znalazłem
duma zapisać Fairfax Rochester, i że nie boję, bo jestem przyzwyczajony do
widok demona.
Ale, proszę pana, jak się ściemniło, róża wiatrów: dął wczoraj wieczorem, nie wieje
teraz - dzikie i wysoka - ale "z ponurym, dźwięk jęki" bardziej niesamowity.
Chciałem u siebie w domu.
I przyszedł do tego pokoju, i na widok pustego krzesła i paleniska fireless zmroził mnie.
Przez jakiś czas po tym, jak poszedł do łóżka, nie mogłem spać - poczucie niepokoju podniecenie
zmartwiony mnie.
Gale nadal rośnie, wydawało mi do ucha, aby zdusić smutny pod dźwięku; czy w
domu lub za granicą nie mogłem na początku powiedzieć, ale powtarzają się, wątpliwe jednak żałosny
na każdym ciszy, w końcu I wykonane musi być jakiś pies wyje na odległość.
Ucieszyłem się, gdy przestał. On spał, a ja nadal w snach pomysł
z ciemnej nocy i porywisty.
I kontynuował również chcą być z wami i doświadczonych dziwne, żalu
świadomości niektórych bariery dzielące nas.
Podczas wszystkich moich snu pierwsze, byłem po uzwojenia nieznanego drogowego; całości
zapomnienie environed mnie deszcz obrzucali mnie, byłem obciążony za mało
dziecko: bardzo małe stworzenie, zbyt młody i
słabe, aby chodzić, i który zadrżał w moim zimne ręce i jęczał żałośnie w moim uchu.
Myślałem, proszę pana, że jesteś na drodze długa droga przede mną, a ja napięte każdego
nerwowych was wyprzedzić i włożonego wysiłku na wysiłek wypowiedzieć imię i nazwisko oraz Błagam was
, aby zatrzymać - ale moje ruchy były hamowane
i mój głos nadal ucichły niewyraźny, podczas, czułem, wycofał się dalej i
dalej w każdej chwili. "" I te marzenia ważyć na duchy
teraz, Jane, kiedy jestem blisko ciebie?
Trochę nerwowy temat! Zapomnij biada wizjonerem, i myśleć tylko o
prawdziwe szczęście! Mówisz, że mnie kochasz, Janet: tak - nie będę
zapominać, że, i nie można temu zaprzeczyć.
Te słowa nie umarł nieartykułowane na ustach.
Słyszałem ich jasne i miękkie: myśli zbyt uroczyste być może, ale słodkie jak muzyka -'I
myślę, że jest wspaniałą rzeczą, aby mieć nadzieję na życie z tobą, Edward, bo
Kocham cię. "
Czy mnie kochasz, Jane - powtórzyć "." Ja, proszę pana -. Ja, z całego serca "
"Dobrze," powiedział po kilku minutach ciszy "," to dziwne, ale to zdanie
przeniknął moje piersi boleśnie.
Dlaczego? Myślę, że dlatego, że powiedział, że z taką powagą, o charakterze religijnym, a ponieważ
patrzenie w górę na mnie teraz jest bardzo wzniosłe wiary, prawdy i oddanie: jest
jest zbyt dużo, jakby jakiś duch, były blisko mnie.
Spójrz zły, Jane: jak dobrze wiecie, jak wyglądają: jednej monety swojego dzikiego, nieśmiały, prowokując
uśmiecha się, powiedz mi, że mnie nienawidzą - drażnij mnie, drażnić mnie nic, ale mnie poruszają: Wolałbym
być wściekły niż zasmucony ".
"Będę dokuczać i dręczyć do syta, kiedy skończę moją
opowieść:. ale wysłuchaj mnie do końca "" Myślałem, Jane, powiedział mi wszystko.
Myślałem, że znalazł źródło waszego melancholii we śnie. "
I potrząsnął głową. "Co! jest tam więcej?
Ale nie wierzą, że to nic ważnego.
Ostrzegam was z niedowierzaniem wcześniej. Idź dalej ".
Niepokojem jego powietrza, nieco obaw niecierpliwość jego sposób,
Zaskoczyło mnie, ale ja przystąpił.
"Śniło mi się inny sen, proszę pana: że Thornfield Hall był ponury ruiny,
Odwrót nietoperze i sowy.
Myślałem, że wszystkich nie okazały przodu pozostał ale shell-jak ściany,
bardzo wysoki i bardzo delikatne w przyszłość.
Chodziłem, w księżycową noc, przez obudowę trawy uprawiane w: oto
potknął się palenisko marmuru, a nie ponad spadł fragment gzymsu.
Zapatrzona w szal, nadal prowadzi w nieznane dziecko: nie może położyć go
się wszędzie, jednak zmęczony były moje ramiona - jakkolwiek jego waga utrudnia mi
postępu, muszę zatrzymać.
Słyszałem, galop konia na odległość na drodze, byłem pewien, że to ty, a ty
były odchodzenia od wielu lat i do dalekiego kraju.
I wspiął się na cienką ścianę z szalonej niebezpieczne pośpiechu, chcąc złapać jednego spojrzenie
z was z góry: kamienie gorąco mi spod nóg, gałęzie bluszczu pojąłem
ustąpiły, dziecko trzymał mi się na szyję w
terror, i prawie mnie udusił, wreszcie zdobyłam szczyt.
Widziałam, jak plamka na białym utworu, zmniejszając w każdej chwili.
Wybuch wiał tak silny, nie mogłam znieść.
Usiadłem na wąskiej półce, ja ściszonym bać dziecko na kolanach: przed włączeniem
kąt drogi: I pochylił się, aby zrobić ostatnie spojrzenie; ściany rozsypały, byłem wstrząśnięty;
dziecko się potoczyło moje kolano, straciłem równowagę, upadł, i obudził. "
"Teraz, Jane, to wszystko." "Wszystkie przedmowie, sir; opowieść jest jeszcze
się.
Po przebudzeniu, blask olśnił oczy, pomyślałem sobie - Och, to jest dzień!
Ale myliłem się, to tylko przy świecach.
Sophie, przypuszczałem, że wejdzie!
Nie było światła w szatni stole, a drzwi z szafy, gdzie przed
pójściem do łóżka, I wisiał mój ślub-suknia i welon, stały otworem, słyszałem szelest
istnieje.
I zapytał: "Sophie, co robisz?" Nie odpowiedział jeden, ale pojawiły się postaci z
szafie; zajęło świetle, trzymał ją w górze, i badanych w szaty wiszące
z portmanteau.
"Sophie! Sophie!
I znowu zawołał: i nadal milczał.
I powstali w łóżku, pochylił się: po pierwsze zaskoczenie, potem zdziwienie, przyszedł
nade mną, a potem moja krew wkradł zimno w moich żyłach.
Pan Rochester, to nie Sophie, nie było Leah, to nie było pani Fairfax: było
nie - nie byłem pewien, i nadal jestem - nie było nawet dziwne, że kobieta, Grace
Poole. "
"To musiał być jeden z nich," przerwał mojego mistrza.
"Nie, proszę pana, uroczyście zapewnić, że jest inaczej.
Kształt stoi przede mną nigdy nie przyszło mi do oczu w obręb
Thornfield Hall przed; wysokość, kontury były dla mnie nowe ".
"Opisz to, Jane".
"Wydawało się, panie, kobiety, wysoki i duży, o grubych i ciemne włosy wisi długo w dół
plecach.
Nie wiem, co sukienka miała na: było białe i proste, ale czy suknia,
arkusz lub całun, nie mogę powiedzieć. "" Czy widzisz jej twarz? "
"Nie na początku.
Obecnie jednak wzięła mój welon z miejsca; trzymała go, spojrzał na nią długo,
a następnie rzuciła go na własną głowę i zwrócił się do lustra.
W tym momencie zobaczyłem odbicie oblicze i funkcje bardzo wyraźnie w
szyby podłużne. "" I jak oni byli? "
"Straszny i okropny dla mnie - ach, proszę pana, nie widziałem twarzy like it!
To był wyblakły twarz - to był dziki twarzy.
Chciałabym zapomnieć rzut czerwone oczy i strach sczerniałe inflacji
rysy! "" Duchy są zwykle blady, Jane ".
"To, proszę pana, był fioletowy: usta pęczniały i ciemne, czoło zmarszczone:
czarne brwi szeroko zebrała ponad oczu.
Powiem ci, co przypomniało mi to? "
"Możesz." "Z faul widmo niemiecki - wampir".
"Ach - cóż zrobić?"
"Panie, to zdjąłem zasłonę z jego wychudzony głowy, czynsz na dwie części, i rzucając
zarówno na podłodze, podeptane na nich. "
{To zdjąłem zasłonę z jego wychudzony głowy, czynsz na dwie części, i rzucając się zarówno na
podłodze, podeptane na nich: p272.jpg} "Potem?"
"To odsunął okna zasłony i wyjrzała, być może widział świt
zbliża się, za, przy świecy, wycofał się do drzwi.
Tylko przy moim łóżku, postać zatrzymane: ogniste oczy spojrzał na mnie - ona Siła
jej świeczka blisko mojej twarzy, i gasł, na moich oczach.
Byłem świadom jej ponurą twarz podpalany przez kopalnię, i straciłam przytomność: dla
po raz drugi w moim życiu - dopiero drugi raz - stałem się nieczuły z terrorem ".
"Kto był z wami, kiedy reaktywowana?"
"Nie, sir, ale szerokie dzień.
Wstałem, skąpane w głowę i twarz w wodzie, wypił łyk, poczułem, że chociaż
osłabiony, że nie był chory, i stwierdzili, że do żadnej, ale chcesz udzielam tego
wizji.
Teraz, Panie, powiedz mi, kto i co, że kobieta była? "
"Istotą zbyt pobudzonym mózgu, to jest pewne.
Muszę być ostrożny, mój skarb: nerwy jak twoje nie zostały wykonane do trudnych
obsługi. "
"Panie, nie zależą od niego, moje nerwy nie były w błąd, co było prawdziwe: transakcja
faktycznie miało miejsce. "" A wcześniejsze marzenia, były one prawdziwe
zbyt?
Czy Thornfield Hall w ruinę? Jestem odcięta od Ciebie nie do pokonania
przeszkody? Am I czemu można bez łez - bez
kiss - bez słowa "?
"Jeszcze nie." "Am I o to zrobić?
Dlaczego, dzień jest już rozpoczęte, które jest nierozerwalnie łączą nas, a kiedy jesteśmy
kiedyś zjednoczony, nie będzie nawrotu tych psychicznego terroru: Gwarantuję, że ".
"Mental terror, sir!
Chciałbym wierzyć, aby być tylko takie: Chciałbym, żeby więcej niż kiedykolwiek, a od
nawet nie możesz mi wyjaśnić tajemnicę tego strasznego przelotny ".
"A ponieważ nie mogę zrobić, Jane, musi być nierealne."
"Ale, proszę pana, kiedy powiedziałem, że tak sobie na rosnące dziś rano, gdy spojrzałem
wokół miejsca, aby zebrać odwagę i komfort z wesoły aspekt każdego
znanych obiektów w pełnym świetle, nie - na
dywan - Widziałem, co dało wyraźne kłamstwo mojej hipotezy, - welon, wyrwane z
! góry do dołu w dwie połówki "Czułam się Pan Rochester rozpoczęcia i dreszcz, bo
pośpiesznie wyrzucił ramiona wokół mnie.
"Dzięki Bogu!" Zawołał, "że jeśli coś złośliwego doszło w pobliżu ostatniego
nocy, to tylko zasłona, że nie ucierpiał.
Ach, pomyśleć, co by się stało! "
Zwrócił oddech krótki, a napięte mnie tak blisko niego, I ledwie spodnie.
Po kilku minutach ciszy ", kontynuował, radośnie -
"Teraz, Janet, wytłumaczę Ci o wszystkim.
To było pół snu, pół rzeczywistości.
Kobieta nie, nie wątpię, wpisz swój pokój, i że kobieta - musi być - Grace
Poole.
Jesteś nazywają ją dziwna istota siebie: od wszystkich wiesz, masz powody aby zadzwonić
niej - co zrobiła dla mnie? co do Mason?
W stanie między snem a jawą, to zauważyliśmy, że jej wejście i jej działań, ale
gorączkowy, niemal deliryczne, jak była, to przypisuje się jej wygląd goblin
odmienne od własnych: długie
rozwianymi włosami, pęczniały czarnej twarzy przesadzone wzrostu, były wymysłem
wyobraźni wyniki koszmar: złośliwy rozdzieranie welon był prawdziwy: i
to jak ona.
Widzę, że pytasz, dlaczego wciąż taka kobieta w moim domu: gdy byliśmy małżeństwem
rok i jeden dzień, powiem wam, ale nie teraz.
Czy jesteś zadowolony, Jane?
Czy akceptujesz moje rozwiązanie tajemnicy? "
Zastanawiałem, i prawdę mówiąc wydawało mi się jedynym możliwym: zadowolony nie byłem,
ale proszę go starałem się wydaje tak - ulgę, na pewno nie czuję, więc jestem
Odpowiedział mu zadowolony uśmiech.
A teraz, jak to było dawno jeden, przygotowałem go opuścić.
"Nie spać Sophie z Adele w przedszkolu?" Spytał, jak świeci mojej świecy.
"Tak, proszę pana".
"I nie ma dość miejsca w łóżeczku Adele dla ciebie.
Musisz podzielić się z nią w nocy, Jane: to nic dziwnego, że incydent masz
związane powinny stać się nerwowy i wolałbym się nie spać sama:
obiecaj mi iść do przedszkola ".
"Będę bardzo rad, aby to zrobić, proszę pana." "I zamocować drzwiczki na
wewnątrz.
Wake Sophie, kiedy idziesz na górę, pod pretekstem prosząc, aby obudzić się w
dobry czas na jutro, bo musi być ubrany i zakończeniu śniadania przed
osiem.
A teraz, nie więcej ponure myśli: pościg nudne opieki z dala, Janet.
Nie słyszysz tego co miękkie szepty wiatru spadła? i nie ma więcej
bicie deszczem szyby: zajrzyj tutaj "(podniósł zasłonę) -" to
jest piękny noc! "
To było. Połowa nieba była czysta i stali:
chmury, teraz Trooping przed wiatrem, który przesunął się na zachód, były zgłoszenia od
na wschód w długi, kolumny srebrzone.
Księżyc świecił spokojnie. "Dobrze," powiedział pan Rochester, patrząc
badawczo w oczy, "jak jest moja Janet teraz?"
"Noc jest spokojny, panie, i tak jestem Ja"
"I nie będzie sen separacji i smutek w nocy, ale o szczęśliwej miłości i
błogiej jedności ".
Ta przepowiednia była tylko pół spełnione: I rzeczywiście nie sen o smutku, lecz jako
trochę nie marzę o radości, bo nigdy nie spałam w ogóle.
Z małą Adele w moich ramionach, widziałem sen z dzieciństwa - tak spokojny, tak
beznamiętna, więc niewinnych - i czekał na nadchodzący dzień: całe moje życie na jawie i
poruszony w moim ramy: i jak tylko słońce wzeszło wstałem zbyt.
Pamiętam Adele przylgnął do mnie jak zostawił ją: Pamiętam, że pocałował ją jak poluzować jej
rączki od mojej szyi, i płakałam *** nią z dziwnym wzruszeniem, i opuścił ją
bo bałam się mój szloch złamie jej jeszcze dźwięk wypoczynku.
Zdawało się symbolem mojej przeszłości, a ja tu teraz do tablicy się na spotkanie,
strach, ale uwielbiał, typu mój nieznany dzień przyszłości.