Tip:
Highlight text to annotate it
X
Esperanto to język róźnorodnej społeczności.
Esperanto zawsze było zależne od ludzi, którzy się nim posługiwali i je wspierali.
Dzięki nim powstał społeczność,
która od powstania języka działa na rzecz demokracji językowej pomiędzy narodami.
Niezbędna dla przetrwania i względnego sukcesu esperanta
była tak zwana "wewnętrzna idea esperanta",
którą Zamenhof, twórca języka, opisał następująco:
"Na neutralnym fundamencie językowym zburzyć mury dzielące narody
i przyzwyczajać ludzi, żeby w swoich bliźnich widzieli
tylko człowieka i brata."
Bez tej "wewnętrznej idei" esperanto prawdopodobnie nie przyciągnęłoby milionów ludzi
marzących o kontaktach międzynarodowych i pokoju między narodami.
To właśnie tacy wielbiciele międzynarodowego porozumienia stworzyli i nadal tworzą społeczność esperancką.
Społeczność esperantystów ma kilka znanych symboli:
Zieloną gwiazdę
Tak zwany "Symbol Jubileuszowy"
Flagę
i
Hymn
W ruchu esperanckim funkcjonuje obecnie wiele organizacji
które korzystają z esperanta i działają na jego rzecz:
UEA - Światowa Organizacja Esperanta
to największa międzynarodowa organizacja zrzeszająca esperantystów
Ma członków w 117 krajach.
Jej sekcja młodzieżowa, TEJO - Światowa Organizacja Młodzieży Esperanckiej
zrzesza młodych esperantystów.
Obydwie organizacje co roku organizują własne kongresy
które odbywają się zawsze w innym miejscu świata i przyciągają ludzi z różnych krajów.
Organizacje esperanckie istnieją w ok. 70 krajach
a przedstawiciele różnych zawodów, osoby z różnymi pasjami i światopoglądami
są zrzeszeni w rozmaitych esperanckich organizacjach branżowych,
takich jak: Esperanto@Interreto
która ma około 15.000 członków i zajmuje się projektami internetowymi.
Inne ważne organizacje to:
Akademia Esperanta
Międzynarodowa Liga Nauczycieli Esperanta
Europejska Unia Esperancka
Międzynarodowa Akademia Nauk
Istnieją również esperanckie przedsiębiorstwa, głównie wydawnictwa i biura turystyczne.
Społeczność wokół "Języka Międzynarodowego"
otwarty jest na najróżniejsze idee i światopoglądy.
Oczywiście nie ma przymusu zapisywania się do organizacji esperanckich.
Wielu esperantystów po prostu cieszy się językiem
i utrzymuje kontakty z przyjaciółmi z różnych krajów,
nie działając aktywnie w ruchu esperanckim.
Inni wkładają wiele pracy we wzmocnienie ruchu.
Każdy, kto uczy się esperanta, sam decyduje jak chce z niego korzystać.
W ten sposób wszyscy mogą czuć się wolni
w międzynarodowej społeczności "Języka Międzynarodowego".