Tip:
Highlight text to annotate it
X
-BOOK SZÓSTY. ROZDZIAŁ III.
HISTORIA kwaszonego CAKE kukurydzy.
W epoce tej historii, komórki w Tour-Roland został zajęty.
Jeśli czytelnik chce wiedzieć, kto, ma tylko pożyczyć ucho do rozmowy
z trzech godnych plotki, który w chwili, gdy mamy w reżyserii swoją uwagę na
Rat-Hole, kierowali swoje kroki
ku tym samym miejscu, zbliża się wzdłuż brzegu od Chatelet, w kierunku
Greve. Dwie z tych kobiet byli ubrani jak dobre
bourgeoises Paryża.
Ich biały batalionów, ich halki z linsey-Woolsey, paski czerwony i niebieski, a ich
białe pończochy z dzianiny, z zegarami haftowane w kolorach, oraz sporządzony na
nogach, placu palcami buty tawny
skóra z czarnymi podeszwami, a przede wszystkim ich nakrycia głowy, że rodzaj róg blichtr,
obładowani wstążki i sznurowadła, które kobiety Champagne nadal noszą w
Firma z grenadierów cesarskiej
straży Rosji, ogłosił, że należał do żony klasy, która posiada
złoty środek między tym, co lokajów połączenie kobiety i to co nazywają pani.
Mieli na sobie ani pierścieni ani krzyże złote, i łatwo było zobaczyć, że w ich łatwość,
to nie wychodzą z ubóstwa, ale po prostu ze strachu przed nałożeniem grzywny.
Ich towarzyszem był ubrany w bardzo podobny sposób, ale nie było to, że
opisania czegoś o jej sukienkę i łożyska, które zaproponował żonie
prowincji notariusza.
Widać było, przez sposób, w jaki jej pas wzrosła powyżej bioder, że miała
nie dawno w Paryżu .-- Dodaj do tego plecione Tucker, węzły taśmy na jej
buty - i że paski jej
halka prowadził poziomo zamiast pionowo, a tysiąc inne błędy
który zaszokował dobrego smaku.
Dwa pierwsze chodził z tego kroku charakterystyczne dla Paryża panie, pokazując Paryżu
do kobiet z kraju. Prowincji trzymając go za rękę duży chłopiec,
, który odbył się w jego duże, ciasto mieszkania.
Z przykrością zobowiązany dodać, że ze względu na rygor w sezonie, był za pomocą
jego język jak chusteczką.
Dziecko było co czyni je przeciągnąć go wzdłuż, nie passibus Cequis, jak Virgil mówi, i
potykając się w każdej chwili, na wielkie oburzenie matki.
Prawdą jest, że patrzył na jego ciasto więcej niż na chodniku.
Niektóre poważne motywy, nie ma wątpliwości, uniemożliwiają jego gryzienie to (ciasto), bo zadowolony
się z czułością patrząc na niego.
Ale matka powinna mieć raczej wziąć za ciasto.
To było okrutne, aby Tantalus chłopca, chubby sprawdzone.
Tymczasem trzy demoiselles (dla imienia damy wtedy zarezerwowane dla szlachetnych
kobiet) były rozmowy na raz.
"Uczyńmy pośpiechu, demoiselle Mahiette", powiedział najmłodszy z trzech, który był
także największym, do prowincjonalnego "Jestem bardzo obawiają się, że będziemy zbyt późno;
powiedzieli nam w Chatelet, że jadą, aby zabrać go bezpośrednio do pręgierza ".
"Ach, ba! co ty mówisz, demoiselle Oudarde Musnier? "wtrącił drugi
Parisienne.
"Istnieją dwa godzina jeszcze pod pręgierzem. Mamy wystarczająco dużo czasu.
Czy kiedykolwiek widziałeś jeden pod pręgierzem, mój drogi Mahiette? "
"Tak", powiedział wojewódzkich, "w Reims."
"Ach, ba! Jakie jest Twoje pręgierz w Reims?
Nieszczęśliwy klatki, w których tylko chłopi są włączone.
Wielka sprawa, naprawdę! "
"Tylko chłopów!" Powiedział Mahiette "na rynku materiału w Reims!
Widzieliśmy bardzo drobnych przestępców tam, którzy zabili jego ojca i matki!
Chłopi!
Dla kogo ty nas Gervaise? "Jest pewne, że był na prowincji
punktu biorąc przestępstwo, za zaszczyt jej pręgierz.
Całe szczęście, że dyskretny damoiselle, Oudarde Musnier, skierował rozmowę w
czasu. "By the way, Damoiselle Mahiette, co powiedzieć
do naszego flamandzkich ambasadorów?
Czy jak dobrze te w Reims? "" Przyznaję, "odpowiedział Mahiette", że jest
tylko w Paryżu, że Flamandowie można zobaczyć. "
"Czy widzisz wśród ambasady, że duże ambasador, który jest handlarz skarpetkami i bielizną?" Zapytał Oudarde.
"Tak", powiedział Mahiette. "On ma oko Saturn".
"I wielki człowiek, którego twarz przypomina nagiego brzucha?" Wznowione Gervaise.
"I mały, z małym oczy oprawione w czerwone powieki i oszczędny obniżył się
jak głowa oset? "
"'Tis konie, które warto zobaczyć," powiedział Oudarde "caparisoned, ponieważ są one
na wzór swojego kraju! "
"Ach, mój drogi," przerwał prowincji Mahiette, zakładając, że w jej kolej powietrza
wyższości, "co byś powiedział następnie, jeśli nie widział w '61, w czasie konsekracji w
Reims, osiemnaście lat temu, koni książąt i króla firmy?
Obudowy i czapraków wszelkiego rodzaju, niektóre tkaniny adamaszku, z cienkiej tkaniny złota,
owłosione w szable, inni z aksamitu, owłosione z gronostajów, inni udekorowanych
z pracy złotnika i duże dzwony złota i srebra!
A co z pieniędzy, które kosztowało! A co przystojny chłopak jechał na stronach
nich! "
"To," odpowiedział Oudarde sucho ", nie stoi na przeszkodzie Flemings o bardzo drobnych
konie, i miał doskonałą wczoraj kolację z monsieur, przeor
kupców, w Hotel de Ville, w którym
były podawane z drażetki i hippocras i przyprawy, i inne
osobliwości. "" Co ty mówisz, sąsiada! "wykrzyknął
Gervaise.
"To było z monsieur kardynała, na Bourbon Petit, że supped".
"Wcale nie. W hotelu-de-Ville.
"Tak, rzeczywiście.
Na Bourbon Petit! "" To było w Hotel de Ville, "odparł
Oudarde ostro ", a dr Scourable zwrócił się do nich przemawiać w języku łacińskim, który
podobało się im bardzo.
Mój mąż, który jest zaprzysiężony księgarz powiedział mi ".
"To było na Bourbon Petit," odpowiedział Gervaise, z nie mniej ducha ", a to jest
prokuratora, co monsieur kardynała przedstawionych im: dwanaście dwuosobowych litrów
hippocras, biały, bordowy, i czerwonych, dwadzieścia
cztery pola podwójnego Lyons marcepan, pozłacane; tyle latarki, warte dwa liwrów
kawałek, sześć jesienno-kolejki Beaune wina, biały bordowy, najlepsze, co może być
znaleziono.
Mam go od mojego męża, który jest cinquantenier na Parloir-aux
Bourgeois, a kto był dziś rano porównanie flamandzkich ambasadorów z
tych Księdza Jana i cesarz
Trapezuntu, który pochodził z Mezopotamii do Paryża, w ramach ostatniego króla, i który nosił
dzwoni w uszach. "
"Tak więc prawdą jest to, że supped w Hotel de Ville," odpowiedział Oudarde ale niewiele
dotkniętych tym katalogu, "że taki triumf prowiant i drażetki nigdy nie
nie widział. "
"Powiadam wam, że były one obsługiwane przez Le Sec, sierżant miasta, w hotelu du
Petit-Bourbon, i że właśnie tam jesteś w błędzie. "
"W hotelu-de-Ville, mówię wam!"
"Na Petit-Bourbon, mój drogi! i mieli oświetlone magiczne okulary słowo
nadziei, która jest napisana na portalu wielki. "
"W hotelu-de-Ville!
W hotelu-de-Ville! I Husson-le-Voir grał na flecie! "
"Powiadam wam, nie!" "Mówię wam, tak!"
"Mówię, nie!"
Plump i godne Oudarde przygotowywał się do retorty, a spór może, być może,
wypłynęły na pociągnięcie czapki, gdyby nie Mahiette nagle zawołał: - "Spójrz na
ludzi zebranych tam na końcu mostu!
Jest coś w środku, że są one patrząc na! "
"W koją," powiedział Gervaise ", słyszę dźwięki tamburynie.
Wierzę, że "tis trochę Esmeralda, który gra jej mummeries z niej kozła.
Eh, być szybkie, Mahiette! podwoić swoje tempo i przeciągnij wzdłuż chłopca.
Jesteś tu przybył, aby odwiedzić ciekawostki Paryżu.
Widziałeś Flemings wczoraj, musisz zobaczyć cygańskiej na dzień ".
"Cygan" powiedział Mahiette, nagle odtworzyć jej kroki, i ściskając jej syna
ramię siłą.
"Boże, chroń mnie od niej! Ona kradnie moje dziecko ode mnie!
Przyjdź, Eustachy! "
I wyruszyła na uruchomienie wzdłuż nabrzeża w kierunku Greve, dopóki nie opuścił
most daleko za nią.
W tym czasie dziecko, którego była przeciągając po jej padł na kolana, ona
zatrzymany tchu. Oudarde i Gervaise powrócił do niej.
"To cygański wykraść dziecko z ciebie!" Powiedział Gervaise.
"To już zupełnie szczególny wybryk twoje!" Mahiette pokręciła głową z zamyślony powietrza.
"Punkt osobliwy jest" obserwowany Oudarde, "że la sachette ma takie same pojęcie o
Egipcjanki. "" Co to jest la sachette? "zapytał Mahiette.
"On!" Powiedział Oudarde "Gudule Sister".
"A kto jest Gudule siostra?" Utrzymywał Mahiette.
"Jesteś z pewnością znają wszyscy ale Reims, nie wiem!" Odpowiedział Oudarde.
"'Tis samotnik z Rat-Hole".
"What!" Zażądał Mahiette ", że biedna kobieta, której prowadzimy ten tort?"
Oudarde skinął głową twierdząco. "Dokładnie.
Zobaczysz ją obecnie w jej okno na Greve.
Ona ma taką samą opinię jak się z tych włóczęgów z Egiptu, którzy grają
tamburyn i wróżę do publicznej wiadomości.
Nikt nie wie skąd pochodzi jej horror Cyganów i Egipcjan.
Ale ty, Mahiette - dlaczego uruchomić to na sam ich widok "?
"Och!" Powiedział Mahiette, chwytając jej dziecka okrągłą głowę w obie ręce, "nie chcę
że się ze mną co stało się z Paquette la Chantefleurie ".
"Oh! musisz poinformować nas, że historia, mój dobry Mahiette ", powiedział Gervaise, biorąc ją za rękę.
"Chętnie", odpowiedział Mahiette ", ale trzeba być ignorantem wszystkich ale Paris nie
wiem!
Powiem ci wtedy (ale "nie tis nam niezbędne do powstrzymania, że mogę powiedzieć
Ci opowieści), że Paquette la Chantefleurie był dość pokojówka osiemnastu
gdy byłem jednym ja, to znaczy,
osiemnaście lat temu, a 'tis własnej winy, jeśli nie jest ona na dzień, jak ja, dobrze,
pulchne, świeże matka sześciorga dzieci i trzydzieści, z mężem i synem.
Jednak po wieku czternastu lat, było już za późno!
No, ona była córką Guybertant, minstrel z barek w Reims, tym samym
którzy grali przed króla Karola VII. na jego koronacji, kiedy zszedł nasze rzeki
Vesle z Sillery do Muison, gdy pani
Dziewica Orleańska była również w łodzi.
Stary ojciec zmarł, kiedy Paquette jeszcze zupełne dziecko, miała wtedy nikt, ale jej
matka, siostra M. Pradon, master-kosza i kotlarz w Paryżu, Farm-Rue
Garlin, który zmarł w zeszłym roku.
Widzisz była z dobrej rodziny.
Matka była dobra prosta kobieta, niestety, i uczyła Paquette
tylko trochę haftów i zabawki podejmowania, co nie przeszkodziło mały
z rozwija się bardzo duże i pozostałych bardzo słaba.
Oboje mieszkali w Reims, z przodu rzeki, Rue de Folle-Peine.
Oznacz: Dla Sądzę, że to, co przyniósł nieszczęście Paquette.
W '61 roku, roku koronacji naszego króla Ludwika XI. którego Bóg zachować!
Paquette był gejem i tak dość, że nazywał się wszędzie żadnego innego imienia niż
"La Chantefleurie" - kwitnących piosenki. Biedna dziewczyna!
Miała przystojny zębów, lubiła się śmiać i ich wyświetlania.
Teraz, pokojówki, która kocha się śmiać, jest na drodze do płaczu; przystojny zęby ruiny
przystojny oczy.
Więc była la Chantefleurie.
Ona i jej matka zdobył niepewna życia; byli bardzo biedny, ponieważ
śmierci minstrel, ich hafty nie przyniósł je w więcej niż sześć
Farthings w tygodniu, co nie stanowi dość dwa orzeł Liards.
Gdzie były dni, kiedy Guybertant Ojciec zdobył dwanaście sous Paryża, w
jednego koronacji, z piosenką?
Pewnego zimowego (było to w tym samym roku '61), kiedy dwie kobiety ani pedałów
ani drewno, było bardzo zimno, co dało la Chantefleurie takie drobne kolor
ludzie nazywali ją Paquette! i wielu nazywało
jej Paquerette! i była zrujnowana .-- Eustache, pozwól mi cię ugryźć, że
ciasto, jeśli potrafisz - Od razu zauważył, że ona była zrujnowana, w jedną niedzielę, kiedy
przyszedł do kościoła z złotym krzyżem na szyi.
W czternaście lat! widzisz?
Najpierw był młody Vicomte de Cormontreuil, który ma dzwonnicy trzy
lig odległych od Reims, a następnie Messire Henri de Triancourt, koniuszy do króla;
to mniej niż, że Chiart de Beaulion,
sierżant-at-arms, a następnie, wciąż malejącym Guery Aubergeon, rzeźbiarz do króla, a następnie,
Mace de Frepus, fryzjer do monsieur delfina, a następnie, Thevenina le Moine, króla
gotować, a następnie, mężczyźni systematycznie poszerzana
młodszych i mniej szlachetny, upadła na Guillaume Racine, minstrel z lira
korbowa i Thierry de Mer, latarnik.
Następnie, słaba Chantefleurie, należała do wszystkich: miała do ostatniej sou z
jej sztukę złota. Co powiedzieć do was, moi damoiselles?
Na koronacji, w tym samym roku '61, "twas któraś wykonane łóżko króla
debauchees! W tym samym roku! "
Mahiette westchnął i ocierał łzy, które spływały z jej oczu.
"To nie jest bardzo niezwykłą historię," powiedział Gervaise ", i w całej to ja
nic nie widzą żadnej egipskich kobiet i dzieci. "
"Patience" wznowione Mahiette "pojawi się jedno dziecko .-- W '66" twill być szesnaście lat
W tym miesiącu w dniu Sainte-Paule jest, Paquette został przywieziony do łóżka małego
dziewczyna.
Nieszczęśliwa istota! to była wielka radość dla niej, a ona od dawna pragnął dziecka.
Jej matka, dobrej kobiety, która nigdy nie wiadomo co zrobić z wyjątkiem zamknąć jej oczy,
matka umarła.
Paquette nie miał już jeden do miłości w świecie lub jednej miłości do niej.
La Chantefleurie był biedne stworzenie w ciągu pięciu lat od jej upadku.
Była sama, tylko w tym życiu, palce wskazał na nią, była gwizdali na w
na ulicach, pobity przez sierżantów i znęcali się przez małych chłopców w szmaty.
A potem, dwadzieścia przybyli: dwadzieścia jest starość dla zakochanych kobiet.
Szaleństwo zaczęła przynosić jej w nie więcej niż jej handlu z haftu w dawnych czasach, na
każdą zmarszczkę, że przyszedł, korona uciekł; zima stała się trudno ją jeszcze raz, drewno
stały się rzadkie jeszcze w jej kosza, i chleba w jej szafie.
Ona może nie działać, ponieważ w coraz zmysłowa, że wzrosła leniwi;
i cierpiała o wiele bardziej, ponieważ w coraz leniwy, stała się zmysłową.
Przynajmniej, że jest sposób, w jaki monsieur uzdrowienie Saint-Remy wyjaśnia, dlaczego te
kobiety są chłodniejsze i bardziej głodny niż inne biedne kobiety, gdy są one stare. "
"Tak", zauważył Gervaise ", ale Cyganie?"
"Jedna chwila, Gervaise!" Powiedział Oudarde, których uwaga była mniej niecierpliwy.
"Co by pozostało na koniec, jeśli wszystkie były na początku?
Kontynuuj, Mahiette, błagam was. To Chantefleurie biednych! "
Mahiette dalej.
"Więc ona była bardzo smutna, bardzo nieszczęśliwy, i zmarszczone policzki z łez.
Ale w środku jej wstyd, jej głupoty, jej rozpusty, wydawało się jej, że
powinna być mniejsza dzikie, mniej wstydliwe, mniej rozproszone, gdyby nie było czegoś lub niektórych
jeden na świecie, którego mogłaby pokochać, i kto może ją kocham.
Trzeba było, że należy dziecko, bo tylko dziecko może być wystarczająco
niewinnych za to.
Poznała ten fakt po wypróbowaniu kochać złodziej, jedynym człowiekiem, który
chciała ją, ale po krótkim czasie, spostrzegła, że złodziej gardził nią.
Te kobiety, miłości wymagać albo kochanka lub dziecko wypełnić swoje serce.
W przeciwnym razie są one bardzo nieszczęśliwy.
Ponieważ nie mogła kochanka, odwróciła się całkowicie w kierunku pragnienia dziecka, jak i
ona nie przestała być pobożny, był jej nieustanną modlitwę do Pana Boga za to.
Tak więc dobry Bóg zlitował się *** nią i dał jej małą córeczkę.
Nie będę mówić wam o radości, była wściekłość łzy i pieszczoty, i pocałunki.
Ona opiekowała się dzieckiem, wykonane pieluszki pasm go z niej kołdrę,
jedyną, która miała na swoim łóżku, i nie czułam zimny albo głód.
Ona stała się piękna po raz kolejny, w związku z nim.
Stara panna sprawia, że młoda matka.
Galanteria twierdził ją jeszcze raz, ludzie przychodzili do la Chantefleurie; znalazła
Klienci znów dla jej towarów, i ze wszystkich tych okropności zrobiła dziecko
ubrania, czapki i śliniaki, staniki z
naramiennikach z koronki i małe czepki z satyny, nawet nie myśląc o zakupie
sobie innego kołdrę .-- Eustache Mistrzu, mam już powiedziałem, nie jeść, że
ciasto .-- Jest pewne, że niewiele Agnes,
, który imię i nazwisko dziecka, imię chrzestne, gdyż był dawno la
Chantefleurie miał jakiekolwiek nazwisko - pewne jest, że maluch był bardziej
spowitych wstążki i hafty niż dauphiness z Dauphiny!
Między innymi, miała parę małych butów, jakiego króla Ludwika
XI. z pewnością nigdy nie!
Jej matka miała szyte i haftowane je sama, nie miała obdarzał je wszystkie
przysmaki jej sztuki embroideress, a wszystkie ozdoby szaty dla
dobra ***.
Z pewnością były dwa najpiękniejsze różowe buty, które można było zobaczyć.
Były one nie dłużej niż mój kciuk, i trzeba było widzieć dziecka nóżki wyjdzie
z nich, aby sądzić, że był w stanie dostać się do nich.
'Tis prawda, że te małe stopy były tak małe, tak bardzo, tak różowo! Rosier niż
satyna z butów!
Gdy masz dzieci, Oudarde, można zauważyć, że nie ma nic ładniejszy niż
te małe dłonie i stopy. "
"Proszę nie lepiej", powiedział Oudarde z westchnieniem ", ale czekam, aż będzie on odpowiedni
upodobania M. Andry Musnier. "" Jednak dziecko Paquette miał ponad
był całkiem o nim poza jego stóp.
Widziałem ją, kiedy miała zaledwie cztery miesiące, była miłość!
Miała oczy większy niż usta, i najbardziej urokliwych czarne włosy, które już
zakręcony.
Byłaby wspaniałą brunetki w wieku szesnastu lat!
Jej matka stała się bardziej szalony *** nią każdego dnia.
Pocałowała ją, pieścił ją łaskotało ją, umyła, przystrojony ją, pożerał ją!
Straciła głowę na nią, podziękował Bogu za nią.
Jej ładna, trochę różowe nogi przede wszystkim były niewyczerpanym źródłem zdumienia, były
delirium radości!
Była zawsze tuląc usta do nich, a ona nigdy nie może odzyskać od niej
zdumienie ich małości.
Położyła je na małe buty, wziął je, podziwiać ich podziwiali je,
spojrzał na światło przez nich, był ciekawy, starają się chodzić na swoim łóżku,
i chętnie przeszły jej życie na
kolanach, zakładanie i zdejmowanie butów od tych stóp, jak gdyby
byli ci, z Dzieciątkiem Jezus. "
"Opowieść jest sprawiedliwe i dobre", powiedział Gervaise w niski ton; ", ale gdzie Cyganie są
w tym wszystkim? "" tutaj ", odpowiedział Mahiette.
"Pewnego dnia przybył do Reims bardzo dziwny rodzaj ludzi.
Byli żebraków i włóczęgów, którzy byli w roamingu na terenie całego kraju, prowadzonych przez ich księcia
i ich liczby.
Byli rumiane przez ekspozycji na słońce, musieli ściśle curling włosy, i srebro
dzwoni w uszach. Kobiety były jeszcze brzydsza niż mężczyzn.
Mieli twarze czarne, które zawsze były odkryte, nędzna sukienki na ich
ciała, stary materiał utkany z przewodów związany na jego ramieniu, a włosy wiszące
jak ogon konia.
Dzieci, które kodowane między ich nogi nie przestraszyła się wiele małp.
Banda ekskomunikuje. Wszystkie te osoby pochodziły bezpośrednio z dolnej
Egipt do Reims przez Polska.
Papież wyznał im, to powiedział, a nie przepisywać je jako pokutę
wędrować po świecie przez siedem lat, bez spania w łóżku i tak były
nazywa penancers i pachniał okropnie.
Wydaje się, że niegdyś Saracenów, dlatego właśnie, że wierzyli w
Jowisz i twierdził, dziesięć liwrów z Tournay ze wszystkich arcybiskupów, biskupów i mitrami
opatów z pastorałów.
Byk od papieża uprawnienia ich do tego.
Doszli do Reims powiedzieć fortuny w imię króla Algieru, a
Cesarza Niemiec.
Można łatwo sobie wyobrazić, że nie było potrzebne, aby spowodować wejście do miasta, aby
Zabrania im.
Następnie cały zespół obóz z dobrym łaski przed bramą Braine, na to wzgórze
gdzie stoi młyn, obok ubytków dawnej kopalni kredy.
I wszyscy w Reims rywalizował ze swoim sąsiadem w będzie je zobaczyć.
Patrzyli na rękę i powiedział, wspaniałe proroctwa, były one równe
przewidywania Judaszowi, że zostanie papieżem.
Niemniej jednak, brzydkie plotki były w obiegu w stosunku do nich; o
dzieci kradzieży torebki cięcia i ludzkim ciele pożarł.
Mądrzy ludzie mówili do głupiego: "Nie idź tam!", A następnie udał się na
chytry. To było zauroczenie.
Faktem jest, że mówi rzeczy pasują do zaskoczyć kardynałem.
Matki triumfował znacznie ponad ich dzieci po Egipcjanie czytać w
ręce wszelkiego rodzaju cudów napisane w pogańskich i turecki.
Jeden z nich miał cesarz, drugi, papież, drugi, kapitan.
Słabe Chantefleurie ogarnęła ciekawość, chciała wiedzieć o
siebie, i czy jej śliczna Agnes nie stanie się pewnego dnia cesarzowej
Armenia, lub coś innego.
Więc zaniósł do Egipcjan, a egipskich kobiet spadła do podziwiania
dziecko, i pieszcząc go, i całując go w czarnych ustach, a do
podziwu *** jego mały zespół, niestety! ku wielkiej radości matki.
Były one szczególnie entuzjastycznie *** nią całkiem stóp i butów.
Dziecko nie było jeszcze rok.
Ona już sepleniła trochę, śmiali się z matką, jak małe rzeczy szalony, był pulchny
i całkiem okrągła, i posiadał tysiąc urocze małe gesty aniołów
raju.
"Była bardzo przestraszona przez Egipcjan, i płakał.
Ale jej matka pocałował ją bardziej gorąco i odszedł zachwycony szczęście
których wróżbitów przepowiedział jej Agnes.
Miała być piękna, cnotliwa, królowej.
Więc wróciła do strychu w Rue Folle-Peine, bardzo dumny z łożyska z nią
królowej.
Następnego dnia wykorzystał moment, gdy dziecko śpi na łóżku (na
zawsze spali razem), delikatnie lewo drzwi trochę sposób otwarty, i biegły oznajmić
sąsiad w Rue de la Sechesserie,
że nadejdzie dzień, kiedy jej córka Agnes będą serwowane do stołu przez króla
Anglii i arcyksięcia Etiopii, i sto innych cudów.
Po powrocie, rozprawy nie płacze na schodach, mówiła sobie: "Dobrze!
dziecko jeszcze śpi! "
Znalazła jej drzwi szerzej otwarte niż wyjechała, ale weszła, biedna matka, i
podbiegł do łóżka .--- dziecka już nie było, to miejsce było puste.
Nic nie pozostało z dzieckiem, ale jeden z jej tenisówki mało.
Leciała z pokoju, przerywaną w dół po schodach i zaczął ją bić głową
ściany, wołając: "Moje dziecko! kto ma moje dziecko?
Kto podjął mojego dziecka? "
Ulica była pusta, dom izolowane, nikt nie mógł powiedzieć jej coś
na ten temat.
Poszła o mieście, przeszukano wszystkie ulice, prowadził tu i tam cały
dzień, dziki, obok siebie, straszne, wąchania na drzwi i okna, jak dziki
Bestia, która straciła młode.
Była zdyszana, rozczochrane, straszliwe, aby zobaczyć, i nie było ogniem w oczach
która otarła łzy.
Zatrzymała się na przechodniów i zawołał: "Moja córka! moja córka! moja śliczna
córka!
Jeśli ktoś da mi z powrotem moją córkę, będę jego sługi, sługa jego
pies, i będzie jadł moje serce jeśli chce. "
Spotkała się ksiądz proboszcz z Saint-Remy, i rzekł do niego: "Proszę pana, ja do ziemi
z moimi paznokciami, ale oddajcie mi moje dziecko! "
To było przejmujące, Oudarde oraz IL widział bardzo trudny, Master Ponce Lacabre,
prokuratora, płakać. Ah! biedna matka!
Wieczorem wróciła do domu.
Podczas jej nieobecności, sąsiad świadkami dwóch Cyganów wstąpię do niego z wiązką w
broni, a następnie schodzą ponownie, po zamknięciu drzwi.
Po ich wyjeździe, coś jak krzyk dziecka słychać było w Paquette w
pokój.
Matka, wpadł do wrzaski śmiechu, wstąpił po schodach, jakby na skrzydłach, a
weszła .-- przerażające rzeczy do opowiedzenia, Oudarde!
Zamiast niej całkiem Agnes niewiele, więc różowe i tak świeże, który był darem dobry
Boże, coś w rodzaju ohydnego potwora, chromych, jednooki, deformacji, roiło się i
squalling na podłodze.
Ukrywała oczy z przerażenia. "Oh!" Powiedziała, że "mają czarownice
przekształcona moja córka w tej strasznej zwierząt? "
Pospieszyli do odprowadzania małym klubie stóp, będzie miał wypędził ją do szału.
To było potworne dziecko jakiejś Cyganki, która oddała się do diabła.
Wydawało się, że około czterech lat, i mówił językiem, który nie był ludzki
języka, nie było w nim słowa, które były niemożliwe.
La Chantefleurie rzuciła się małe buty, wszystko, co pozostało jej z
wszystko, co kochała.
Ona pozostała tak długo bez ruchu *** nim, wyciszyć i bez oddechu, że myśli
że nie żyje.
Nagle zadrżał cały, zakryła relikt z wściekły pocałunki, i wybuchnął
szlochając tak, jakby jej serce zostało złamane. Zapewniam was, że wszyscy płaczą również.
Powiedziała: "Och, moja córeczka! moja śliczna córeczka! gdzie ty jesteś? "-
i załamał się bardzo serca. Płaczę nadal, kiedy myślę o nim.
Nasze dzieci są szpiku kości, widzisz .--- Mój biedny Eustache! Ty tak
targi - Gdybyś wiedziała, jak miło, że jest! wczoraj powiedział do mnie: "Chcę być
żandarma, to czynię ".
Oh! mój Eustache! gdybym cię stracić - Nagle la Chantefleurie wzrosła, a zestaw
poza biec przez Reims, krzycząc: "Aby Cyganie" obozu! do obozu Cyganów "!
Policja, spalić czarownice! "
Cyganie nie było. Było ciemno.
Nie mogą być przestrzegane.
Na jutro, dwóch lig z Reims, na wrzosowisko między Gueux i Tilloy, pozostaje
dużego pożaru stwierdzono, niektóre taśmy, które należały do Paquette dziecka,
krople krwi, i gnój z barana.
W nocy tylko przeszłości było w sobotę.
Nie było już żadnych wątpliwości, że Egipcjanie trzymali Sabbath na tym
zdrowia, oraz, że pożarł dziecko w towarzystwie Belzebuba, jak w praktyce
jest jednym z Mahometans.
Kiedy La Chantefleurie uczyli się tych strasznych rzeczy, że nie płakać, że
poruszała wargami, jakby mówić, ale nie mógł.
Na jutro, jej włosy były szare.
W drugim dniu, zniknęła. "'Tis w prawdzie, przerażające opowieści", powiedział
Oudarde "i jeden, który sprawi, że nawet burgundzkich płakać."
"Już nie jestem zaskoczony", dodał Gervaise ", że strach przed Cyganie powinny zachęcić was
na tak ostro. "
"I nie wszystkie, tym lepiej" wznowione Oudarde "do ucieczki z Eustache tylko
teraz, ponieważ są one również Cyganów z Polska ".
"Nie," powiedział Gervais, "'tis powiedział, że pochodzą one z Hiszpanii i Katalonii."
"Katalonia? 'Tis to możliwe, "odpowiedział Oudarde.
"Pologne, Katalog, Valogne, zawsze zawieść tych trzech województw, Jedno
jest pewne, że są Cyganie. "" Kto na pewno ", dodał Gervaise," ma
zęby wystarczająco długo, aby jeść małe dzieci.
I nie powinien być zaskoczony, jeśli la Smeralda zjadł trochę z nich, choć
udaje, że jest delikatne.
Jej białe kozy zna sztuczki, które są zbyt szkodliwe dla nie być niektórych bezbożność
pod to wszystko. "Mahiette szedł w milczeniu.
Była pochłonięta, że czczone jest, w jakimś, kontynuacja
żałosne opowieści, które kończy się dopiero po przekazaniu emocji, z
wibracje, drgania, nawet do ostatniej włókna serca.
Niemniej jednak, Gervaise zwrócił się do niej: "A czy oni kiedykolwiek dowiedzieć się co stało się z la
Chantefleurie? "
Mahiette nie odpowiedział. Gervaise powtórzył swoje pytanie, i potrząsnął
ramieniu, nazywając ją po imieniu. Mahiette się obudzić z jej
myśli.
"Co się stało z la Chantefleurie?" Powiedziała, powtarzając mechanicznie słowa
których wrażenie było jeszcze świeże jej do ucha, a następnie, ma króla starań, aby przypomnieć jej
uwagę na znaczenie jej słów,
"Ach!" Kontynuowała energicznie, "nikt nigdy nie dowiedział".
Dodała, po przerwie, -
"Niektórzy mówili, że była postrzegana rzucić Reims o zmierzchu przez Flechembault
bramy, inni, o świcie, przez starą bramę Basee.
Biedaka znalazła złoty krzyż wiszący na krzyżu kamień na polu, gdzie targów
odbywa. To było to, że ozdoby, które zdziałał jej
ruiny, w '61.
To był prezent od przystojnego wicehrabiego de Cormontreuil, kochanka pierwszy.
Paquette nigdy nie był skłonny się z nim, biedny jak była.
Miała przylgnął do niego jak do samego życia.
Kiedy więc zobaczyłem, że krzyż opuszczony, wszyscy myśleliśmy, że umarła.
Niemniej jednak, byli ludzie z kabaretu les Vantes, którzy powiedzieli, że
widział ją przejść wzdłuż drogi do Paryża, chodzenie na kamyki z jej bose stopy.
Ale w tym przypadku, musi wyszły przez Porte de Vesle, a wszystko to
nie zgadza.
Lub, mówiąc bardziej naprawdę, wierzę, że ona faktycznie odejść przez Porte de Vesle,
ale odszedł z tego świata. "" Nie rozumiem ", powiedział Gervaise.
"La Vesle," odpowiedział Mahiette, z melancholijnym uśmiechem, "jest rzeka."
"Biedny Chantefleurie" powiedział Oudarde, z dreszczem, - "utopił"
"Drowned" wznowione Mahiette ", który mógł powiedzieć dobre Guybertant Ojca, kiedy
przeszedł pod mostem Tingueux z prądem, śpiewając jego barki, że jeden
dnia jego drogie Paquette również
przeszła pod ten most, ale bez piosenki lub łodzi.
"A trochę buta?" Zapytał Gervaise. "Zniknęło z matką," odpowiedział
Mahiette.
"Biedny mały but!" Powiedział Oudarde. Oudarde, duży i czuły kobiety, by
był zadowolony z westchnieniem w towarzystwie Mahiette.
Ale Gervaise, bardziej ciekawy, nie skończył jej pytania.
"A potwór?" Powiedziała nagle, do Mahiette.
"Co potwora?" Zapytał drugiego.
"Małego potwora cygańskiej pozostawione przez czarodziejek w komorze Chantefleurie to, w
zamian za jej córkę. Co z nim zrobić?
Mam nadzieję, że utonął także. "
"Nie" odpowiedział Mahiette. "Co?
Nagrane wtedy? W prawda, że jest bardziej sprawiedliwy.
Dziecko czarownicy! "
"Ani jedno, ani drugie, Gervaise.
Monseigneur arcybiskup zainteresował się dzieckiem w Egipcie, egzorcyzmowanych
go, pobłogosławił go, zdjął ostrożnie diabła ze swojego ciała i wysłał ją do Paryża, do
narażone na drewnianym łóżku w Notre-Dame, jak podrzutka ".
"Ci biskupi!" Mruknął Gervaise ", ponieważ uczą się, nie robią nic
jak każdy inny.
Umieściłem je do Ciebie, Oudarde, pomysł wprowadzenia diabeł wśród podrzutkom!
Z tego małego potwora był zapewne diabła.
Cóż, Mahiette, co oni zrobili z nim w Paryżu?
Jestem pewien, że nie charytatywne osoby nie chciał. "
"Nie wiem", odpowiedział Remoise "'twas właśnie w tym czasie, że mój mąż
kupił urząd notariusza, w Bernie, dwie mile od miasta, a my nie
już zajęty, że historia, a poza tym
przed Bern, stoją dwa wzgórza Cernay, które ukrywają wieże
katedry w Reims z widzenia ".
Podczas rozmów w ten sposób, trzech godnych bourgeoises przybył na Place de
Greve.
W ich absorpcji, przebyciu publicznej brewiarz z Tour-Roland bez
zatrzymując się i wziął ich sposób mechanicznie do pręgierza, wokół którego tłum
się coraz bardziej gęsta z każdą chwilą.
Jest prawdopodobne, że spektakl, który w tej chwili przyciąga wszystko wygląda w tym
kierunku, że były one całkowicie zapomnieć Rat-Hole, i zatrzymanie, które
one przeznaczone, aby tam, jeśli duże
Eustache, sześć lat, którego Mahiette było ciągnąc za rękę, nie
nagle przypomniał sobie obiekt do nich: "Matka", powiedział on, jakby jakiś instynkt
ostrzegł go, że Rat-Hole była za nim: "Mogę zjeść ciastko teraz?"
Jeśli Eustache był bardziej zręczny, to znaczy, mniej chciwi, będzie miał
nadal czekać, i tylko zaryzykował, że proste pytanie: "Matko, może
I jeść ciasto, teraz? "Po powrocie do
Uniwersytetu, do Master Andry Musnier, rue Madame la Valence, gdy miał dwa
ramiona Seine i pięć mostów miasta, pomiędzy Rat-Hole i ciasto.
To pytanie, bardzo nieostrożne w chwili, gdy Eustache je, wzbudził
Uwagę Mahiette jest. "Przy okazji", zawołała: "Jesteśmy
zapominając o samotnik!
Pokaż mi Rat-Hole, abym wypełnił jej torta ".
"Natychmiast", powiedział Oudarde "'tis miłości".
Ale to nie pasowało do Eustache.
"Stop! moje ciasto! "powiedział, pocierając obu uszach na przemian z jego ramion, co w
takich przypadkach, jest najwyższym znakiem niezadowolenia.
Trzy kobiety, zawrócili, a po przyjeździe w pobliżu Tour-
Roland, Oudarde powiedział do dwóch pozostałych, - "Musimy nie wszystkie trzy wzrok do dziury
na raz, z obawy przed alarmujące odludkiem.
Czy wy dwoje udawać przeczytać Dominus w brewiarz, a ja w ciągu mojego nosa
przysłony, pustelnik mnie zna trochę.
Dam ci ostrzeżenie, kiedy można podejście ".
Ona sama przystąpił do okna.
W chwili, gdy spojrzała w, głęboki żal był przedstawiany na wszystkich jej
funkcji, a jej szczere, wesołe oblicze zmienia swój wyraz i kolor tak szybko, jak
choć minęło od promień słońca
do promień księżyca, a jej oczy stały się wilgotne; usta umowę, podobnie jak
osoby w punkcie płaczu.
W chwilę później, położyła palec na ustach, i dał znak Mahiette zwrócić
w pobliżu i wygląd.
Mahiette wiele dotknął, podszedł w milczeniu, na palcach, jakby zbliża
łóżku umierającego.
To było w rzeczywistości, melancholii widowisko, które zaprezentowało się w oczach
dwie kobiety, gdyż spojrzał przez kraty Rat-Hole, nie mieszając
ani oddychania.
Cela była mała, szersze niż to było długie, sklepionym sufitem i przeglądać
od wewnątrz, to urodziła znaczne podobieństwo do wnętrza ogromnego
mitra biskupia.
Na gołej płyty chodnikowe, które stanowiły piętrze, w jednym rogu, kobieta siedziała,
lub raczej, kucając.
Jej podbródek spoczywał na kolanach, co jej skrzyżowanymi rękami wciśnięty na siłę do jej
piersi.
W ten sposób podwoiła się, ubrany w brązowy worek, który ogarnęła ją całkowicie w dużych
fałdy, jej długie, siwe włosy naciągnięta z przodu, wchodzących na twarz i po jej
nogi niemal do nogi, ona przedstawiona w
pierwszy rzut oka, tylko dziwne, przedstawionej na ciemnym tle
komórek, czymś w rodzaju mrocznej trójkąta, którego promień światła wpadające przez
otwarcia, cięte z grubsza na dwa odcienie, jeden ponury, oświetlony innych.
To był jeden z tych widm półmroku, cień pół, tak jak jeden widzi w snach
oraz w niesamowitą pracę Goya, blady, nieruchomy, złowrogi, skulony ***
grobu, lub opierając się o kraty celi.
To nie była ani kobietą, ani mężczyzną, ani żywej istoty, ani określonej formie, to było
rysunku, w rodzaju wizji, w której rzeczywiste i fantastyczne przecinają się wzajemnie,
jak ciemność i dzień.
Z trudem, że odróżnić, pod włosy, które
rozprzestrzenił się na ziemi, profil wychudzony i ciężkie; sukni ledwie dozwolone
krańcu gołe stopy do ucieczki, który zakontraktował na dysku, chodnik zimno.
Trochę ludzkiej postaci, z których jeden złapał rzut oka pod tym koperta
żałoby, spowodował dreszcz.
To postać, którą można by miał być przykuty do płyty chodnikowe, pojawiły się
posiadać ani ruchu, ani myśli, ani oddechu.
Leżąc w styczniu, w tym cienki, worek bielizny, leżącego na podłodze granit, bez
pożar, w mroku komórki, której ukośne powietrze-dołkowe dozwolone tylko zimna bryza, ale
nigdy na słońcu, aby wejść z zewnątrz, że nie wydają się cierpieć, a nawet myśleć.
Można by powiedzieć, że zwrócił się do kamienia z komórki, lodu sezonu.
Jej dłonie splecione, wpatrzona.
Na pierwszy rzut oka jeden wziął ją za widmo, na drugim, na posągu.
Niemniej jednak, w odstępach czasu, jej niebieskie pół usta otworzył przyznać, oddechu i
drżały, ale jako martwy i mechaniczne jak liście, które wiatr wymiata na bok.
Niemniej jednak z jej matowe oczy nie uciekł wygląd, niewysłowionej wygląd,
głęboki, żałobny, spokojny wygląd, nieustannie stały na rogu komórki
które nie było widać z zewnątrz;
spojrzenie, które wydawało się naprawić wszystkie ponure myśli, że duszę się w niebezpieczeństwie na niektórych
tajemniczy obiekt.
Taka była istota, który otrzymał od swojego zamieszkania, nazwę
"Samotnik", a jej ubranie, nazwa "zwolniony zakonnica".
Trzy kobiety, dla Gervaise nie powrócił Mahiette i Oudarde, spojrzał przez
okna.
Ich głowy przechwycone słabe światło w celi, bez których jest nieszczęśliwy
, i tym samym pozbawił go pozornie do zwracania uwagi do nich.
"Nie dajmy jej przykrość", powiedział Oudarde, niskim głosem, "ona jest w jej ekstazy, ona
się modli. "
Tymczasem Mahiette patrzył z niepokojem coraz w tym wan, załamała się,
rozczochrana głowa, a oczy napełniły się łzami.
"To jest bardzo szczególny," szepnęła.
Wyrzuciła głowę przez kraty, i udało mu się rzucając okiem na rogu
gdzie wzrok nieszczęśliwa kobieta nieruchomo nitowane.
Kiedy cofnęła głowę od okna, jej twarz była zalana łzami.
"Jak nazywa się ta kobieta?" Zapytała Oudarde.
Oudarde odpowiedział: -
"Nazywamy ją Gudule Sister". "And I", wrócił Mahiette "nazywają ją
Paquette la Chantefleurie ".
Następnie r. jej palec na ustach, ona gestem do zdumiony Oudarde do ciągu
głowę przez okno i wygląd.
Oudarde spojrzał i zobaczył, w rogu, w którym oczy pustelnik zostały ustalone w
że ponure ekstazy, małe buty różowe satynowe, haftowane tysiąc fantazyjne
projekty w złocie i srebrze.
Gervaise opieką Oudarde, a następnie trzy kobiety, patrząc na nieszczęśliwy
matka, zaczęła płakać. Ale ani ich wygląd, ani łzy
zakłócony odludkiem.
Jej dłonie pozostały splecione, usta nieme; wpatrzona i że trochę butów, a tym samym
przyglądał, złamał serce każdego, kto znał jej historię.
Trzy kobiety jeszcze nie wypowiedział ani jednego słowa, nie mieli odwagi mówić, nawet w
głosem.
To głębokie milczenie, to głęboki smutek, ta głęboka zapomnienie, w którym wszystko się
zniknął z wyjątkiem jednej rzeczy, produkowane na nich efekt wielkiego ołtarza
Boże Narodzenie czy Wielkanoc.
Oni milczeli, że medytował, byli gotowi, aby uklęknąć.
Zdawało im się, że są gotowi wejść do kościoła w dniu Tenebrae.
W Gervaise długości Najciekawsza z trzech, a tym samym najmniej
wrażliwych, starał się odludkiem mówić: "Siostro!
Gudule siostra! "
Powtórzyła to wezwanie trzykrotnie podniosła głos za każdym razem.
Pustelnik nie poruszył, nie słowo, a nie rzut oka nie westchnienie, nie jest oznaką życia.
Oudarde, w jej kolei w słodsze, głos więcej pieszczot, -! "Sister" powiedziała
"Siostra Sainte-Gudule!" Ta sama cisza, te same nieruchomości.
"Pojedynczej kobiety!" Wykrzyknął Gervaise ", a nie do przenoszenia katapulty!"
"Byc ona jest głucha", powiedział Oudarde. "Być może jest ślepa", dodał Gervaise.
"Dead, chyba," zwróciło Mahiette.
Jest pewne, że jeśli dusza nie opuścił już to obojętne, powolny,
ospały ciała, miał co najmniej wycofał się i ukryła się w głębi dokąd
postrzeganie organów zewnętrznych nie przenika.
"Następnie musimy pozostawić ciasto w oknie", powiedział Oudarde; "niektóre scamp będzie
wziąć.
Co mamy zrobić, aby obudzić ją? "
Eustachy, który do tego momentu została skierowana przez trochę dorożką przez
dużego psa, który właśnie minął, nagle zauważył, że jego trzy conductresses były
patrząc na coś przez okno,
i ciekawość ogarnia go z kolei wspiął się na stanowisko kamienia,
wzniesieniu się na palcach, a stosowane do jego tłuszczu, czerwoną twarz do otworu, krzycząc:
"Matko, pokaż mi też!"
Na dźwięk tego jasne, świeże, dzwonka głos dziecka, samotnik zadrżał, że
odwróciła głowę z ostrymi, ruch gwałtowny z wiosny stali, jej długie,
bezcielesną ręce odrzucili włosów
brwi, a ona ustalona na dziecko, gorzki, zdziwiony, oczy zdesperowani.
To spojrzenie było jednak błyskawica.
"O mój Boże!" Nagle krzyknął, chowając głowę na kolanach, i wydawało się,
choć jej zachrypnięty głos wyrwał jej piersi, jak przechodziła ona z niego, "nie pokazuj mi tych
innym! "
"Dzień dobry, proszę pani", powiedział dziecka poważnie. Niemniej jednak, tego szoku było, że tak powiem,
obudził odludkiem.
Długi dreszcz przebiega jej ramy od stóp do głów; zęby szczękały; ona pół
podniosła głowę i powiedział, naciskając łokciami na biodrach, i ściskając jej
stopy w dłoniach, jakby do ogrzania ich, -
"Oh, jak jest zimno!" "Biedna kobieta!" Powiedział Oudarde, z wielkim
współczucia, "Czy chcesz trochę ognia?" Pokręciła głową na znak odmowy.
"Cóż", wznowione Oudarde, przedstawiając ją dzban; "Oto hippocras
które będą ciepłe ciebie. pić "Znowu potrząsnęła głową, spojrzał na Oudarde
nieruchomo i odpowiedział: "woda".
Oudarde utrzymywał, - "Nie, siostro, że nie jest napój dla stycznia.
Musisz wypić nieco hippocras i jeść to ciasto drożdżowe z kukurydzy, którą
pieczone dla Ciebie. "
Odmówiła placek który Mahiette oferowane do niej i powiedział: "Czarny chleb".
"Come", powiedział Gervaise, chwycił w jej kolej z impulsem miłości, i odpinanie
jej wełniany płaszcz, "o to płaszcz, który jest trochę cieplej niż twoje."
Odmówiła płaszcz jak ona odmówiła dzban i ciasto, i odpowiedział: "
worek ".
"Ale", wznowione dobra Oudarde, "trzeba mieć postrzegane do pewnego stopnia, że
wczoraj było święto ".
"Ja dostrzegam go", powiedział pustelnik, "'tis dwa dni, ponieważ miałem żadnych wody w
mój garnek ". Dodała, po chwili milczenia" 'Tis
Festiwal, jestem w zapomnienie.
Ludzie dobrze. Dlaczego świat pomyśli o mnie, kiedy robię
Nie myśl o tym? Zimnej węgiel sprawia, że zimny popiół ".
I jakby zmęczony z powiedział tak wiele, że opuściła głowę na kolanach
ponownie.
Proste i charytatywne Oudarde, który zdawało, że rozumie jej ostatnim
słowa, że narzekał na zimno, odpowiedział niewinnie: "A chcesz
trochę ognia? "
! "Fire" powiedział, że zwolnił zakonnica, z dziwnym akcentem, "i będzie również trochę
dla ubogich jeden mały który był pod sod na te piętnaście lat? "
Każda kończyna drżał jej głos drżał, jej oczy błyszczały, że podniósł
się na kolana, nagle wyciągnęła cienką, białą rękę w kierunku
dziecko, które było o niej z wyrazem zdziwienia.
"Zabierz to dziecko!" Zawołała. "Egipska kobieta ma się przejść obojętnie."
Potem upadł twarzą do ziemi, a jej czoło uderzył w kamień, z
dźwięku z jednego kamienia na inny kamień. Trzy kobiety, że ją martwą.
W chwilę później jednak przeniosła się i ujrzeli ją przeciągnąć się, na kolanach
i łokcie, na rogu, w którym trochę buta.
Potem nie śmiał spojrzeć, już nie widział jej, ale słyszałem tysiąc pocałunków
i tysiące westchnień, pomieszane z krzykiem żałosny i nudny jak wieje
te głowy w kontakcie ze ścianą.
Następnie, po jednym z tych ciosów, tak gwałtowne, że wszystkie trzy z nich zachwiał się, że
usłyszałem nic więcej.
"Czy ona nie zabiła?" Powiedział Gervaise, wyruszą przejść głowę
w powietrzu-dołkowe. "Siostro!
Gudule siostra! "
"Gudule Sister!" Powtarzane Oudarde. "Ah! wielkie nieba! już nie rusza! "
wznowione Gervaise, "jest ona nie żyje? Gudule!
Gudule! "
Mahiette, dusił do tego stopnia, że nie mógł mówić, z wysiłkiem.
"Zaraz", powiedziała.
Następnie zginanie w kierunku okna, "Paquette!" Powiedziała, "Paquette le
Chantefleurie! "
Dziecko, które niewinnie ciosów źle zapalić bezpiecznik bomby, i sprawia, że
wybuchnąć mu w twarz, nie jest bardziej przerażony niż Mahiette na działanie tego
imię i nazwisko, nagle wypuszczony w komórce Gudule Sister.
Pustelnik drżał na całym, róża prosto na jej gołe nogi, i rzucił w okno
oczy tak wyraźny, iż Mahiette i Oudarde, a druga kobieta i dziecko
odskoczył nawet na parapecie nabrzeża.
Tymczasem, złowrogie oblicze pustelnik się przyciśniętym do kraty powietrza
dziury.
"Oh! ! oh "krzyczała, z przerażającym śmiechem," 'tis egipskich, kto dzwoni
mnie! "W tym momencie sceny, które mijał
na pręgierz złapał ją dzikich oczu.
Jej czoło umowę z przerażeniem, ona wyciągnęła ją dwa ramiona szkielet z jej
komórki i krzyknął głosem, który przypominał śmierć grzechotka, "Więc ty tis
jeszcze raz, córka Egiptu!
"Ty, który nazywasz mnie Tis, złodziej dzieci!
Dobrze! Bądź przeklęty! przeklęty! przeklęty!
przeklęty! "