Tip:
Highlight text to annotate it
X
CZĘŚĆ 9: ROZDZIAŁ XLI interdyktu
Jednak moją uwagę nagle wyrwany z tych kwestii, nasze dziecko zaczął tracić
ziemi ponownie i mieliśmy iść do siedzącego z nią, jej sprawa stała się tak poważna.
Nie mógł znieść, aby ktoś pomóc w tym serwisie, więc my dwaj stali watch-i-
oglądać, dzień w dzień. Ah, Sandy, co prawo serce miała, jak
proste i prawdziwe, a dobra była!
Była bez skazy żony i matki, a jednak musiałem ją za żonę w żadnym innym szczególności
powodów, chyba że organy celne rycerskości była moją własnością, dopóki jakiś
rycerz powinien wygrać ją ode mnie w tej dziedzinie.
Miała polować Brytanii ponad dla mnie znalazł mnie na wiszące-bout poza
Londyn, miał natychmiast wznowione jej stare miejsce po mojej stronie w placidest sposób i
z mocy prawa.
Byłem Nowej Anglii, i moim zdaniem ten rodzaj partnerstwa zagrażałoby
niej, prędzej czy później. Nie mogła zobaczyć, jak, ale cięcia argumentu
krótkie i mieliśmy ślubu.
Teraz nie wiedziałem, że rysunek nagrodę, ale to było co zrobiłem remis.
W dwanaście miesięcy byłem jej wierny, a nasza była najdroższa i
perfectest koleżeństwa, która kiedykolwiek była.
Ludzie mówią o pięknej przyjaźni między dwiema osobami tej samej płci.
Jaki jest najlepszy w tym rodzaju, w porównaniu z przyjaźni z mężem i żoną, gdzie
najlepszy impulsów i najwyższe ideały są jednakowe?
Nie ma miejsca na porównanie dwóch przyjaciół, jeden ziemska,
inne boskie.
W moich snach, a także na początku, nadal wędrował trzynaście wieków od hotelu, a my
niezadowolony ducha poszedł powołanie i nawiązująca w górę iw dół unreplying oferty z
zniknął świecie.
Wiele razy słyszałem, że Sandy płakać błagając pochodzą z moich ust w moim śnie.
Z wielką wielkoduszność ona obarczona, że mój krzyk na nasze dziecko, to zajście w ciążę
być imię jakiegoś stracił kochanie moje.
Dotknął mnie do łez, a także prawie zwalił mnie z nóg, zbyt, kiedy
Uśmiechnął się na mojej twarzy dla zapracowanej nagrody i grał jej oryginalny i bardzo zaskoczyć
na mnie:
"Nazwa, który był bliski ci jest tu zachowane, tu się święci, i
Muzyka to będzie trwać sprecyzowane w naszych uszach. Teraz thou'lt mnie pocałować, a znając nazwiska
dały dziecka ".
Ale nie wiem, wszystko takie same. Nie miałem pomysłu na świecie, ale to będzie
były okrutne wyznawać ją i zepsuć jej ładną grę, więc nie dałem się, ale powiedział:
"Tak, wiem, kochanie - jak drogie i dobrze jest z tobą, też!
Ale chcę, by usłyszeć te usta twoje, które są również moje, wypowiem najpierw - potem
jego muzyka będzie idealny. "
Miło szpiku, wyszeptała: "HELLO-CENTRAL!"
I nie śmiać - zawsze jestem wdzięczny za to - ale szczep pęknięcie każdego
chrząstki we mnie, a kilka tygodni później Słyszałem trzask kości, gdy szedłem.
Nigdy nie dowiedziałem się jej błąd.
Po raz pierwszy usłyszała, że postać pozdrawiać używane na telefon była
zaskoczony, a nie przyjemność, ale powiedziałem jej, że dał, aby mogła ona: że odtąd
i zawsze telefon musi być zawsze
powoływać się, że czci formalności, w wiecznym cześć i pamięć mojego stracił
przyjaciela i jej małe imienniczki. To nie była prawda.
Ale odpowiedział.
Cóż, w ciągu dwóch tygodni i pół patrzyliśmy przez szopka, w naszym głębokim
troska byliśmy nieświadomi każdym świecie poza tym pokoju chorego.
Następnie nasza nagroda przyszła: centrum wszechświata skręcił za róg i zaczął
naprawić. Grateful?
Nie jest to określenie.
Nie ma żadnego terminu na to.
Wiesz, że sam, jeśli oglądałeś dziecko przez Dolinę Cienia
i widziałem go wrócić do życia i noc, zakreślają ziemi z jednym wszystko
oświetlenia uśmiech, który można przykryć dłonią.
Dlaczego, byliśmy z powrotem w tym świecie w jednej chwili!
Wtedy wyglądał tak samo zaskoczony myśli sobie w oczy w tym samym momencie;
więcej niż dwa tygodnie nie ma, i to nie statek z powrotem jeszcze!
W innym minucie pojawił się w obecności mojego pociągu.
Mieli był pogrążony w niespokojnych bodings cały ten czas - ich twarze pokazał.
Zadzwoniłem towarzyskie i my galopem pięć mil na wzgórzu z widokiem na morze.
Gdzie był mój wielki handel, że tak ostatnio zrobił te lśniące przestrzenie zaludnione
i piękne z jego stada białych skrzydłach?
Vanished, każdy! Nie żagiel, od granicy do granicy, a nie
dym-bank - po prostu martwy i pusty samotności, w miejsce wszystkich, że życie energiczny i pełen werwy.
Poszedłem szybko z powrotem, mówiąc ani słowa do nikogo.
Powiedziałem Sandy to upiorne wiadomości. Można sobie wyobrazić żadnego wyjaśnienia, które
określić.
Gdyby nie było inwazji? trzęsienie ziemi? zaraza?
Gdyby naród został zmieciony z istnienia? Ale domyślać się bezkorzystny.
Muszę iść - na raz.
Pożyczyłam króla granatowy - "statek" nie większy niż wprowadzenie pary - i wkrótce
gotowy. Rozstanie - ah, tak, że było ciężko.
Jak pożerał dziecko z ostatnich pocałunków, to brisked i jabbered swoje
słownictwo! - Po raz pierwszy od ponad dwóch tygodni,
i zrobiło z nas głupców z radości.
Mispronunciations kochanie dzieciństwa - droga mi, nie ma muzyki
można go dotknąć i jak się smuci, gdy marnieje i rozpuszcza się w poprawność,
wiedząc, że nigdy nie odwiedził jego żałobie ucha ponownie.
Cóż, jak to dobrze było być w stanie przeprowadzić, że łaskawy pamięci Away With Me!
Podszedłem do Anglii następnego ranka, z szeroką autostradą słonej wody do wszystkich
siebie.
Były statków w porcie w Dover, ale są nadzy, aby żagle, i nie
było żadnego znaku życia o nich.
Była niedziela, jednak w Canterbury ulice były puste, dziwaczną, nie
nie był nawet ksiądz w zasięgu wzroku, a nie uderzenie w dzwon padł na moje ucho.
Mournfulness śmierci był wszędzie.
Nie mogłem tego zrozumieć.
W końcu, w dalszej krawędzi tego miasta ujrzałem niewielki orszak pogrzebowy - po prostu
rodziny i kilku przyjaciół po trumnę - nie ma kapłana; pogrzeb bez dzwonka,
książki, lub świecę, nie było kościoła
pod ręką, ale przekazał go płaczem, i nie wprowadzać go, spojrzałam
na dzwonnicę, i wisiał dzwon, okryte czarnym, a jego język związany
z powrotem.
Teraz wiedziałem! Teraz zrozumiałem zdumiewający nieszczęście
, który wyprzedził Anglii. Invasion?
Inwazja jest drobiazgiem do niej.
Był to zakaz! I zadawał żadnych pytań, nie muszę prosić
żadnych.
Kościół uderzył, coś dla mnie zrobić, to dostać się do ukrycia, a następnie przejdź
ostrożnie.
Jeden z moich sług dał mi ubranie, a kiedy byliśmy bezpieczni poza
miasta i umieścić je na, i od tego czasu jechałem sam, nie mogłem ryzykować
zakłopotanie firmy.
Nieszczęśliwy podróży. Opuszczony cisza wszędzie.
Nawet w samym Londynie.
Ruch ustał, ludzie nie rozmawiali ani śmiać się, czy iść w grupach, lub nawet w pary;
przenieśli się bez celu na temat, każdy człowiek sam, z głową w dół, i biada i
terroru w jego sercu.
Wieża wykazała ostatnia wojna-blizny. Zaprawdę, wiele się działo.
Oczywiście, chciałem pojechać pociągiem do Camelot.
Pociąg!
Dlaczego stacja był wolny jako jaskini. I ruszył dalej.
Podróż do Camelot była powtórzeniem tego, co widziałem już.
Poniedziałek i we wtorek w żaden sposób nie różniły się od niedzieli.
Przyjechałem daleko w nocy.
Od bycia najlepszym elektryczne oświetlone miasto w królestwie i najbardziej jak
leżącej słońce wszystko co widział, to się po prostu plama - plama na
ciemności - to znaczy, to było ciemniejsze i
żołnierzem niż reszta ciemności, a więc można go zobaczyć trochę lepiej, ale
czuję się tak, jakby być może to był symboliczny--rodzaj znak, że Kościół się dzieje
, aby zachować przewagę teraz, i znika
wszystkie moje piękne cywilizacji tak po prostu.
Nie znalazłem życia mieszając w mroczne ulice.
I po omacku moją drogę z ciężkim sercem.
Zdecydowana zamku majaczyły czarne na wzgórzu, a nie iskry widoczne na ten temat.
Most zwodzony był w dół, wielkie bramy były szeroko wszedłem bez wyzwanie, mój
własne obcasy co tylko dźwięk słyszałem - i to na tyle sepulkralnej, w tych wielkich
wolnych sądów.