Rosa Parks - Prezydent Obama poświęcił pomnik na cześć przywódcy praw obywatelskich - 2013

PREZYDENT: Panie Marszałku, Lider Reid, przywódca McConnell, Leader Pelosi, Leader Assistant Clyburn, do przyjaciół i rodziny z Rosa Parks, do znakomitych gości, którzy są Zgromadziliśmy się tutaj dzisiaj. Dziś rano, świętujemy krawcowa, niewielki, ale potężny postury w odwagę. Ona przeciwstawił kursy, a ona przeciwstawił niesprawiedliwości. Żyła życiem aktywizm, ale także godnego życia i łaski. I w jednej chwili, z najprostszych gestów, pomogła zmiana Amerykę - I zmienić świat. Rosa Parks nie posiadała wybranego biura. Ona nie posiadał majątku, żył jej życie daleko od formalnego fotele władzy. A jednak dziś, bierze należne jej miejsce wśród tych, którzy byli w kształcie Ten naród jest kurs. Dziękuję wszystkim tym osobom, w szczególności członków Czarny Congressional Caucus, zarówno w przeszłości i obecnie, do wykonywania tej chwili możliwe. (Oklaski) Przyjaciel z dzieciństwa powiedział kiedyś o pani Parks, "Nikt nigdy bossed Rosa dookoła i dostał od niej. "(śmiech) To, co kierowca Alabama dowiedzieliśmy w dniu 1 grudnia 1955 roku. Dwanaście lat wcześniej, miał wykopany Parks panią od jego autobusu tylko dlatego, że wszedł przez przednie drzwi, gdy drzwi tyłu było zbyt tłoczno. Chwycił ją za rękaw i pchnął ją z autobusu. To się jej na tyle szalony, ona przypomnieć, że unikała konna jego autobus na chwilę. A gdy spotkali się ponownie, że zimowy wieczór w 1955 roku, Rosa Parks nie zostanie wciśnięty. Kiedy Kierowca wstał z fotela, aby nalegać, że porzucić jej, ona nie jest wciśnięty. Kiedy grożą jej aresztowany, po prostu odpowiedział: "Możesz to zrobić". I zrobił. Kilka dni później, Rosa Parks zakwestionował jej aresztowanie. Mało znany pastor, nowy w mieście i tylko 26 lat, stał się z nią - niejaki Martin Luther King, Jr Tak jak tysiące Montgomery, dojeżdżających Alabama. Zaczęli bojkot - nauczyciele i robotnicy, duchowieństwo i służących, podczas deszczu i ciepło, zimno i upalne dni po dniu, tydzień po tygodniu, miesiąc po miesiącu, w odległości mil, gdyby miały one, organizowanie carpools gdzie mogli, nie myśląc o pęcherze na nogach, zmęczenie po całym dniu pracy - chodzenie na względzie, chodzenie na wolności, napędzany uroczystej determinacji potwierdzają dany im przez Boga godność. Trzysta osiemdziesiąt pięć dni po Rosa Parks odmówiła się jej siedziba, bojkot zakończył. Czarnych mężczyzn, kobiety i dzieci ponownie wsiedli do autobusów w Montgomery, nowo desegregated, i siedział w cokolwiek krzesło stało się otwarte. (Oklaski) I z tego zwycięstwa, cały gmach segregacji, jak murów Jerycha, zaczął powoli się rozpada w dół. To był często zauważył, że aktywizm Rosa Parks w nie zaczyna na tym autobusie. Długo zanim się na pierwszych stronach gazet, ona wstała o wolność, stał się dla równości - walki praw głosu, rajdy przed dyskryminacją w wymiarze sprawiedliwości, służąc w lokalnych rozdział NAACP. Jej cichy przywództwo nadal długo po tym, jak stał się ikona ruchu praw obywatelskich, pracy z kongresmanem Conyers znaleźć domy dla bezdomnych, przygotowanie młodzieży defaworyzowanej na drodze do sukcesu, starając się każdego dnia Prawo niektórych źle gdzieś w tym świecie. A jednak nasze umysły zamocować na tej jednej chwili w autobusie - Pani Parks sam w tym siedzeniu, ściskając torebkę, patrząc przez okno, czekając na aresztowanych. Ta chwila mówi nam coś o tym, jak zmiany dzieje lub nie dzieje, a wybory, których dokonujemy, lub nie rób. "Teraz widzimy przez zwierciadle, niejasno", mówi Pismo, i to true. Czy z bezwładności lub egoizmu, czy ze strachu lub zwykłego braku moralnych wyobraźnia, tak często spędzają swoje życie tak, jakby we mgle, akceptując niesprawiedliwości, racjonalizacja niesprawiedliwość, tolerując zniesienia. Podobnie jak kierowca autobusu, ale także jak pasażerowie autobusu, widzimy jak się rzeczy mają - dzieci głodny w krainie obfitości, całe dzielnice zniszczone w wyniku przemocy, rodziny pokuśtykał przez pracę utrata lub choroba - i wymówek dla bierności i mówimy do siebie, to Nie jest moim zadaniem, nic nie mogę zrobić. Rosa Parks mówi nam zawsze coś możemy zrobić. Mówi nam, że wszyscy mamy obowiązki, do siebie i do siebie. Przypomina nam, że jest to, jak zmiany się dzieje - nie głównie poprzez wyczyny znane i potężne, ale przez niezliczone akty z często anonimowy odwagi i życzliwości, braterskie uczucia i odpowiedzialności, które nieustannie, uparcie, rozszerzyć naszą koncepcję sprawiedliwości - nasza koncepcja, co jest możliwe. Singular akt Rosa Parks w nieposłuszeństwa uruchomił ruch. Zmęczone stopy tych, którzy przemierzali zakurzonych drogach Montgomery pomógł zobaczyć, że naród, do którego kiedyś był ślepy. To właśnie z powodu tych ludzi i kobiet, że stoję tu dzisiaj. To właśnie z nich, że nasze dzieci dorastają w gruntów więcej wolnego i bardziej sprawiedliwy; prawdziwsze land jego założyciel wiary. I dlatego ta statuetka należy w tej sali - przypominają nam, bez względu na to jak skromny lub lofty nasze stanowiska, tylko co to jest to, że Przywództwo wymaga, po prostu to, co jest, że obywatelstwo wymaga. Rosa Parks skończyłby 100 lat w tym miesiącu. Robimy dobrze, umieszczając posąg ją tutaj. Ale możemy zrobić bez większego zaszczyt jej pamięć, niż przenosić moc jej zasadą i Odwaga rodzi się z przekonania. Niech Bóg błogosławić the Pamięć Parków Rosa, i niech Bóg błogosławi te Stany Zjednoczone Ameryki. (Oklaski)